1. 21 de setembro de 2014
25º Tempo ordinario (A)
Mateu 20 , 1-16
José Antonio Pagola
Rede evanxelizadora BUENAS NOTICIAS
Difunde a confianza na Bondade de Deus.
Pásao.
Música:Exodo
Presentación:B.Areskurrinaga HC
Euskaraz:D.Amundarain
3. Para contaxiar a todos a súa
experiencia dese Deus Bo,
Xesús compara a súa actuación
á conducta sorprendente do
señor dunha viña.
AAttaa cciinnccoo vveecceess ssaaee eell
mmeessmmoo eenn ppeerrssooaa aa
ccoonnttrraattaarr xxoorrnnaalleerrooss ppaarraa
aa ssúúaa vviiññaa..
4. Non parece
preocuparlle
moito o seu
rendemento no
traballo.
O que quere é
que ningún
xornaleiro se
quede un día
máis
sen traballo
5. Por iso mesmo, ao final da xornada, nnoonn lllleess ppaaggaa
aaxxuussttáánnddoossee aaoo ttrraabbaajjoo rreeaalliizzaaddoo ppoorr ccaaddaa ggrruuppoo..
AAíínnddaa qquuee oo sseeuu ttrraabbaalllloo ffoossee mmooii ddeessiigguuaall,,
aa ttooddooss lllleess ddáá ““uunn ddeennaarriioo””:: ssiinnxxeellaammeennttee,,
oo qquuee nneecceessiittaabbaa ccaaddaa ddííaa uunnhhaa ffaammiilliiaa ccaammppeessiiññaa
ddee GGaalliilleeaa ppaarraa ppooddeerr vviivviirr..
6. Cando o portavoz
do primeiro grupo
protesta porque
tratou os últimos
igual ca eles, que
traballaron máis
que ninguén, o
señor da viña
respóndelle con
estas palabras
admirables:
7. “Vas ter envexa porque eu son bo?”
Vasme impedir cos teus cálculos mesquiños ser
bo cos que necesitan
o seu pan para cear?
8. Que está
suxerindo Xesús?
É que Deus non actúa
cos criterios de
xustiza e igualdade
que nós manexamos?
Será verdade que
Deus, máis que estar
medindo os méritos
das persoas como o
fariamos nós, busca
sempre responder
desde a súa Bondade
insondable á nosa
necesidade radical
de salvación?
10. É posible imaxinar un ser máis
inhumano que alguén entregado a
isto desde toda a eternidade?
11. CCrreerr nnuunn DDeeuuss,, AAmmiiggoo
iinnccoonnddiicciioonnaall,, ppooddee
sseerr aa eexxppeerriieenncciiaa
mmááiiss lliibbeerraaddoorraa qquuee
ssee ppooiiddaa iimmaaxxiinnaarr,, aa
ffoorrzzaa mmááiiss vviiggoorroossaa
ppara vviivviirr ee ppaarraa
mmoorrrreerr..
12. Polo contrario,
vivir ante un Deus
xusticeiro e
ameazador pode
ccoonnvveerrtteerrssee nnaa
nneeuurroossee mmááiiss
ppeerriiggoossaa ee
ddeessttrruuttoorraa ddaa
ppeerrssooaa..
13. Temos que aprender
a non confundir a
Deus cos nosos
esquemas estreitos
e mesquiños.
Non temos que
desvirtuar a súa
Bondade insondable
mesturando os
trazos auténticos
que proveñen de
Xesús cos trazos
dun Deus xusticeiro
tomados do Antigo
Testamento.
15. NON DESVIRTUAR A BONDADE DE DEUS
Ao longo da súa traxectoria profética, Xesús insistiu unha e outra vez en comunicar a súa
experiencia de Deus como “un misterio de bondade insondable” que rompe todos os nosos cálculos. A súa
mensaxe é tan revolucionaria que, despois de vinte séculos, hai aínda cristiáns que non se atreven a tomalo en
serio.
Para contaxiar a todos a súa experiencia dese Deus Bo, Xesús compara a súa actuación á conduta
sorprendente do señor dunha viña. Ata cinco veces sae el mesmo en persoa a contratar xornaleiros para a súa
viña. Non parece preocuparlle moito o seu rendemento no traballo. O que quere é que ningún xornaleiro se
quede un día máis sen traballo.
Por iso mesmo, ao final da xornada, non lles paga axustándose ao traballo realizado por cada
grupo. Aínda que o seu traballo fose moi desigual, a todos lles dá “un denario”: sinxelamente, o que necesitaba
cada día unha familia campesiña de Galilea para poder vivir.
Cando o portavoz do primeiro grupo protesta porque tratou os últimos igual ca eles, que
traballaron máis que ninguén, o señor da viña respóndelle con estas palabras admirables: “Vas ter envexa
porque eu son bo?”. Vasme impedir cos teus cálculos mesquiños ser bo cos que necesitan o seu pan para
cear?
Que está suxerindo Xesús? É que Deus non actúa cos criterios de xustiza e igualdade que nós
manexamos? Será verdade que Deus, máis que estar medindo os méritos das persoas como o fariamos nós,
busca sempre responder desde a súa Bondade insondable a nosa necesidade radical de salvación?
Confeso que sinto unha pena inmensa cando me encontro con persoas boas que se imaxinan a
Deus dedicado a anotar coidadosamente os pecados e os méritos dos humanos, para retribuír un día
exactamente a cada un segundo o seu merecido. É posible imaxinar un ser máis inhumano que alguén
entregado a isto desde toda a eternidade?
Crer nun Deus, Amigo incondicional, pode ser a experiencia máis liberadora que se poida
imaxinar, a forza máis vigorosa para vivir e para morrer. Polo contrario, vivir ante un Deus xusticeiro e
ameazador pode converterse na neurose máis perigosa e destrutora da persoa.
Temos que aprender a non confundir a Deus cos nosos esquemas estreitos e mesquiños. Non
temos que desvirtuar a súa Bondade insondable mesturando os trazos auténticos que proveñen de Xesús cos
trazos dun Deus xusticeiro tomados do Antigo Testamento. Ante o Deus Bo revelado en Xesús, o único que
cabe é a confianza.
José Antonio Pagola