3. ~ Jessica ~Paar dagen later ging het beter met mij. Ik wist nu dat ik Nathan achterwege moest laten en zelf even als vrijgezel van het leven moest genieten.
4. En hoe ik genoot… Het klikte weer tussen Simon en mij. Als vrienden natuurlijk, voorlopig… “Ik ben blij dat ik je weer gevonden heb, Jessica.” slijmde Simon en keek me met zijn schattige oogjes aan. Ik glimlachte verlegen en werd rood.
5. Hij trok zijn ogen groot. “Wat is er?” grijnsde ik, “heb je schrik om te vallen?” Simon schudde snel zijn hoofd en lachte dit weg. “Schrik? Een man zoals ik? Dat zal wel!” grinnikte hij.
6. Samen konden we onze lach niet meer inhouden. Op een moment struikelde Simon over zijn voeten en had de neiging om te vallen. Ik probeerde hem op te vangen maar ineens kwamen zijn lippen op de mijne terecht. Ik reageerde amoureus.
7. Na de kus bracht Simon een wauw-gevoel uit en ik ook. “Jessica.” bracht hij heel voorzichtig uit, “zou dit misschien toch iets waard zijn?” Zachtjes hiel ik mijn schouders op. Ik had Nathan toch uit mijn hoofd gezet, hij was trouwens samen met mijn zus dus… maakte ik geen schijn van kans. “Waarom niet?” glimlachte ik.
8. Tegen de lichte avond was ik weer thuis aangespoeld van een superleuke dag met Simon. Met een zachte glimlach checkte ik mijn mails en mijn werktoestand na. Eén week vakantie kon toch leuk zijn… nog twee dagen te gaan.
9. Emilie stormde – zonder te kloppen op de deur – de kamer in. “Zo, je komt thuis en zegt me niets?” keek ze me streng aan, “hoe was je uitstap met Simon geweest?” Geheimzinnig lachte ik. “Het was geweldig! Oh nee… eerder romantisch.”
10. “Zie je dat alles in orde zal komen! Niet alleen Nathan is de schoonste, charmantste hoor.” klapte Emilie enthousiast in handen, “en nog iets. Ik heb één week vakantie voor jou en Simon geregeld.”
11. “Een vakantie?” sprong ik geschrokken uit mijn bed en stond voor Emilie, die straalde van vreugde. “En op mijn kosten. Over je werk moet je geen zorgen maken, ik heb alles als goed geregeld. Morgen staat de shuttle voor de deur.”
12. Van vreugde nam ik Emilie snel in mijn armen. Ik had toch geluk dat een ik goede vriendin had, die het beste voor me had dat ze zelfs een vakantie had geregeld. “Je bent de beste.” fluisterde ik, “écht waar!”
13. Aangezien mijn vakantie al morgen zou beginnen, wou ik vandaag al bij alle klanten gaan zodat ze toch geholpen worden. Ik werkte trouwens als fotografe. Eén van de klanten was Rachel Knuts. “Normaal zal ik de foto’s jou maandag laten tonen maar aangezien ik morgen op vakantie ben, heb ik ze snel ontwikkeld.” legde ik het uit.
14. Samen met Rachel overliep ik de foto’s. Rachel zelf stond er versteld van. “Wauw, die foto’s zijn echt mooi gelukt!” complimenteerde ze. Ikzelf vond de foto’s ook zeer goed gelukt. “Graag gedaan. Ik moet je deze foto’s nu laten zien, morgen vertrek ik voor één week op vakantie.”
15. “Van mij heb je jouw vakantie dubbel en dik verdiend.” meende Rachel, “geniet ervan en ik zal je iets laten weten wanneer ik iets nodig heb.” Ferm schudde ze me tevreden een hand. “Bedankt.” kon ik enkel maar glimlachen en vriendelijk afscheid nemen.
16. Onderweg naar huis kwam ik iemand bekend tegen. Jade. Dat mocht ook niet ontbreken. “Zus! Wat een verrassing!” bracht ik sarcastisch uit. “Zeker. Ben je afgekoeld na een paar dagen geleden?” vroeg ze.
17. Paar dagen geleden. Ik kreeg zo’n kriebels als ik daar aan dacht. Nathan en Jade, deden ‘het’ in het openbaar. Walgelijk! Hadden ze thuis geen bed, zeker? “Begin je nu daar over? Ik wil dat vergeten, begrijp je?” keek ik Jade minachtend aan. “Wil ik ook. Het lijkt wel of je problemen hebt met onze relatie.”
18. “Problemen? Met jou en Nathan?” bracht ik uitbundig lachend uit, “of course! Enfin. Ik was niet echt een happy single. Ik heb ondertussen iemand leren kennen.” Diep in mezelf wist ik wel dat Simon en ik gewone vrienden waren. Als het van mij afhing, zou het niet meer lang duren voor dat er iets moois tussen ons zou bloeien.
19. “Dat is toch geweldig!” jubelde Jade en vervolgens kruiste ze geïnteresseerd haar armen. “Ja, hè?” klonk ik als een klein meisje, “meer nog. Ik vertrek morgen met hem voor één week naar Twikkii Eiland.” Het stralende glimlach van Jade verdween stilaan…Het leek wel alsof ze me geen geluk gunde.
