1. ARTES PLÁSTICAS DO RENACE MENTO

2. ESCULTURA

3. Brunelleschi Ghiberti Modelos para o concurso. Escea sacrificio de Isaac

5. DONATELLO Magdalena David

6. Il Gattamelata

7. Verrochio

8. Luca della Robbia Cantoría. Detalle dos nenos cantores

9. Miguel Anxo escultor Baco

10. David

11. Pietá do Vaticano.1499

12. Pietá Rondandini. 1552 Pietá Florencia.1550

13. Tumba de Giuliano de Médicis Capela Médicis

15. O Moisés. Tumba de Xulio II

16. Esclavo. 1513

17. PINTURA

18. MASACCIO A Santísima Trinidade

19. Expulsión do Paraíso

20. O Tributo. 1424

21. PAOLO UCELLO San Xurxo e o dragón Batalla de San Romano.1450

22. MANTEGNA A oración no horto.

24. ESCULTURA Cristo xacente.

25. San Sebastíán 1457 1480

26. BOTTICELLI O nacemento de Venus.1485

27. A Primavera 1482

28. Palas e o centauro. 1482

29. PIERO DELLA FRANCESCA

30. LEONARDO DA VINCI Virxe das Rochas.1483

31. Dama do armiño

32. A última cea.

33. Virxe, Santa Ana e o neno. 1510

34. Mona Lisa. A Gioconda 1503

35. RAFAEL Virxe do xílgaro. 1507

36. Escola de Atenas .1509

37. As personaxes representados son: 1.- Apolo, 2.- Atenea, 3.- Epicuro, 4.- Alexandre o Magno, 5.- Sócrates, 6.- Platón, 7.- Aristóteles, 8.- Dióxenes, 9.- Rafael, 10.- Euclides, 11.- Ptolomeo, 12.- Pitágoras, 13.- Heráclito.

39. MIGUEL ANXO. A Capela Sixtina

41. TIZIANO (c. 1490-1576) Venus de Urbino

42. Simultaneamente á importantísima actividade en Roma de Miguel Anxo e Rafael, cumplindo os encargos do mecenas Xulio II, desenvólvese en Vencecia a que se chamou escola veneciana , iniciada por Giorgione. Tiziano, discípulo do anterior, recolle en agranda a súa herdanza, chegando a eclipsar totalmente ó mestre. Tiziano recolle a tradición do Quattrocento italiano pola súa capacidade de percibir a realidade baixo a forma dun espacio colmado de zonas de cor e distribuído en perspectiva pola luz , pero ó mesmo tempo comprende canto había de novo na pintura de Giorgione, no enriquecemento das cualidades tonais da cor, que consentía unha construcción do espacio xa non confiada á síntese perspectiva do Quattrocento, senón á libre orquestación do tono , con novas solucións para o logro das distancias e da atmósfera. A luz e a cor convértense na base fundamental das súas obras. Venus e Adonis

46. O Manierismo é unha arte que reflexa unha situación de cambio, motivado principalmente pola busca dun novo idioma pictórico. O Greco Ruptura cos modelos de composición clásicos en favor de efectos sorprendentes e de composicións asimétricas e que producían a impresión de movemento. A imaxe sacra consolídase como vehículo para a defensa das ideas da Contrarreforma, a proliferación de esculturas e pintura relixiosa é exuberante.

48. O Martirio de San Mauricio