Recommended
More Related Content
More from native
More from native (19)
โทมัส_เอดิสัน
- 1. รายงาน เรื่อง เพราะฉันคือผู้ให้ เสนอ คุณครูอุมาภรณ์ ศรีงาม โดย 1.นายชนายุทธ ละไม เลขที่ 3 เลขที่ 9 เลขที่ 10 เลขที่ 12 2.นายรินทอง บรรจง 3.นายศุภเดช คงประเสริฐ 4.นายสุวพันธ์ บุญเมือง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/3 รายงานเล่มนี้เป็นส่วนหนึ่งของรายวิชาแนะแนว ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2557 โรงเรียนรัตนโกสินทร์สมโภชลาดกระบัง เขตพื้นที่การศึกษา เขต 2
- 2. คำนำ รางานเล่มนี้ได้นาประวัติชีวิตของชายผู้หนึ่งซึ่งเขาผิดพลาดมานับครั้งไม่ ถ้วน แต่ชายผู้นี้ก็ไม่ย่อท้อกับสิ่งที่ผิดพลาด ในสิ่งที่เขาทา ทาให้โลกสว่าง สดใสในยามค่าคืน , ทาให้โลกใบนี้มีวงการมายา เขาเคยพูดออกมาว่า “ผม ไม่ได้ทาผิดพลาด แต่ผมรู้ใน7,000กว่าหนทางที่มันไม่ได้ผลเท่านั้น” เขาผู้นี้คือ โทมัส อัลวา เอดิสันต์ คณะผู้จัดทา
- 3. โทมัส เอดิสัน “ยอดนักประดิษฐ์” ที่เริ่ม ประดิษฐ์สิ่งของเมื่อเขามีอายุเพียง 10 ขวบ สามารถสร้างเครื่องบันทึกเสียงได้ ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นคนหูหนวก และทางานอย่าง ขยันขันแข็ง ค้นคว้าไม่หยุดหย่อน จนมีเวลา นอนเพียง 4-5 ชั่วโมงเท่านั้น เขาได้รับการ ยกย่องให้เป็นนักประดิษฐ์และ นักวิทยาศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่คนหนึ่งทั้ง ๆ ที่เขา ไม่ได้เรียนหนังสือมากนัก แต่สามารถจะศึกษา หาความรู้ได้จากนอกโรงเรียนและคนคว้าทดลองด้วยตนเอง จนมีชื่อเสียงโด่งดัง โทมัส เอลวา เอดิสัน เกิดใน ค.ศ. 1847 ที่มลรัฐโอไฮโอ สหรัฐอเมริกา เมื่อเข้าโรงเรียนครู กล่าวว่าเขาไม่สามารถเรียนคณิตศาสตร์ก็ได้ ดังนั้นหลังจากเรียนอยู่ได้ 3 เดือน บิดามารดาก็ต้อง เอาออกจากโรงเรียน แล้วมารดาก็เป็นผู้สอนแทนเธอ สอนให้อ่านและเขาก็อ่านหนังสือเกี่ยวกับ เคมีที่สามารถจะหาได้
- 4. พออายุได้ 12 ปี เขาได้ทางานเป็นเด็กเดินข่าวของรถไฟ ขายหนังสือพิมพ์และ ผลไม้ เอดิสันหูตึงเพราะถูกพนักงานรักษารถไฟคนหนึ่งกระแทกที่หูอย่างแรง เมื่อเขาทาสารเคมี ชนิดหนึ่งหกลงไปจนเกิดไฟลุกในรถเก็บของ ซึ่งเอดิสันใช้เป็นห้องทางาน และทาการทดลอง วิทยาศาสตร์ แต่ตามที่เอดิสันแถลงด้วยตนเองนั้น เขากล่าวว่า “การที่หูเขาเกิดพิการก็เพราะมีคน รถไฟคนหนึ่งได้ช่วยเหลือโดยจับหูเขาดึงขึ้นมาบนรถไฟที่กาลังเคลื่อนที่คันหนึ่งขณะที่เขาเลื่อน ไถลลงไปใต้ท้องรถไฟและจวนเจียนจะถูกล้อทับอยู่แล้ว” การที่เอดิสันกลายเป็นคนหูพิการ มิได้ช่วยให้เขารอดชีวิตอยู่เท่านั้น แต่ยังเป็นการช่วยเหลือ ให้มีเครื่องบันทึกเสียงเกิดขึ้นอีกด้วย
- 5. จากอุบัติเหตุที่ทาให้เกิดไฟไหม้ครั้งนั้น ทาเอดิสันถูกไล่ออกและตกงาน แต่ไม่มีสิ่งใดทา ให้เขาท้อแท้ได้ นายสถานีประทับใจในความเฉลียวฉลาดและไหวพริบของเขา จึงได้สอนเรื่อง การส่งโทรเลขให้ ดังนั้นเมื่อเขาอายุได้ 15 ปี ก็ได้งานเป็นคนส่งโทรเลข เขาได้ประดิษฐ์เครื่อง ทุ่นแรงสาหรับส่งข่าวโทรเลขในปี ค.ศง 1869 ขณะอายุได้ 21 ปี และได้จดลิขสิทธิ์สิ่งประดิษฐ์ ชิ้นแรกของเขา เอดิสันได้จดลิขสิทธิ์สิ่งประดิษฐ์ของเขามากกว่า 1,200 อย่าง เขาได้ประดิษฐ์สิ่งสาคัญขึ้นหลายอย่างเกี่ยวกับกระแสไฟฟ้า ความจริงเขาเป็นคนที่มีทักษะ ที่จะปฏิบัติตามความคิดใหม่ ๆ ได้ทุกอย่าง เราระลึกถึงเอดิสันในเรื่องแสงไฟฟ้า เพราะขณะนั้น ยังไม่มีไฟฟ้าใช้ในการใช้ในการให้แสงสว่างในบ้านธรรมดาได้ เพราะยังไม่มีหลอดไฟฟ้าที่มี ประสิทธิภาพ ภายในบ้านยังต้องใช้เทียนหรือตะเกียงน้ามัน และประมาณปี ค.ศ. 1850 จึงเริ่มใช้
- 6. ก๊าซ ตอนต้นศตวรรษที่ 19 เซอร์ฮัมฟรีย์ เดวี่ ได้ประดิษฐ์ตะเกียงที่ทาให้เกิดแสงโดยผ่าน กระแสไฟฟ้าไปยังแท่งคาร์บอน 2 แท่ง ทาให้เกิดความสว่างขึ้น แต่ก็ใช้ให้แสงสว่างในท้อง ถนน เพราะมีขนาดใหญ่และเทอะทะ ไม่เหมาะที่จะใช้ในบ้านเรือน ต่อมาในปี 1878 นักวิทยาศาสตร์ โจเซฟ สวอน มาจากเมืองซันเดอแลนด์ ได้ประดิษฐ์หลอดไฟฟ้าขึ้นเป็น ครั้งแรก เขาใช้แท่งคาร์บอนเล็ก ๆ ติดในกระเปาะแก้ว และทาให้แท่งคาร์บอนร้อนด้วย ไฟฟ้า ทาให้เกิดแสงสว่างขึ้น คาร์บอนไม่เหมือนกับโลหะทั้งหลาย สามารถทาให้ร้อนพอที่จะ ให้ความสว่างโดยไม่หลอมละลาย แต่หลอดไฟของสวอนให้แสงสว่างน้อยเกินไป ไม่สามารถ นามาใช้ประโยชน์ได้ เอดิสันซึ่งทางานด้านเดียวกับสวอนในสหรัฐอเมริกา มองเห็นทางที่จะ ปรับปรุงสิ่งประดิษฐ์ของสวอนให้ดีขึ้นได้ ถ้าทาให้หลอดแก้วเป็นสุญญากาศ แท่งคาร์บอนหรือ เส้นลวด ก็จะเกิดแสงสว่างที่สว่างกว่า โดยที่ไม่ทาให้หลอดแก้วร้อนเกินไป ดังนั้นเอดิสันและ โจเซฟ สวอน จึงได้รับเกียรติร่วมกันในสิ่งประดิษฐ์ที่สาคัญนี้ เอดิสันได้ประดิษฐ์สิ่งต่าง ๆ กว่า 1,200 ชนิด ผลงานของเขา อาทิ เช่น แสงไฟฟ้า หีบเสียงเครื่องบันทึกเสียง ฯลฯ เอดิสันทางานอย่างขยันขันแข็ง คืนหนึ่ง ๆ เขานอนเพียง 4-5 ชั่วโมงเท่านั้น ในตอนปลายชีวิต สุขภาพของเขาทรุดโทรมไปมาก และถึงแก่กรรมในปี ค.ศ.1931
- 7. สิ่งประดิษฐ์ที่เอดิสันได้ส้รางขึ้นล้วนมากจากความพยายามของเขา ซึ่งได้ทา ผิดพลาดมานับไม่ถ้วนแต่เขาก็จะพยายามทาจนถึงที่สุดเพื่อให้ได้สิ่งเขาปราถนาและ สามารถทาประโยชน์แก่มวลมนุษยชาติได้ เขาเคยกล่าวไว้ว่า “ องค์ประกอบของ ความสาเร็จประกอบด้วย ความพยายาม99% พรสวรรค์1% ” เขาเชื่อคาพูดนี้มาโดย ตลอด และเขาก็ทาสาเร็จ โดยที่เขาได้ประดิษฐ์คิดค้นสร้างอุปกรณ์และสิ่งประดิษฐ์ ต่างๆและจดสิทธิบัตรไว้มากกว่า 2,000 ชิ้น รวม ทั้งเครื่องฉายภาพยนตร์ กล้องถ่าย วิดีโอ หลอดไฟ และเครื่องบันทึกเสียงและเล่นเสียง สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นต้นกาเนิดความ ร่าเริงสดใสบนโลกใบนี้ ทาให้มนุษย์ที่อยู่ ณ โลกใบนี้ได้มีความสุขยิ่งขึ้น ทั้งแสงสว่าง ยามค่าคืน ความบันเทิง และเทคโนโลยีที่ก้าวหน้า