1. - 10.G Colson

2. -

3. Cody*, Silvana, Liesa, Elias & Dakota Strandlaan 1 Op een mooie, warme zomerdag genieten Silvana en ik buiten van het zonnetje.

4. Wie denkt dat onze relatie na vele jaren en twee – binnenkort drie – kinderen verzwakt is, heeft het mis. We blijven altijd sterk, wat er ook zal gebeuren.

5. “Lieverd. We moeten de hele familie eens uitnodigen.” stelt Silvana voor.Het lijkt me wel een goed idee. God mag weten wie tijd heeft voor de familieovereenkomst. Proberen waard, hè.

6. Ondertussen binnen geniet Dakota van alle aandacht die hij krijgt, onder andere van de kinderen.

7. Ook genieten ze van de aandacht die ze met elkaar delen.“Ik ben de stamhouder! Jij lekker niet!” blijft Elias zijn zus pesten, omdat hij ‘belangrijker’ dan zijn zus is. Voor zijn zus is dat niet bepaald interessant.

8. “Jij bent de stamhouder. Ik kan een rolslag doen, op mijn kop staan en een koprol doen. Jij lekker niet.”Elias lacht spottend. “Dat ken ik. Stoefer!”“Echt waar. Ik zal je dat bewijzen.”

9. Zo gezegd, zo gedaan.Liesa geeft álles wat ze in haar macht heeft. Elias daarentegen heeft eerst gedacht dat zijn zus hem iets wijs heeft gemaakt…

10. Nee, dus!Liesa heeft bewijzen dat ze kan en Elias beseft dat ieder zijn talent heeft…

11. Dan wil ze nog op haar kop staan, al denkt Elias van ‘oké, het is goed, je hebt bewezen dat je het kunt’ maar laat haar doen.Helaas bij deze loopt dit fataal af… ze maakt een verkeerde beweging en alles wordt zwart in haar ogen…

12. Even later, opent Liesa uiteindelijk haar ogen en kijkt de kamer rond.“Oh ja.” mompelt ze, “ik heb een verkeerde beweging gemaakt.”

13. Opeens staat er iemand naast haar bed.“Tante Lorelei!” schreeuwt ze enthousiast uit en vliegt in Lorelei haar armen.

14. “Nichtje.” glimlacht Lorelei, “ik ben niet de enige die hier is. Je tante Chiara, je neefje en nichtje zijn hier ook.”

15. En Liesa haar dag kan niet meer stuk. Ze heeft niet alleen haar broer om plezier ermee te maken. Haar nichtje Eliza en neefje Bjorn doen ook mee met de club.

16. De beide zussen (Chiara en Lorelei) komen allebei goed overeen met hun schoonzus des huizes.

17. Wanneer het ‘familiefeestje’ afgelopen is, heeft Dakota weer iets stouts gedaan: een put in de tuin gegraven. Wie moet het natuurlijk dichtmaken? Silvana…Per ongeluk heeft ze de waterleiding geraakt en springt veel water uit de put.

18. Gelukkig ben ik ter plaatse om te helpen. Opeens hebben we twee dingen gevonden: een schatkist en een schatkaart van in Takemizu.

19. “Liefje.” zeg ik, “stel je eens voor dat we op vakantie gaan, naar Takemizu. Zal dat niet tof zijn?”Silvana lacht lief naar me toe. “Dat wil ik ook wel. Maar we zitten hier met twee kleine kinderen, ik bedoel…” Ze legt haar handen op haar buik, “met drie kleine kinderen.” Dan besef ik uiteindelijk dat ze gelijk heeft…

20. Chiara*, Caitlin & Eliza Strandlaan 3 Na een leuke ‘dag’ met Eric komt Caitlin thuis heel laat aan…

21. En ze weet niet wat haar te wachten staat.“Wel, mevrouw?” Ik kijk haar kwaad aan, “waar ben je de hele tijd geweest? Ik was echt zo ongerust.”

22. “Euh… ik ben er even tussenuit geweest, ma.”Mijn ogen spuwen van woede. “Even? Even? Het is nu drie uur ‘s nachts. Het is geen uur voor een jonge dame om weg te gaan. Nu is dat afgelopen. De hele week kom jij niet buiten, behalve voor school!”“Ja maar…” stamelt Caitlin.

23. “Niets te maren.” onderbreek ik haar, “en nu naar je kamer om te gaan slapen. Je moet vroeg op om naar school te gaan.”Caitlin heeft niet veel keuze en gaat naar haar kamer. “Waarom doet mama toch zo moeilijk?” mompelt ze, terwijl ze naar buiten via het raam kijkt?

24. De hele nacht blijven mokken heeft geen zin voor Caitlin…

25. De volgende ochtend staan er ‘pannenkoeken’ op het menu als ontbijt.

26. De kinderen kunnen er – zoals altijd – van smullen. Alleen Caitlin is iets afstandelijker, waarschijnlijk van wat de afgelopen nacht is gebeurd.

27. Een uur later staat de schoolbus uiteindelijk voor de deur, klaar om de kinderen naar hun school te brengen.

28. Op internet boek ik een vakantie naar De Drie Meren. Voor drie personen die een hele week zullen verblijven en vertrek op zaterdag.“Daar zullen de meisjes wel blij mee zijn.” mompel ik tevreden.

29. Vervolgens vertrek ik naar mijn werk.

30. Ergens in de middag komt Caitlin thuis van school. Met goede punten, huiswerk en een schoolvriendin.

31. Haar schoolwerk laat ze met plezier liggen. Ze babbelt nog veel liever met haar schoolvriendin Viola Brinkman.

32. “En Caitlin? Hoe is het nu met je vriendje?”

33. “Goed.” zegt Caitlin, “wat heb ik toch allemaal meegemaakt. Eric en ik kennen elkaar van de basisschool. Van het begin is hij verliefd op mij. Dat had hij me speciaal verteld toen hij was opgegroeid, en ik was nog kind.”

34. “Ach… echt waar?” walgt Viola, “goed dat je nu tiener bent. Anders zit je mooi in de problemen, Caitlin.”“Dat is waar.” knikt Caitlin, “nu kunnen we eindelijk normaal met elkaar omgaan.”

35. Nadat Caitlin haar vriendin naar huis heeft gestuurd, kijkt ze naar haar beurzen van op de universiteit op internet.Ze heeft de SimCity Wetenschapsbeurs en de Keith Sprotje Visuele Kunst-subsidie gekregen!

36. Om drie uur ‘s middags komt Eliza thuis van school. Ze heeft een 8,5 gemiddelde op haar rapport. Niet van de besten maar toch…!

37. Even later kom ik ook thuis, met een promotie op zak!

38. Ik kleed me terug normaal om en begin aan het avondeten. Kalkoen. Het lievelingsgerecht van de meisjes.

39. Helaas, het mag niet meer baten voor een lekkere kalkoen…

40. Ik wil de meisjes niet aandoen, om zo’n aangebrande kalkoen te eten. In de koelkast ligt er niets anders meer en ik wil niet lang overdoen om eten klaar te maken, dus ik bestel een pizza.“Hoe? We gingen toch kalkoen eten?” roept Caitlin me toe, terwijl ze traint.“Het is aangebrand.” zucht ik.

41. Deze avond is de pizza gearriveerd…

42. …En we zullen ervan smullen!!

43. Na het eten krijg ik een onverwacht bezoek aan de deur…“Chiara.” haalt ze heel diep adem, “ik heb er goed over nagedacht en ik weet maar één ding zeker: ik ben verliefd op je…”

44. “Echt waar?” kijk ik haar ongelovig aan, terwijl ze bang toekeek. Ze denkt waarschijnlijk dat ik niets voor haar zal voelen. Nee, integendeel… ik heb er ook goed over nagedacht en het is wederzijds.Enthousiast pak ik haar goed vast…

45. En zo belanden we ook in bed.

46. De volgende ochtend wordt Caitlin als eerste wakker… Onderweg naar de badkamer komt ze iets tegen, iets wat ze totaal niet verwacht heeft.

47. Marylena staat voor haar ogen, en ze heeft haar ondergoed nog aan!“Wie… wie…” stamelt Caitlin terneergeslagen, “wie ben jij en, wat doe jij hier zonder je kleren?”

48. Marylena weet geen raad wat ze moet zeggen. Tot ik erbij kom.“Euh… Caitlin. Dit is Marylena, mijn vriendin.”

49. “En dit is Caitlin, mijn dochter.”Caitlin kijkt ons beiden geschrokken toe. “Geen gewone vriendin, waarschijnlijk.” schreeuwt ze ontgoocheld. Vervolgens verlaat ze uit ons zicht.

50. Naast mij hoor ik Marylena diep zuchten.“Ik weet niet of je kinderen mij wel mogen.”Als troost pak ik haar goed vast. “Dat is wel. Ze hebben alleen tijd nodig, ze hebben zoveel meegemaakt.”

51. Amata Studentenhuis Ondertussen op de campus van Colsonville kan ik moeilijk van de knappe jongens hier afblijven.

52. Ik ga van de ene jongen naar de andere.

53. “Weet je…” begint de jongen. Nee, ik ken zijn naam niet. Verwondert je dat? “je bent echt zo heet zoals een bom.”“Oh, wil je echt een bom voelen ontploffen?” Ik knipoog uitdagend.

54. “Hmmm… zonder twijfel. Zeker bij een poesje zoals jij.”We kunnen echt niet van elkaar afblijven.

55. En zeker op dit moment niet!

56. Paar dagen later hebben de examens al voor de deur gestaan en mijn cijfer voor het semester is 8,5. Niet de beste maar toch wel goed.

57. Donutdreef 1 Ik heb toch uiteindelijk besloten om op mezelf te gaan wonen, het studentenhuis is iets te druk voor me… NOOT: mijn computer kon de drukte van dat studentenhuis niet aan >_<

60. De eerste wat ik in mijn nieuw optrekje heb gedaan, is naar de wc rennen en overgeven. Dat heb ik al een hele tijd. Wat zal ik hebben? NOOT: je zult nu wel denken dat Amata zwanger is. Dat is het ook, maar helaas pindakaas: ik heb haar niet met opzet zwanger gemaakt, dat was per ongeluk. Oeps… STOMME INTEEN! –’Amata weet niet dat ze zwanger is. Dus, sssssstt… mondje dicht!

61. Nadat ik een warm bad heb genomen en andere kleren heb aangedaan, begin ik aan mijn paper.

62. Mijn paper is net af gewerkt en ik moet al naar mijn college vertrekken.

63. De volgende dag, vroeg in de ochtend om vier uur, kan ik niet verder slapen tot de zon op zal komen. Ik heb namelijk veel buikkrampen. Ik kijk een beetje naar onder en zie dat mijn buik ineens dikker is geworden, tegenover gisteren.Maar… daarom dat ik moet overgeven en me misselijk voel!

64. Alle herinneringen met de jongen – ik ken zijn naam niet – komen terug. Zeg dat het niet waar is…ik, AmataColson, ben ZWANGER!

65. Ik kan mijn tranen niet meer bedwingen. Ik ben zwanger, ik ben verdorie de enige in deze campus die zwanger is. Nu snap ik waarom ik die romantiekwens niet mag nemen, waarvoor je alle mensen moet flirten en naar bed gaan; voor je het weet, ben je zwanger van één of ander wildvreemde. Mijn moeder heeft dit ook voor gehad, wel door een man van wie ze zielsveel van hou! Ook mijn tante Chiara heeft dit voor gehad.Ik ben zwanger, van een man van wie ik de naam zelfs niet ken.

66. Snel pak ik mijn iPhone – die op mijn nachtkastje gelegen heeft – en toets het nummer van mama in.“Mama! Ik ben het, Amata. Je moet snel naar mij komen!”En dan begint ze dat het vier uur ‘s ochtends is en dat ze nog slaapt, maar ze heeft beloofd dat ze over paar uurtjes komt.Typisch. Als ik iemand van mijn familie nodig heb, is die er nooit.

67. Ik ben zelfs aan een verandering toe… met mijn lange bruine haren lijk ik op een klein meisje. Als ik mijn haren rood zal verven, zal ik er volwassener uitzien.

68. Wanneer de zon is opgekomen, kom ik in de boekenkast een boek tegen dat gaat over opvoeding. Ik zal dat moeten lezen, als ik later met een kind opgescheept zit.

69. Wanneer mama eigenlijk naar mij moet komen, gaat de telefoon.“Met Amata.”“Hey liefje. Met papa hier. Normaal moet mama nu naar je komen, maar ze is nu op haar werk. Geeft het als ik in haar plaats kom?”

70. Ik moet wel slikken. Het is gemakkelijker met mama om over dat soort dingen te praten. Over liefde, seks, relaties en die dingen. Met papa heb ik dat bijna nooit gedaan, hij is er bijna nooit voor mij geweest door zijn werk in het onderwijs. En daarbij, hij is totaal anders dan mama.“Euh…” twijfel ik, “tja. Kom maar dan af.”“Oké, tot straks lieverd!”

71. Met de minuut word ik gekker, terwijl ik wacht tot papa zal aankomen. Ik moet nu dringend naar de stad, voordat papa voor de deur staat. Tevergeefs.“Amata!” roept hij enthousiast uit, “wat is mijn klein meisje toch veranderd!”Wanneer ik in zijn armen val, kan ik het niet laten om mijn tranen vrij te laten.

72. “Meisje toch. Waarom moet je huilen? Ik ben nu hier.”Hij laat me los en kijkt recht naar mijn buik, weet nu wat er aan de hand is en waarom mama dringend moet komen,“je bent…”

73. “Ik weet het.” zucht ik en vervolgens breek ik echt in tranen uit, “het is gewoon een stommiteit dat ik heb begaan.”“We hebben je het gezegd. Als je een romantiekwens neemt, zoals je moeder, dan moet je soms risico’s nemen.”

74. Ik weet het, ik weet nu gewoon wat papa vertelt. Misschien heb ik toch een genotswens moeten nemen, of een kenniswens. Weet ik veel welke wens, behalve romantiekwens.

75. Lorelei*, Alwin & Bjorn Strandlaan 2 Wanneer ik terug thuiskom van mijn werk, is dit voor mij echt de druppel en vraag ontslag aan via de telefoon. De papieren zijn nu in orde gemaakt en ik ben officieel ‘ontslagen’.

76. Op internet boek ik een vakantie naar Twikkii Eiland. Een vakantie hebben we allemaal verdiend en we hebben veel moeite gedaan om genoeg geld op te rapen. Vandaag is Bjorn jarig en morgen vertrekken we.

77. In de middag komen de mannen des huizes weer thuis… een ideaal moment om te vertellen over onze vakantie.

78. Wanneer Alwin het huis binnenkomt, kan ik het niet laten om in zijn armen te springen van vreugde.“Lieverd! Ik heb een vakantie geboekt!”

79. “Echt?” Alwin kijkt me ongelovig aan.“Ja, echt waar! Naar Twikkii Eiland voor een week en we vertrekken morgenvroeg al! Oh, is dat niet fantastisch? Een hele week niets doen!” ratel ik van alles door.

80. “Lorelei!” Alwin zijn ogen spuwt van woede, “hoe kan je zo egoïstisch zijn?”Verward kijk ik hem aan. Egoïstisch… wat? Heb ik iets gemist? “Hoezo?”“Er zit iemand dik in de problemen en je denkt alleen maar aan jezelf.”

81. “Wie dan?”“Wie dan? Wie dan? Oh, godverdomme!” buldert Alwin woedend door het huis heen, “Amata! Ze is zwanger… na een ongelukje dan nog wel!”

82. Amata zwanger? Allemachtig. Ze zit niet zo lang op de campus en heeft al waarschijnlijk haar benen open gegaan, ze laat geen gras over groeien. Maar… zwanger? Ongelovig kijk ik hem aan?“Hou je toch kalm, Alwin. Kan ik weten dat ze zwanger is. Maarja, hoe dan ook, we gaan op vakantie.”

83. Alwin zucht diep en verlaat uit het zicht.“Waar ga je naartoe?”Even kijkt Alwin me woedend aan. “Doe wat je niet laten kunt. Ga maar op vakantie, zonder mij. Ik blijf hier om Amata te helpen, ze is mijn eigen dochter!”

84. - 10.G Colson