Health & Medicine

1. MANUEL TERAPİNİN FİZİKSEL
UYGUNLUĞU ÜZERİNE ETKİSİ
Uzm.Fzt. Bünyamin HAKSEVER

4. • 18-75 YAŞ aralığındaki ve 3
aydan fazla serviko-brakial ayrı
hikayesi olan sedanter bireyler
• 1. grup: nöromobilizasyon
• 2. grup: eklem mobilizasyonu
(maitland)
• 3.grup kontrol grubu
• A:mc grill ağrı skalası
• B:Northwick park skalası
• C: VAS

6. • 20-60 YAŞ aralığındaki ve 8 hafta ile 6 ay arasında KLBP hikayesi olan
sedanter bireyler
• 1. grup: Manuel terapi
• 2. grup: EGZERSİZ
• TESTLER
• VAS ağrı skalası
• Oswestry disability skalası
• C: Dartmouth genel sağlık skalası

7. • Subakut ayak bileği burkulması geçirmiş 13 hasta
• Yaralanma sonrası 2-9 hafta geçmiş olması ve
ağırlık aktarırken ağrısının olması ve en az %20 lik
bir dorsifleksiyon kaybı olması
• Kırık süphesi olan, eklem içi ödem, sydesmos
yaralnması olan, diğer bir alt ektremite bölgesini
etkileyen olgular çalışmaya alınmamış

8. • Maitland’s pasif accesory mobilisation
uygulanmış.
• Hasta uzun oturuşta diz altı havlu
• Tibia ve fibula distali tek el ile stabilize
edilirken talusa anteroposterior yönde minik
osislasyonlar yapılmış
• 1 dakika mobilizasyon 30 saniye dinlenme
toplamda 3 kez yapılmış.

9. • NEH belirgin bir artış
• Basınç- ağrı eşiğinde %17,6 lık bir gelişme
• VAS ta istatistiksel olarak anlamlı bir fark
gözlenmemiş
• Ayak bileği fonksiyonunda gelişme
gözlenmemiş

10. • Joseph (2010) 40 kişi kronik reccurent ayak bileği
burkulması
• Grup1: criopractic tedavi(düşük ampitud yüksek hızda axial
uzama manup.)
• Grup2: kas enerji tekniği(5 adet talusa karşı ant.dan post
stimule etcek şekilde basınçlı dirençli dorsi flek. İzometrik
kontraksiyon sonrası nazik dorsifleksiyon)
• 3 hafta tedavi 6 kez manuel tedavi
• Tedavi sonunda tek bacak durma, mcgill ağrı anketi,
fonksiyon değerlendirme skalası ve dorsi/plantar
fleksiyonda gelişme gözlenmiş fakat gruplar arası fark
görülmemiş

11. • Du Plesis(2011) 30 kişi hallux valgusu olan
• Grup 1: chiropraktik tedavi(eklem mob.) (2hft
4 kez)
• Grup 2:gece splinti
• Sonuçta gruplar arası ağrı ve ayak fonksiyon
skalası için fark gözlenmemiş fakat her iki
grupta gelişme gözlenmiş.
• 1 ay sonra yapılan değerlendirmede gece
splintindeki gelişme devamlılığı korumazken
grup 1 deki gelişme korunmuştur.

12. • Renan-Ordine (2011) 60 kişi 18-60 yaş arası
tek taraflı topuk dikeni
• Grup1: self-streching( calf ve plantar
fascia),yumuşak doku(gastrocnemius) trigger
point tekniği manual terapi
• Grup2: self-streching
• Basınç ağrı eşiği, fiziksel fonksiyon ve ağrı da
grup1 de gelişme görülürken, SF-36 anketinde
değişiklik gözlenmemiştir.

17. • 20-26 yaş arası avustralya futbol takımından 59
kişi çalışmaya alınmış
• Amaç hamstring yaralanmasını önlemek
• Manuel terapi tekniklerinden düşük ampitudlu
yüksek hızlı manipulasyon ve mobilizasyonlar
uygulanmış bunun yanı sıra yumuşak doku
terapisi de yapılmış
• Sonuçta manuel terapinin küçük ölçüde
yaralanmayı destekleyisi etkisi gözlense de
belirgin istatistiksel farklılık görülmemiş
• Manuel terapinin pelvis veya spinaya uygulanması
önerilmiş

18. • Kronik adduktor kas ile bağlantılı kasık
yaralanması geçirmiş 33 kişi
• Hasta memnuniyeti %83 25 kişi
• Spora dönüş %90 27 kişi
• VAS a göre ağrı puanlaması 8.7 den 2.2 ye azalma
• Bu çalışmaya göre kronik kasıl yaralanmalarında
manuel terapi kullanılmalıdır.

20. Use of Osteopathic Manipulative Treatment
for Iliotibial Band Friction Syndrome
Robert N. Pedowitz, DO
• 30 yaşında uzun mesafe atlet
• Ekim 2003’te Antreman sırasında sol diz
lateralinde rahatsızlık hissi ile başlamış
• İlaç kullanmamış
• 1-2 ay antreman yapmamış sonrasında az tempo
ile başlamış fakat ağrısı hala devam etmekte
• Mayıs 2004’te kliniğe başvurmuş

21. Değerlendirme
• Sol Diz 45 derece fleksiyon açısı çevresinde azalma
• Diz lateralinde şişlik ve doku yapısında anormallik
• Öncelikle NSAI, buz, sıcaklık uygulamaları, germe ve
koşu ayakkabısını ve koşu yaptığı zemini değiştirmesi
önerildi
• OM(osteopatik manipulasyon): etkilenen taraf pasif
olarak en rahat pozisyona yerleştirilir. Gerilmeyi ve
hassas noktaların hassasiyetini azaltarak, gerginliğe
karşı ciddi bir şekilde ağrı azaltılabilir.

22. • Değerlendirme sırasında en hassas nokta lateral femoral epikondilin 2 cm
proksimalinde
• En fazla 30 derece diz fleksiyonunda ağrı
• OM uygulaması;
• Hasta sırtüstü
• En hassas nokta diz 30 derece fleksiyonda iken bulunmuş
• VAS a göre ağrı değerlendirme
• Başparmakla ağrı yeri saptanıp diz ekstansiyona alınmış
• Parmağın altındaki dokuda rahatlama hissedilirse, hastanın dizi abd. ve
ext. rot. Alınmış ve hastanın en az %70 oranında ağrı azalması beklenmiş
• Gevşeme sonrası 90 s beklenmiş
• Eski pozisyona alınmış fakat hastanın harekete katılması
istenmemiş(prop.)
• Tekrar ağrı değerlendirmesi
• Azalma varsa %70 oranda bu teknik 3-8 arasında tekrarlanmış

23. • Tedavi 2 hft boyunca 1.,3.,7.,11.,14. seanslarda
yapılmış
• Her uygulama sonrası sporcu 0-2 arasında değer
verirken ağrısına spor yaparken 8-10 arasına
çıktığını belirtmiş
• Uygulama sonrası sabah ağrısı 0
• 18. gün sonrası normale ve koşu aktivitesine
dönebildiğini belirtmiş
• 3 hafta sonunda tamamen ağrısı kaybolmuş
• 10 hafta sonrasında hala ağrısız spora devam
edebildiğini belirtmiş.

25. • 47-70 yaş aralığında kronik osteoartritli 70 birey
• 2 hafta boyunca haftada 3 gün;
• 1. grup: manuel therapy
• 2. grup
• VAS a göre ağrıda azalma
• 1. grup:1.9 2.grup:3.1
• Hasta memnuniyet anketine göre
• 1. grup:7.0 2.grup:3.4
• Krepitasyon gibi semptomlarda azalma hissi
• 1. grup:6.0 2.grup:3.4
• Diz mobilitesinde artış
• 1. grup:6.4 2.grup:3.4
• Genel aktivite artışı
• 1. grup:6.5 2.grup:3.8

28. Lateral epikondilit
• Trudel (2004) 31 kişi
• Grup1: Klasik PT
• Grup2: Plasebo
• Grup3: Cyriax mob /manup.
• Sonucunda ağrı, kavrama kuvveti, NEH, ağrısız
kavrama ve enduransta grup 3 daha etkin
bulunmuş

29. • Blanchette (2011) 30 kişi 5hft boyunca
• Grup1: Chiropraktic mob
• Grup2: Bilgilendirme, ergonomik eğitim,
germe egz.
• Sonuçta ağrılı ve ağrısız kavramada 6. hafta ve
3. ay sonunda her iki grupta gelişme
gözlenirken gruplar arası fark görülmemiş.

30. • Nagrole (2009) 60 kişi 4 hft boyunca
• Grup 1: Cyriax 10 dk derin friksiyon+mill’s
manevrası
• Grup 2: fonoforozis 5dk Dicloren jel
• VAS, maksimum ağrısız kavrama kuvveti,
fonksiyon skalasına göre 4. ve 8. haftalarda iki
gruptada gelişme gözlenmiş fakat grup1
gelişmesi daha anlamlı bulunmuş.

31. • Amro (2010) 34 kişi 4 hft boyunca
• Grup1: Mulligian teknik(mobilizasyon, hareket,
bantlama)
• Grup2: Geleneksel tedavi(sıcaklık uyg., masaj,
US, egz.)
• 4. hft sonunda iki grupta da gelişme
gözlenirken ağrı ve fonksiyonda mulligan
geleneksel tedaviye göre daha etkin
bulunmuş.

32. • Rampe (2001) 60 kişi kronik LE 10 seans
• Grup1: boyun yumuşak doku
mob.,cervikotorasik eklem ve fleksiyon
mobilizasyonu+ ekstracorperal düşük enerjili
SWT
• Grup2:ESWT
• 3. ve 12. ayda her iki gruptada ağr ve
fonksiyon açısından gelişme gözlenirken
gruplar arası belirgin farklılık görülmemiştir.

33. • 30 kişi
• Grup1: self-training(NEH, germe, kuvvetlendirme(rotator kılıf, levator
scapula, rhomboid, serratus anterior) haftanın her günü 10-15 dk
• Grup2: 12 seans eklem ve yumuşak doku mobilizasyonu,buz uygulaması,
germe ve kuvvetlendirme haftada 3 kez
• Sonuç: Ağrı ve fonksiyonda her iki gruptada azalma gözlenmiş fakat grup2
tedavisinin gelişimi istatistiksel olarak çok anlamlı bulunmuş.
• NEH flex, abd., ext rot, grup2 de belirgin farklılık gözlerken grup1 de
anlamlı bir farklılık görülmemiş
• 3 ay sonra yapılan Neer anketinde grup2 belirgin gelişme gösterirken
grup1 debelirgin bir farklılık olmamış

34. Omuz rehabilitasyonunda manuel
tedavi
• Ho (2009) adeziv kapsulit üzerine yaptığı bi çalışmada
manuel terapi ile geleneksel rehabilitasyon
yöntemlerinin arasında kısa zamanda NEH , fonksiyon
ve ağrıda herhangi bir belirgin farklılık olmadığına
dikkat çekmiş fakat uzun vadede yüksek derece MT nin
düşük derece MT den ağrı ve fonk. daha etkin olduğu
belirtmiştir.
• Ayrıca yumuşak doku ve eklem mobilizasyonları ile
birlikte uygulanan egzersiz tedavisinin yalnız egzersiz
tedavisine göre daha etkin olduğu üzerinde
durulmuştur.

35. • Kromer (2009), Kuhn(2009), Mitchener(2004)
omuz impingement sendromu olan hastalarda
yaptıkları çalışmalarda, egzersiz ile birlikte
yapılan MT nin ağrının azalmasında daha etkin
olduğunu göstermişlerdir.
• Verhagen(2007), Trampes(2006) bu görüşü
desteklemiş ve fonksiyon açısından etkin
olduğunu da kanıtlamışlardır.

36. • Van Der Heyde (2011) donuk omuz
patolojisinde Cyriax eklem mob., derin
friksiyon ve yüksek derecede mobilizasyon
yöntemlerinin etkili yöntem olduğunu
belirtmiştir.