Βυζαντινή Ιστορία

1. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΙ΢ΔΤ΢Η ΚΑΙ ΣΟ
΢ΧΙ΢ΜΑ ΣΩΝ ΕΚΚΛΗ΢ΙΩΝ

2. Ο Αλζξιοσ Αϋ και θ βοικεια των Βενετϊν
ΑΛΕΞΙΟ΢ Αϋ
 ηιτθςε τθ βοικεια των
Βενετϊν
 ζδωςε εμπορικά προνόμια
ςτουσ Βενετοφσ
με Χρυςόβουλο ( επίςθμθ
ζγγραφθ
ςυμφωνία, υπογεγραμμζνθ
και ςφραγιςμζνθ από τον
αυτοκράτορα με τθ χρυςι
του βοφλα ).
 ΢κοπόσ: να αποκροφςει τουσ
Νορμανδοφσ που είχαν
αποβιβαςτεί ςτθν Ήπειρο και
απειλοφςαν τθν Κων/πολθ.
 Αποτελζςματα:
 αποςτολι από τουσ Βενετοφσ
πανίςχυρου ςτόλου
 νίκθ Βυηαντινϊν ζναντι
Νορμανδϊν

3. Σο χρυςόβουλο

4. Ο Αλζξιοσ παραχωρεί προνόμια ςτουσ
Βενετοφσ
Σα προνόμια από το
χρυςόβουλο του 1082
΢υνζπειεσ για το Βυηάντιο και
τουσ Βενετοφσ από τθ
ςυνκικθ

Για το Βυηάντιο:
Παραχϊρθςθ τίτλων και
χρθματικϊν χορθγιϊν ςε
κοςμικοφσ και εκκλθςιαςτικοφσ
άρχοντεσ τθσΒενετίασ
 Παραχϊρθςθ αποβάκρων
(ςκάλεσ) και εμπορικϊν
καταςτθμάτων ςτθν προκυμαία
τθσ Κων/πολθσ,
 Ελευκερία εμπορίου ςτουσ
Βενετοφσ χωρίσ δαςμοφσ και
άλλεσ φορολογικζσ υποχρεϊςεισ
ςε όλα τα ςθμαντικά βυηαντινά
λιμάνια.
 παραιτικθκε εκοφςια από τα
δικαιϊματά του
(φορολογικά, οικονομικά,ναυτιλι
ακά)
 ζχαςε το ρόλο του μεςάηοντα
μεταξφ Αράβων και Δυτικισ
Ευρϊπθσ
 ζχαςε τθν κυριαρχία του ςτο
εμπόριο τθσ Μεςογείου.
Για τουσ Βενετοφσ:
 διείςδυςαν οικονομικά ςτθν
Ανατολι
 ίδρυςαν πανίςχυρθ αποικιακι
αυτοκρατορία (ςτθν Ανατολι)
 πιραν τον ζλεγχο του εμπορίου
ςτθ Μεςόγειο.

5. Βενετοί ζμποροι ςτθν προκυμαία τθσ Κων/λθσ
Οι Βενετοί κυριάρχθςαν ςτθ Μεςόγειο και ίδρυςαν μια αποικιακι
αυτοκρατορία ςτθν Ανατολι.

6. Οι διάδοχοι του Αλεξίου Αϋκαι θ αντίδραςι τουσ
ςτθν παροχι προνομίων
 διμευςαν περιουςίεσ Βενετϊν
 υποκινοφςαν βιαιότθτεσ του πλθκυςμοφ τθσ
Κων/πολθσ εναντίον των Βενετϊν
 παραχωροφςαν προνόμια και ςε άλλεσ ιταλικζσ πόλεισ
(Πίηα, Γζνουα), για να δθμιουργθκεί ανταγωνιςμόσ
μεταξφ τουσ (Σο μζτρο αυτό εφαρμόςτθκε κυρίωσ από το
Μανουιλ Κομνθνό).

7. Σο ΢χίςμα των δφο Εκκλθςιϊν
ΣΑ ΑΙΣΙΑ
 Η απαίτθςθ από τθν πλευρά του Πάπα
για κυριαρχία ςε όλθ τθν εκκλθςία,
δθλ. το πρωτείο εξουςίασ (=ο Πάπασ
υπερ-επίςκοποσ, κθδεμόνασ και
εξουςιαςτισ τθσ Εκκλθςίασ).

Οι αυκαιρεςίεσ του Πάπα ςε δογματικά
ηθτιματα.
΢υγκεκριμζνα, ςτο ΢φμβολο τθσ Πίςτεωσ:
’’Καὶ εἰσ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ
Κφριον, τὸ ηωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸσ
ἐκπορευόμενον...’’
ζγινε θ εξισ προςκικθ:
«καὶ ἐκ τοῦ Τἱοῦ» (filioque) μετά από τθ
φράςθ
«ἐκ τοῦ Πατρὸσ.’’

8.  ΢τισ αποφάςεισ που λαμβάνει ο Πάπασ – είτε
για δογματικά είτε για πρακτικά ηθτιματα –
αποκλείεται να κάνει λάκοσ, αφοφ ζχει τθν
ιδιαίτερθ εφνοια του Θεοφ.
Αυτι θ άποψθ ‘’περί του Αλάκθτου του Πάπα’’
ανακθρφχκθκε αργότερα (το 1870) ςε
Ρωμαιοκακολικό δόγμα.

9. ΣΑ ΓΕΓΟΝΟΣΑ
Αυτοκράτορασ Κων/λεωσ ο
Κωνςταντίνοσ Θϋ
Πατριάρχθσ Κων/λεωσ ο Μιχαιλ
Κθρουλάριοσ.
Πάπασ τθσ Ρϊμθσ ο Λζων ο Θϋ
Αντιπροςωπεία του με επικεφαλισ τον
καρδινάλιο Ουμβζρτο επιςκζφκθκε τθν
Κων/λθ για να ξεκινιςουν οι ςυηθτιςεισ
 ΢άββατο 16/7/1054 μ.Χ.: το ΢χίςμα
Ορκόδοξθ και Ρωμαιοκακολικι Εκκλθςία
 Με τον Οικουμενικό Πατριάρχθ
ςυντάςςονται
όλα τα Πατριαρχεία τθσ Ανατολισ.
Μετά το ΢χίςμα ςτθ
Δφςθ:
 Κυριαρχία του Πάπα.
΢ταυροφορίεσ.
 Νζα ςχίςματα
(Προτεςταντιςμόσ).
 Απομάκρυνςθ από το
ςυνοδικό ςφςτθμα.

10. ΚΑΙΝΟΣΟΜΙΕ΢ ΣΗ΢ ΔΤΣΙΚΗ΢ ΕΚΚΛΗ΢ΙΑ΢
1.‘’Σα άηυμα των Λατίνων’’
Διχογνωμίεσ διατυπϊκθκαν
ςτά χριςτιανικά χρόνια περί
του είδουσ τοφ άρτου που
χρθςιμοποίθςε ο Ιθςοφσ
κατά
τό
Μυςτικό
Δείπνο, προκειμζνου να
γίνεται με τον ίδιο άρτο και ο
αναμνθςτικόσ Δείπνοσ –ι
Αγία Κοινωνία – Θεία
Ευχαριςτία.
Η Ρωμαϊκι Παπικι Εκκλθςία
μζχρι
τον
11οαι.
χρθςιμοποιοφςε
ζνηυμον, κανονικόν άρτον
{Πλθροφορίεσ ςχετικζσ με
τθν πθγι του βιβλίου
(ςελ.58)
Επιςτολι
του
Μιχαιλ Κθρουλάριου για τισ
διαφορζσ με τουσ Λατίνουσ}

11. 2. ‘’Σο δαχτυλίδι
του ψαρά’’
Σο δαχτυλίδι του Πάπα είναι
ζνα από τα κυριότερα ςφμβολα
τθσ παπικισ
ιςχφοσ. Ονομάηεται “δαχτυλίδι
του ψαρά”, είναι όμωσ ζνα
χρυςό δαχτυλίδι βάρουσ … 35
γραμμαρίων.
Απεικονίηει τον Αγιο Πζτρο να
ςθκϊνει τα δίχτυα του από τα
νερά, ενϊ γφρω του είναι
γραμμζνο το όνομα του Πάπα.
Ο κάκε Πάπασ κεωρείται
διάδοχοσ του Αγίου
Πζτρου, που ιταν ψαράσ. Ζτςι
προκφπτει θ ονομαςία του
δαχτυλιδιοφ.
(από το Euronews Greek)

12. 3. Filioque
‘’τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸσ
καὶ ἐκ τοῦ Τἱοῦ
ἐκπορευόμενον…’’
(Η προςκικθ)

13. ΕΡΓΑ΢ΙΕ΢
ΕΡΩΣΗ΢ΕΙ΢ : 1 και 2
ΣΟΤ ΢ΧΟΛΙΚΟΤ ΒΙΒΛΙΟΤ (ςελ.58)