2. Cóntase que un vello árabe,
analfabeto, oraba con tanto
fervor e con tanto agarimo cada
noite que certa vez o poderoso
xefe dunha gran caravana
chamouno á súa presenza
e preguntoulle.
3. - Por que oras con tanta fe?
Como sabes
que Deus existe
cando nin sequera
sabes ler?
O vello respondeulle:
4. - Gran señor, coñezo
a existencia
do noso
Pai Celestial
polos sinais
que nos amosa.
- Como así?
- Indagou o xefe,
sorprendido.
O humilde servo
explicoulle:
5. - Cando vostede recibe unha carta de algunha
persoa ausente,
como sabe quen lla escribiu?
- Pola letra.
6. - Cando vostede recibe unha xoia,
Como obtén información acerca
da persoa que a elaborou?
- Pola sinatura do ourive.
O vello sorriu
e engadiu:
7. -Cando oe pasos de animais
arredor da tenda
Como sabe, despois, se foi un carneiro,
un cabalo ou un boi?
- Polas pegadas -
respondió o xefe,
sorprendido.
8. Daquela, o vello crente invitouno a saír
da tenda e, amosándolle o ceo,
onde a Lúa brillaba,
rodeada por multitudes de estrelas,
exclamou, respectuoso:
10. Nese momento, o orgulloso xefe da caravana,
con bágoas nos seus ollos, axeonllou na area e
comezó a orar tamén.
11. Deus, aínda que invisible aos nosos ollos,
deixa sinais en todas partes:
12. Na claridade das mañás,
no día que transcorre coa calor do sol
ou coa chuvia que molla a herba...
El deixa sinais cando alguén se lembra de ti,
cando alguén te considera importante...
13. Cundo alguén merece o teu cariño …
Ou cando te envía a mellor das frases:
Que Deus te bendiga!