1. '
&
$
%
Proef VII,1: Neerslagvorming door het gelijkioneffect
Hoe kan je via het oplosbaarheidsproduct de oplosbaarheid berekenen?
PbI2(v) −− Pb2+
+ 2I−
x mol/L 2x mol/L
S 2S
Ksp = 7.1 · 10−9
= x (2x)2
⇒ x = 1.21 · 10−3
mol/L (S = 0.588 g/L)
Proef VII,1
Pb2+
+ 2I− 0.5MI−
−→
0.5MP b2+
−→
Initi¨ele concentraties na toevoegen KI
2mL verzadigde opl. + 2 druppels (=0.13mL) 0.5M KI: volume=2.13 mL
ˆ
Pb2+˜
0
= 1.21 · 10−3
·
2
2.13
= 1.14 · 10−3
mol/L
ˆ
I−˜
0
= 2.42 · 10−3
·
2
2.13
+ 0.5 ·
0.13
2.13
= 3.28 · 10−2
mol/L
Reactiequoti¨ent
Q =
ˆ
Pb2+˜
0
·
ˆ
I−˜2
0
= 1.23 · 10−6
> Ksp,P bI2 ⇒ Neerslag
Initi¨ele concentraties na toevoegen Pb (NO3)2
2mL verzadigde opl. + 2 druppels (=0.13mL) 0.5M Pb (NO3)2: volume=2.13 mL
ˆ
Pb2+˜
0
= 1.21 · 10−3
·
2
2.13
+ 0.5 ·
0.13
2.13
= 3.17 · 10−2
mol/L
ˆ
I−˜
0
= 2.42 · 10−3
·
2
2.13
= 2.27 · 10−3
mol/L
Reactiequoti¨ent
Q =
ˆ
Pb2+˜
0
·
ˆ
I−˜2
0
= 1.63 · 10−7
> Ksp,P bI2 ⇒ Neerslag, maar minder

2. '
&
$
%
Proef VII,2: Invloed van de pH op de oplosbaarheid
Proef VII 2.1a
2 mL 0.01M Mg2+
+ 3 druppels (=0.2mL) 2.8M OH−
→ volume 2.2 mL
CMg2+ = 2mL×0.01M
2.2mL
= 9.09 10−3
M en COH− = 0.2mL×2.8M
2.2mL
= 0.255 M
Reactiequoti¨ent:
Q = 9.09 10−3
× 0.2552
= 5.91 10−4
> Ksp = 2 10−11
⇒ Neerslag!
Restconcentratie Mg2+
Mg2+
+ 2OH− −− Mg (OH)2
9.09 · 10−3
M 0.255 M
−
`
9.09 · 10−3
M − x
´
−
`
9.09 · 10−3
M − 2x
´
x 0.237 + 2x
Ksp = 2 · 10−11
= x · (0.237)2
⇒ x = 3.56 · 10−10
M
+ ´e´en spatelschep NH4Cl (=0.250 g) ⇒ 0.250
53.5
= 4.67 · 10−3
mol
ˆ
NH+
4
˜
in 2.2 mL = 4.67·10−3
×1000
2.2
= 2.12 M
reactiequoti¨ent:
NH+
4 + OH− K
−− NH3 +H2O
2.12 0.255
−0.255 −0.255 +0.255
1.865 y 0.255
K =
1
Kb
=
1
1.8 · 10−5
=
0.255
1.865 · y
→ y = 2.46 · 10−6
M
Q =
ˆ
Mg2+˜ ˆ
OH−˜2
= 9.09 · 10−3
×
`
2.46 · 10−6´2
= 5.5 · 10−14
< Ksp = 2 · 10−11
⇒ Neerslag lost op!

3. '
&
$
%
Proef VII,2: Invloed van de pH op de oplosbaarheid
Proef VII 2.1b
2 mL 0.01M Mg2+
+ ´e´en spatelschep CH3COONa (=0.250 g) ⇒ 0.250
82
= 3 · 10−3
mol
ˆ
Ac−
˜
in 2 mL = 3·10−3
×1000
2
= 1.50 M
reactiequoti¨ent:
Ac−
+ H2O
K
−− HAc + OH−
1.50
−x +x +x
1.50 x x
K = Kh =
10−14
1.8 · 10−5
=
x2
1.50
→ x = 2.89 · 10−5
M
Q =
ˆ
Mg2+˜ ˆ
OH−˜2
= 0.01 ×
`
2.89 · 10−5´2
= 8.35 · 10−12
< Ksp = 2 · 10−11
⇒ Geen neerslag!

4. '
&
$
%
Proef VII,3: Oplossen van neerslagen door complexvorming
Proef VII 3.1
1 mL Ag+
0.01 M + 1mL Cl−
0.50M
⇒
ˆ
Ag+
˜
= 0.005 M en
ˆ
Cl−
˜
= 0.25 M
reactiequoti¨ent:
Q =
ˆ
Ag+˜ ˆ
Cl−˜
= 0.005 × 0.25 = 1.25 · 10−3
> Ksp,AgCl = 2 10−10
⇒ Neerslag!
1 mL suspensie + 2 mL 0.50 M NH3 0.50 M:
⇒
ˆ
Ag+
˜
=
0.005
3
= 1.66 · 10−3
M
ˆ
Cl−˜
=
0.25
3
= 0.083M
[NH3] =
2 × 0.50
3
= 0.333M
Stel dat alle neerslag oplost, wat is
ˆ
Ag+
˜
?
Ag+
+ 2NH3 −− Ag (NH3)+
2
1.66 · 10−3
0.333
−1.66 · 10−3
−2 × 1.66 · 10−3
1.66 · 10−3
y 0.33 1.66 · 10−3
Kst = 1.7 · 107
=
1.66 · 10−3
y (0.33)2 → y = 8.97 · 10−10
M
Q =
ˆ
Ag+˜ ˆ
Cl−˜
= 8.97 · 10−10
× 0.083
= 7.44 · 10−11
< Ksp = 2 · 10−10
⇒ Neerslag lost op!

5. '
&
$
%
Proef VII,3: Oplossen van neerslagen door complexvorming
Proef VII 3.2
1 mL Ag+
0.01 M + 1mL Br−
0.050 M
1 mL suspensie + 2mL NH3 0.50 M
Berekening idem als bij Proef VII 3.1
reactiequoti¨ent:
Q =
ˆ
Ag+˜ ˆ
Br−˜
= 8.97 · 10−10
× 0.083 = 7.44 · 10−11
> Ksp,AgBr = 5 10−13
⇒ Neerslag!
met 8.3 M NH3 → [NH3] = 2×8.3
3
= 5.533 M → −3.33 · 10−3
= 5.53
Kst = 1.7 · 107
=
1.66 · 10−3
y (5.53)2 → y = 3.19 · 10−12
M
Q =
ˆ
Ag+˜ ˆ
Br−˜
= 3.19 · 10−12
× 0.083
= 2.65 · 10−13
< Ksp,AgBr = 5 · 10−13
⇒ Neerslag lost op!
Proef VII 3.3
AgI → Ksp = 8.0 · 10−17
< 2.65 · 10−13
⇒ dus neerslag lost niet op!
De berekening is idem als hierboven