SlideShare una empresa de Scribd logo
1 de 14
Descargar para leer sin conexión
José Antonio Pagola                                                17 de marzo de 2013
                                                                         5º Coresma (C)
                                                                          Lucas 8, 1-11
Red evangelizadora BUENAS NOTICIAS
Anuncia o perdón inmerecido de Deus a todos. Pásao



Música:Ernesto-Eternite;present: B.Areskurrinaga HC;euskaraz:D.Amundarain
Segundo o seu costume,
  Xesús pasou a noite a
       soas co seu
Pai querido no Monte das
        Oliveiras.
Comeza o novo día, cheo
do Espírito de Deus que o
   envía a "proclamar a
liberación dos cativos...e
    dar liberdade aos
        oprimidos.

 Axiña se verá rodeado
por un xentío que acode
 á explanada do templo
     para escoitalo.
De pronto, un grupo de escribas e fariseos
              irrompe traendo
  "unha muller sorprendida en adulterio".
Non lles preocupa o destino terrible da muller.
         Ninguén a interroga de nada.
Está xa condenada.
Os acusadores déixano moi claro:
“A Lei de Moisés manda apedrar as
            adúlteras.
           Ti, que dis?”
A situación é dramática: os fariseos
 están tensos, a muller angustiada,
         a xente expectante.
Xesús garda un silencio sorprendente.
Ten ante si a aquela muller
humillada, condenada por todos.
     Axiña será executada.
 É esta a última palabra de Deus
       sobre esta filla súa?
Xesús, que está sentado, inclínase cara ao
        chan e comeza a escribir
          algúns trazos na terra.
         Seguramente busca luz.
  Os acusadores pídenlle unha resposta
              no nome da Lei.
El responderalles desde a su experiencia
da misericordia de Deus: aquela muller e
 os seus acusadores, todos eles, están
     necesitados do perdón de Deus.
Os acusadores só están
         pensando
  no pecado da muller e na
       condena da Lei.
Xesús cambiará a perspectiva.
 Poñerá os acusadores ante
    o seu propio pecado.
   Ante Deus, todos han de
  recoñecerse pecadores.
Todos necesitan o seu perdón.
Como lle seguen insistindo cada vez máis, Xesús
             incorpórase e dilles:
  “O que estea sen pecado, que lle tire
           a primeira pedra".




   Quen sodes vós para condenar a morte a esa
   muller, esquecendo os vosos propio pecados
       e a vosa necesidade do perdón e da
              misericordia de Deus?
Os acusadores
"van liscando un tras outro".
 Xesús apunta cara a unha
      convivencia onde
  a pena de morte non pode
     ser a última palabra
    sobre un ser humano.



  Máis adiante, Xesús dirá
      solemnemente:
  “Eu non vin para xulgar o
     mundo senón para
          salvalo".
O diálogo de Xesús coa muller dános
     nova luz sobre a su actuación.
    Os acusadores retiráronse, pero
         a muller non se moveu.
Parece que necesita escoitar unha última
           palabra de Xesús.




          Non se sente aínda liberada.
     Xesús dille: "Tampouco eu te condeno.
     Vaite e, en adiante, non peques máis".
Ofrécelle o seu perdón, e, ao mesmo tempo,
          invítaa a non pecar máis.
        O perdón de Deus non anula a
     responsabilidade, senón que esixe
conversión. Xesús sabe que “Deus non quere
a morte do pecador senón que se converta e
                    viva”.
TODOS NECESITAMOS PERDÓN
 
              Segundo o seu costume, Xesús pasou a noite a soas co seu Pai querido no Monte das Oliveiras. Comeza
o novo día, cheo do Espírito de Deus que o envía a "proclamar a liberación dos cativos...e dar liberdade aos
oprimidos. Axiña se verá rodeado por un xentío que acode á explanada do templo para escoitalo.
              De pronto, un grupo de escribas e fariseos irrompe traendo "unha muller sorprendida en adulterio".
Non lles preocupa o destino terrible da muller. Ninguén a interroga de nada. Está xa condenada. Os acusadores
déixano moi claro: “A Lei de Moisés manda apedrar as adúlteras. Ti, que dis?
              A situación é dramática: os fariseos están tensos, a muller angustiada, a xente expectante. Xesús garda
un silencio sorprendente. Ten ante si a aquela muller humillada, condenada por todos. Axiña será executada. Es
esta a última palabra de Deus sobre esta filla súa?
              Xesús, que está sentado, inclínase cara ao chan e comeza a escribir algúns trazos na terra.
Seguramente busca luz. Os acusadores pídenlle unha resposta no nome da Lei. El respónderalles desde a súa
experiencia da misericordia de Deus: aquella muller e os seus acusadores, todos eles, están necesitados do perdón
de Deus.
              Os acusadores só están pensando no pecado da muller e na condena da Lei. Xesús cambiará a
perspectiva. Poñerá os acusadores ante o su propio pecado. Ante Deus, todos han de recoñecerse pecadores.
Todos necesitan o seu perdón.
              Como lle seguen insistindo cada vez máis, Xesús incorpórase e dilles: “O que estea sen pecado, que lle
tire a primeira pedra". Quen sodes vós para condenar a morte a esa muller, esquecendo os vosos propios pecados
e a vosa necesidade do perdón e da misericordia de Deus?
              Os acusadores "van liscando un tras outro". Xesús apunta cara a unha convivencia onde a pena de
morte non pode ser a última palabra sobre un ser humano. Máis adiante, Xesús dirá solemnemente: “Eu non vin
para xulgar o mundo senón para salvalo".
              O diálogo de Xesús coa muller dános nova luz sobre a súa actuación. Os acusadores retiráronse, pero
a muller non se moveu. Parece que necesita escoitar unha última palabra de Xesús. Non se sente aínda liberada.
Xesús dille: "Tampouco eu te condeno. Vaite e, en adiante, non peques máis".
              Ofrécelle o seu perdón, e, ao mesmo tempo, invítaa a non pecar máis. O perdón de Deus non anula a
responsabilidade, senón que esixe conversión. Xesús sabe que "Deus non quere a morte do pecador senón que se
converta e viva".
 
                                                  José Antonio Pagola

Más contenido relacionado

Similar a 5º coresma c 2013 bene pagola (8)

24 domingo toc 2013 bene pagola
24 domingo toc 2013 bene pagola24 domingo toc 2013 bene pagola
24 domingo toc 2013 bene pagola
 
10º domingo c 2013 bene pagola
10º domingo c  2013  bene pagola10º domingo c  2013  bene pagola
10º domingo c 2013 bene pagola
 
10º domingo toc 2016 bene pagola
10º domingo toc  2016  bene pagola10º domingo toc  2016  bene pagola
10º domingo toc 2016 bene pagola
 
7º pascua ascension 3013 bene pagola
7º pascua ascension  3013 bene pagola7º pascua ascension  3013 bene pagola
7º pascua ascension 3013 bene pagola
 
4º domingo tob bene pagola 2012-01-29 (1)
4º domingo tob bene pagola 2012-01-29 (1)4º domingo tob bene pagola 2012-01-29 (1)
4º domingo tob bene pagola 2012-01-29 (1)
 
4 coresma b 2012
4 coresma  b  20124 coresma  b  2012
4 coresma b 2012
 
21º domingo toc 2016 bene pagola
21º domingo toc 2016  bene pagola21º domingo toc 2016  bene pagola
21º domingo toc 2016 bene pagola
 
3º coresma c 2013
3º coresma c 2013 3º coresma c 2013
3º coresma c 2013
 

Más de Nuria M Núñez Elissetche

Más de Nuria M Núñez Elissetche (20)

A terra que canta
A terra que cantaA terra que canta
A terra que canta
 
Co tempo
Co tempoCo tempo
Co tempo
 
Dom16 tob b.pagola
Dom16 tob b.pagolaDom16 tob b.pagola
Dom16 tob b.pagola
 
Domingo 16 ord b
Domingo 16 ord bDomingo 16 ord b
Domingo 16 ord b
 
1º coresma b 2018
1º coresma b 20181º coresma b 2018
1º coresma b 2018
 
6º domingo tob 2018 bene pagola
6º domingo tob 2018  bene  pagola6º domingo tob 2018  bene  pagola
6º domingo tob 2018 bene pagola
 
6º domingo tob 2018
6º domingo tob 20186º domingo tob 2018
6º domingo tob 2018
 
O xardín
O xardínO xardín
O xardín
 
5º domingo tob 2018 bene pagola
5º domingo tob 2018 bene pagola5º domingo tob 2018 bene pagola
5º domingo tob 2018 bene pagola
 
5º domingo tob 2018
5º domingo tob  20185º domingo tob  2018
5º domingo tob 2018
 
4º domingo tob 2018
4º domingo tob 20184º domingo tob 2018
4º domingo tob 2018
 
4º domingo tob 2018 bene pagola
4º domingo tob 2018  bene pagola4º domingo tob 2018  bene pagola
4º domingo tob 2018 bene pagola
 
Ruxido capaz de sacudir o mundo
Ruxido capaz de sacudir o mundoRuxido capaz de sacudir o mundo
Ruxido capaz de sacudir o mundo
 
2º domingo tob 2018
2º domingo tob 20182º domingo tob 2018
2º domingo tob 2018
 
2º domingo tob 2018 bene pagola
2º domingo tob  2018  bene pagola2º domingo tob  2018  bene pagola
2º domingo tob 2018 bene pagola
 
4 epifania do señor b 2018 bene pagola
4 epifania do señor b 2018 bene pagola4 epifania do señor b 2018 bene pagola
4 epifania do señor b 2018 bene pagola
 
4 epifania b 2018
4 epifania b 20184 epifania b 2018
4 epifania b 2018
 
5 bautismo do señor b 2018
5 bautismo do señor b 20185 bautismo do señor b 2018
5 bautismo do señor b 2018
 
3 santa maría nai de deus 2017 b
3 santa maría nai de deus  2017 b3 santa maría nai de deus  2017 b
3 santa maría nai de deus 2017 b
 
2 sagrada familia 2017 b
2 sagrada familia 2017  b2 sagrada familia 2017  b
2 sagrada familia 2017 b
 

5º coresma c 2013 bene pagola

  • 1. José Antonio Pagola 17 de marzo de 2013 5º Coresma (C) Lucas 8, 1-11 Red evangelizadora BUENAS NOTICIAS Anuncia o perdón inmerecido de Deus a todos. Pásao Música:Ernesto-Eternite;present: B.Areskurrinaga HC;euskaraz:D.Amundarain
  • 2. Segundo o seu costume, Xesús pasou a noite a soas co seu Pai querido no Monte das Oliveiras. Comeza o novo día, cheo do Espírito de Deus que o envía a "proclamar a liberación dos cativos...e dar liberdade aos oprimidos. Axiña se verá rodeado por un xentío que acode á explanada do templo para escoitalo.
  • 3. De pronto, un grupo de escribas e fariseos irrompe traendo "unha muller sorprendida en adulterio". Non lles preocupa o destino terrible da muller. Ninguén a interroga de nada.
  • 4. Está xa condenada. Os acusadores déixano moi claro: “A Lei de Moisés manda apedrar as adúlteras. Ti, que dis?”
  • 5. A situación é dramática: os fariseos están tensos, a muller angustiada, a xente expectante. Xesús garda un silencio sorprendente.
  • 6. Ten ante si a aquela muller humillada, condenada por todos. Axiña será executada. É esta a última palabra de Deus sobre esta filla súa?
  • 7. Xesús, que está sentado, inclínase cara ao chan e comeza a escribir algúns trazos na terra. Seguramente busca luz. Os acusadores pídenlle unha resposta no nome da Lei.
  • 8. El responderalles desde a su experiencia da misericordia de Deus: aquela muller e os seus acusadores, todos eles, están necesitados do perdón de Deus.
  • 9. Os acusadores só están pensando no pecado da muller e na condena da Lei. Xesús cambiará a perspectiva. Poñerá os acusadores ante o seu propio pecado. Ante Deus, todos han de recoñecerse pecadores. Todos necesitan o seu perdón.
  • 10. Como lle seguen insistindo cada vez máis, Xesús incorpórase e dilles: “O que estea sen pecado, que lle tire a primeira pedra". Quen sodes vós para condenar a morte a esa muller, esquecendo os vosos propio pecados e a vosa necesidade do perdón e da misericordia de Deus?
  • 11. Os acusadores "van liscando un tras outro". Xesús apunta cara a unha convivencia onde a pena de morte non pode ser a última palabra sobre un ser humano. Máis adiante, Xesús dirá solemnemente: “Eu non vin para xulgar o mundo senón para salvalo".
  • 12. O diálogo de Xesús coa muller dános nova luz sobre a su actuación. Os acusadores retiráronse, pero a muller non se moveu. Parece que necesita escoitar unha última palabra de Xesús. Non se sente aínda liberada. Xesús dille: "Tampouco eu te condeno. Vaite e, en adiante, non peques máis".
  • 13. Ofrécelle o seu perdón, e, ao mesmo tempo, invítaa a non pecar máis. O perdón de Deus non anula a responsabilidade, senón que esixe conversión. Xesús sabe que “Deus non quere a morte do pecador senón que se converta e viva”.
  • 14. TODOS NECESITAMOS PERDÓN   Segundo o seu costume, Xesús pasou a noite a soas co seu Pai querido no Monte das Oliveiras. Comeza o novo día, cheo do Espírito de Deus que o envía a "proclamar a liberación dos cativos...e dar liberdade aos oprimidos. Axiña se verá rodeado por un xentío que acode á explanada do templo para escoitalo. De pronto, un grupo de escribas e fariseos irrompe traendo "unha muller sorprendida en adulterio". Non lles preocupa o destino terrible da muller. Ninguén a interroga de nada. Está xa condenada. Os acusadores déixano moi claro: “A Lei de Moisés manda apedrar as adúlteras. Ti, que dis? A situación é dramática: os fariseos están tensos, a muller angustiada, a xente expectante. Xesús garda un silencio sorprendente. Ten ante si a aquela muller humillada, condenada por todos. Axiña será executada. Es esta a última palabra de Deus sobre esta filla súa? Xesús, que está sentado, inclínase cara ao chan e comeza a escribir algúns trazos na terra. Seguramente busca luz. Os acusadores pídenlle unha resposta no nome da Lei. El respónderalles desde a súa experiencia da misericordia de Deus: aquella muller e os seus acusadores, todos eles, están necesitados do perdón de Deus. Os acusadores só están pensando no pecado da muller e na condena da Lei. Xesús cambiará a perspectiva. Poñerá os acusadores ante o su propio pecado. Ante Deus, todos han de recoñecerse pecadores. Todos necesitan o seu perdón. Como lle seguen insistindo cada vez máis, Xesús incorpórase e dilles: “O que estea sen pecado, que lle tire a primeira pedra". Quen sodes vós para condenar a morte a esa muller, esquecendo os vosos propios pecados e a vosa necesidade do perdón e da misericordia de Deus? Os acusadores "van liscando un tras outro". Xesús apunta cara a unha convivencia onde a pena de morte non pode ser a última palabra sobre un ser humano. Máis adiante, Xesús dirá solemnemente: “Eu non vin para xulgar o mundo senón para salvalo". O diálogo de Xesús coa muller dános nova luz sobre a súa actuación. Os acusadores retiráronse, pero a muller non se moveu. Parece que necesita escoitar unha última palabra de Xesús. Non se sente aínda liberada. Xesús dille: "Tampouco eu te condeno. Vaite e, en adiante, non peques máis". Ofrécelle o seu perdón, e, ao mesmo tempo, invítaa a non pecar máis. O perdón de Deus non anula a responsabilidade, senón que esixe conversión. Xesús sabe que "Deus non quere a morte do pecador senón que se converta e viva".   José Antonio Pagola