2. McConnell Bantlaması:
• Bantlama tekniği, hastada mevcut olan patellar konum
bozukluğuna göre yapılmalıdır.
• En ileri düzeydeki komponent önce düzeltilir.
• Patellar konum bozukluğunun başlıca 4 komponenti vardır;
1. Lateral glide
2. Rotasyon
3. Lateral tilt
4. Posterior (inferior)tilt
3.
4. Pozisyon: Diz ekstansiyonda ve Quadriceps gevşek iken
yapılır.
*** Patellada posterior (inferior) tilt problemi varsa
infrapatellar fat pad irritasyonunu azaltmak için önce
bu düzeltilmelidir ve posterior komponent lateral
kayma veya lateral tilt ile beraber düzeltilmelidir.
7. Temel Basketweave tekniği:
Pozisyon: Kişi ayakta dizi hafif fleksiyonda duruyor.
*** Medial ve lateral eklem hattında X bantlaması oluşuyor,
mediale ve laterale sıra ile uygulanıyor, patella etrafında
baklava dilimi görüntüsü oluşuyor, patellanın hemen
üzerinde-altında ve bilek üzerinde anchorla bitiriliyor...
8.
9. Butterfly Tekniği:
Pozisyon: Kişi ayakta dizi hafif fleksiyonda duruyor ve
topuğunun altında hafif yükselti var.
*** X bantlamaları bir öncekinin daha iç kısmında olucak
şekilde ilerliyor. Patella etrafında baklava dilimi
oluşuyor ve aynı şekilde anchor yapılıyor.
10.
11. 1.Genel diz ve/veya patellofemoral
Endikasyon:
Tibial rotasyon için bantlama: Yanlış pozisyona bağlı olan
limitli ve ağrılı diz fleksiyonunda
McConnell bantlamasından yarar görmeyen hastalarda
Fonksiyon: Kişinin normal fleksiyon ve ekstansiyonunda
pozisyonel hataları düzeltir. Tibianın internal rotasyonu
ile patellanın femoral çentikteki hareketi düzelir.
Pozisyon: Kişi 5-10 derece diz fleksiyonda ve
ayaktadır. Ayağını inversiyona ve tibiayı mümkün
olduğunca internal rotasyonda pozisyonlar.
12.
13. 2.Patellar Tendinosis:
Endikasyon: Patellar
tendinosis, fatpad ya da
patellar tendonun
yüklenmesini engelleme,
Osgood-Schlatter’da ağrı
kontrolü
Fonksiyon: Tendonun
yüklenmesini önler ve
ağrıyı azaltır.
Pozisyon: Kişi dizi tam
ekstansiyonda oturur.
14. 3. Unload the fat pad-
McConnell bantlaması:
Endikasyon: İnfreior
patellofemoral ağrı, fat pad
irritasyonu, diz
artroskopisinden sonra
Fonksiyon: Fat pad üzerinden
yükü kaldırır.
Pozisyon: Kişi yatar ve kaslar
gevşektir.
*** Cilt portakal kabuğu
görünümündedir ve kişi
hiperekstansiyondan kaçınır.
15. 4. Diz desteği- Crystal palace wrap:
Endikasyon: Retropatellar ağrı, jumper’s knee, Osgood-
Schlatter
Fonksiyon: Patellanın femur üzerindeki baskısını
azaltmak. Tibial tuberküldeki stresi rahatlatmak.
Pozisyon: Kişi diz hafif fleksiyonda ve gevşekken
ayaktadır.
Kontraendikasyon: Patellanın rotasyonel disfonksiyonları
*** popliteal fossayı koru, lateral kenardakini ikiye ayır
ve twistler patellar tendonu destekleyecek!
18. 6. Lateral Collateral
Ligament Spraini:
Fonksiyon: Dizin temel lateral
stabilizasyonunu sağlamak.
Pozisyon: Kişi topuğun altında
küçük bir yükseltiyle, diz 15
derece fleksiyonda ayakta
durur.
*** Uyluğun 1/3 distaline 2
anchor ve tibial tuberküle 1
anchor
*** Hem medial eklem hattını
hem de lateral eklem hattını
bantla en son popliteadan bitir
19.
20. 7. Anterior Cruciate bantlaması:
Endikasyon: ACL spraini
Fonksiyon: ACL’ye destek ve stabilite sağlamak
Pozisyon: Kişi ayaktayken kalça ve diz hafif fleksiyonda.
*** uyluk 1/3 proksimaline anchor
*** patellanın 2,5 cm altından lateralden başla, medialde
ilerle, medial eklem hattından geç,....
*** (sadece medialde çaprazlanıyor)
21.
22. 8. Dizin 8 şekilli
sarımı:
Endikasyon: Diz
ekleminin spraini
Fonksiyon: Diz
eklemine destek
sağlamak
Pozisyon: Diz hafif
fleksiyonda
**baldırın posterior
ve lateralinden
başlanıyor...
23. 9. Diz İnstabilitesi:
Endikasyon: Hafif-orta şiddetli diz yaralanması, ACL-PCL
gerilmesi, patellar tendonun hafif enflamasyonu,
cerrahi sonrası rehabilitasyon sırasında
Fonksiyon: 90 derecenin üzerindeki fleksiyon-ekstansiyon
hareketlerinden koruma
Pozisyon: İlk önce yüzüstü pozisyonda hamstring
tendonlarına anchor yapılıyor, sonra sırtüstü
pozisyonda ve 60 derece diz fleksiyonu pozisyonu
Kontraendikasyon: Cerrahi gerektiren yaralanmalar
27. 11. Patellar korreksiyon-2:
Endikasyon: Kondromalazi patellanın başlangıç evrelerinde,
kas zayıflığı sonucu olan patella lateralizasyonunda
28.
29. 12. Rotasyonel instabilite:
Endikasyon: Rotasyon instabilitesi, medial meniscus straini
Pozisyon: Kişi dizi 30 derece fleksiyonda ve ayaği
inversiyonda ayaktadır.
30.
31. Patellar Taping, Patellofemoral Pain Syndrome,
Lower Postural Kinematics and Dynamic
Postural Control
Journal of Athletic Training 2008;43(1):21-28
32. Çalışmanın Amacı:
Patellofemoral ağrı sendromu (PFS) olan ve
olmayan kişilerde patellar bantlanın; diz-kalça eklem
kinematikleri ve Star Excursion Balance Test(SEBT)
sırasındaki standardize edilmiş uzanma mesafesi
üzerine etkilerini araştırmaktır.
33. Bireyler ve Yöntemler:
Bireyler:
Çalışmaya 20 sağlıklı(12 kadın,8 erkek) ve 20
PFS’li(12 kadın,8 erkek) birey alınmıştır.
Dahil edilme kriterleri(PFS’li bireyler için):
• Merdiven çıkma, oturma, yürüme, koşma, squat, diz
fleksiyonu ve izometrik Quadriceps kontraksiyonu ile
artan, en az 8 haftadır devam eden, diffüz-unilateral ön
diz ağrısı olanlar
• Bu çalışmadan önce patellar bantlama uygulanmamış
olanlar
34. Dahil edilmeme kriterleri:
• Daha önce osteoartrit-patellar tendinit –tendinopati
tanısı almış olanlar
• Cerrahi (artroskopi dahil), dislokasyon/subluksasyon,
kırık, ligamentöz ya da diğer yumuşak doku
yaralanmaları öyküsü bulunanlar
• Konkuzyon ya da nörolojik defisit bulunanlar
• Sağlıklı bireylerde daha önce ön diz ağrısı hikayesi
olmaması
35. Yöntemler:
• Diz-kalça kinematikleri için elektromagnetic tracking
sistem( elektromanyetik sensorler sacruma, uyluğun
ve baldırın lateraline yerleştirilmiştir.)
• SEBT için yere birbirlerine 45 derecelik açıyla
mezura sabitlenmiştir.
• Algılanan ağrı düzeyini belirlemek için VAS
kullanılmıştır.
36. Test Prosedürü:
Kişilerin SEBT ‘deki uzandıkları mesafeyi
standardize etmek için alt ekstremite uzunluklarına
(SIAS-medial malleol) bölümünü almışlardır=
%MAXD.
Bireylerin her iki bacağı için de randomize olarak
McConnell medial glide bantlama tekniği ve test
uygulanmıştır.
Sensörler yerleştirildikten sonra SEBT yapılmıştır.
Her bacak için test uygulandıktan sonra( bantlı-bantsız)
VAS üzerinde ağrı düzeylerini belirtmeleri
istenmiştir.
37. SEBT;bu çalışmada anterior
yönlerinde uygulanıyor.
(anterior-anterolateral-anteromedial)
** Earl ve ark. anterior
yönlerinde uygulandığında
Vastus Medialis
aktivasyonunun diğer
yönlere göre daha çok
olduğunu belirtmişlerdir.
38. Sonuçlar:
Ağrı düzeyi;
PFS grubu ile kontrol grubu karşılaştırıldığında T ve NT durumlarında ağrı
şiddeti PFS grubunda daha yüksek.(P=0.005)=a.
PFS grubu içinde T ve NT durumlarında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde
fark vardır.(P=0.005)=b
39. Standardize uzanma mesafeleri (%MAXD)
Her iki grup arasında T ve NT durumları arasında anlamlı derecede fark vardır.
PFS grubundaki mesafe daha azdır.(P=0.028)=a.
Kontrol grubunda T durumunda NT’ye göre anlamlı derecede azalma
görülmüştür.(P=0.028)=b
40. Kinematik değişkenler:
İstatistiksel düzeyde anlamlı değişiklik bulunamamıştır.
Sonuç olarak;
PFS’li bireylerde patellar bantlama; SEBT sırasında
sagital plandaki diz-kalça kinematiklerini
etkilemeksizin, ağrıyı azaltmış ve dinamik postüral
kontrolü geliştirmiştir. Patellar bantlama ağrıyı
azaltarak dinamik postüral kontrolü geliştirmiştir.
41. Kinematic MRI Assessment of McConnell Taping
Before and after Exercises:
Am J Sports Med 2004 32:621
(Egzersiz Öncesi ve Sonrası McConnell
Bantlamasının Kinematik MRI ile
Değerlendirilmesi)
42. Çalışmanın amacı:
McConnell bantlamasının medial glide tekniğinin,
kişilerin standardize edilmiş egzersiz protokolünü
tamamladıklarında medial patellar pozisyonun
kalıcılığına etkisini değerlendirmektir.
43. Bireyler ve Yöntemler:
Bireyler:
Çalışmaya Patellofemoral ağrı sendromu (PFS)
öyküsü olmayan 18 kadın öğrenci alınmıştır.
Ortalama yaşları: 22,28±2,02’dir.
Dahil edilme kriterleri:
• Patellofemoral ekleme(PFE) ait ciddi hastalık öyküsü
olmamalı
• PFE’ye ait cerrahi öyküsü olmaması
• 20 dk.’lık orta şiddetli egzersizi güvenle yapabilmesi
45. • Öncelikle kişilerin PFE’lerini bantlama olmaksızın
tam ekstansiyon, 12-24-36 derece fleksiyon
pozisyonlarında görüntülüyorlar.(kaslar gevşek
iken)= NT
• Sonra kişilerin PFE’lerini McConnell’ın medial glide
tekniği ile bantlıyorlar ve aynı şekilde 4 pozisyonda
görüntülüyorlar.=T
• Son olarak kişiler standardize edilmiş egzersiz
protokolünü tamamladıktan sonra aynı şekilde 4
pozisyonda görüntülüyorlar.=TE
46. Larsen ve ark. Tarafından tanımlanan egzersiz protolünü
kullanıyorlar. Bu protokolü her kişi 3 tekrarlı 5 set halinde yapıyor
ve setler arasında 1’er dk.’lık dinlenme periyodu veriliyor.
50. Sonuç olarak;
Bu çalışmada McConnell medial glide bantlama
tekniğinin patellanın mediale yer değiştirmesinde etkili
olduğu fakat bu etkisinin egzersiz sonrasında kalıcı
olmadığı bulunmuştur.