2. จัดทำโดย
นำยจิรำยุส เจนใจ ม.6/3 เลขที่ 3
นำยเจษฎำ นันไชยวงศ์ ม.6/3 เลขที่ 4
นำยถวิพัฒน์ สุภำษิต ม.6/3 เลขที่ 5
นำยพัชรดนย์ มำกอยู่ ม.6/3 เลขที่ 7
นำยสุทธิสิทธิ์ บัณฑิตชูสกุล ม.6/3 เลขที่ 12

3. สงครำมกัมพูชำ
เกิดขึ้นหลังจากกัมพูชาได้เอกราชในปี 1975 และได้นาเอาการ
ปกครองแบบคอมมิวนิสต์มาใช้ภายใต้การปกครองของกลุ่มบุคคลที่เรียกว่า
เขมรแดง ต่อมาเวียดนามได้ส่งทหารจานวนมากเข้ายึดครองกัมพูชาทาให้
เกิดสงคราม

4. สำเหตุของสงครำมกัมพูชำ
สำเหตุของสงครำมกัมพูชำยังมีหลำกหลำยสำเหตุที่ผสมผสำนกันเข้ำจน
ทำให้เกิดสงครำมกัมพูชำ
1.ปัญหาความเกลียดชังระหว่างเชื้อชาติระหว่างกัมพูชาและ
เวียดนามซึ่งมีมาอย่างต่อเนื่องยาวนาน

5. 2.ความขัดแย้งในแนวชายแดนระหว่างกัมพูชาและเวียดนาม ใน
บริเวณที่เรียกว่า ดินแดนจงอยปากนกแก้ว (Parrot‘s Beak) ซึ่งกัมพูชาอ้าง
เสมอว่าเวียดนามได้บุกรุกเข้ามาตลอดเวลา ความขัดแย้งนี้ทาให้เขมรแดงยิง
ปืนใหญ่เข้าไปในเขตเศรษฐกิจใหม่ของเวียดนาม จนกลายเป็นความขัดแย้ง
และตอบโต้กันด้วยความรุนแรง ทาให้เวียดนามต้องส่งทหารเข้ามาในกัมพูชา

6. 3.นโยบายรัฐบาลเขมรแดงทีทารุนแรงกับคนกัมพูชา (จนเกิดกรณีทุ่ง
่
สังหาร) ในปี 1977 ทาให้ผู้นาที่อยู่ในเขมรแดงด้วยกันไม่เห็นด้วย โดยเฉพาะ
เฮงสัมริน และฮุนเซน ทั้ง 2 คนจึงหนีออกนอกประเทศและไปเชิญให้
เวียดนามเข้ามาบุกยึดกัมพูชา และทั้ง 2 คนก็กลายเป็นรัฐบาลหุ่นของ
เวียดนามในกัมพูชา
4.การสนับสนุนเวียดนามของสหภาพโซเวียต

7. สงครำมกัมพูชำเป็นควำมขัดแย้ง 3 ระดับ
1.เป็นสงครามกลางเมืองที่คนในชาติเดียวกันจับอาวุธเข้าทาสงคราม
กัน แบ่งออกเป็น
-ฝ่ายรัฐบาลฮุนเซนและเฮงสัมรินที่เวียดนามแต่งตั้งขึ้น
-ฝ่ายต่อต้านฮุนเซ็น คือเขมร 3 ฝ่าย ที่ประกอบด้วยเขมรแดง ฝ่าย
เจ้านโรดมสีหนุ (ฟุนซินเปก) และฝ่ายซอนซาน

8. 2.เป็นความขัดแย้งระหว่าง 2 กลุ่มรัฐที่อยู่ในภูมิภาคเดียวกัน คือ
ระหว่างกลุ่มรัฐในอินโดจีนและกลุ่มรัฐในอาเซียนในอาเซียนนั้นมีไทยเป็นผู้
ประสานงานให้อาเซียนมีบทบาทในการแก้ปัญหากัมพูชา เนื่องจากไทยได้รับ
ผลกระทบจากสงครามครั้งนี้มากที่สุด และอาเซียนเป็นผู้สนับสนุนเขมร 3
ฝ่ายและต่อต้านเวียดนามและฝ่ายเฮงสัมรินและฮุนเซน
3.ความขัดแย้งระหว่างมหาอานาจของโลก 2 ประเทศคือจีนและ
สหภาพโซเวียต ทาให้สงครามกัมพูชาเป็นสงครามตัวแทนของจีนและโซเวียต
ด้วย โดยโซเวียตหนุนหลังเวียดนามและรัฐบาลฮุนเซน ส่วนจีนสนับสนุนเขมร
3 ฝ่าย

9. ลำดับเหตุกำรณ์
นับจากปี ค.ศ. 1953 กัมพูชาเป็นประเทศเอกราช จัดรูปแบบการ
ปกครองแบบ กษัตริย์อยู่ใต้รฐธรรมนูญ โดยมี เจ้านโรดม สีหนุ เป็นผู้นาใน
ั
ตาแหน่งนายกรัฐมนตรี เมื่อกษัตริยสิ้นพระชนม์ สีหนุ จึงดารงตาแหน่ง
์
ประมุขแห่งรัฐในปี ค.ศ.1960 เป็นต้นไป

10. สีหนุดาเนินนโยบายต่างประเทศเป็นกลาง แต่ก็โน้มเข้าหาฝ่าย
คอมมิวนิสต์ เนื่องจากมีความสัมพันธ์อันดีกับประเทศจีนคอมมิวนิสต์ รัฐบาล
สีหนุมีความขัดแย้งกับฝ่ายโลกเสรีบ่อยครั้ง เช่นรัฐบาลไทยและอเมริกา

11. ปี ค.ศ. 1960 ภาวะสงครามเย็นมีความรุนแรงในภูมิภาคเอเชีย
ตะวันออกเฉียงใต้ โดยเฉพาะในเวียดนาม รัฐบาลกัมพูชาถูกร้องขอจากฝ่าย
เวียดนามเหนือขอให้กองทัพเวียดมินด์และเวียดกงใช้ดินแดนกัมพูชาเป็น
เส้นทางลาเลียงยุทธปัจจัย กัมพูชาจึงตกเป็นเป้าที่เวียดนามใต้เข้าโจมตี สีหนุ
จึงเจรจากับจีนคอมมิวนิตส์และสหประชาชาติให้มีการถอนทหารทั้งเวียดนาม
เหนือและเวียดนามใต้ออกจากกัมพูชา แต่การเจรจาไม่เป็นผล

12. ปี ค.ศ. 1970 นายพลลอนนอลอยู่กลุ่มฝ่ายขวาทารัฐประหารขับไล่สีหนุออก
จากตาแหน่ง รัฐบาลลอนนอลดาเนินนโยบายเป็นปฏิปักษ์กับฝ่ายคอมมิวนิสต์ เรียกร้อง
ให้เวียดนามเหนือถอนกาลังออกไป เมื่อได้รับการปฏิเสธ สงครามจึงเกิดขึ้น อเมริกาหนุน
เวียดนามใต้ทั้งการเงินและการทหาร ส่งกาลังทาลายฐานที่มั่นของเวียดนามเหนือใน
กัมพูชาอย่างหนัก มีการกวดล้างพวกคอมมิวนิสต์ในกัมพูชา กรุงพนมเปญเกิดความ
วุ่นวาย สีหนุหลบหนีจากกัมพูชาไปตั้งรัฐบาลพลัดถิ่น โดยได้รับการสนับสนุนจากเขมร
แดง ประกาศจัดตั้งแนวร่วมแห่งชาติของกัมพูชาในเดือนตุลาคม ค.ศ.1960 ทาการ
ต่อต้านรัฐบาลของนายพลลอนนอล สร้างความไม่พอใจให้กับเวียดนาม

13. ปี ค.ศ.1979 เวียดนามเหนือเข้ายึดกรุงพนมเปญ ประกาศจัดตั้งสาธารณรัฐ
แห่งประชาชนกัมพูชา โดยมีนายเฮง สัมริน ดารงตาแหน่งประธานสภาปฏิวัติ เวียดนาม
เหนือให้เหตุผลว่า เขมรแดงจะสังหารชาวกัมพูชามากกว่าที่เป็นอยู่ และเพื่อช่วยเหลือ
รัฐบาลเฮง สัมริน และเวียดนามจะถอนทหารจากกัมพูชาเมื่อภัยจากจีนสิ้นสุดลง การที่
เวียดนามมีอิทธิพลเหนือกัมพูชานี้เรียกว่า “ปัญหากัมพูชา” รัฐบาลเฮง สัมริน ถูก
ต่อต้านจากชาวกัมพูชาหลายกลุ่ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากกลุ่มเขมรแดง ซึ่งได้จัดตั้ง
รัฐบาลพลัดถิ่นขึ้น โดยสีหนุเป็นประธานาธิบดี เขียว สัมพัน เป็นรองประธานาธิบดี และ
ซอนซาน เป็นนายกรัฐมนตรี โดยมีอเมริกาและประเทศฝ่ายโลกเสรีให้การสนับสนุน และ
ให้มีที่นั่งในองค์การสหประชาชาติอีกด้วย การสู้รบของรัฐบาลพลัดถิ่นกับรัฐบาลของเฮง
สัมริน มีมาตลอด เป็นปัญหากระทบกับหลายประเทศโดยเฉพาะประเทศไทย มีการ
แก้ปัญหาในระดับนานาชาติ

14. กำรยุติของสงครำม
ทั้งนีสหประชาชาติให้การยอมรับว่ารัฐบาลเขมรแดงและเขมร 3 ฝ่าย
้
เป็นรัฐบาลที่ถูกต้อง ส่วนรัฐบาลฮุนเซนที่ได้รับการสนับสนุนจากเวียดนามนั้น
ไม่ได้รับการยอมรับจากเวทีนานาชาติ ยกเว้นสหภาพโซเวียต ทาให้การเมือง
ระดับโลกเข้ามีส่วนในการแก้ไขปัญหากัมพูชา

15. ต่อมาเมื่อความสัมพันธ์ระหว่างมหาอานาจดีขึ้นปี 1987 โซเวียตยุติ
การช่วยเหลือเวียดนาม ทาให้เวียดนามอยู่ในกัมพูชาต่อไปไม่ได้และต้องถอน
กาลังทหารออกมาในปี 1989 และในวันที่ 23 ตุลาคม 1991 มีการลงนาม
ในสัญญาสันติภาพปารีสยุติความขัดแย้งในกัมพูชาและกาหนดให้คนกัมพูชา
กาหนดชะตาวิถีชีวิตตนเองแบบประชาธิปไตย

16. ผลกระทบ
1.ทาให้เศรษฐกิจของกัมพูชาตกต่า เนื่องจากการตัดขาดจากต่างประเทศ
2.สูญเสียทรัพยากรบุคคลซึ่งเป็นกาลังสาคัญสาหรับการพัฒนาประเทศ
3.ระบบการดาเนินงานในประเทศไม่ต่อเนื่องทาให้ประเทศพัฒนาช้า
4.สูญเสียทรัพยากรในประเทศเป็นจานวนมาก
5.ประเทศขากการติดต่อจากโลกภายนอน และเกิดการจารจลภายในประเทศ