De 40-dagenkalender 2011 ter voorbereiding op Pasen.

1. IK ZIE JE Op weg naar Pasen 40 Dagen 2011

3. Onderweg naar Pasen Veertig dagen voor Pasen een tijd om ons even extra te bezinnen op ons leven. Waar zijn we mee bezig. Draait alles als een razende voort? Ga je mee …..sorry geen tijd. Kom je deze week nog….sorry geen tijd…. De tijd glipt ons door de vingers, maar toch…… Prediker schrijft in zijn boek over de tijd. Hierbij een bewerking: Ik zag onder de zon dat de zon iedere dag opkomt en weer onder gaat. Dat iedere ochtend de wekker weer gaat. Je moet je bed uit, je moet op staan,je moet aan de slag. Je moet je wassen, je moet je aankleden,je moet naar beneden. Je moet ontbijten, je moet je brood klaar maken,je moet je tas inpakken. Je moet je jas aan doen,je moet je fiets pakken,je moet naar school fietsen.Je moet luisteren,je moet schrijven,je moet je lessen volgen. Je moet je jas aan doen,je moet je fiets pakken,je moet naar huis fietsen. Je moet je huiswerk maken,je moet je kamer opruimen,je moet eten. Je moet je wassen,je moet je pyjama aan,je moet naar bed. Je moet je bed uit, je moet op staan,je moet aan de slag. Wat is dan de zin van het opstaan, als je toch weer terug gaat naar bed? Mijn commentaar: Ik groei! Ik hoef niet mijn hele leven naar school. Niet elke dag is het zelfde. Ik ben niet elke dag hetzelfde. Het leven is niet elke dag hetzelfde. Ik kan prioriteiten stellen, Ik kan de mens naast mij ontmoeten. Onder weg naar Pasen tijd om te zien, om te ontmoeten. Jezus ontmoet in de verhalen van deze periode, veel verschillende mensen en komt in verschillende situaties. Hij ontmoet de mens! We gaan het volgen. 40 dagen 2011 IK ZIE JE

4. Aswoensdag 9 februari Begin van de lijdenstijd. Een tijd van 40 dagen om een ogenblik stil te staan,een ander te zien, een ander te ontmoeten. In de Rooms Katholieke kerk is het de traditie een askruisje te halen, een herinnering aan onze stoffelijkheid en het begin van de tijd van inkeer. In de protestante kerken is het vandaag ook biddag voor gewas en arbeid. We kunnen een askruisje halen in de R.K. Kerk. Of we kunnen in de Grote kerk naar de dienst van de biddag gaan. In beide tradities zien we hoe afhankelijk we zijn van Gods zegen. We vertrouwen op de Heer, we zijn van Hem afhankelijk. 40 dagen 2011 IK ZIE JE Tijd van bezinning Tijd van je minder druk maken Tijd van een stap terug Om beter om je heen te kunnen kijken Om dichter bij een ander te komen Om dichter bij jezelf te staan Tijd van minder, voor meer Vasten Kan het ook iets minder….. Met een hele volle kar reed ik richting de kassa van de supermarkt. Het was weer meer geworden dan ik eigenlijk bedacht had. Rond het eten was ook niet echt een goede tijd om boodschappen te gaan doen en de hele supermarkt lag vol met lekkers. Het duurde lang voor ik aan de beurt was en weer thuis voor de deur stond. Mijn dochter was thuis en ik vroeg haar of ze me wilde helpen om de boodschappen naar binnen te brengen. Een diepe zucht en ze stond op. “Nou ja zeg, wat veel boodschappen zeg. Hebben wij dat allemaal wel nodig?”’Wat denk je zelf? Hier moeten we weer een week meedoen.”Een week”? Nou dat klopt niet want elke dag halen we wel dingen erbij. Ik zie een heleboel wat we volgens mij niet nodig hebben.” Ze pakte allerlei spullen uit de tassen en zette ze op het aanrecht. “Kijk, dit zijn allemaal extra’s. Daar kunnen we best zonder.” Ik keek eens naar de dingen die ze had neergezet, tja ze had eigenlijk wel gelijk. We hadden niet zo veel soorten koekjes nodig en chips en chocola en twee soorten jam. “Wat denk jij, zullen we er iets aan gaan doen?”,vroeg ik haar. Het bleef even stil en toen stelde ze voor om elke week een briefje te maken en alleen die dingen te kopen en dat we niet allerlei extra’s zouden kopen, alleen voor de zondag een koekje en iets van Chips of zo. Ik sprak met haar af dat we dat 40 dagen zouden proberen en dan samen kijken hoe het gegaan is.

5. 1ste zondag 13 maart Naam van de zondag ‘Invocabit’ ‘Hij roept..’ Psalm 91 : 15 Mattheus 4 : 1-11 In de woestijn 40 dagen 2011 IK ZIE JE 40 dagen op weg met het licht van de levende Wie leidt de dans Wie laat zich leiden Passen en stappen Tempo en rust Draaien en keren, keer op keer Wie leidt de dans Wie laat zich lijdzaam leiden Wie leidt hier de dans Als je zoekt zul je vinden Als je kijkt zul je zien Als je deelt zul je krijgen Als je blijft mag je er zijn Als je geeft Als je leeft Als je doet Als je open bent wordt je gezien Als je luistert wordt je gehoord Als je onthoud zul je niet worden vergeten Oog hebben voor kwetsbare mensen

6. Ik zie je ????? Ik ontmoet je ???? 40 dagen 2011 IK ZIE JE Punker: Ze stoppen me in een hokje. Wat dacht je dan, als je er zo uit ziet als ik. Als je je laat zien. Laat zien waar je voor staat. Daar kunnen ze niet tegen. Als je niet met de massa mee loopt, kun je het wel schudden. Dan wordt het moeilijk voor ze. Dan blijven ze steken bij de buiten kant. Jij bent hoe je er uit ziet. Donker persoon: Ze stoppen me in een hokje. Als je donkerder bent als de rest, dan ben je verdacht. Dan houden ze je aan om je te foliëren. Dan houdt iedereen je in de gaten als je in de bus zit. Want je weet nooit wat er in die tas zit. Geweigerd bij een disco, dat gebeurt zo vaak. Mensen kijken niet verder dan je kleur. Ze stoppen me in een hokje. Alleen omdat mijn werk ze niet aanstaat. Ik ben een prostitué, een hoer, een slet. Zo hebben ze nog wel meer namen voor me. Maar als ze gebruik van me kunnen maken, Dan ben ik niet vies voor ze. Willen ze voor een dubbeltje op de eerste rang. Maar verder zien ze me niet. Ze kijken niet verder dan wat ik doe. Ontmoet de mensen zoals ze zijn……

7. Momenten van hoop Een muur is een muur Is een muur is een muur Is een muur is een muur Is een muur is een muur Tot je er doorheen komt. 40 dagen 2011 IK ZIE JE Uit het reisdagboek Elke keer voordat ik met een groep op reis ga maak een lange wandeling op het strand. Het geeft me rust in mijn hoofd als ik langs de zee loop met de wind in mijn gezicht en het geruis van de golven in mijn oren. Als ik dan na zo'n wandeling weer thuis kom is er ruimte in mijn hoofd om weer op reis te gaan met een nieuwe groep mensen en open te staan voor al de verhalen die weer op mijn weg zouden komen. Zo was het ook deze keer, 's maandags zou ik een reis gaan maken met een groep van 12 mensen. Dus de zondag ervoor stapte ik in mijn auto en ging op weg naar het strand. De weg was gelukkig niet al te druk dus het duurde niet lang of ik was er. Ik parkeerde mijn auto en liep richting het strand. Nog voor ik het strand op wilde lopen werd ik aangehouden door een man met een microfoon in zijn hand. “Meneer, u hebt geluk vandaag. En ik hoor u al denken hoe, nou dat zal ik u vertellen. U krijgt van mij een opdracht en dat is niet zomaar een opdracht, met deze opdracht kunt u laten zien wat u waard bent.” De man legde een hand om mijn schouder en wilde mij meenemen het strand op, daar stonden een heleboel joelende mensen, camera's en wat al niet meer. Ik bleef staan en de man keek mij wat verbaast aan. “U grijpt deze kans toch wel, zo'n kans krijg je niet snel weer. Wie wil er nou niet aan de wereld laten zien wat hij waard is?” Ik keek de man aan en zei:”Ik laat elke dag aan de mensen om mij heen zien wie ik ben en waar ik voor sta, daar heb ik u en de camera's niet voor nodig.” De man was sprakeloos ik wenste hem een fijne dag draaide me om, liep weer naar mijn auto en ging op weg naar een rustiger . JL©

8. 2de zondag 20 maart Naam van de zondag ‘Reminiscere’ ‘Gedenk’ Psalm 25 : 6 Mattheus 17 : 1-9 Op de berg 40 dagen 2011 IK ZIE JE 40 dagen op weg met het licht van de levende De levensboom van duizenden geslachten Van het begin tot de eeuwigheid De rode draad van God en mensen Aaneengeschakeld door de tijd De namen aan de rode takken De namen van ons allemaal De namen van wie nog niet genoemd zijn Allemaal schakels in het verhaal Uit de schoolkrant Maartje zit al 5 jaar bij ons op school. Nu ze bijna examen doet en de school gaat verlaten hebben wij haar gevraagd wie of wat ze nooit zal vergeten. Haar antwoord was: Sanne. Zij had anorexia. Op de helft van het jaar werd ze opgenomen in een speciale kliniek. In de klas hadden we het er vaak over en stuurde elke week een kaart naar haar. Dit ging zo door tot het einde van het schooljaar. Na de vakantie kwam Sanne niet terug op school. We probeerden weer steeds een kaart te sturen. Maar het werd steeds minder, totdat we het helemaal niet meer deden. We wisten ook niet zo goed wat we tegen haar moesten zeggen. Langzamerhand zijn we haar uit het oog verloren. Stom eigenlijk. Weet je, het is veel makkelijker als iemand een gebroken been heeft. Dan zet je wat leuks op het gips, draagt de tas, gaat mee in de lift en na zes weken is het weer over. Dat is veel beter te begrijpen. Maar toch, ik denk nog vaak aan Sanne en dan vraag ik me af wat zij er van vond toen onze kaarten niet meer kwamen….

9. Open je ogen voor mensen die anders zijn Dag in dag uit,jaar na jaar gaat het door en door Velen die komen en velen gingen je voor Mensen die komen en mensen die moeten gaan Een stoet van mensen als een lange karavaan Wat je ook doet de wereld die draait toch wel door Blijf niet staan zeuren maar kom op en ga er voor Je kunt wel zeggen ’t is lucht hier en het is niets Als je maar wilt, als je werkt word het altijd iets 40 dagen 2011 IK ZIE JE Wie houdt het vol altijd de ogen open te houden? Wie kan alles waar ons oog op valt verdragen? Een jongen had een droom. Hij ging een winkel binnen. Achter de toonbank zag hij een engel. Haastig vroeg hij hem: ‘Wat verkoopt u meneer?’ De engel antwoordde vriendelijk: ‘Alles wat je maar wilt’. Toen zei de jongen: ‘Dan wil ik graag het einde van de oorlog in heel de wereld, meer bereidwilligheid om met elkaar te overleggen. aandacht voor de kleinen en de zwakken, een hartelijke kerkgemeenschap, meer tijd voor de ouders om met hun kinderen te spelen en…’. De engel onderbrak hem en zei: ‘Verontschuldig me jongen, je hebt me verkeerd begrepen. We verkopen hier geen vruchten, We verkopen hier alleen zaadjes.’Huub Oosterhuis

10. Doe wat je kunt op jou manier Doe het vanuit je hart Traan en zon maken een boog Pasen nieuwe start De ene is de ander niet Luister naar elkaar Als jij een ieder ruimte biedt Dan komt het voor elkaar Liefde is niet als vanzelf Je moet er iets voor doen Sta open voor God Luister naar je hart 40 dagen 2011 IK ZIE JE Uit het reisdagboek We zijn nu 7 dagen op reis. Het is een bijzondere groep mensen waar ik deze keer mee op reis ben. Alle twaalf zijn ze heel verschillend maar ze vormen een hechte groep. Het komt vast door de bijzondere dingen die er gebeuren. Zo waren we vandaag een berg aan het beklimmen, op zich niet zo bijzonder zou je zeggen dat doen zo veel mensen. Om je eerlijk te zeggen ik had deze berg al vele malen beklommen, maar het was nooit als deze keer. Nadat we de top bereikt hadden gingen we in een kring zitten om wat te drinken, te genieten van onze prestatie en van het uitzicht. Het was wel een heel grijze dag, maar toch was het een mooi uitzicht. We hadden daar even gezeten toen één van de reizigers zijn rugzak pakte en daar een zijden buideltje en een kruis haalde. Iedereen stopte met praten en keek naar hem. Hij keek de kring rond en zei:”Ik wil wat met jullie delen nu we hier op deze bijzondere plek zijn. Mijn opa had net zijn vader verloren en dat had er bij hem erg ingehakt. Hij had samen met zijn vader een bedrijf opgezet en nu stond hij er helemaal alleen voor. De twijfel sloeg toe, opa dacht niet dat hij het kon helemaal alleen. Maar toen hij een reis ging maken en deze zelfde berg beklom heeft hij iets heel bijzonders meegemaakt. Alles was heel mistig toen hij de berg beklom en zelfs op de top leek het niet veel beter. Opa ging zitten om even bij te komen van de klim en dan maar weer naar beneden te gaan. Hij zat daar te denken over de situatie met het bedrijf en over zijn twijfels of hij het zonder zijn vader wel zou redden. Net toen hij bij zichzelf dacht ik geef het op, ik kan het gewoon niet, trok de mist op en scheen de zon op zijn gezicht. Het voelde alsof zijn vader hem wilde zeggen je kunt het , geloof in jezelf, je staat er niet alleen voor. Net voordat ik op reis ben gegaan is mijn opa overleden. Hij heeft me gevraagd of ik iets van zijn as wilde verstrooien hier op de top van de berg, voor hem de plek waar hij heeft ervaren dat hij nooit alleen is. Dat heeft hem zijn hele leven geholpen. We waren er allemaal stil van en het wonderlijke was dat terwijl de reiziger de as verstrooide de zon op zijn gezicht scheen. JL©

11. 3de zondag 27 maart Naam van de zondag ‘Oculi’ ‘Mijn ogen’ Psalm 25 : 15 Johannes 4 : 5 - 26 Bij de bron 40 dagen 2011 IK ZIE JE 40 dagen op weg met het licht van de levende Door de chaosdoor het waterdoor het donker naar het lichtbalanceren wijop de rand van waterstromen. In een vloedgolf van woordenin een chaos van klankenhopen we op een woordeen klankdie niet wegebt. Er is een Mens die zegt:IK BENklaar als waterhelder als klanken. Je verwondert Als je maar ziet wat er te zien valt Als je maar niet vervreemd Langzaam dicht slibt Ogen heb je Ogen in je hoofd Ogen in je ziel Als je je maar verwondert Het licht De bomen Alles had er ook niet kunnen zijn Zolang je verwondert Leef je Ben je mensHans Bouma De wind blies als een goddelijke adem de zee uiteen. En zie er was een weg.

12. We staan weer op Gaan op pad Lopen hard Staan even stil Zoekend Of recht op het doel af We delen, we krijgen We doen en laten We lachen we huilen We steunen leunen We leven Gaan elk onze weg Maar weten ons verbonden Door Hij Die deel uit maakt Van ons leven 40 dagen 2011 IK ZIE JE Licht Gaat met je mee Op weg Een weg Onzeker Een wereld groot En vol De lange weg Er door Licht Is altijd Dag en nacht Is vuurkolom en wolk Licht het is makkelijker een licht te ontsteken dan een licht te zijn Licht kan zijn waar je het Ruimte geeft

13. Joods verhaal.Een rijk man kwam bij een Rabbi. Hij vertelde over zijn zorgen om zijn geld op een goede manier te beheren. Na zijn verhaal nodigde de Rabbi zijn rijke gast uit om eens in de spiegel te kijken.’Wat ziet u?’ ‘Ik zie me zelf’, zei de man. Daarna nam de Rabbi hem mee naar het raam en vroeg hem wat hij zag. ‘Ik zie iemand op straat lopen’, antwoordde hij. ’Kijk ‘, zei de Rabbi, ‘zowel de spiegel als het raam zijn van glas gemaakt. Met dit verschil: de spiegel is met zilver beplakt en zodra dat in het spel is, ontneemt het de mens uitzicht op de ander’. Schrijver onbekend 40 dagen 2011 IK ZIE JE Uit het reisdagboek Alweer zeven dagen verder en we hebben net een speciale dag afgesloten. We zijn vandaag door een heel onherbergzaam gebied gereisd. Zo'n gebied waarvan ze zeggen dat je het beter kunt mijden. We reden een poos door het woestijnlandschap, onherbergzaam maar heel intrigerend en mooi. Om iedereen de kans te geven wat foto's te maken en even de benen te strekken besloten we te stoppen. Alles zag er rustig uit, dus dat moest geen probleem zijn. In gedachten verzonken liep ik een eindje weg van de bus. Ik schrok op uit mijn gedachte en in de verte zag ik een vrouw zitten, ik liep haar richting uit. Toen ik wat dichterbij kwam merkte ze me op en ze wilde weglopen. Eén moment keken we elkaar recht in de ogen aan. Ze bleef staan en ik liep naar haar af. Ik probeerde haar te vragen of alles goed met haar was en of ik wat voor haar kon doen. Tot mijn verbazing sprak ze een beetje Engels. Ze vertelde me dat ze op weg was naar familie. Ik vroeg haar hoe lang ze al onderweg was en of ze nog ver moest. Daarop antwoordde ze dat het nog een paar uur moest lopen. Ik zag dat ze een heel droge mond had en vroeg haar of ze wat wilde drinken. Dat wilde ze graag, want ze had zelf niet genoeg water meegenomen. Maar voegde ze er aan toe, hebben jullie dan nog wel genoeg. Ik verzekerde haar dat dat wel goed zat. Als je wilt kunnen we je met de bus naar je familie brengen stelde ik voor. Nee, dat hoeft niet zei ze, nu ik genoeg water heb kom ik er wel en ik heb dingen te overdenken, daar is de woestijn een goede plek voor. Ze lachte, haalde één van de kettingen van haar nek af en gaf die aan mij. Ik wilde haar mijn ketting geven, maar daar wilde ze niets van weten. Jij kwam naar me toe en gaf me water zei ze en water in de woestijn is leven, daardoor draag ik je altijd met me mee. Ze ging weer verder, draaide zich nog even om en zwaaide. Ik stond haar nog een poosje na te kijken. JL ©

14. 4de zondag 3 april De naam van de zondag ‘’Laetare’ ‘Verheug u’ Psalm 122 : 1 Johannes 9 : 1 – 12 In het voorbij gaan 40 dagen 2011 IK ZIE JE 40 dagen op weg met het licht van de levende God, Soms vergeten wij om ons heen te kijken. Om de andere kant te zien van het verhaal. Om verder te kijken dan het voor de hand liggende. Verder te kijken dan de buiten kant. Soms sluiten wij onze ogen. Kijken we wel, maar zien we niet. Gaan we voorbij aan wat er om ons heen gebeurt. Zien we alleen wat we willen. Soms zien we het niet meer zitten. Zien we er geen gat meer in. Lijkt het dat er geen betere tijden in zicht zijn. Verliezen we onze idealen. Verliezen we ons toekomst perspectief. Wilt U ons helpen te kijken met andere ogen. Zodat wij onze blik verruimen. En wij anders tegen de dingen aan gaan kijken. Zodat wij onze ogen openen. Dat wij niet alleen kijken, maar ook zien. Zodat we het zien zitten. Het visioen van de nieuwe aarde krijgt een gezicht Roep mij Roep mij , dan kom ik naar buiten met pijn in mijn ogen vanwege het donker van binnen. De gang zit er nog niet goed in zoals u ziet. Ik durf geen ruimte te nemen, maar geef mij Uw woord, zoals ik mijn arm aan de blinde.

15. God is geen tovenaar Die met zijn stafje en spreuken alles weer goed tovert Die alles wat er scheef gaat weer recht maakt Die ons op onze wenken bedient als het weer eens mis dreigt te gaan Die alles wel even regelt God is reden Om door te gaan Om tegen de stroom in je leven te leven Om mensen te zien Om mensen te horen Om met mensen te zijn begaan 40 dagen 2011 IK ZIE JE Geloven is vragen Is zoeken is wagen Geloven Is werken Is er voor gaan Is het kan anders Geloven Is je ogen open Is opstaan Is soms een ander weg gaan Geloven Is leven Geloven Is geven Dat is geloof Geloof ik Eén vonk Kan een vuur laten ontstaan Eén druppel een emmer laten overlopen Eén duwtje in de rug Helpt je over de drempel heen Eén lach kan je dag anders kleuren Door kleine dingen Kunnen de groten gebeuren

16. Mijn kind ,ik zou wel altijd mijn vleugels om je heen willen houden. Ik zal je altijd willen beschermen tegen gevaar. Ik zal je altijd koesteren als een waarde volle schat, onvervangbaar, uniek. Mijn kind. 40 dagen 2011 IK ZIE JE Uit het reisdagboek Precies op de helft van onze reis. Hun ogen worden geopend.. je dingen anders mag begrijpen en er gaat een wereld voor je open. Vandaag zijn we precies op de helft van onze reis. Het gaat altijd weer snel, zeker als er zoveel gebeurd. Dan ben ik wel blij met dit dagboek, zodat het niet zo maar vervliegt en voorbij is. Het programma van vandaag was iets wat ik nog nooit eerder heb gedaan. Ik had er over gelezen in een tijdschrift. Langs de rivier woont een kunstenaar die workshops geeft. Het leek me echt iets om toe te voegen aan ons programma. We logeerden in een hotel dicht bij de rivier dus gingen we wandelend naar de kunstenaar. De wandeling alleen al maakte het de moeite waard. Eenmaal aangekomen bij de kunstenaar keken we onze ogen uit. Overal waar je ook keek stonden beelden en steeds als je dacht dat je ze allemaal gezien had, was er toch weer een nieuwe te ontdekten. Nadat we even hadden rondgekeken was het de bedoeling dat we een beeld zouden gaan maken met de hele groep. Er heerste het gevoel van dit kunnen we niet, creativiteit kunnen we beter aan een ander overlaten, maar we moesten er aan geloven en de kunstenaar hielp ons op gang. We moesten in een kring gaan zitten. Daarna moest iedereen een bonk klei in de handen nemen en de ogen dicht doen. Zo moesten we een minuut of 5 blijven zitten en ondertussen de klei voelen en kneden. Nadat we onze ogen weer geopend hadden moesten we goed naar de bonk klei kijken en ontdekken wat we er van zouden kunnen maken. Iedereen ging heel geconsenteerd aan de slag en maakte de meest uiteenlopende vormen. Daarna kwam de tweede stap, al de losse vormen moesten samen een beeld gaan vormen. We puzzelden en probeerden en opeens was het of al onze ogen open gingen en we zagen wat het moest gaan worden. Samen bouwden we een totempaal op een plek langs de rivier. We begonnen met 13 stukken rivier klei, voegde daar elk onze eigenheid aan toe en maakte dat tot een eenheid nadat onze ogen geopend waren. JL©

17. 5de zondag 10 april De naam van de zondag is ‘Judica’ ‘Doe mij recht’ Psalm 43 : 1 Johannes 11 : 1 – 44 Bij het graf 40 dagen 2011 IK ZIE JE 40 dagen op weg met het licht van de levende Als wij God levend houden Als de kaarsen blijven branden Zal Hij niet verloren gaan Als wij in God blijven geloven Blijft Gods geloof in ons bestaan Een helder licht Op mijn gezicht U bent het licht wanneer het aarde donker schijnt U zal er zijnBegin en eind U bent het licht dat niet zal doven Eerst zien en dan geloven Of Eerst geloven en dan zien

18. Foto In de krant Op bladzij drie Tussen het puin Van de stad aan flarden Zit een kind Het huilt En roept Naar wie? Nergens een mens te bekennen, hoewel… Ergens een lens, die gluurt En zachtjes klikt…. 40 dagen 2011 IK ZIE JE God verbindt zich met: De mishandelden, gemartelde, en omgebrachte mens. Met jongeren die schreeuwen om erkenning, Omdat ze zich overbodig voelen, niets meer waard, niemand ziet ze, niemand luistert. Ontmoeten? Ho, maar! Jezus is zijn weg teneinde toe gegaan. Wij vragen U ons nabij te zijn juist op de uitzichtloze momenten van ons leven.

19. Zoeken, zoeken, zoeken Wat heeft prioriteit Zoeken, zoeken, zoeken Maak je niet zo kwaad Zoeken, zoeken, zoeken Je loopt er aan voorbij Zoeken, zoeken, zoeken Vergeet niet waar het om gaat Zoeken, zoeken, zoeken Kijk dichterbij van binnen Als je zoekt vindt je Onverwachte dingen 40 dagen 2011 IK ZIE JE Uit het reisdagboek We zijn al over de helft van onze reis en in de groep heerst er een gevoel van neerslachtigheid daardoor. We zijn ondertussen zo met elkaar vergroeid geraakt,dat het niet voor te stellen is dat we over 2 weken niet meer samen zullen zijn. Dat we elkaar los moeten laten en in sommige gevallen uit het oog zullen verliezen. Het is prachtig weer en we hebben een excursie naar een prachtig museum en een bezoek aan een oude stad met een lunch het dak van een van de huizen. Heel bijzondere dingen die ons vandaag te wachten staan, maar op de één of andere manier blijft het neerslachtige gevoel hangen. Na de lunch is iedereen vrij om rond te wandelen door de stad, voordat we weer terug gaan naar ons hotel. Ik blijf alleen achter op het dak en kijk naar de stad beneden me. Her en der zie ik de reizigers, mijn mensen, lopen en ik sla ze een poosje gade. Hoe bijzonder, we hebben uiteenlopende achtergronden en komen uit heel verschillende plaatsen, maar deze reis heeft ons toe een groep gemaakt, tot een geheel. We zijn verbonden, hoe dan ook voor de rest van ons leven. Wat we ook doen, al zullen we elkaar misschien uit het oog verliezen, onze herinneringen neemt niemand ons meer af. Als ik daar aan denk ebt bij mij het vervelende gevoel langzaam weg. Ik moet dit delen met de groep, denk ik bij mezelf. 's Avonds na het eten vraag ik de hele groep of ze met mij mee willen gaan de tuin in. We gaan in een kring zitten, het is donker en stil. Ik loop naar het middel van de kring en zei deze woorden: Straks, als we elkaar los moeten laten. Straks als we elk een eigen kant op worden getrokken. Als we elkaars wegen misschien nooit meer zullen kruisen. Straks...... Mijn hart krimpt ineen bij die gedachte. Straks, laat het later zijn of liever nooit. Maar straks is al bijna hier, onvermijdelijk. Troost vind ik in de gedachte Niemand steelt mijn herinnering Niemand verbreekt wat we hier hebben beklonken Jullie namen staan in mijn hart Voor alle reizigers stak ik een kaars aan en gaf die aan hen en daarna zaten we daar nog een poos, elk met onze eigen gedachte. En het was stil en het was goed. JL©

20. 6de zondag 17 april Naam van de zondag Palarium Palmzondag Mattheus 21 : 1 – 11 Bij de stad 40 dagen 2011 IK ZIE JE 40 dagen op weg met het licht van de levende Opgezweepte mensenmassaopgehemeld Vredevorst toebedeelde heldenstatus laaft alle honger en de dorst naar het zwaard der overwinning vijand vermorzeld, plat getrapt hoog in het vaandel de vergelding die recht op eist en wetten tart met luid geroep om die heerser hosanna voor een redder in de nood dan jagen zij de ware koning eenvoudig menselijk in de dood.JL Vergezicht dat blijft verborgen Achter vastgeroeste vanzelfsprekendheid

21. DOE MIJ RECHT Zeven tranen Vier tranen voor de windstreken De aarde Drie tranen, drie-eenheid Zeven tranen Ik had hoger Ik had dorst Ik was een vreemdeling Ik was naakt Ik was ziek Ik zat in de gevangenis Deed jij Mij recht Deden ze jou recht Was er ruimte Om recht te doen Om tot recht te komen Kwam jij tot je recht Zeven tranen De zon schijnt met haar stralen Dwars door de tranen heen Door de ellende En vormt een teken aan de hemel Een regenboog Een verbond Een teken in de lucht Een duif Een vredesvogel Een vogel van recht Van tot je recht komen Een vogel van verbonden mensen Mensen die in openheid en vrijheid Bij elkaar komen uit alle windstreken Mensen met een hart Doe vanuit je hart Doe wat je kunt Doe op jou manier Sluit je ogen niet Gelukkig de mens die de handen voor zijn ogen weg haalt, Om het grootste risico aan te gaan: ‘Pasen leven met Christus’ 40 dagen 2011 IK ZIE JE

22. Zijn jouw ogen er klaar voor? 40 dagen 2011 IK ZIE JE Of heb jij je roze bril nog op? Uit het reisdagboek Het was een drukke dag geweest en we gingen op weg naar ons hotel. Iedereen is moe, hongerig en wil zich graag opfrissen. Het was echt geweldig toen we bij het hotel aankwamen. Ze stonden ons op te wachten. We kregen allemaal een welkomstdrankje. Ondertussen werd de bagage snel naar binnen gebracht en iedereen naar zijn kamer begeleid. De kamers waren prachtig en in iedere kamer stond een mand met fruit. Het leek wel of we V.I.P’s waren. En het hield maar niet op. Het diner was in een privé ruimte en de maaltijd die we kregen voorgeschoteld was luxe. Het werd een onvergetelijke avond. En de morgen die er op volgde, die zullen we ook niet snel vergeten. Er werd al vroeg op de deur geklop en we moesten ons aankleden. De bagage werd op de gang gezet en verder moesten we het maar uit zoeken. Daarna werden we onze kamers uitgezet, naar de lift begeleid en het hotel uitgezet. Ik probeerde nog om een uitleg te vragen aan een van de mensen van het hotel. Jullie zijn nep, was het enige wat ze zeiden. Zo zaten we een poosje later allemaal beduusd in de bus. Het leek wel of we in een slechte film hadden gespeeld. JL©

23. Witte donderdag april Johannes 20 :1 - 18 Bij de stad 40 dagen 2011 IK ZIE JE 40 dagen op weg met het licht van de levende Zie, Ik kniel voor je neer haal het stof van je voeten maak je klaar voor de reis Zie, Ik deel met jou het brood Mijn lichaam laat het je honger stillen Zie, Ik deel met jou de wijn Mijn bloed laat het je verkwikken Zie, hoe we de maaltijd delen houd dit vast Zie, en laat dit beeld niet vervagen

24. Goede vrijdag april Johannes 18 : 1 – 19: 42 40 dagen 2011 IK ZIE JE God, waar bent U , hoort U mij? Dat ik nog droomde, het lijkt een eeuwigheid geleden. God, want U hebt het beloofd, ik heb erin geloofd, droomde de dromen met U mee. God, waar bent U? Ik ben U kwijt, zelfs de dromen willen niet meer komen. God, er moet een plek zijn beter dan de afgrond waar ik sta. God, waar bent U? God, die heet ‘Ik zal er zijn’, heeft U het laatste woord? Stille zaterdag april lezing De nacht is donker Het straalt achter de horizon Waar tranen zijn vervlogen Keert het om

25. Pasen Johannes 20 : 1 – 18 Genesis 2 : 4b – 25 In de tuin 40 dagen 2011 IK ZIE JE 40 dagen op weg met het licht van de levende Zie, Hij leeft God heeft de wereld lief. Zijn eigen zoon Verbond met deze wereld. Die zijn leven geven zal. Telkens opnieuw Vernieuwd verbond Opnieuw mogen beginnen Toekomst kan weer verder gaan Kijk omhoog, kijk in het rond Geloven in het vergezicht Gaat verder dan de grond Doe wat je kunt op jou manierDoe vanuit je hart Traan en zon maken een boog Pasen nieuwe start

26. Zoek je de Heer in het graf? Zoek je de Heer bij de doden? Maria, open je ogen Rabboeni 40 dagen 2011 IK ZIE JE Als het niet ophoudt bij de dood Is alles is anders Staat de wereld op zijn kop Kan er meer Dan je ooit had kunnen denken Een nieuw begin. Je moet weleens opnieuw beginnen, alles laten vallen, alles anders, even stoppen, Nadenken. En dan weer verder gaan, terug naar de start. Dat is helemaal niet erg, wist je dat? Ga gewoon je eigen weg, zonder of met pech. Iedereen begint weleens opnieuw. Je gedachten op een rijtje. Een nieuw begin. Je bloeit dan net zo mooi als deze bloem.

27. Laat ze het merken op straat en in de winkels: Hij is in leven! Laat ze het horen in de stad en het dorp: Hij is in leven! Laat ze het voelen in hun huizen, de kinderen en de groten: Hij is in leven! Laat ons het zeggen, laat ons het doen. 40 dagen 2011 IK ZIE JE Uit het reisdagboek De laatste dag van onze reis, als we aan het ontbijt zitten kijk ik eens rustig de groep rond. Het is altijd afwachten hoe het gaat werken binnen een groep mensen die elkaar niet kennen. Past iedereen wel bij elkaar en krijgt iedereen genoeg ruimte om zichzelf te zijn. Terwijl ik de groep rondkijk blijft mij oog rusten op de rustigste van de groep. Zij had zich in het begin van deze reis niet echt veel laten horen, maar na een tijdje leek ze haar draai te hebben gevonden. Na het ontbijt kwam ze naar me toe. ‘Ik wilde je graag wat geven.’, zei ze en stopte en papiertje in mijn hand. ‘Hoef je nu niet meteen te lezen hoor, maar ik moest dat gewoon even kwijt. Zo bijzonder jullie allemaal te ontmoeten. Deze reis heeft mij heel veel geleerd en veranderd. Ik zal jou, deze groep en deze reis nooit vergeten.’ Daarna liep ze weg en ging haar bagage halen. Ik stond daar een beetje overdonderd met het briefje in mijn hand. Ze had het volgende opgeschreven: Even weg van waar je staat Weg van hoe het altijd gaat Weg van alles wat steeds maar moet Weg van wat je altijd zo doet Weg van wie je altijd was Weg van altijd in de pas Een reis kan je veranderen Een reis geeft je een nieuwe kijk Op jezelf en op jou plek Op leven en op anderen Een reis kan je veranderen Ik werd er stil van. JL©

28. ZWO Zondag 17 april Open je ogen…..voor mensen die vol houden Tienermoeders in Moldavië Door de crisis is ook Moldavië zwaar getroffen. Geld voor de zwakkeren heeft de overheid niet. Alleen staande moeders en zwangere vrouwen hebben zeker ondersteuning nodig. Een van de reden is dat er anders abortus wordt gepleegd of hun kinderen worden achtergelaten. MCA, Moldavian Christian Aid, ondersteunt twintig alleen staande of zwangere tiener moeders. Ze komen uit kwetsbare gezinnen in de stad Chisinau. Er worden trainingen gegeven en kinderverzorging. Ze krijgen hulp bij beroeps oriëntatie . Ook materiële steun wordt gegeven aan deze twintig jonge meisjes. Wil jij dit werk ook steunen? 40 dagen 2011 IK ZIE JE Vasten 2011 Een ogenblik stilstaan Extra aandacht voor de ander De ander meenemen in je gebed De ander zien en ontmoeten Een bezoekje Een kaartje sturen Sparen voor…… Agenda Zondag 17 april Palarium `Palmzondag Viering in de Grote Kerk Voorganger ds. R . den Hertog Goede week Vespers In de Grote Kerk – Vrouwenkoor Maandag 18 april 19.15 uur Voorganger ds. R. den Hertog Dinsdag 19 april 19.15 uur Voorganger Pastoor K. Meyer Woensdag 20 april 19.15 uur Voorganger ds. A. van Bergen Witte Donderdag 21 april 19.30 uur In de Grote Kerk Maaltijd van de Heer Voorganger ds. R. den Hertog Goede Vrijdag 22 april 10.30 uur Hof van Batenstein Maaltijd van de Heer Voorganger ds. A van Bergen Goede Vrijdag 22 april 19.30 uur In de Hoeksteen Voorganger ds. R den Hertog Stille zaterdag 23 april 22.30 uur in de Hoeksteen Voorganger ds. R. den Hertog Maaltijd van de Heer Pasen 24 april In de Grote Kerk Voorganger ds. R den Hertog

29. ZWO Zondag 10 april Open je ogen……voor je medemens 40 dagen 2011 IK ZIE JE Aids bespreekbaar maken in Zambia Veel conservatieve ideeën zijn er in Zambia over hiv/aids. De raad van kerken wil het graag bespreekbaar maken bij de kerkleiding en de gemeente leden. Ze proberen dat door middel van cursussen en trainingen. Ook werken ze met lotgenoot groepen . ‘Cirkels van hoop’ is de naam van deze groepen. Mensen die besmet zijn kunnen elkaar beter begrijpen en ondersteunen. Ook aan predikanten worden trainingen gegeven. Bij hen komen besmette mensen vertellen wie ze zijn hoe ze ziek zijn geworden hoe hun omgeving tegen hen aankijkt kunnen ze in hun buurt, dorp, stad blijven wonen? Wil jij dit werk steunen? Vasten 2011 Een ogenblik stilstaan Extra aandacht voor de ander De ander meenemen in je gebed De ander zien en ontmoeten Een bezoekje Een kaartje sturen Agenda Zondag 10 april ‘Judica’ Viering 10.00 uur in de Grote kerk Voorganger pastor F. Flantua Woensdag 13 april Vesper 19.15 uur in de Grote Kerk – Vrouwenkoor Lector Corrie Oskam Lezing Genesis 7: 17 – 8:5 Psalm 107

30. ZWO Zondag 3 april Open je ogen voor….. de toekomst van de kinderen. 40 dagen 2011 IK ZIE JE Blindenschool Palestijnse gebieden Al Shurooq is de naam van de blindenschool in de Palestijnse gebieden. Voor een periode van 5 á 6 jaar komen de blinde kinderen hier naar school. Ook wonen ze bij de school in een internaat. De kinderen worden zo begeleid dat ze daarna in het reguliere onderwijs terecht kunnen. Ze leren braille lezen en typen. Maar ook is er in het lesprogramma aandacht voor het aanleren van huishoudelijke bezigheden, aankleden, wassen en koken b.v. Deze school biedt dus: Onderwijs, Kost en inwoning Medische zorg Boeken Verzekeringen Ook leren ze zich te uiten en met hun handicap om te gaan. Wil jij dit werk steunen ? Vasten 2011 Een ogenblik stilstaan… Extra aandacht voor de ander De ander meenemen in je gebed De ander zien en ontmoeten Een bezoekje Agenda Zondag 3 april ‘Laetare’ Viering 10.00 uur in de Grote Kerk Voorganger ds. R. den Hertog Woensdag 6 april Vesper 19.30 uur in de Grote Kerk – Vrouwenkoor Lector Gerard van Wiggen Lezing Jona 2 : 3 – 10 Psalm 130

31. ZWO Zondag 27 maart Open je ogen…… voor mensen die mee willen doen 40 dagen 2011 IK ZIE JE Mensen in een achterstand wijk Het pastoraat Oude wijken in Rotterdam ondersteunt mensen en groepen in achterstand buurten. In hun leven is een veelheid aan problemen. Het pastoraat probeert aan te sluiten bij de leefwereld van de mensen in de buurt. Allochtonen en alleen staande vrouwen zijn vaak aan huis gebonden. Zij leven dan geïsoleerd en eenzaam. Een uitje brengt hen in contact met andere vrouwen Samen eten in een eetgroep Een laagdrempelig inloop huis Een tweedehands winkel Dit wordt ondersteund door het pastoraat. Wil jij dit werk ondersteunen ? Vasten 2011 Een ogenblik stilstaan….. Extra aandacht voor de ander De ander meenemen in je gebed De ander zien en ontmoeten. Agenda Zondag 27 maart ‘ Oculi Viering 10.00 uur in de Grote Kerk Voorganger ds. R. den Hertog Woensdag 30 maart Vesper 19.15 uur in de Grote Kerk – Vrouwenkoor Lector Tineke Labrie Lezing Exodus 17 : 1 – 7 Psalm 114 IK ZIE JE

32. ZWO Zondag 20 maart Open je ogen voor ….mensen die anders zijn Waardering voor inheemse bevolking. De organisatie van de Lutherse kerk wil met de verschillende culturen,religies, inheemse en niet inheemse groepen een dialoog aangaan. COMIN doet dit samen met andere organisaties. Zij zetten zich bij voorbeeld in meerdere deelstaten in voor verschillende volken. Dit op het gebied van grondgebruik, landbouw, gezondheid en onderwijs. COMIN geeft ook voorlichting aan de Lutherse kerkgemeenschap over hun werk. Belangrijk vooral aan hen die contact onderhouden met inheemse volken die in hun midden wonen. Wil jij dit werk ondersteunen? 40 dagen 2011 IK ZIE JE Vasten in 2011 Een ogenblik stil staan……. Extra aandacht voor de ander De ander meenemen in je gebed Agenda Dinsdag 22 maart 10.30 uur “Hof van Batenstein’ Heilig avondmaal Voorganger ds. R. den Hertog Woensdag 23 maart Vesper 19.15 in de Grote Kerk –Vrouwenkoor Lector Ria Baars Lezing Genesis 29 : 1 - 14 Psalm 126 Zondag 20 maart ‘Reminiscere’ Viering 10.00 uur in de Grote Kerk Voorganger ds. R. den Hertog Evensong 16.00 uur Voorganger ds. R. den Hertog Koor Cantorij Grote Kerk

33. ZWO Zondag 13 maart Open je ogen…..voor kwetsbare mensen Het drugspastoraat in Amsterdam. We weten dat er drugsverslaafden zijn. We zien ze, maar we lopen er aan voorbij. Het drugspastoraat in Amsterdam, Ziet en ontmoet de verslaafden. Ze zijn geraakt door deze mensen. Twee pastores en zestig vrijwilligers Werken onder de paraplu van de raad van kerken In Amsterdam. ‘God houdt van alle mensen ongeacht Afkomst, gedrag of beperking’, is het uitgangspunt van deze werkers. Zondags zijn er vieringen Is er ruimte voor een gesprek Ook is er koffie , thee en iets te eten. Het drugspastoraat heeft: Spreekuur Bezoekt de mensen thuis of In het verpleeghuis of In de gevangenis Er is aandacht voor persoonlijke gebeurtenissen En begeleiding op weg naar de hulp verlening. Wil jij dat deze week ondersteunen? 40 dagen 2011 IK ZIE JE Ik zie je! Spaar je mee? Vasten 2011 Een ogenblik stil staan Extra aandacht voor de ander Agenda Zondag 13 maart ‘Invocabit’ Viering 10.00 uur in de Grote kerk Voorganger ds. R. den Hertog Jongerenkoor ‘Shai’ Jeugdband Woensdag 16 maart Vesper 19.15 uur in de Grote kerk – Vrouwenkoor Lector Jet Labrie Lezing Genesis 1 : 1 - 13 – Psalm 104 Donderdag 17 maart 18.00 uur Wereld maaltijd in de Hoeksteen Voor iedereen groot en klein Je kunt je opgeven voor 14 maart zwo-groep@pkn-vianen.nl Bert van der Lijn 06-18427880

34. Dit boek wordt je aangeboden door de jeugdraad van de PKN Vianen. Veertig dagen zijn we onderweg naar Pasen en komen er veel mensen op ons pad. Misschien is dit boek voor jou een goede reisgids en helpt het je de ander te vinden en te zien. Misschien helpt het jezelf te doorzien. Dit deel van het boek is meer praktisch en vertelt over de projecten en diensten. Het andere deel in meer bezinnend. Eventuele veranderingen in de diensten kun je zien op de website van de kerk. www.pknvianen.nlVoor feedback op deze kalender kun je altijd contact op nemen met Tineke Labrie: tineke.labrie@hetnet.nl tel: 0347 370564. © Tineke, Petra, Jet 40 dagen 2011 IK ZIE JE 40 dagen 2011 IK ZIE JE ZWO De ander ontmoeten Deze veertigdagen-reis op weg naar Pasen zien we de reizigers die in de kantlijn met ons meelopen. Er is wel hulp daar is geld voor nodig. Kerk in Actie heeft verschillende projecten uitgezocht voor deze periode. Er zijn spaardoosjes waarin je voor deze projecten kunt sparen. Je kunt het geld wat je wilt missen ook overmaken. Wil je meer weten over de projecten dan kun je kijken op: www.kerkinactie.nl . 17 maart is er een wereldmaaltijd in de Hoeksteen om 18:00 uur. Hiervoor kun je je opgeven voor 14 maart bij : Bert van der Lijn zwo-groep@pkn-vianen.nl of 06-18427880. Elkaar ontmoeten Wanneer de verschillende vieringen zijn vind je in deze kant van dit boek. 13 maart is de eerste zondag, een reisleider vertelt ons over verschillende plaatsen en verschillende mensen. Er zijn voor de kinderen puzzelkalenders. Als je deze zondag niet in de kerk bent en je wilt wel zo’n kalender laat het gerust even weten. AgendaWoensdag 9 maart ‘Biddag voor gewas en arbeid’Viering 19:30 uur in de Grote KerkVoorganger Pastor F. Flantua

36. welkom IK ZIE JE Op weg naar Pasen 40 Dagen2011