1. Uzun yıllar önce Çin’de Li-Li adlı bir kız evlenir ve aynı evde kocası ve kaynanası ile birlikte yaşamaya başlar. Lakin kısa bir süre sonra kayınvalidesi ile geçinmenin çok zor olduğunu anlar. İkisinin de kişiliği tamamen farklıdır bu da onların sık sık kavga edip tartışmalarına yol açar.

2. Bu, Çin geleneklerine göre hoş bir davranış değildir ve çevrenin oldukça tepkisini alır. Birkaç ay sonra, bitmez tükenmez gelin kaynana kavgalarının Arasında kalan eşi için de hayat bir cehennem haline gelmiştir. Artık bir şeyler yapmak gerektiğine inanan genç kadın, doğru babasının eski bir arkadaşı olan baharatçıya koşar ve derdini anlatır

3. Yaşlı adam ona bitkilerden yaptığı bir ilaç hazırlar ve bunu 3 ay boyunca her gün azar azar kaynanası için yaptığı yemeklerin içine koymasını söyler. Zehir az az verilecek, böylece onu gelininin öldürdüğü belli olmayacaktır. Yaşlı adam genç kadına kimsenin ve eşinin şüphelenmemesi için kaynanasına çok iyi davranmasını, ona en güzel yemekleri pişirmesini söyler.

4. Sevinç içinde eve donen Li-Li yaşlı adamın dediklerini aynen uygular. Her gün en güzel yemekleri yaparak kaynanasının tabağına azar azar zehiri damlatmaktadır. Kimseler şüphelenmesin diye de ona çok iyi davranmaktadır. Bir süre sonra kayınvalidesi de değişmeye ve ona kendi kızı gibi davranmaya baslar. Evde artık barış rüzgarları esmektedir. Genç kadın yavaş yavaş vicdan azabı hissetmeye baslar.

5. Yaptıklarından pişman bir vaziyette baharatçı dükkanının yolunu tutar ve yaşlı adama şu ana kadar kaynanasına verdiği zehirleri onun kanından temizleyecek bir iksir hazırlaması için yalvarır. Yaşlı kadının ölmesini artık istememektedir. Yaşlı adam yaşlı gözlerle karşısında konuşup duran Li-Li ye bakar ve yüzünde geniş bir gülümseme belirir.

6. Sevgili Li-Li, der ; Sana verdiklerim sadece vitaminlerdi. Olsa olsa kayınvalideni sadece daha da güçlendirdin hepsi bundan ibaret. Gerçek zehir ise senin beyninde olandı. Sen ona iyi davrandıkça o da dağıldı ve yerini sevgiye bıraktı. Böylece siz gerçek bir ana-kız oldunuz. Eski bir Çin atasözü şöyle der ; Gül veren elde gül kokusu kalır. Sevilen insan, sevgisini insanlara veren insandır.