3. Luís Gustavo Amado Carballo, máis coñecido como Amado
Carballo, naceu en Pontevedra o 2 de maio de 1901 e finou o 3 de
setembro de 1927 na cidade que o veu nacer. Estudou no Colexio
Balmes de Pontevedra e fixo o bacherelato no Instituto Xeral e
Técnico da mesma.
En 1912, con só 11 anos participou nun concurso
declamando o poema ``Un vello paroleiro´´ de Heliodoro
Fernández Gastañaduy. En 1918, comezou a carreira de Filosofía e
Letras na Universidade de Santiago de Compostela , mais non a
rematou.
Pese á sua curta vida, Amado Carballo escribíu varias obras,
sobre todo destacando na poesía.
Fóiselle adicado o Día das Letras Galegas no ano 1982.
4. En 1919, publicou o relato en lingua castelá ``El Emigrado´´ que
publicou na revista viguesa Vida Gallega e máis tarde, nese mesmo ano
publicou o relato ``El Peregrino´´ tamén en castelán , en Vida Gallega e
no xornal Diario de Pontevedra.
Catro anos máis tarde, publicou o relato `` Guerrilleros de
antaño´´ na revista La Tribuna.
5. A súa novela máis importante foi ``Os Pobres de
Deus´´ que foi publicada en 1923 no quinto volume da revista
Lar, cunha portada deseñada por Camilo Díaz Baliño.
Na novela nárrase en nove cadros as fins das vidas de
nove persoas que están nun asilo de anciáns.
6. En 1920 publicou o conto ``Supersticeón´´no
voceiro A Nosa Terra, adicandollo a Castelao. Neste
relato hai unha querenza por crenzas espiritistas e polo
ocultismo.
7. A poesía é o campo no que Amado Carballo fixo
máis incapé mantendo as formas tradicionais galegas
(verso octosílabo ) escribindo dúas obras moi coñecida:
Proel( 1927 )
O Galo( 1928, publicación póstuma )
8. Apareceu no ano 1922 a modo de publicación
mensual en galego. Foi creada por Amado Carballo e por
Xoán Vidal Martínez, e foi dirixida por Modesto Bará
Álvarez.
Publicáronse catro tomos nos que colaboraron
famosos ilustres galegos como Cabanillas que aportou a
súa obra `` O cabaleiro do Santo Grial´´, Losada
Diéguez que publicou no tomo II un conto e unha lenda,
Risco, Otero Pedrayo, Noriega Varela e Francisca
Herrera Garrido.
Na parte gráfica participaron Castelao , Álvaro
Cebreiro e Manuel Méndez.
12. Fermín Bouza Brey naceu en Ponteareas o 31 de marzo de 1901 e faleceu en
Santiago de Compostela o 11 de xuño de 1973.
Cursou estudos de Filosofía, Letras e Dereito nas Universidades de
Santiago de Compostela e Madrird. Foi Historiador, Etnógrafo e escritor.
En 1919 publicou o seu primeiro artículo “Teatro de antaño en Santiago” en
castelán. Foi un dos fundadores do Seminario de Estudos Galegos en 1923.
Ao ano seguinte comezaría e escribir por primeira vez en galego co
artículo “Os estudantes ao arcebispo”.
Foi colaborador en revistas como Cristal, Resol e Nós.
Foi Xuez dende 1929, durante a Guerra Civil foi separado da carreira por
galeguista ata que en 1938 foi rehabilitado como xuez en Viella para
despois pasar á Estrada.
Ingresou na Real Academia Galega en 1941.
En 1992 dedicouselle o día das letras galegas.
13. Cabalgadas en Salnés 1925 (narrativa)
Nao senlleira, 1993, Nós (poemario)
Seitura, 1955, Livraria Cruz (poemario)
14. Bibliografía da prehistoria galega 1927 (López Cuevillas e
Bouza Brey)
Prehistoria e Folklore de Barbanza, 1928 (López
Cuevillas e Bouza Brey)
A civilizción neo-eneolítica galega, 1931(López Cuevilas e
Bouza Brey)
