56. დათვი მთვარიან ღამეში, 1914 წ. ამ ნახატის იდუმალებას ანდამატი აქვს. უფსკრულივით იზიდავს მაყურებელს ღამის და მთვარის განუსაზღვრელი საგნობრიობა, რომელიც დათვის ველურ გამომეტყველებაში ინსტიქტურ სიცოცხლეს იძენს, ველურიც არის დათვი და, რაღაცნაირად, საცოდავიცაა თავის სიმარტოვეში შეუცნობელი სამყაროს წინაშე.
57.
58. მჯდომარე ყვითელი ლომი ყვითელი ლომი ტყის პირას ჩამომჯდარა სამყაროს მბრძანებელი. ის შედარებით მშვიი ჩანს, არ ბრდღვინავს, არ ღრიალებს, მხოლოდ მეფურად ზის, უკან გადაყრილი ფაფრით და რაღაცას ელის.
59. ქალი წველის ძროხას, 1916 წ. მორჩილად დგას წაბლისფერი ძროხა, რომელსაც შუბლზე რქებს შორის თეთრი ზოლი გასჩენია. საგულდაგულოდ წველის ქალი ძროხას და ნაწველს ქოთანში აგროვებს. ვინ იცის, ფიქრებში წასული რა ნაღველს შეუპყრია.
84. 1913, ილია ზდანევიჩის პორტრეტი ,,1913 წლის 27 იანვარი. კვირა. დილით ჯერ მესხიევთან (ჩერქეზიშვილის 70) ვიყავი, რომლისაგანაც ვიყიდე ბიჭის პორტრეტი – ,,მდიდარი კინტოს ვაჟიშვილი“. იქიდან ნიკოსთან წავედი. ის იჯდა და ჩემს პორტრეტს ხატავდა.