Poema nº 14 de Cantares Gallegos de Rosalía de Castro.
1. 14.
Tendidolos brancos pelos
Eu ben vin estar ó
moucho
Contra quen os cans
oubean
Enriba d' aquel penedo:
Agoirando triste enterro;
¡Non che teño medo
moucho,
Cando relumbrar se miran
Moucho non che teño medo!
Antr' os toxales espesos,
Cal encendidas candeas
Ollos de lobo famento,
I.
E os ramallaxes dos montes
Antre sí murmuxan quedos,
Un-ha noite, noite
negra,
Com' os pesares qu' eu
teño,
Noite filla das sombrisas
Alas que estenden os
medos;
E as follas secas qu'
espallan
Os aires da noite inquietos,
En remuiños se xuntan
Con longo estremecemento;
Indo camiño da Igrexa,
Hora en que cantan os
galos,
Soya cós meus
pensamentos
Hora en que xemen os
ventos,
Cabo da fonte da Virxe
En qu' as meigas bailan,
bailan,
Xuntas có demo pirmeiro,
Arrincando verdes robres,
Portas e tellas fendendo,
Todas de branco vestidas
Pretiño dó cimeterio,
Dempois de sentir un sopro
Que me deixou sin alento,
Eu ben vin estar ó moucho
Enriba d' aquel penedo.
2. Da fogueira dos infernos
II.
Arrepuïñadas todas
As carnes se me puñeron
E os cabelos no curuto
Fórons' erguendo direitos:
Gotas de sudor corrian
Que pó las niñas me
entraron
Hastr' ó corazon direitos
En el remorsos habia
D' amoriños pecadentos...
¡Ay! quen ten d' eses
amores
Non pod' achar bon sosiego!
Afio pó lo meu peito,
E trembaba como tremban
As auguas cando fay vento,
Chovia, si Dios ten
augua,
Ná pia da fonte nova
Ventaba en tódolos ventos,
Que sempre está
revertendo.
E ensarrapicada toda
Aquel moucho ali fincado,
Cal si fose ó mesmo demo,
Fito á fito me miraba
Có seus ollos rapiñeiros,
Que coidei que me
roubaban
A camiñar non m' atrevo
Qu' ó moucho fita que fita
M' aspera na quel penedo.
Mais acordeime da Virxe
Que sempre conmigo levo,
Resoll' un Ave-Maria
Non mais que de lonxe
velos,
E cobrando novo alento,
De lume me paresian
Com' os páxaros do mare,
E que me queimaron penso,
Nadando, paso ó regueiro,
Penso qu' eran tizós roxos
Corro á enriba dó valado,
3. Brinco en baixo dó portelo,
E den' ali, berro estonces
Con cantas forzas eu teño:
Non che teño medo
moucho,
Moucho non che teño medo.