1. Actualización das normas
ortográficas
do mito á realidade
http://www.blogoteca.com/cadernodecores

2. SIGNOS DE INTERROGACIÓN E ADMIRACIÓN_
 Emprego obrigatorio ao final do enunciado:
 Pódense utilizar ao principio e ao final para
evitar ambigüidades:

3. PRONOMES DEMOSTRATIVOS NEUTROS
 isto, iso, aquilo (formas invariables)
 Non contraen co indefinido outro: isto outro, iso outro, aquilo outro
*esto, *eso, *aquelo

4. GRUPOS CONSONÁNTICOS –CT-, -CC-
 suprímese o -c- cando o preceden i
e u
 Con a, e e o mantéñense os grupos consonánticos: abstracto,
proxecto, calefacción, octógono etc.
o -C- vocaliza en -i-: reitor, reitora (reitorado,
reitoral, reitoría), seita (sectario, sectarismo)

5. SUFIXO -ZO, -ZA
 diferenza (indiferenza; mais diferenciar e diferencial),
 espazo (espazoso, espazar mais espacial),
 estanza/estancia,
 finanza (financeiro, mais financiar e financiamento),
 graza (desgraza; mais gracioso, agraciar, agraciado);
 licenza (mais licenciar, licenciada, licenciatura),
 nacenza (renacenza),
 novizo,
 perseveranza,
 servizo (servizal),
 terzo (terza, terzá, terzar)

6. MASCULINO –ÁN, -ANO
FEMININO –Á, -ANA
 -ÁN/-Á: PALABRAS PATRIMONIAIS e XENTILICIOS
Alemán, alemá; capitán, capitá; cirurxián, cirurxiá;
ermitán, ermitá; gardián, gardía; truán, truá; escribán,
escribá etc.
Pontecaldelán, pontecaldelá; salnesán, salnesá;
caldelán, caldelá (Caldelas de Tui; campolameirán,
campolameirá;
 -ANO/-ANA:
Africano, africana; humano, humana; vexetariano,
vexetariana; urbano, urbana; semana, paisano, luterano;
cleptómano, órgano, plátano, tímpano.

7. O ARTIGO
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO:
OBRIGATORIA: VARIANTE DAS FORMAS
DO ARTIGO (o, a, os, as) EN
DETERMINADOS CONTEXTOS (-lo, -la, -los,
-las)
Despois da preposición por: polo, pola, polos, polas
(regra contracción preposición + artigo)
Despois do adverbio u (onde): U-los?

8. O ARTIGO
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO
 OPCIONAL (non preferente no uso):
 Tras as formas verbais en –s ou –r (con guión).
 Tras os pronomes persoais átonos rematados en –s (nos, vos,
lles) (con guión).
 Tras os pronomes nós e vós seguidos dun número (con guión).
 Tras os indefinidos ambos e ambas, emtrambos e entrambas
e todos e todas (sen guión).
 Tras a preposición tras (sen guión).
 Tras a conxunción copulativa (e) mais (sen guión).

9. O ARTIGO
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO
OPCIONAL (non preferente no uso):
Tras a conxunción copulativa (e) mais (sen guión).
-El e mais o seu compañeiro / El mailo seu compañeiro
-A profesora de matemáticas e mais o profesor de lingua /
A profesora de matemáticas e mailo profesor de lingua
[seguinte epígrafe]

10. O ARTIGO
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO
OPCIONAL (non preferente no uso):
Tras a preposición tras (sen guión).
Tras a nosa clase / Trala nosa clase

11. O ARTIGO
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO
OPCIONAL (non preferente no uso):
 Tras os indefinidos ambos e ambas, emtrambos e
entrambas e todos e todas (sen guión).
Ambas os dúas / Ámbalas dúas
Entrambos os dous compañeiros / Entrámbalas dous
compañeiros
Todas as terzas feiras / Tódalas terzas feiras.

12. O ARTIGO
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO
OPCIONAL (non preferente no uso):
Tras as formas verbais rematadas en –s ou –r (con
guión).
Vou estudar as propiedades… / Vou estuda-las
propiedades
Contáches a verdade / Contáche-la verdade

13. O ARTIGO
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO
OPCIONAL (non preferente no uso):
Tras os pronomes persoais átonos rematados en –s
(nos, vos, lles) (con guión).
Preguntounos o tema / Preguntóuno-lo tema

14. O ARTIGO
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO
OPCIONAL (non preferente no uso):
Tras os pronomes nós e vós seguidos dun número (con
guión).
Nós os vinte e un / Nó-los vinte e un
Vós os trinta e tres / Vó-los trinta e tres

15. ARTIGO / PRONOME
 SEGUNDA FORMA DO ARTIGO / SEGUNDA FORMA
DO PRONOME
 Contulle a verdade / Contoulle-la verdade [ARTIGO]
 Contoulla [PRONOME]
 Contoulles a verdade (a elas) / Contoulle-la verdade (a elas) [ARTIGO]
 Contóullela (a verdade) [PRONOME]
 U-los gatos? [ARTIGO]
 Ulos? [PRONOME]
LLE: pronome dativo de terceira persoal singular.
LLES: pronome dativo de terceira persoal plural.

16. Contraccións con demostrativos
• Demostrativo + indefinido outro
outro outra outros outras
Este estoutro estoutra estoutros estoutras
Ese esoutro esoutro esoutros estroutras
Aquel aqueloutro aqueloutro aqueloutros aqueloutras

17. -BEL / -BLE
-BLE : a forma recomendable
(redacción das normas).
Estable, estables; establemente
-BEL: a escolla afecta á acentuación da
palabra e á derivación
Amábel, amábeis (acentuación das palabras graves
con ditongo decrecente na última sílaba: REGRA
DAS GRAVES); estabelmente

18. NUMERAIS CARDINAIS
Vinte e un, vinte e unha; vinte e dous,
vinte e dúas; vinte e tres … vinte e
nove; trinta
Trinta e un, trinta e unha; trinta e dous, trinta
e dúas etc.

19. NUMERAIS MULTIPLICATIVOS
Triplo, tripla e cuádruplo, cuádrupla

20. ADVERBIOS E LOCUCIÓNS ADVERBIAIS
Acotío, decontado, decontino, decotío
Deseguida, deseguido, enseguida
Apenas
Amodo, devagar
Talvez
*entonces, *alomenos

21. OUVIR e OÍR
Engádese ouvir, que convive con oír.

22. OÍR

23. OUVIR

24. Alén e aquén
Chapeu, romeu, xubileu
Bacallau, pau
Ímpeto, tribo
Puberdade

25. A respecto de
Alén de
Após (despois de, atrás de)
Aquén de
Até
Canto a
LOCUCIÓNS PREPOSITIVAS

26. No entanto (adversativa: expresa restrición
parcial ou total)
Porén (adversativa)
Até que
CONXUNCIÓNS E
LOCUCIÓNS PREPOSITIVAS e CONXUNTIVAS

27. Vogal
Estudar (estudante, estudantado) / Estudio
<q> que
Digrafos <ch>, <ll> e <qu>: ce hace, ele
dobre e que u