1. The Happening The Happening The Happening

2. Het was exact twee weken geleden dat hij voor mijn deur stond en ik niet wist wat zeggen. Hij haalde toen een boeket rozen van achter zijn rug tevoorschijn en zei dat hij mij speciaal vond, verbaasd was door mijn verschijning … en met me uit wou.

3. Natuurlijk had ik daar niet direct op geantwoord en er toch met moeite de volgende woorden uitgeperst: “Ik weet het nog niet.” Toen gaf hij me het boeket waaraan een etiket met zijn nummer hing.

4. Vervolgens deed ik de deur toe en begon na te denken, diep na te denken. Ik overwoog alle voordelen en nadelen. En het voordeel ‘Je kan hem makkelijker vermoorden’ woog het zwaarst door.

5. Nu zat ik hier met hem op restaurant een gezellig etentje te faken. We zaten hier nog maar een kwartiertje en hij had nog over niets anders dan zijn ‘o zo fantastische’ job als burgemeester gepraat.

6. Als hij vijf seconden stopte met praten om te ademen of te eten, knikte ik begrijpend. Na het etentje dat veel te lang duurde , zette hij me met de auto thuis af. Hij gaf me een kus op de wang als afscheid. Vervolgens reed hij met gierende banden weg.

7. De kus brandde op mijn wang. In de badkamer gebruikte ik heel het zeepstompje op. Ik wou het eraf.

8. Doodmoe kroop ik daarna in bed, denkend aan mijn plan om hem te vermoorden. Ik zou hem bij mijn thuis uitnodigen en bijna kussen. En dan zou ik hem verassen met een touw rond zijn nek en dan zou hij traag dood gaan.

9. Met een glimlach op mijn gezicht viel ik in slaap.

10. Het volgende afspraakje was 3 dagen later. Ik had alles precies gepland. Het touwtje lag op de tafel waarvoor ik hem zou kussen, bijna kussen.

11. Wie nu nog dacht dat ik gek was, was er niet goed bij. Ik dacht helderder dan ooit. Ineens ontsnapte er een gemene lach uit mijn mond. “Ha haha”

12. Ik vond hem wel goed klinken, dus lieten mijn stem zich begaan. “Ha haha, Ho oho, hihi hi” Ik voelde me zeer voldaan. “Al die mensen van de psychiatrie hadden ongelijk! Ik ben niet gek!” Krijste ik.

13. 18.00, stipt, de bel ging. Net zoals gepland. 18.01, ik deed de deur open en begroette hem vriendelijk. Net zoals gepland.

14. Exact een kwartiertje flirten. Net zoals gepland. 18.17, ik ging hem kussen, bijna kussen. Ik heb alles onder controle, ik beslis zelf, ik ben de controller. Wat ze ook zeggen!

15. Mijn mond kwam dichter bij de zijne, nog dichter, nog een heel klein beetje dichter, tot op net 1 cm afstand. Net zoals gepland. Het touwtje lag vlak achter zijn rug. Net zoals gepland.

16. Mijn handen schoten uit naar het touwtje en het touwtje ging om zijn nek. Ik begon te lachen. “Ha haha, ha haha!”

17. Maar hij vocht terug en trok het touwtje weg. Ik verloor de controle, maar dat kon niet. Ik had alles goed gepland.

18. Ik voelde de grond onder mijn voeten wegzakken, de wereld draaien en mijn beeld zwart worden. Mijn benen voelden aan als blubber en daar ging ik weer. Ik viel flauw.

19. Wordt vervolgd…