psychologia sportu jako przedmiot badań

1. Psychologia sportu
jako przedmiot
badań
Na podstawie
Matt Jarvis „Psychologia Sportu”

2. • Przedmiotem psychologii sportu jest opis
(odnosi się zarówno do rywalizacji, treningu,
nauczania i odnowy biologicznej) wyjaśnianie,
przewidywanie i modyfikowanie zachowań
człowieka związanych z działalnością
człowieka. Zachowania te dotyczą
bezpośrednio sportowców oraz nauczycieli i
trenerów, jak i pośrednio widzów i
organizatorów.

3. Zadania psychologii sportu :
• Poznanie wymogów, które stawiane są
człowiekowi uprawiającemu sport, z
uwzględnieniem jego możliwości, różnic
indywidualnych oraz warunków działania
• Badanie faktów i prawidłowości ukazujących
specyficzne zachowania i rozwój człowieka
podejmującego formę działalności sportowej
• Rozwój specyficznej dla działalności sportowej
diagnostyki psychologicznej
• Stałe poszukiwanie nowych form możliwości
oddziaływań profilaktycznych

4. Psychologia sportu jako nauka
stosowana
• Stosowana psychologia sportu jest tą częścią dyscypliny, która zajmuje się,
wykorzystaniem teorii, zasad i technik, zaczerpniętych z psychologii, w celu
poprawy poziomu osiągnięć oraz osobistego rozwoju osób uprawiających
sport
• Podstawowym i najistotniejszym celem psychologii sportu jest podnoszenie
poziomu wykonania, a czynnikiem najbardziej pobudzającym go do
wzrostu jest Trening umiejętności psychologicznych.
• W treningu umiejętności psychologicznych prezentuje się techniki, które
mają doprowadzić wykonawcę do poznania pewnych właściwości
psychologicznych i opanowania sprawności ułatwiających powtórne
osiągnięcie takiego stanu psychofizycznego, w którym następują szczytowe
osiągnięcia
• Ważną rolę odgrywają czynniki psychologiczne: poziom stresu życiowego,
umiejętność radzenia sobie z trudnościami oraz wsparcie społeczne.
Skuteczne są z tu techniki interwencyjne, ukierunkowane na radzenie sobie
ze stresem oraz mobilizujące zdolność osiągania społecznego wsparcia np.
poprzez wyuczenie się pewnych umiejętności

5. Psychologia sportu jako nauka
stosowana
• Zapobieganie kontuzjom byłoby o wiele skuteczniejsze,
gdyby sportowcy wiedzieli o psychologicznej gotowości do
osiągnięcia całkowitej sprawności po kontuzji
• Kolejnym zagadnieniem psychologii sportu jest stan
przetrenowania, blokujący funkcjonowanie na poziomie
fizjologicznym. Opracowano wiele technik minimalizujących
zjawisko przetrenowania. Preferuje się tu postępowanie
prewencyjne, a nie leczenie. Jeżeli syndrom przetrenowania
nie zostanie szybko rozpoznany, to może się on
przekształcić w stan ostrzejszy - wypalania się.
• Od niedawna psychologowie wśród zagadnień centralnych
umieścili problemy związane z adaptacją do wykonania
określonego zawodu i jej trudności zarówno w czasie
trwania, jak i po zakończeniu kariery sportowej

6. PSYCHOLOGICZNA CHARAKTERYSTYKA
DZIAŁALNOŚCI SPORTOWEJ
Opis cechy p Cechy podstawowe Cechy specyficzne Opis cechy s
Świadomość swojego Ja SAMOŚWIADOMOŚĆ WŁASCIW TECHNICZNE
Wyspecjalizowane tech. ruchów
Ciągłość i tożsamość Ja ŚWIADOMOŚĆ NAWYKI RUCHOWE
Kształtowanie nawyków
Odrębność niepowtarzalność INDYWIDUALNOSC ROZWÓJ C.JAKOŚCIOW
Funkcji psych i somatyczne
Kierowanie swoim działaniem SAMOREALIZACJA WIEDZA SPECJALISTYCZ
Uczenie się czynności ruchowej
Czynna jednostka AKTYWNOŚĆ NAPIĘCIE M – E
Dążenie sukcesu obawa porażki
Stosunek do innych ludzi RELATYWNOŚĆ DYNAMICZNY CHARAKT
Dążenie do doskonałości
Stanowienie jedności SPÓJNOŚĆ WEW

7. Najistotniejsze cechy sportu:
• Długotrwały trening - w systemie działalności sportowej centralne miejsce
zajmują podsystemy treningu, zawodów i odnowy. Trening jest
wieloletnim, celowym, organizowanym procesem przestrojenia funkcji
ustroju dla osiągnięcia maksymalnych wyników
• Aktywność ruchowa – integralny składnik sportu; można ją podzielić ze
względu na różne parametry wykonywanych ruchów . * Ze względu na
charakter ruchów ćwiczenia fizyczne dzielą się na cykliczne (powtarzanie
ciągle tego samego cyklu ruchu np.bieg) i acykliczne (jednoczłonowe, nie
posiadają powtarzających się faz ruchów np. cios w boksie) **Ze względu
na wkład, rodzaj wysiłku: ćwiczenia statyczne (utrzymanie ciężaru ciała w
bezruchu – zwis na drążku w podporze na poręczach) i dynamiczne
(podstawą jest wysiłek wynikający z przemieszczania ciała lub pokonaniem
określonych przeszkód – rzut dyskiem, akrobacje)***Ze względu na ilość
pracy wykonanej w jednostce czasu: ćwiczenia cykliczne dzieli się na
ćwiczenia o maksymalnym wysiłku (do kilkunastu s), o wysiłku
submaksymalnym (od kilkunastu s do kilku m), o wysiłku dużym (od
kilkudziesięciu m), o wysiłku umiarkowanym (do 1h i dłużej)

8. Najistotniejsze cechy sportu:
• Współzawodnictwo – rywalizacja sportowa to
nieodłączna cecha sportu realizowana podczas
zawodów, stanowiąca jego istotę i sens, a
jednocześnie będąca wewnętrznym
mechanizmem jego rozwoju
• Maksymalizacje wyników - maksymalizacja w
sporcie to nie tylko obciążenie motoryki to także
skrajny nacisk na stres psychiczny głównie w
sporcie wyczynowym
• Odbiór społeczny

9. Autor prezentacji: Wojciech Makowski
Na podstawie: Matt Jarvis,
„Psychologia Sportu”