1. NSNOTE� ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๕
เยือนถิ่นพิษณุโลก
วันที่สอง “ร ํ า ล ึ กถึ ง วี ร ชน รณช ิ ต ” ณ บ ้า นนาตอน : บริจาคหนังสือใหกับโรงเรีย นบ้า นน้ําจวง
วันเสาร์ที่ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๕ คณะ
ไปยังศาลารณชิต ที่บ้านนาตอนเพื่อร่วม
กันทําบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับสหายรณ
ชิต ที่เสียชีวิตเพราะปะทะกันที่บ้านขวด
น้ํามัน เมื่อค่ําคืนของวันที่ ๑๐ มิถุนายน
๒๕๒๑ ด้วยวัยเพียง ๒๑ ปี
คุณแม่คุณรณชิต ที่เรียกกันว่าป้าชี ปัจจุบันอายุ ๘๔ ปี กล่าวด้วย
เสียงสันเครือว่ารณชิตมีอุดมการณ์ทําเพื่อประชาชน เปรียบดุจดอกไม้ที่ ศาลารณชิต เพื่อนพ้องน้องพี่ร่วมกัน
สวยงาม ดอกไม้วันนี้เบ่งบาน ศาลานี้ไม่ใช่เพียงเพื่อรณชิตคนเดียว แต่ สร้างเพื่อเป็นอนุสรณ์แด่นักรบคนกล้า
เป็นศาลาของผู้ร่วมอุดมการณ์เช่นเดียวกับรณชิตทุกคน ดอกไม้ที่เบ่ง
โดยหวังว่า ศาลาหลังนี้จะบอกเรื่องราว
บานคือค่าของความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ร่วมกันอยู่ในสังคมที่สวยงาม ทุกคน
ไม่ต้องมีความทุกข์ที่ซ่อนเร้น สามารถทํามาหากินเพื่อมีชีวิตที่ดีขึ้นต่อ แห่งความดีที่บุคคลผู้หนึ่งที่พึงมีต่อ
ไป และวันนี้เราไม่ต้องไปคิดถึงอดีตผ่านมา ศาลานี้ มาจากใจด้วยความ สังคม เฉกเช่นบรรพบุรุษที่ได้สร้างสมมา
เต็มใจ ขอให้ทุแคนรัก ทะนุถนอม เพื่อเป็นประโยชน์ต่อชุมชนต่อไป ทุกยุคทุกสมัย
ศาลาเพื่อประชาชน
เวลา ๑๐.๑๐ น. ชาวชุมชนบ้านนาตอน หมู่ ๑ ต.บ่อ
ภาค อ. ชาติตระการ จ.พิษณุโลก เมิตรสหายที่ผูกพัน
เดินทางมายังปะรําพิธีบริเวณที่ตั้งศาลารณชิตเพื่อร่วม
กันทําบุญ บริเวณต้นโพธิ์ที่เป็นที่พบปะกันในอดีตท่าน
นายอําเภอพันธนา ศิระวงศ์ นายอําเภอชาติตระการได้
มาร่วมพิธีมอบศาลาใหักับชุมชนในครั้งนี้ด้วย กล่าวว่า
ยินดียิ่ง ที่ได้มาร่วมงานในการมอบศาลาให้กับชุมชน
เพื่อประโยชน์สาธารณะ ของบรรดา “สหาย” ที่เป็น
ประโยชน์ยิ่งสําหรับชาวชุมชนบ้านนาตอนต่อไป
1

2. NSNOTE� ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๕
จากส่วนลึกในดวงใจ
คุณน้อย (สหายสงบ)กล่าวว่าการต่อสู้ที่ผ่านมา เป็นสัจ
ว่าที่ร้อยตํารวจตรีอานุภาพ อ่องคํา กล่าวว่า พื้นที่ตรงนี้
จธรรม ปัจจุบันก็ยังมีการต่อสู้กันอยูในสังคม แต่เปลี่ยน
เรียกว่าอ่าวชาติตระการ ที่บ้านขวดน้ํามันที่อยู่ใกล้กัน
รูปแบบ เป็นการต่อสู้เพื่อเสริมสร้างสิ่งที่ดีให้กับชุมชน
ทําให้มีผู้สูญเสียชีวิต ทั้งครูฝึก ตชด. ในการนี้ เล่าถึงข้อ
ให้ชีวิตชุมชนมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น สังคมมีสองส่วนคือ
ขัดแย้งกัน ไม่รู้จักกัน บางสิ่งบางอย่างสิ่งที่ควรจะจดจํา
สิ่งที่ดีและสิ่งที่ไม่ดี ดังนั้น เราจะต้องรักษาสิ่งดีงามไว้
ก็ควรจะจดจํา สิ่งที่ควรจะลืมก็ควรจะลืม เพื่อร่วมกัน
ศาลารณชิตจะเป็นสิ่งที่ทําให้ระลึกถึงความดี ความเสีย
พัฒนาประเทศไทยของเราให้เจริญก้าวหน้าต่อไป
สละของคุณรณชิต ความดีที่ได้ทํา และศาลานี้จะเป็นที่ผู้
อยู่เบื้องหลัง ระลึกถึงความดีของคุณรณชิตสืบต่อไป
รําลึกถึงสหายผู้ร่วมอุดมการณ์
๑๑.๑๐ พระภิกษุ ๕ รูปขึ้นบนอาสนะที่เตรียมไว้
อาจารย์คํารณอารธานาศีล หลวงพ่อเจ้าอาวาสวัด เสร็จ ชาวชุมชนและผู้ที่มาร่วมงาน ได้ร่วมรับประทาน
รักชาติ พระครูศักดิ์สิริปัญโญ ทําการให้ศีลสวดพระพุทธ อาหารด้วยกัน กลุ่มหนึ่งก็ทานกันที่ใต้ต้นโพธิ์ รําลึกถึง
คาถาเพื่อเป็นสิริมงคลแก่ผู้เข้าร่วมในพิธีมอบศาลารณ วันเวลาในอดีตที่เคยมานัดพบกันที่นี่ด้วยมิตรไมตรีและ
ชิตให้กับชุมชนชาวบ้านตอน เมื่อพระภิกษุฉันภัตตาหาร ความผูกพันจากส่วนลึกของดวงใจ
2

3. NSNOTE� ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๕
ความผูกพันจากส่วนลึกของดวงใจ
แผ่นป้ายด้านข้าง
ศาลา ที่คุณบุญชัย
ได้ทําขึ้น บ่งบอก
เรื่องราวของความ
ผูกพัน ที่มีต่อ
สหายผู้ร่วม
อุดมการณ์ที่จาก
ไป หลายสิบปีมา
แล้ว ที่บรรดา
สหายร่ม
อุดมการณ์ ในรอย
ต่อของ ๓ จังหวัด
คือเพชรบูรณ์
พิษณุโลก เลย ได้ สร้างสิ่งที่เป็นสาธารณะ
รวมตัวกันสร้างสิ่งที่เป็น
ประโยชน์ต่อชุมชน เพื่อรําลึก
สาธารณะประโยชน์ อุทิศต่อ ถึงสหายรณชิต ผู้ที่สละชีวิต
ความดีงามของสหายผู้ร่วม เพื่อปวงชน ดังคําจารึกไว้ว่า
อุดมการณ์ ที่ร่วมต่อสู้ด้วยกัน
และเสียชีวิตไปแล้ว ศาลารณ “เพื่อเพื่อนมิตร ชีิวิต และบ้าน
ชิต เป็นอีกหนึ่งส่วนในการ เมือง”
“เพื่อเพื่อนมิตร...ชีวิต...และบ้านเมือง”
คณะสหายร่วม
อุดมการณ์
ถวายจตุปัจจัย
แด่พระภิกษุสงฆ์
สหายจิต เป็น
ตัวแทนกล่าว
มอบศาลารณ
ชิต เพื่อ
ประโยชน์
สาธารณะให้กับ
ชุมชน และอําลาชาวชุมชน เพื่อเดินทางต่อไปบริจาค
หนังสือสําหรับห้องสมุดโรงเรียนบ้านน้ําจวง
3

4. NSNOTE� ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๕
ชุมชนบ้านน้ําจวง
๑๒.๕๐ ลาสมาชิกเพื่อไปยังบ้านน้ําจวง หมู่บ้านน้ําจวง
ตําบลบ่อภาค อําเภอชาติตระการ จังหวัดพิษณุโลกห่าง
จากกรุงเทพฯ ด้วยทางรถยนต์ประมาณ ๕๗๔ ก.ม. เส้น
ทางทางถนนหลวง (ถนนลาดยาง) เขาถึงหมู่บ้านน้ําจวง
ประมาณ ๒๑ กิโลเมตร เป็นถนนลูกรังที่รถเก๋งรถตู้สามารถ
ขึ้นได้ คุณสวัสดิ์ต้องขับรถไต่ขึ้นสูงไปบนยอดเขา ขับ
ข้ามภูไปหลายภู สองข้างทาง ทิวทัศน์สวยงามมาก เรา
ไปถึงหมู่บ้านน้ําจวงเวลา ๑๓.๔๕ น. ทางขึ้นอาคารที่พัก
ยังเป็นดินแดงธรรมชาติรับเป็นขั้นบันใด ห้องน้ํารวม
แบ่งส่วนหญิงชายอู่ด้านล่าง นําสัมภาระขึ้นที่พัก ที่เป็น
อาคารไม้ไผ่เรือนนอนรวมแบบทหาร หลังคามุงด้วยใบ
ค้อ ภายในมีเตียงนอนเรียงราย คืนนี้เราพักกันที่นี่ นึก
ในใจ เคยเป็นทหารเมื่อปี ๒๕๑๔ คืนนี้หลับสบายแน่ๆ
4

5. NSNOTE� ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๕
เก็บสัมภาระแล้ว ร่วมกันเดินทางต่อไปบริจาคหนังสือที่
โรงแรมบ้านน้ําจวง ที่โรงเรียนนี้ คุณประพจน์และคณะ
ได้มาร่วมพัฒนามานานกว่าสิบปี คอมพิวเต้อร์ที่ใช้ก็
บริจาคเพื่อใช้ในกิจการด้านการศึกษา ที่น่าภูมิใจยิ่งคือ
โรงเรียนบ้านน้ําจวงได้รับรางวัลสิ่งประดิษฐดีเด่นระดับ
ประเทศ ที่นี่มีครูสอนภาษาอังกฤษเป็นสุภาพสตรีชาว
ไทย สอนลูกศิษย์ชาวไทยม้ง ได้รับรางวัลระดับภาค
และขณะนี้มีครูสอนภาษาจีนกลางชาวไทยม้ง คณะของ
เราหลายท่านส่งภาษาจีนกลางทดสอบ เธอโต้ตอบเป็น
ภาษาจีนกลางสําเนียงดีมาก อาจารย์ที่นําชมโรงเรียนกล่าว
บอกเป็นข้อมูลว่า โรงเรียนเน้นการสอนให้นักเรียนได้
เรียนรู้เกี่ยวกับอาเซียนในปีการศึกษานี้ิ ฟังแล้วประทับใจ
ยิ่งต่อการพัฒนาการศึกษาของโรงเรียนบ้านนาจวง ที่อยู่
ไกลปืนเที่ยง ประมาณ ๖๐๐ กม. ผู้บริหารโรงเรียน
สามารถมีแนวคิดในการพัฒนาการเรียนการสอนให้เด็ก
ที่มาเรียนที่โรงเรียนบ้านน้ําจวง ให้มีคุณภาพด้านการ
ศึกษา สร้างบุคลากรให้มีคุณภาพแต่วัยเยาว์ เพื่อร่วมกัน
พัฒนาประเทศไทยอันเป็นที่รักยิ่งของเราชาวไทยทุกคน
เมื่อเขาเติบใหญ่ต่อไป
5

6. NSNOTE� ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๕
ชมอ่างเก็บน้ํา
หลังมอบหนังสือให้กับโรงเรียนแล้ว ภาษา “ม้ง” เป็นความงดงามของ
เดินออกมาชมบริเวณภายใน ภาษา ที่เผ่าชนควรรักษาไว้
“การพัฒนาแหล่งธรรมชาติ คือการ
รักษาธรรมชาติให้อยู่ในสภาพเดิม
มากที่สุด เพื่อให้ธรรมชาติ คงความ
โรงเรียน เห็นเยาวชนตัวน้อยๆเดิน ๑๕.๔๐น. เราไปเที่ยวชมอ่างเก็บน้ํา เป็นธรรมชาติ ประดุจดังไม่มีผู้ใดไป
มาสวัสดี ถามเขาเป็นภาษาไทย บ้านน้ําจวง ที่อยู่ในหุบเขา อยู่ แตะต้อง เป็นแหล่ง”ธรรมชาติ”ที่แท้
จริง ที่ทุกคนต้องการ
เขาตอบได้แคล่วคล่อง แต่ยามที่ ท่ามกลางธรรมชาติอันงดงามที่ ณรงค์ สุทธิพงศ์พิธาน
เขาสนทนากัน เขาสนทนาเป็น เรียกว่าป่าเขาลําเนาไพร
6

7. NSNOTE� ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๕
มิตรจากใจสหายสู่ใจสหาย
เวลา๑๗.๑๐ กลับเข้าสู่ที่พัก คุณฝนคุณประพจน์
และบรรดาสหายร่วมอุดมการณ์ที่ร่วมเดินทางมาด้วย
กัน เดินแวะทักทายมิตรสหายร่วมอุดมการณ์ที่ได้มาปัก
หลักทํามาหาเลี้ยงชีพที่นี่ ทักทายกันด้วยรอยยิ้ม คําพูด
และแววตาบ่งบอกความสุขที่ได้มาพบปะเจอะเจอกัน
ภาพแห่งความสุขที่ได้เห็น เกินค่าประเมินใดๆ
เยาวชนของ
ต้องการไปพักที่การท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์
วันนี้ มีการแข่งฟุตบอล ที่บริเวณสนาม หมู่บ้าน ถ่ายภาพไปชมไปในใจตนเองว่า
บ้านน้ําจวง สามารถติดต่อคุณเสมอ
ใกล้ที่พัก เสียงพากษ์ที่เร้าอารมณ์ยิ่งเป็น พวกเขาแข่งขันกันได้อรรถรสจริงๆ
หมายเลข ๐๘๗-๐๓๘๕๓๓๑ อ้อ ที่หมู่บ้าน
ภาษาไทย เสียงเชียร์จากเยาวชนที่เข้า
นี้ ไม่มีสัญญาณ WIFI สัญญาณมือถือใช้
ร่วมชม ทําให้คุณบุญชัย ที่เมื่อก่อนนี้มี อากาศยามเย็นโรยตัวอ่อนๆมาปะทะ
ได้เพีงค่ายของ AIS ห้องน้ําที่นี่มีเคร่ืองทํา
นามว่าสหายพิเชียร(เว้ง) บอกว่านี่น่าจะ ร่างกาย เดินไปแวะชม "ดอกแปรงสีฟัน"
น้ําอุ่น แยกเป็นส่วนของชายหญิง สะอาด
เป็นทีมฟุตบอล"ม้ง ยูไนเต็ดเอฟซี"เพราะ ที่คุณฝนเดินไปชมล่วงหน้า ดอก
แปรงสีฟันสีแดงสด งดงาม แปลกตา ใคร มาก คุณเสมอบอกว่า ที่นี่ปลอดภัย
เห็นแววการเล่นบอลของทีมฟุตบอลของ
เสียงสนทนากันที่อาคารติดกัน แวะไปเยี่ยมชม คณะของเรา
กําลังรับประทาน "เป้อกกื่อ" กันอย่างอร่อยลองชิมหนึ่ิงฝัก ชม
เองนะว่า"เป้อกเกื่อ"คืออะไร
7

8. NSNOTE� ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๕
ค่ําคืนที่ประทับใจ
ยามราตรีที่มากค่าต่อความทรงจํา
๑๘.๐๐ น. เราร่วมรับประทานอาหารกันอย่างเรียบง่ายในห้องอาหารที่สร่างขึ้น
อย่างเรียบง่าย โครงสร้างทําด้วยไม้ไผ่หลังคามุงด้วยใบ"ค้อ" เหล่าสหายร่วม
อุดมการณ์ที่เคยมีความผูกพันกันตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน ร่วมรับประทานและสนทนา
กันถึงความหลังที่ผ่านไป
คุณณรงค์ อดีตสหายผู้ยังมีความทรงจําที่แม่นยํา ขับร้อง
เพลงปลุกใจเสียงดังกังวานในห้องอาหารสีหน้าแววตาบ่ง
บอกถึงความสุขใจที่ได้อยู่ร่วมกับสหายที่เคยต่อสู้ร่วม
อุดมการณ์ อยากจะตั้งชื่อห้องอาหารนี้ว่า"เรือนอุดมการณ์"
และชื่อรีสอร์ทที่มาเยือนนี้ว่า "ฟ้าม้ง"
คุณเสมอแจ้งว่า วันนี้เด็กๆชาวม้งจะทําการแสดงเล็กๆน้อยๆ
ให้ชม ได้ชมการแสดงสองชุด จากบรรดาเยาวชนของชุมชน
ได้รับเสียงปรบมือและรางวัลปลอบใจ ด้วยความสุขใจจากผู้
ให้ ที่สร้างความสุขใจต่อผู้รับ
๒๑.๓๐ น.เดินกลับสู่เรือนนอนของฟ้าม้งรีสอรท์ เสียงน้ําตกที่
อยู่ไม่ห่างไปนักส่งเสียงใหลรินอย่างต่อเนื่อง เสียงหรีดหริ่งเรไรดังกล่อมไพรดังทั้ง
ใกล้ไกล บนต้นไม้เห็นหิ่งห้อยบินไปมาส่งแสงระยิบระยับ แม้ว่าจะไม่มากนัก ก็
สามารถร่วมประดับพงไพรยามราตรีนี้ให้งดงาม
กับสายลมยามราตรีที่โชยผ่าน
ม่านราตรีรัตติกาลไร้แขไข
นอนหนุนหมอนสู่นิทราอย่างสุขใจ
มีสหายพิทักษ์ไพรปกป้องเอย...
ณรงค์ สุทธิพงศ์ิธาน
8
๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๕