3. -გამარჯობა, კიკნა!- მიესალმა სოფიკო.
-ღმერთმა მშვიდობა მოგცეს!-დიდივით მიუგო ბიჭმა.
-კიკნა, პატარა კალათა ხომ არ გაქვს?
-დიდ კალათას მოგცემ ,პატარაში რა ჩაეტევა?!
4. -სკოლაში სპექტაკლს ვდგამთ. წითელქუდა კნაჭა მაშიკოა.
ბებიასთან დიდი კალათით ხომ არ წავა...რა ვქნა,რა წყალში ჩავარდე?
-კარგი, მაშინ მე მოგიწნავ პატარა კალათას,-თქვა კიკნამ.
-მერედა შეძლებ?
-შენ ჩემი ამბავი არ გცოდნია, ისეთ კალათას მოვწნავ,ერთი ხელი
მეორეს ეხვეწებოდეს,ცოტა ხანს დამაჭერინეო.
- აბა ,შენ იცი, კიკნა!
5. კიკნამ სახლში ტირიფის წნელები მიიტანა და კალათის წვნას
შეუდგა.ადვილი საქმე ეგონა, მაგრამ მოტყუვდა.ერთი კალათა
დაბრეცილი გამოუვიდა , მეორე-უშნოდ პირდაფჩენილი. კიკნამ
გული არ გაიტეხა და მესამე კალათის წვნას შეუდგა.
ბევრი იწვალა. წნა, წნა, წნა და ბოლოს კოპწია კალათა მაინც მოწნა.
6. დედამ ნახელავი ძალიან მოუწონა.
გახარებულმა ბიჭმა კალათას ხელი დასტაცა და
სკოლისაკენ მოკურცხლა.
7. გზაში გაუწვიმდა, თავსხმა წვიმაში სველი ფეხსაცმელები
დაუმძიმდა, შესცივდა მაგრამ არ შეიმჩნია.
ბევრი ირბინა თუ ცოტა, მიადგა აღმართს,. ძალა მოიკრიბა და ეს
აღმართიც აირბინა.
8. ეს რა შეუპოვარი ბიჭი ყოფილაო,-გაიფიქრა
საავდრო ღრუბელმა და სირცხვილნაჭამი
სადღაც გადაიკარგა. ცაზე მზე გამობრწინდა