2. Cameron – Jasmin & Milana
“Ik ben blij dat je me toch hebt
binnengelaten.” zei Zacharias, als hij het huis
binnenkwam. Het huis, alles was totaal
veranderd sinds Zacharias ergens anders
woonde.
“Ik hoop dat we serieus kunnen praten,” zei
Jasmin,
“want op mijn leeftijd hoef ik me niet op te
winden.”
3. Jasmin ontving haar ex-man in de living.
“Hoe gaat het nu met Uma?” begon Jasmin,
“want ik heb gehoord dat Christinetje lief
haar bont en blauw heeft geslagen.”
“Ho, daar heeft Christine dik spijt van,”
meende Zacharias,
“en van Uma hebben we lang niets gehoord,
wat Christine dus dik pijn doet.”
4. “Met reden hè, Zacharias. Stel dat mijn
moeder me zo lelijk heeft geslagen, denk je
dat ik dan nog steeds achter haar gat ga
lopen?” zei Jasmin.
Zacharias hield zijn schouders op en knikte.
“Ja, ik zou dat ook doen. Maar nu genoeg
over Uma, hoe is met Milana?”
5. “Heel goed. Ze heeft al zo’n kuren, maar ze is
eigenlijk een leuk gezelschap,” vertelde
Jasmin,
“zeg niet dat je het weet hè, maar… ze heeft
al gevoelens voor een jongen. Pubers.”
Zacharias keek Jasmin verrast aan.
“Inderdaad, pubers. Van Uma weet ik niet
veel, maar ze vertelt ook niet veel.”
“Haha. Milana gaat stilletjes aan ook naar de
uni. Ik heb voor binnenkort personeel
moeten vinden als Milana studeert, ze helpt
me tot nu toe in mijn kapsalon.”
6. “Oh, heb je een kapsalon?” was Zacharias
een beetje verrast over het idee dat Jasmin
een kapsalon runde.
“Inderdaad, om me bezig te houden. Ik doe
eigenlijk alleen het administratief werk,
maar soms spring ik wel bij het haarwerk.”
“Leuk,” knikte Zacharias,
“als mijn haar geknipt moet worden, mag ik
dan komen? Ik weet-”
Jasmin lachte. “Tuurlijk, de klant is koning, ik
kan je moeilijk eruit schoppen omdat je mijn
ex-man bent, toch?”
7. “Fijn dat je zo over denkt, Jasmin,” zei
Zacharias,
“een beetje idioot dat ik deze vraag stel,
aangezien je de volledige voogdij hebt over
Milana, maar… mag ik haar eventjes zien
voor ze weggaat?”
8. Jasmin twijfelde of dat wel een goed idee
was. “Kijk Zacharias, van mij mag je haar
eventjes zien, maar ik weet niet of Milana
daar zin in heeft.”
“Ja, vraag het haar eens?” zei hij,
“ik wil haar gewoon vijf minuutjes zien en
daarna laat ik jullie wel met rust, oké?”
9. Ineens sprong Milana voor hun neus en
kruiste haar armen. Blijkbaar had ze het
gesprek opgevolgd, van A tot Z.
“Zo, het gaat nu weer over mij?” zei ze
plagend.
10. De gescheiden ouders van Milana waren
geschrokken. Wat moesten ze hier van
denken?
“Nou euh…” probeerde Jasmin, maar
niemand kon een volledige uitleg geven wat
er gaande was.
“Ik wil je eventjes zien.” fluisterde Zacharias
bijna onhoorbaar. Hij kon zich zelf wel voor
kop slaan.
11. “Weet je, met het ouder worden heb ik veel
geleerd,” legde Milana uit,
“als kind dacht ik dat jij de grootste
slechterik van de buurt was, alleen omdat je
mama hebt bedrogen en in de steek hebt
gelaten. Oké, het is gebeurd, je hebt mama
laten vallen voor iemand anders, jullie
huwelijk is een sleur geworden. Maar ik
weet, daar heb ik echt niets mee te maken.”
12. “Ik, noch je moeder, heb nooit gezegd dat de
sleur van ons huwelijk jouw schuld treft,”
Zacharias stond recht en stond oog in oog
voor zijn dochter, niet gelovend hoe groot ze
was geworden,
“maar de schuld is vooral ons getroffen, we
hebben samen sinds het huwelijk niet veel
dingen meer gedaan. Daarom… oké, het is
verkeerd om met een ander te gaan terwijl je
getrouwd bent, maar het heeft goed gevoel
gegeven. Daarom wens ik dat niemand toe,
iemand bedriegen en bedrogen worden.”
13. Zacharias zijn uitleg was niet eens klaar of
Milana vloog al meteen in zijn armen.
“Het is gebeurd, papa,” meende ze,
“en je bent en blijft mijn vader.”
14. Het gesprek was afgerond en het kapsalon
kon meteen geopend worden. Vandaag was
Kari’s eerste werkdag.
15. En de klanten waren al meteen enthousiast
over Kari.
16. Maar gelukkig werd Milana nog steeds
geapprecieerd als kapster, al zou ze binnen
hik en mik naar de uni vertrekken.
17. Ineens besefte Kari al op haar eerste
werkdag dat kapstertje spelen niets voor
haar nemen en nam ontslag, op een
onbeleefde manier vond Jasmin zelf.
“Oké, doei dan, juffrouw Amsterdam,”
wuifde Jasmin het jong meisje zomaar uit,
“en ik ben benieuwd of de anderen jou
willen aannemen, met zo’n brutaal gedragje
van jou. Mijn dochter heeft meer fatsoen
dan jij.”
18. Gelukkig kon Jasmin snel een nieuw
personeel vinden. Vera – de nieuwe stilist –
had niet dezelfde leeftijd als Kari, maar haar
ervaring mocht er wel zijn.
19. Maar niemand nog in deze buurt bleek
interesse hebben voor echte kappersvak. Net
als Kari nam Vera roepend op haar eerste
werkdag zelf ontslag.
“Argh, rot op!” riep Jasmin haar
leeftijdsgenoot achter na,
“en ik wil je lelijke kop hier nooit meer zien!
Trut!”
Zo boos dat Jasmin was. Milana zou al
meteen vertrekken na de uni en Jasmin had
steeds geen personeel, twee mensen
hadden uit eigen beweging afgetrapt.
20. Even als Milana als de klanten vroegen zich
af welk schepsel in de buurt als kapster wou
werken.
“Die oude kapster met haar vlechtjes had er
sowieso geen zin in, dat had ik meteen
opgemerkt.” zei Sophie.
“En die jonge blondine, die we deze ochtend
hebben gehad, ook niet. Na een halfuur had
ze er al geen zin meer in.” zei Milana.