1. 10.G Colson

3. Lorelei & Alwin: Lorelei schaamt zich weer niet voor haar slippertjes.

4. Elias, Amata, Bjorn, Rebecka & Thibault: Elias komt terug thuis van een wilde nacht en staat op met een harde hoofdpijn. Aan de ontbijttafel praat hij met Amata over haar moeder en haar ‘leven’. Er is iets gewrongen tussen Bjorn en Rebecka, omdat ze niet klaar voor seks is. Amata wil haar bij helpen. Elias krijgt een brief van zijn ouders, zus en broer. Amata heeft waarschijnlijk een oogje op Elizabeth Klein, een medestudente.

5. Cody, Silvana,Liesa & Ruben: Silvana heeft een bakkerij in de buurt gekocht. Op haar eerste werkdag daar is alles goed afgelopen. Liesa heeft Eric naar school gebracht om over Caitlin te praten. Silvana wil haar dochter erop attent maken over liefde en seks.Is je geheugen weer opgefrist? Dan kun je beginnen met deze update te lezen!

6. Caitlin* & Eliza Strandlaan 3 “Mama?” roep ik door het hele huis heen. Het hele huis heb ik plat gezocht om mama te vinden. Nergens vind ik haar.

7. Ik heb naar iedereen gebeld, naar de hele familie. De enige wat ik te horen krijg is: ‘Sorry, je moeder is niet bij ons.’ en op haar werk is ze ook niet. Wat vreemd…

8. Net als ik, is Eliza ook enorm bezorgd over moeder. “Ik wil mama zien.” jammert ze. Ik doe alles aan om haar te kalmeren, niets helpt. En waar voor zal ik dit later nodig hebben?

9. Ze zeurt ook enorm veel dat ze zich verveelt. “Lees een boek.” beveel ik haar aan, terwijl ze zegt “Ik heb alle boeken uit de kast gelezen.” Dan beseft ze dat ze er één heeft overgeslagen.

10. Dit wordt me ook allemaal te veel: ik ben zwanger, Eric laat me in de steek, mama is voor een lange tijd weg… ik heb rust nodig, maar wáár vind ik rust?

11. Op een moment raak ik mijn evenwicht kwijt en val op de grond, pardoes val ik op iemand – letterlijk – en vallen we allebei op de grond. Ik kan niet geloven wie dat is. “Eric?” Ik deins snel achteruit. Hij glimlacht waterig. “Ik besef dat ik niet zonder je kan leven, Caitlin.”

12. Mijn tranen beginnen te springen in mijn ogen en hebben de kans niet om binnen te blijven zitten, één voor één lopen ze allemaal eruit. “Ik kan ook niet zonder je.” zucht ik uiteindelijk. Zonder de mening van Eric trek ik mijn kleding en die van hem uit…

13. Later is onze relatie weer even passioneel en mooi geworden zoals vroeger.

14. Wanneer we uiteindelijk klaar zijn gekomen en ik in bad zit, steekt Eric ondertussen in de tuin zijn sigaret op.

15. Wanneer ik terug ben van mijn bad, ga ik naar de tuin en geef Eric een kus. “Die bril?” Ik wijs naar zijn bril. “Dit draag ik al een tijdje en euh…” stottert hij beschaamd. Ik lach. “Dat staat jou schattig.” Met lieve ogen kijk ik naar Eric, “maar dít.” Afkeurend wijs ik naar dat vies spul, die hij tussen zijn vingers heeft. “Oh, dat.” Geschrokken kijkt hij terug, “nou… dit had ik nooit mogen doen.”

16. “Ach, maakt niet uit.” haal ik mijn schouders op, “ook weet ik zeker dat ik dat spul nooit zal aanraken.” Hartstochtelijk neemt Eric me weer vast. “Ik hou van je, wie je bent.” fluistert hij in mijn oor.

17. “Ik ook van je.” herhaal ik steeds, “dat weet je best.” “Natuurlijk, dat vergeet ik nooit.” Zachtjes wrijft hij over mijn dikke buik, “weet je al iets over het kindje?” Uitdagend kijk ik hem aan. “Dit, moeten we veel over bespreken.”

18. Aan tafel in de eetkamer bespreken we verder, over de baby en dergelijke. “Euh… welke naam…” wil ik beginnen maar Eric onderbreekt me, door weer een sigaret bij te halen en op te steken. “Oh, sorry?” kijkt hij me geschrokken aan, wanneer hij zijn sigaret terug uit zijn mond haalt, “welke naam dat we kiezen?”

19. Ik knik. “Euh…” denkt Eric na, “ik heb wel iets voor Engelse namen, moderne Engelse namen. Zoals Serenity voor een meisje.” “Hmm…” knik ik goedkeurend, “en voor een jongen?” “Denzel.”

20. Verrast kijk ik hem aan. Zo’n mooie, goede namen… “Wel, dat klinkt beiden niet slecht.” Ik laat er een klein glimlachje achter. “Een goed idee voor alles.” lacht Eric.

21. Wanneer Eric van de aardbodem is verdwenen – naar zijn werk – komt Eliza weer bij me. “Wie was die jongen?” vraagt ze. Met puppyogen kijkt ze me aan. “Dat is mijn vriendje.” glimlach ik breed, “heb ik dat ooit eens verteld?”

22. Afkeurend werpt ze een blik naar me toe. “Bah, je hebt echt een slechte smaak!” Ze steekt haar tong uit, “die heeft ros haar, die draagt een bril én die rookt!”

23. “En dan?” Ik houd mijn schouders op en daarna begin ik haar te kietelen, “als jij later met een vriendje thuiskomt, mag ik dan ook beginnen hoe lelijk die wel is?” Ik beklemtoon op het woord ‘lelijk’. Ik bedoel dit eigenlijk wel grappig, helaas kan Eliza er niet mee lachen.

24. Dan wordt het snel avond. Op het bed van mijn moeder lig ik over van alles na te denken, over wat alles de laatste tijd is gebeurd.

25. Even later hoor ik twee stemmen die praten, die met de minuut weer stil worden… Het is blijkbaar Eric die Eliza erop attent maakt om naar haar bed te gaan, morgen is het immers weer maandag.

26. “Nou.” zucht Eric diep en krabt zenuwachtig in zijn haren, “de vader over je schoonzus spelen is niet zo simpel en binnenkort over je eigen kindje.” Eric grist in zijn broekzak, op zoek naar zijn pakje sigaretten. Hij neemt er één uit en steekt ze op.

27. “Nog een paar sigaretten inhalen van de afgelopen uurtjes en dan bij de allerliefste schatje kruipen.” praat hij tegen zichzelf. Terwijl hij enkele trekjes van zijn sigaret neemt, denkt hij ook na over de gebeurtenissen van de laatste tijd. In één keer zal hij vader worden… het klinkt heel mooi maar dit gaat een serieuze werk voor hem zijn.

28. Ik heb al gevreesd voor de geluiden in de hal. Wanneer ik een kijkje wil nemen, tref ik Eric aan… met wéér een sigaret tussen zijn vingers. “Oh, wat doe je hier zo laat?”

29. “Ik riskeer het niet dat er iets met jou en Eliza overkomt.” zegt Eric, “dus ik blijf hier maar slapen. Als jij dat goed vindt.” Er komt een brede glimlach op mijn gezicht. “Graag.”

30. In de late uurtjes dringt de tijd weer aan dat we in bed kruipen…

31. Elias*, Amata, Bjorn, Rebecka & Thibault Donutdreef 1 Op een doodgewone dag loopt er iemand langs onze kavel…

32. En niet zomaar iemand. Myriam Guillory. Ik ken haar eigenlijk van het middelbaar. Oké, ik heb haar nog nooit gesproken maar alle jongens lopen achter haar, daarom is ze zo bekend. Eindelijk…

33. Durf ik op haar te stappen en te spreken. Ze luistert zo graag naar me…

34. En kan mijn charmes niet weerstaan.

35. Ondertussen in één van de slaapkamers… Rebecka zucht diep. “Als Bjorn hiermee niet tevreden is, dan weet ik het ook niet meer.”

36. Na vijf minuten stormt Bjorn uiteindelijk binnen, Rebecka staat nog steeds uitdagend. Zijn ogen vallen er precies uit, omdat hij zo stom staat. “Wat moet dat hier voorstellen?”

37. Hij moet geen twee keer vragen, wanneer Rebecka aan zijn kleren begint te prutsen. “Weet je het zeker?” aarzelt Bjorn. Zelfzeker knikt ze en glimlacht zachtjes. “Ik ben er klaar voor.”

38. Bjorn drukt een kus op haar mond. “Ik helemaal.” grijnst hij, alsof hij met iets van plan is. Stiekem drukt Rebecka een condoom in zijn handen. “Doe het alsjeblieft veilig.” Ze kijkt hem smekend aan. “Dat is misschien een goed idee. Zolang we maar genieten is het oké.” Bjorn haalt zijn schouders op.

39. Lorelei* & Alwin Strand aan Strandlaan Vandaag zal de zon de hele dag volop schijnen en het is niet echt koud buiten. Alwin heeft voorgesteld dat we naar de kleine strand zullen gaan. Tja, waarom niet?

40. Het is al aan mij te zien dat ik ouder word met de dagen. Alhoewel ik me voor mijn lichaam schaam, draag ik toch een bikini om in het water te gaan.

41. Tien minuten later lig ik nog steeds in water, alleen Alwin bevind ik nergens meer. Ik raak even in paniek, tot ik hem kort bij de strandbodem zie. Aan het genieten van mijn ‘afgang’. Ik klungel wel een beetje, wanneer ik uit het water wil gaan.

42. Meneer van der Voeten staat daar eens te lachen. “Vind je het leuk?” Quasi boos kijk ik hem aan, dan zwijgt hij wel, “leuk om me belachelijk te maken? In het openbaar dan nog wel?”

43. “Ander onderwerp nu.” dwaalt Alwin meteen af, “wat zou je eraan denken om Amata en Bjorn te bezoeken?” Verrassend kijk ik hem aan. Dat zal wel héél tof zijn… maar… “Ik zou het wel willen maar hebben de kinderen nu geen examens?”

44. Boos moppert Alwin. “Dat is weer typisch voor jou. Voor alles een excuus zoeken.” Ik schud snel mijn hoofd. “Dit is niet waar. Het is bijna eind juni, dan heeft alle studenten examens.” zeg ik, “en ik wil dat de punten goed opbrengen. Dat wil jij toch ook?”

45. “Ja natuurlijk.” mompelt hij, “ze moeten niet per sé het maximum halen. Zolang ze boven de helft blijven, is het toch oké?” Ik haal mijn schouders op. “Ik zeg toch niet dat ze het maximum moeten halen?”

46. Alwin negeert het en hurkt ineens voor mij. Met de seconden komen onze lippen dichter bij elkaar. “Ik wil het beste voor mijn kinderen, ook al laat ik het niet vaak zien.” zucht ik. “Ze komen wel goed terecht.” stelt hij me gerust, “ergens in de zomervakantie hebben we tijd zat. Dan kunnen we ze bezoeken.”

47. “Dat is een goed idee!” jubel ik enthousiast, “wel aan je woord houden, jij!” Quasi streng kijk ik hem aan. Alwin grijnst. “Maar jij ook. Ik ken je.” Dan hebben elk onze lippen ‘de bestemming’ bereikt: bij elkaar. Ik kan al niet meer wachten tot de vakantie… het gaat mooi worden!

48. 10.G Colson