Projekt edukacyjny pt.: "Okaleczona dusza" przygotowany przez uczniów gimnazjum w Górze Kalwarii. Celem projektu jest przedstawienie tego na czym polega autoagresja, chcemy pokazać Wam, że jest to coś więcej niż samo robienie sobie krzywdy. To problem, z którym trzeba walczyć i pomagać osobom, które tej pomocy potrzebują.
2. JAKIE SĄ POWODY SAMOOKALECZANIA?
• frustracja;
• kompleksy;
• problemy w szkole i domu;
• brak zrozumienia;
• brak zaufania do najbliższych;
• wyśmiewanie się;
• karanie siebie;
• odepchnięcie przez społeczeństwo;
• zwrócenie uwagi na siebie i swój problem;
• strata bliskiej osoby;
• smutek;
• agresja;
• depresja;
• szantaż;
• choroby;
• otoczenie
3. JAK MYŚLISZ, CO CZUJĄ OSOBY, KTÓRE
SIĘ SAMOOKALECZAJĄ?
• lęk;
• smutek;
• niepokój;
• strach;
• ulga;
• spełnienie;
• złe samopoczucie;
• poczucie winy;
• brak akceptacji;
• cierpienie;
• oderwanie się od bólu psychicznego;
• złość.
5. Autoagresja jest ciężką postacią
stłumionej agresji występującą wśród
młodzieży. Prowadzi do prób
samobójczych i
samouszkodzeń. Autoagresja może
wynikać z czynników emocjonalnych,
depresji, zaburzeń osobowości czy
niepowodzeń społecznych.
6. Najczęstszą przyczyną autoagresji jest uraz
spowodowany w dzieciństwie. Może być nim: bicie
dziecka, poniżanie go, ignorowanie jego potrzeb, co
prowadzi do zaburzeń w sferze emocjonalnej i w
konsekwencji do autoagresji. Niewłaściwe postawy
rodzicielskie (odrzucenie, zaniedbanie,
nadopiekuńczość, nadmierne wymagania), trudna
sytuacja ekonomiczna, bezrobocie, problemy
alkoholowe - sprzyjają pojawieniu się tego zaburzenia.
Powodem może być również brak rodziców: śmierć,
rozwód, pobyt w domu dziecka lub szpitalu.
7. Autoagresji dokonują osoby, które nie są w stanie
poradzić sobie z własnymi emocjami, wymaganiami
stawianymi przez otoczenie i wolą zamienić swój ból
psychiczny w inny rodzaj bólu, najczęściej fizyczny.
Dokonując nacięć, gasząc papierosy na rękach
uwalniają się od otaczającego ich, nieznośnego bólu
psychicznego. Podczas cięcia uwalniane są endorfiny,
które powodują uczucie euforii, likwidowane jest
napięcie, a w skutek czego dana osoba odczuwa
również swego rodzaju ulgę. Niestety – autoagresja
może uzależnić. Istnieje duże ryzyko, że osoby, które
raz dokonały uszkodzeń i zaznały uczucia „odprężenia”
coraz częściej będą sięgać po tą metodę. Trzeba
pamiętać, że autoagresja może doprowadzić do próby
samobójczej lub nieszczęśliwego wypadku, w skrajnych
przypadkach zakończonego trwałym kalectwem.
8. Autoagresja jest formą agresji, którą rozładowuje się na
sobie. Są to osoby skłonne do działań destrukcyjnych,
które są formą radzenia sobie z problemami.
Autoagresja może służyć rozładowaniu napięcia
emocjonalnego, poradzenia sobie ze stresem, ale
również w celu zwrócenia na siebie uwagi innych i
osiągnięcia zmierzonych celów. Istotną rolę odgrywa
tutaj samoocena oraz poczucie własnej wartości.
Osoby dokonujące aktów autoagresji mają zaniżoną
samoocenę oraz problemy z akceptacją siebie. Nie
potrafią rozwiązywać konfliktów i trudnych sytuacji
konfrontując z innymi swoje poglądy. Wybierają w
większości rozwiązanie, które przynosi im ulgę. Jest to
jednak ulga chwilowa, która w efekcie prowadzi do
poczucia winy i pogłębienia problemów.
9. Samookaleczanie to nie tylko akty naruszania ciągłości
tkanek (cięcie żyletką, przypalanie ciała papierosem,
bicie głową o ścianę), ale także ukryte metody
autoagresji, takie jak nałogi, zaniedbania, szkodliwe
nawyki żywieniowe, wybieranie partnerów
nieosiągalnych emocjonalnie. Według tej definicji, jedna
na dziesięć osób dokonuje w swoim życiu jakiegoś
autodestrukcyjnego aktu.
Wobec poczucia bezradności i obojętności otoczenia,
akt samookaleczenia przynosi cierpiącej osobie szybką
choć chwilową ulgę - złudne poczucie kontroli i
poprawę samopoczucia. 30% osób, które dokonały aktu
samoagresji, prawdopodobnie powtórzy go w ciągu
roku. Niestety regularne samookaleczanie może
przerodzić się w nałóg.
10. Anoreksja dotyczy przede wszystkim kobiet. Jednak
statystyki pokazują, że zaburzenie to dotyka coraz
większej ilości mężczyzn. Obniża się także przeciętny
wiek osób chorujących - przestają zadziwiać przypadki
anoreksji u dziewczynek w wieku poniżej 12 lat.
Zrozumienie anoreksji dla osoby zdrowej jest trudne -
ciężko wyobrazić sobie, jak ktokolwiek mógłby
dobrowolnie głodzić się. Ciężko zrozumieć także to, że
niejedzenie i inne typowe dla anoreksji zachowania to
coś więcej niż chęć schudnięcia. Wiele osób nazywa
zaburzenia odżywiania, w tym anoreksję, fanaberią.
Tymczasem anorektyczne odchudzanie się ma dużo
bardziej skomplikowaną naturę.
Anoreksja jest jednym z najbardziej śmiertelnych
schorzeń psychicznych. Jej leczenie jest trudne, długie i
wymaga ogromnej pracy ze strony osoby chorej i jej
najbliższych. Dlatego warto zwracać uwagę na
najwcześniejsze oznaki tego zaburzenia odżywiania.
11. Bulimia (żarłoczność psychiczna)– zaburzenie odżywiania
charakteryzujące się napadami objadania się, po których występują
zachowania kompensacyjne. Do najczęstszych zachowań należą:
wywoływanie wymiotów, głodówki, użycie środków
przeczyszczających, wykonywanie lewatyw, nadmierne ćwiczenia
fizyczne.
Przyczyny bulimii:
• brak samoakceptacji
• konflikty rodzinne
• zaburzenia mechanizmów samoregulacji i samokontroli
• uszkodzenie ośrodka sytości w mózgu
• emocjonalne zaniedbanie dziecka w dzieciństwie
• brak akceptacji przez grupę rówieśniczą (wiążący się często ze
zmianą środowiska)
12. DEPRESJA
Smutek i przygnębienie są emocjami, których doświadcza
każdy człowiek wielokrotnie w trakcie swojego życia. Ich
pojawienie się nie zawsze związane jest z depresją.
Rozpoznać to zaburzenie można dopiero, gdy stanom
obniżonego nastroju towarzyszą dodatkowo inne objawy
m.in. poczucie braku energii, niemożliwość przeżywania
radości, niska ocena własnej wartości oraz gdy trwają
odpowiednio długo, tzn. ponad 2 tygodnie.
Stwierdzono ponadto, że u połowy chorych na depresję i
leczących się u lekarzy ogólnych choroba ta nie zostaje
nigdy zdiagnozowana. Rozpoznanie powinien postawić
lekarz, gdyż tylko on posiada odpowiednią wiedzę i
doświadczenie do rozpoznania i oceny nasilenia
poszczególnych objawów.
13. Psychologiczne przyczyny depresji;
-- negatywny sposób myślenia
-- przyjmowanie winy za nieszczęśliwe sytuacje
-- przekonanie, ze nic mnie dobrego nie spotka
-- wspominanie raczej złych wydarzeń niż szczęśliwych
-- odkładanie problemów, nie podejmowanie prób
rozwiązania ich
-- błędy wychowawcze
-- kłótnie, konflikty w domu
-- stawianie wygórowanych wymagań
-- psychiczne znęcanie się, molestowanie seksualne -
tzw. zły dotyk
14. ŹRÓDŁA:
• Wikipedia
• Portal ABC Zdrowie
• TacyJakJa.pl
• Dzieci.pl
• anoreksja.mam-efke.pl
• bulimia.mam-efke.pl
• I inne
15. Dziękujemy za uwagę
i mamy nadzieję, że ktokolwiek
z Was zmienił swoje dotychczasowe poglądy na
ten temat.
I pamiętajmy, nie bądźmy obojętni na krzywdę
innych.
Ponieważ
okaleczone ciało to okaleczona dusza.
