1. ¯Ү¿ëñ ñ¿ëýëäñýí òýíãýðèéí óÿí öýíõýð àãààðò
¯äýø á¿ðèéí õîñ õóí íèñýí ºíãºð÷ îäíî
¯ñãýí ñàðíû òóíãàëàã ãýãýýí ãýðýë äîð
¯íñìýýð ñàéõàí á¿ñã¿é íàìàéã õàðæ ìèøýýíý
Ãàíöààð ãàíäàõ öýöýãíèé îéð òîéðîí õ¿ðýýíä
Ãóíèãàà ìàðòñàí ýðâýýõýé íàâ÷ áàðààäàí ýðãýëäýíý
Õýëæ ÷àäààã¿é ¿ãíèéõýý ¿íý öýíèéã ìýäðýõ ãýæ
Õîíãîð õººðõºí á¿ñã¿é íàìàéã òîñ÷ èíýýíý
Ìàíàí õºâºõ óóëñûí ýíãýð çàäãàé áèäýðò
Ìàðàë ãîî áóãà èæëýý äóóäàí á¿ä÷èíý
Óðóóë çºð¿¿ëæ ¿íññýí àíõíû ó÷ðàëàà ñàíàõàä
Óõààëàã íýãýí á¿ñã¿é íàìàéã øèðòýæ áàÿñàíà.
2005.02.01
Ìèíèé ñýòãýëèéí ÷èíàäààñ ¿ðãýñýí øóâóó
̺íõèéí çàëóó õàéðûã ¿¿ðýíäýý íóóí îäæýý.
̺÷èð äýðë¿¿ëæ íàâ÷ààð õó÷èí ¿ëäýýñíèéã
Ìèíèé ñýòãýëèéí ÷èíàäààñ ãàíöõàí ÷è ë îëëîî.
Òýãýõýä õî¸ð íàìàð öóâàð÷ óäààí óäààí ºíãºðñºí
Òýíãýðèéí ñàðààð ºâñ õ¿ðòýë õàäàæ ¿çñýí
Òàëûí ÿãààí öýöýã ãàíäàæ ºãºëã¿é óäñàí
Òýíä ë áè òýñýëã¿é õàéðààí àëä÷èõñàí
Îí öàã ºíãºð÷ øóâóó ýðãýæ èðýýä
Íóóñàí õàéðàà çºí人 õàéæ ñóðàãëààä
×àìàéã àâñíûã íýãë ºäºð ÿàõûí çàâäàëã¿é ìýä÷èõýýä
Ç¿ðõýíä ÷èíü õîðãîä÷èõîîä õýçýý ÷ íèñýõýýí áîëüñîí
2005.02.05
Òàëûí áîð áîëæìîð ýðãýæ èðñýí øºíº
Òýíãýðèéí ãàíö í¿äíýýñ ñóë íóëèìñ àñãàðíà.
Íàâ÷èí äîðîî õîðãîäîõ ìºíãºí öàãààí öýöýã
Íýã ë ºã뺺íèé íàðàí äîð òóÿàã òîñ÷ óðãàíà.
Öàëèí öàãààí ø¿¿äýð äýðýíä áóóñàí ¿¿ðýýð
Ãàíöààðäñàí íýãýí òîãîðóó ÷àìòàé õàìò íîéðñîíî.
Áîäëûí öýíõýð áîðîî ç¿¿äýíä öàéðàõ àëñàä
Áàÿñàë ãèéñýí õàðö ðóó ÷èíü øóâóóä íèñëýý.
Ãàíäñàí øàðãàë ºâñººð ¿¿ðýýí çàññàí áÿëçóóõàé
Ãóíèãèéí íýãýí äóóíààð ÷àìàéã òîéðîí ýðãýëäýíý.
Ó÷ðàë õàãàöëûí ýðõ öàãààí öýöãýí äýýð
Óõààðàë õàéëñàí á¿ñã¿é íºìãºí ñóóõ þì.

2. Äýíñ
Îð÷ëîí õîðâîî õóâü òàâèëàí õ¿í òºðºëõòíèé äýíñ
Îãòîðãóé òýíãýð ýðõýñ ãàðиã åðòºíöèéí äýíñ
×è áèäíèé öýýæèíä öîõèëîõ õîíãîð ç¿ðõ õàéðûí äýíñ
×èìýýã¿é ÿâàõ òýíãýðëèã çàëóó íàñ àìüäðàëûí äýíñ
¯õýë àìüäðàë ýðõ ÷ºëºº ÿíàã àìðàã äîòîîä äýíñ
¯¿ëíèé öààíà àìãàëàíãèéí îðîí áóðõàí ìèíü ñýòãýëèéí äýíñ
¯íýíäýý õóóðòàãäàæ ñîõîð àìüäðàõ àâúÿàñ áèëýã îþóíû äýíñ
¯éëèéí ¿ð óðìûí ¿ã ãóíèã ñýðýõ òýðòýý õîëûí äýíñ
ßðóó íàéðàã èòãýë á¿õíýý äèéëæ
ßëàãäàøã¿é òóãèéí äî𠺺ðèé㺺 ºðãºñºí
ßàõûí àðãàã¿é àìüäðàëûã ºíãºðººõ
ßëãóóí ñýòãýë íàäàä áàéíà.
Çîâëîíãèéí òºëºº ç¿ðõ äýíñýëæ æàðãàëàà õàéÿ
Ǻí ñîâèí èòãýë ¿íýìøèë ìèíèé òºëºº äýíñëýã
Îäîî áè õîëûã õàðàõ, ¿íýíèéã ìýäýõ èòãýëòýé òóë
Îëäñîí äýýðýý åðòºíöºä ººðèé㺺 ¿ëäýýå
2007.08.20-ä /Çàìûí-¿¿ä/
Òàëä øºíº áýë÷èæ ñàð õóóðàé óéëàãíàõ
Òýíä ÷è äóðëàæ ñýòãýë íóëèìñàíä õóóðòàãäàõ
Ñààðàë øóâóó ÿâæ ìîä ãàíöààð ¿ëäýõýä
Íàâ÷ í¿¿äëýí íèñýëäýæ ìº÷èð ýçã¿éðýí ¿ëäýõ íü
Þóíûõ âý?
Îí öàã òýíãýð òýìòðýí àõèõäàà ìº÷ áîëîí õîíîãøèíî.
Ýðâýýõýé íàäààð òîãëîæ òýíä öýöýã áèäýðòýíý.
Öýýæ õºíä¿¿ðõýí îðãèæ ç¿ðõ õààÿà ãàíöààðäàíà.
Öààñàí øóâóó íèñãýæ õ¿ñýë á¿õíýýí øèâíýíý.
Ç¿¿äýíä õÿðóó óíàæ óóëàíä öýöýã óðãàíà.
Ç¿ðõýíäýý ÷àìàéã ñàíàæ äîòóóð íóëèìñòàé õîöîðíî.
Õýëýýã¿é ¿ãýý õýëæ õ¿íèé ñýòãýë ºâòãºíº.
Õýýðèéí øóâóó áóöàæ íàìàð íàäààñ õîëäîíî.
Íèìãýí öîîõîð àë÷óóðààñ àëãàíû õýý òîäðîõ
Í¿äýíäýý ãóíèã õóðààæ äîãîëîí íóëèìñ òîðîõ
Àëèìàí ÿãààí óðóóë ç¿¿ä 纺ëëºæ ¿íñýõ
Àðààñ äàãàõ ñàð ÷àìàéã õàðàìëàí ¿ëäýõ íü
Ãóíèã ÷ þì óó?
2005.02.22

3. ªã뺺õºí óðãàñàí ÿðãóé
Öýíõýð ºíãºòýé áàéñàí
Îí îíû ñàëõèíä
Õ¿ðýý àëäàæ ãàíäñàí
ª÷èãäºðõºí èðñýí øóâóó
Áîðîîíû ¿íýðòýé áàéñàí
Íîéòîí ãóíèãòàé àÿëãóó
Ñýòãýëä õîíîãøèæ õîëäñîí
×àìààñ àâñàí àë÷óóð
Àëãàíû õýýòýé áàéñàí
Ìàðòàæ áîëîõã¿é æèë¿¿ä
Ø¿ëãèéí ìºðòºíä ¿ëäñýí
Ñàÿíû õàðñàí á¿ñã¿é
Õîíãîð õººðõºí áàéñàí
Ñàíàæ áýäýðòñýí ç¿ðõ
ªí÷èí áîëæ õîöîðñîí…
2005.02.02
Íàâ÷íààñ òººðñºí íàâ÷
Øóâóó áîëîí õóâèðñàí
Íèìãýí øàðãàë ñýòãýë
̺÷èð áîëîí ¿ëäñýí
Õàà íýãòýé á¿ñã¿é õ¿í
Ìèíèé òóõàé ÿðüñàí
Õýýðèéí ãàíö íàìðûã
Õýçýý ÷ áè ìàðòäàãã¿é þì.
Øóâóóäààñ ¿ëäñýí øóâóó
Íàâ÷ áîëîí ãàíäàæ
Æèðãýõ öýãýýí õîîëîé íü
Ñàëõè áîëîí èñãýðñýí
Õàéðûí öàãààí àÿëãóó
Õàà ñàéã¿é ýãøèãëýñýí
Õà÷èí ãî¸ íàìðûã
Õýçýý ÷ áè ìàðòäàãã¿é þì
2005.02.01

4. ×àìä áàðüñàí ãàë óëààí ñàðíàé
×èí ç¿ðõíèé òàëä õàéðûí áîðîîíä óðãàæ
¯åñ ¿åñ ñýòãýëä ººðèéí ýðõã¿é õîíîãøèõ
ªíãºðñºí îí æèë¿¿ä ÷èíèé ¿íýðòýé áàéñàí
Õàöàð 纺ëëºæ ø¿ðãýñýí àíõíû øèâíýýíä
Õýýðèéí öýöýãñ áèåñýý 纺ëºí äýðëýíý.
Õýëýõ ¸ñòîé ¿ãýý äàõèí äóðñìààð ñàíàãäàõ
Õîëäîæ îðîéòñîí æèë¿¿ä íýã ë ¿íýðòýé áàéñàí
2005.02.01
Ç¿¿íýýñ íèñýõ øóâóó ¿¿ë ç¿ñýí îäîõîä
Çýñ øàðãàë àëñ ðóó ãóíèãààð øèðòýí õàðâàë
Ñýðæ õºð⺺ñºí øºíº ñàð õàðàíõóéëñíûã ìýäýýä
Ñýòãýë ãóíäóóõàí íóëèìñ öèéëýãí¿¿ëýí õîöîðëîî
ªºäºº ÿâñàí æèë¿¿ä ç¿¿ä õîîñîí ¿ëäýýä
ªºðºº ºí÷èð÷ ýíä ãàíöààð ¿ëäñíýý áîäîîä
Íàäàä õàéðòàé á¿ñã¿é ººð õ¿íèéõ áîëñíûã ñîíñîîä
Íèìãýí 纺ëºí ãóíèã öýýæ õºíä¿¿ð îðãèëîî
Äýðãýä óðãàñàí öýöýã íàäààñ çàéäóó áºõºëçºæ
Äýýðýýñ ýðãýëäñýí ýðâýýõýé ºìíººñ ìèíü õàðààä ãîìäâîë
Íàâ÷èí ãàíäìàë íàìàð ãàäíààñ áóöñíûã äóóëààä
Íýðýëõýæ òóíèðõñàí ãóíèã àðààñ íü íýõýí îäëîî.
2005.02.21
Õýí íýãýíä äóóëæ ºãñºí
Õàéðûí öýãýýí àÿëãóóã
Õýýðèéí ãàíö áîëæìîð
Ñàðíû äîð äóóëàõ þì
Õýçýý ÷ äóðëàë àìñààã¿é
Ìèíèé íýãýí ç¿ðõ
Õýí íýãýíä òýì¿¿ëýýä
Äîãäîëæ ÿäàõ þì.
̺÷èðò íü ãóíèã óðãàñàí
Ìîäíû ñ¿¿äýðòñýí ýíãýðò
Áè ÷àìàéã õ¿ëýýæ
Áîëæìîðûí äóóã ñîíñîõ þì
2003.05.01

5. Õàðóóñàë
Åðòºíöèéí àíèðã¿é àñàõ ò¿¿äãýíä
Öó÷èë áîëæ èðýýä
Åðòºíöèéí àíèðã¿é àñàõ ò¿¿äãýíýýñ
Öîã áîëæ áóöñàí àíä ìèíü ñîíñ
Óéòãàð ãóíèã óéìàðñàí ñýòãýëèéí õàëóó øàòàæ
Óéëàõ ñàíàõûí äóóíààð çóë ºðãºëºº áè..
Òýíãýðýýñ îä õàðâàõàä ÿâëàà ãýæ õýëýýã¿é
Òýíäýõèéí ìîä ãàíäàõàä íàâ÷èñ íü øàðëààã¿é
Òîîíîí äýýã¿¿ð øóâóóä áóöàõàä
Ñ¿¿äðèéã íü ÷ òîîëæ àìæààã¿é
Õàæóóõàíä íîõîé ãàñëàõàä
Ñîâèí òàòàæ ìóó þì ñàíààã¿é
Õ¿éòýí øºíº í¿öãýí ñóóõäàà
Ñàðàíä äóëààöààä îãò æèíäýýã¿é
Íàñíû ýðòýä íàìàéã îðõèñíûã
Ìýäýëã¿é èõ óäàæ,
Íàìðûí ìîäîä ãàíäààã¿é áàéõàä
×è ãóíäàæ,
Íîöîîñîí ãàë àñàõã¿é áàéñàí
Áóðõàí òýãýõýä óéëæ áàéæ
Íýã ºã뺺 îðîéòîæ íàð ìàíäñàí
Õîðâîî ÷àìä ãàøóóäàæ áàéæ
Íýã ë îðîé íàð ýðòõýí æàðãàñàí
Õîðâîî ÷àìàéã ¿äýæ áàéæ
Åðòºíöèéí àíèðã¿é àñàõ ò¿¿äãýíä
Öó÷èë áîëæ èðýýä
Åðòºíöèéí àíèðã¿é àñàõ ò¿¿äãýíýýñ
Öîã áîëæ áóöñàí àíä ìèíü ÷àìä
Íàð ñàð õî¸ð ãàë óñààð óéëæ
Øàð öýöýã ãàçàðò óðãàõ ìº÷èä
Íàéç íü ÷àìä ñ¿¿ë÷èéí ø¿ëãýý áè÷ëýý.
2003.04.19
ªäºð õîíîã øàð íàðûã õ¿ëýýæ
Ç¿ã áóðóóëæ õîëûã ÷èãëýí õºâºõ
Íýã ë õýâèéí ãóíèã óðñãàë
Õààøàà èíãýæ ÿàðíà âý? Õàíóé
ªâñ ç¿ëýã áîð ñàëõèéã îðõèæ
Ç¿¿íèéã ç¿ñýæ àëñàä ãàðàõ îí æèë
Á¿äãýð÷ õîëäîõ àíãèðûí äóóòàé öóã
Öàã õóãàöàà þóíä ÿàðíà âý? Õàíóé

6. 2005.07.16
Íîäíèí íàìðààð áóöñàí øóâóóä
Íóóðàíäàà èðýëã¿é æèë ºíææýý.
Ýðãýí òîéðîí ÷èìýý àíèðòààä
Äýðñýí äóíä òýð ë íóóð íîéðñîíî.
Òýíãýðèéí õàÿàíä õºøèã òàòàãäàæ
Òîëãîäûí äýýã¿¿ð ¿¿ëñ õóðàõàä
Äýðñíèé íºìºðººñ òóóëàé áîñ÷
Äýíæèéí íîãîîòîé õàëèóð÷ õîëäæýý.
Íóóðàíäàà ãóíèã ¿ëäýýãýýä ÿâñàí
Íîäíèí íàìðûí øóâóóäèéã
Íýã ë õàâðûí ºäºð ãýæ õàðñààð
Íýã õýñýã õàâðûã ¿äæýý.
Òàë äóíä öàéðàõ ýçýíã¿é öàãààí íóóð
Òýíãýðèéí õàÿàã áàðààäàæ îí öàãèéã ¿äæýý.
ª÷ òº÷íººí øóâóóä ìàíäàë äýýã¿¿ð ºíãºðºõºä
ªºðèéí õýäýí øóâóóä àëãà ë áàéëàà
Öàã õóãàöààíû àÿíä äàéðàãäàæ
Öàãààí òàëàà äàãààä ÿâàõ áîëæýý.
Õ¿ëýýæ ÿäñàí ñýòãýë äóñàë á¿ðýý àðãàäààä
Õàëèóðñàí òýð çýãñýý õóóðàé áîëãîæ îðõèæýý.
Õºíäèé õîîñîí ñàëõèí òàëä áîäîë ãóíèãøèæ
Õºíãºí áîðîî õààÿà íàìèðàõ áîëæýý.
Õàòàæ îìðóóòñàí òîéðìûí óëààí øàâàð
Õààÿà ÷ áîëîâ 纺ëºðäºã áîëæýý.
¯¿ëòýé óðàëäàí õýñýã ãàíäìàë øóâóóä
¯ä äóíä íàðòàé çýðýãöýí дэрñ äóíä áóóæýý.
Õàðüä áàéñàí çîâëîíã õýí ÿàæ õóâààëöàõ âý
Õ¿ëýýæ áàéñàí íóóð íü õýäèé íü øèðãýæýý.
2002 îí

7. Ãóíèã òóíèðõàë öàã õóãàöàà ºíãºðºõ òóñàì
Ãóíäñàí ñýòãýë èòãýë õàéð àëäàð÷
Áîäîëäîîí óéëæ îí æèë¿¿äèéã áýäýðòýë äóóëàõ
Áóñäàä øàðõëàãäñàí ç¿ðõ õýí ð¿¿ öîõèëíî âý?
Çîðèã á¿õýí ÿëàãäàæ íàäààñ àëñëàãäàõ á¿ð
Ǻí íóëèìñ õàãàöàë á¿õýí ð¿¿ óðñàõààí áîëüæ
Äóóã¿é áàéìààð ºäºð á¿õýí íàäààñ õîëäîëã¿é
Äýðãýä áàéæ õîðâîîãîîñ óéäàõ íü þóíûõ âý?
Õàãàöàë çîâëîíã óñ àãààð ãýæ ñàíàëã¿é
Õ¿íä ãîìäñîí øàíàëàà ø¿ëýã áîëãîí ¿ëäýýå
Óóðààð öîõèëîõ ç¿ðõíèé õóó÷èí ãóíèã àÿëãóóã
Óðüä íü áè èíãýæ õààíà ñîíñîî âý?
2005.05.28
Íàä ðóó èðñýí ÷èíèé øóâóó
Áóöàæ íèñýõ ãýýä áàéõààð íü
Áè ÿâóóëäàãã¿é þì.
Ñàð ëóó õàðàõëàà𠺺人ñ óéëàõ ãýýä
ªðºâäºë äýðëýäýã
Ñýòãýë ð¿¿ ºíãèéõ뺺ð ÷àìàéã íýõýýä
Ç¿ðõ öýýæèíäýý áàãòäàãã¿é
Ñàëõèä ÿðãóé ãàíä÷èõààä õàâàð õîëä÷èõäîã
Ñàíààíä ø¿ëýã áóóõààí áîëüæ öààñ õîîñîí îðãèäîã
Àëñàä áîðîî øèâýðõýä ýíä íàâ÷èñ ãàíääàã
Àëàã öýöýãíýýñ ýðâýýõýé õ¿ðòýë äàéæäàã
Õîëûí õ¿¿õýíä äóðëà÷èõ ãýýä áàéäàã áîëîõîîð
Ñýòãýëýýí áàðüäàã
Õýýðèéí ºâñ á¿äýð÷ ç¿ðõ íîðäîã
Íàâ÷èñ íèñýëäýæ íàìàð áîëäîã
Òýäíèéã äàãààä íèñýõ ãýýä áàéäàã þì
Áè ãàíöààðäìààðã¿é áàéíà.
Øºíº ÷àìàéã áîäîõëîîð íîéð õóëæäàã
Ø¿¿äýð õàòàõëààð öàã çîãñîæ ºã뺺 áîëäîãã¿é
Õºõºë õÿçãààð îð÷ëîíãèéí ãóíèã á¿õýí äóóëæ
Õýí íýãíèé ºìíººñ áàðüö àëäàõàä
Íèñ÷èõ ãýýä áàéäàã þì
Áè ÿâóóëäàãã¿é þì.
2005.04.01

8. Öýöýã áºõºëçñºí àð ºâºðèéí äóëààí øºíº
Öàãààí õýýðýýñ çºí øóâóó ñàðàíä õîðãîäîõîîð
Ǻºëºí íèñýæ õààíààñ èðñýí íü ìýäýãäýõã¿é
Ç¿¿äýí äóíä ÷èìýý àíèðòàí áóóâ.
Ñýòãýë ãýãýëçýæ ç¿ðõíýýñ óðñàõ õàéðûí àÿëãóóã
Ñîíñîõ á¿ðäýý îð÷ëîíã ìàðòàæ õºð⺺æ õýâòýõäýý
Ìèíèé àìüäðàëûí æàðãàë á¿ð ýíäýýñ ýõýëæ
̺ðººäºë á¿ðèéã õóóäàñ áîëãîíä ¿ëäýýëýý
Áîäîë áèäýðòýæ áóäàí òàòñàí öýýæèí ãóíèã
Á¿ñã¿éí áîð í¿äýíä áóñäûí ºìíººñ îðøèæ
Íàìàéã áýòãýð÷ õ¿ëýýñýí áóðóó äóðëàëûí òóõàé
Íýãë óäàà äóðñààä ºíãºðºõ îí öàã áàéíà.
2005.07.18
Íàâ÷ íºìºð÷ õîíîñîí øºíº
Ñýòãýëèéí ÷èíàäàä øèðãýñýí äàëàéí òîéðîìä
Ñàð õ¿ðýýëòýë ãàíöõàí õóí ýðãýëäýíý
Ñàëõèíä õ¿ðòýë ñààðàëòàõ òîéðìûí òýð çàõàä
Õàéðûí öàãààí öýöýã ãàíöààð óðãàõ þì.
Ãèéñýí õàðöíààñ ÷èíü øóâóóä íèñýýä îäîõîä
Ãýãýëçñýí í¿äíýýñ ìèíü íóëèìñàí ø¿¿äýð óðîñàíà
Ãóíèãèéí áîðîî øèâýðñýí äóðëàëûí òýð åðòºíöºä
Öýöýã äýðëýæ õîíîñîí øºíº õ¿éòýí áàéëàà
Íàìðûí õÿðóóòàé ìîäîä óéëãàíñàí ¿äýø
Íàâ÷èí çàâü ñàðíû ãýðýëä ãîëûí çàõààð õºâíº
Íîéòîí õºíæèëòýé íîéðñîí áàéãàà ãóíèã ìèíü
Îð÷ëîíãèéí çàõ ðóó õ¿ñëèéí øóóðãàòàé õàíüñàí îäíî
Áîäëîî äýâñýí õýâòýõäýý áè óéëæ áàéñàí
Áóóðàë ñààðàë íàâ÷èñ ýíãýð äýýð ìèíü èðýýä áóóõ øèã
Áàÿð áàÿñãàëàí õàëãèæ öàëãèñàí ãýãýýí àÿëãóóòàé
Òýð ë ñàéõàí îðîé áè ç¿¿ä ç¿ðõ õî¸ðòîéãîî
Íîéðñîæ õîíîñîí áèëýý.
2002.01.14

9. Ýðñýí õàéñàí á¿õýí
ªºðèé㺺 ºðººëèéí ÷èíýý áîäîõ
ªí㺠á¿äýãõýí àðàíøèí
ªíãºðñíèéã ñàÿ ë þì øèã ñàíàõ
ªíº õÿçãààðã¿éí òºëºº
Õýëñýí õèéñíýý ìàðòàæ
Õýçýýä óéëäãèéíõàà òóõàé
Äàéðààä ãàðñàí áîëãîí
Ýðãýæ èðäýãã¿éí òóõàé
Ýðñýí õàéñàí á¿õýí
Ýíäýýñ ýíý áèåýñ îëäîõã¿é ìºðò뺺
Ýíýëýí øàíàëàí ãóíèã óéòãàðààð
Áàÿí áàéäãèéã
ªºðèé㺺 ºðººëèéí ÷èíýý áîäîõ çóóð
ªíãºðñíèéã äºíãºæ ñàÿ ñàíàæ
ªíº õÿçãààðã¿éí òºëºº àìüäàð÷
ªí㺠ãàíäìàë îð÷ëîí áîãèíîõîí áàéäãèéã
ªºðºº áè ìýäñýí ìºðò뺺
Õýíä ÷ äóðñàãäààã¿é íóóãäìàë ÿâñíûã
Òýíãýðýýñ íóóãäñàí îä ñàðíû äîð á¿ãýõýä
Òýíä ë ìèíèé õàéñàí á¿õýí áàéñàí
2003.05.08
Õàíü ìèíü àìàðæèõäàà õýëñýí ¿ã
Àðûí öàãààí ñàð òýíãýðò óéëæ
¯¿ëíèé öààíà íóóãäàí õ¿ëýýíý.
¯éëýý ìàðòààã¿é ÷àìààñ áè
Æàðãàë ýðæ õ¿ëýýíý.
Õ¿é ñ¿¿ õî¸ð çàíãèð÷ ýð÷èëæ ºâäºõºä
Õ¿ñýë õÿñàë ýðæ äîãäîëæ ñóóëàà.
Õ¿í òºðºëõòíèé òîîã íýãýýð íýìýõ ãýæ
Õîëáîî õî¸ð áèåý çîâîîæ ñóóëàà.
ªºðºº ýýæ áîëîõûí æàì ¸ñûã áîäîæ
ª÷èãäºðèéí òóõàéä îí öàãèéã ìàðòàæ
ªëãèéòýé äóóãààð ÿðãóé õ¿ðòýë ñýðæ
Õºõ ÷èíýð÷ ºâäñíºº õ¿íä õýëýëã¿é íóóæ
Ìîäîíä äóóëàõ íàâ÷ õààÿà íýã ãóíèæ
Íóóðûí àíãèð õºâºëã¿é õóóðàé á¿¿âýé ñîíñîæ
Öýöýã íàõèàëæ îð÷ëîí óéëàõ àãøèíä
Öýýëõýí äóó õàäààæ áè òºð뺺 õ¿¿ òºð뺺.
2005.05.29

10. Áîòãîí áîð á¿ñã¿é
̺ðººäñºí àìüäðàëûí õèë õÿçãààðã¿é
Àç æàðãàë
Ìèíèé ýíãýðò ýðãýæ èðñýí ãàíö ãî¸ øóâóó
Õàìò áàéõ ¿åèéí ãîìäîë òóíèðõàë
Ýìçýã ñýòãýë ìèíü
Õîâîð ¿åäýý ç¿¿äýíä óðãàñàí
Õàâðûí õºõ ÿðãóé ìèíü
Çàëóó íàñ îðãèë õàëóóí õ¿ñýë
Áàÿð áàÿñãàëàí
Ǻð öýöãýíä ýðõëýí íèñýõ õîëûí ãàíö ýðâýýõýé
Áóñäààñ ººð õî¸ð èòãýë èæèëã¿é ñàéõàí àìðàã
Áîòãîí áîð á¿ñã¿é íàäààñ àðãàìæëàãäñàí
Äóðëàë ìèíü
Íàäààð ãî¸æ íàñààð ÷èìýõ ñ¿¿í öàãààí õàéð
Íóëèìñààð àðãàäóóëæ çîâëîíã ìàðòñàí
Õýëòãèé õîðâîî
Ýíãýð çàäãàéëæ öýýæèí äîð íàõèàëñàí öýöýã
Ýð áèåíä áàãòàõã¿é õàòóó ñýòãýëèéí æàðãàë ìèíü
×àìäàà áè õàéðòàé.
2005.07.21

11. Õ¿¿ãýý òºðºõºä ààâ íü õýëñýí ¿ã
Ààâûíõ íü íóòàãò áîðîî øèâýð÷
Öàã ººð÷èëæ òºð뺺.
Àíüñàãàíä ìèíü íóëèìñ õóðæ
Ñýòãýë ä¿¿ðãýæ òºð뺺.
Ýíäýý öàñ áóäðààæ
Óëèðàë ñîëüæ òºð뺺.
Ýýæèéãýý ºâ人æ áàÿðëóóëæ
Æàì äàãàæ òºð뺺.
Áóÿíò öàãààí ñàð òàë ýíãýðòýý
Á¿¿âýé àÿëàæ òýâýðëýý.
Áàÿí õàð óóë äóëààí ýíãýðòýý
Õºë òýíö¿¿ëæ ò¿øëýý.
Àëñààñ àéñóé øóâóóä èòãýë òýýæ
Àç æàðãàë ºã뺺.
Àëñûí àìüäðàëä õàðàà àëäàæ
Æàðãàë çîâëîí òýíöëýý.
Õàéðûí õºðñºíä ¿ð óíàæ
Ìèíèé ýíãýðò óðãàëàà.
Õîæìûí òóõàé ãàíöààð ÿðüæ
Õ¿¿äýý ø¿ëýã áè÷ëýý.
Óõààðàë õàéðëàñàí íóãàí ãýæ
Õºõ òýíãýðò çàðëàëàà.
Óéëæ çîãñîæ ÿàðàí òýì¿¿ëñýí
Äóëààí îðîé áàéëàà.
Ààâûíõ íü íóòàãò áîðîî îðæ áàéíà ãýæ
Õ¿íýýñ äóóëààä áàÿðëàæ çîãññîí þì.
Àíüñàãàíä ìèíü íóëèìñ õóðààä
Çàíãèð÷ ìýäñýí þì.
Ýíäýý õàðèí öàñ áóäðàõûã
Öîíõîîð õàðñàí þì.
Ýýæýýñýý óéëæ òºðºõèéã ÷èíü
Áè õàðæ çîãññîí þì
Õîðâîî òýãýõýä ÷àìàéã äààæ ÿäàí òîñîõîä
Õàéðûã áè áàãòààæ ÿäàí òýâýðñýí þì
Миний хүү тэр цагт аавдаа ирсэн юм
Монголоор нэг хадааж унагатай цуг төрсөн юм.
2005.07.15

12. Ç¿¿íèéã ÷èãëýñýí øóâóóä – Îí öàã
Èõ çàìûí äóíä ñààòàæ
Õ¿ðýýëæ òàòñàí Ìàíàí – Æàðãàë çîâëîí
Òýð äóíä òººð÷
Àìüäðàëûí ç¿ã áóäèëæ ÿâíà
Ç¿ðõýíä õîñëîõ öýöýã – Õàéð ñýòãýë
Àëãàí äóíä íàõèàëæ
Ǻºëëºæ õàðñàí õàðö- Áîäîë ãóíèã
Í¿ä øèðòýí ¿ã¿éëæ
Áè ÷àì ðóó àëõàæ ÿâíà.
2005.05.30
Àéñóé ÿâàà îí öàãèéã õàøààíû ñ¿¿äýðò õ¿ëýýæ
Àëñûã øèðòýíãýý õóó÷èðñàí ìîäíû õîëòîñ õóóëæ
ªºðòºº ø¿ëýã áè÷èæ áîëîõã¿é áîë ãîëæ ñóóòàë
Õàæóóãààð, õàðàëã¿é ºíгөрхөд òýð á¿õýí ãóíèã áîëæ õîöðîâ.
Өнгөрч холдох цаг бүхнийг хашааны сүүдрээс харж
Өөдөөс эргэн харахыг хүлээж холтос цуулж байхад
Бичсэн шүлгээ цаастай нь урж уур хүрээд
Намайг орхиж байгаа он жилүүдийн араас ганцаар дуудлаа.
2005,07,16
Мөрөөдөлгүй эл хуль сэтгэл
Мөнгөн сарны дэргэд дүн эзгүйрнэ.
Бурханд ч байхгүй хайрын зүрх
Цээжний цаана хэн нэгнийг нэхнэ.
Гунигаас зугатах он цагийн бүсгүй
Ганцаар аз жаргалыг хайна.
Цэцэрлэг дундаас инээд хөөрийг олсон ч
Бүүр ч гунигтай харагдана.

13. Өөртөө
Анхны үнсэлт анхны хайр
Анхны юм бүхэн давтагдашгүй
Мартагдашгүй
Өнөөдөр гишгэж маргааш алдана.
Өнгөрсөн бүхнийг ухаарч
Харамсаж үзнэ.
Эцэст нь хорвоод уур хүрнэ.
Ингэлээ гээд юу ч өөрчлөгдөхгүй
Гомдол гунигаар эзгүйрсэн сэтгэл
Харамсал
Гөрөөстэй цахилсан
Хээрийн он жилүүд
Өчигдөрөө санаж нөгөөдрийг мөрөөднө.
Бусдаас орхигдуулахгүйн тулд
Өөрийгөө уучилна.
Эцэст нь өөртөө дургүй хүрнэ.
Тэглээ гээд хэнч өрөвдөхгүй
Надаас түрүүлж хөгшрөх
Насаар холдож явах
Цаг хугацаанд
Би итгэхгүй
Би итгэхгүй
2005,11,04
Зориулал
Хүний хүсэл навч болж хавраар нахиалаг
Хүүшлэх энгэрээснамар буцаж шувууд чуулаг
Үрийн чинь сэтгэлээр таньд шүлгэн цацал өргөе
Он цаг бүхэнд тэнгис далай шиг амьдраарай
Айсуй яваа жилүүдээс жаргал бүхнийг угтаг
Элээсэн нас болгоноос сайн сайхныг мэдэр
Энгэр тоорцог орчлон таниар дутах юм байлгүй
Эвийлж хайлаад уйлж харагдах юм.
Зогсоож болдоггүй цаг хугацаанд түрүүлж харамсаг
Залбирал шивнэсэн амьдралд төөрч явахаа болиг
Халтар нарны дор ядарсан гэж бүү ярь
Хүн төрөлхтөн таньд багадах юм шиг яваарай.
2005,11,05

14. Хөлчүү сар
Гандмал цаг хугацаа аль хэдий нь үе мултарч
Гомдол тунирхалаа мартахын тулд
Ганц хундага сархад сөгнөснийхөө ар дээр
Согтуу Ли байг үгүйлж суугаа нь тэр гэнэ.
Он цагийн эрхэнд хөгширч тэнгэрт цайрч үлдсэн ч
Олон зууны өмнөх тэрний сүнсийг дуудаж ханьсаад
Гэрэл муутай талд хамтдаа хөлчүү дуу аялаж
Гэрээ ололгүй будилж яваа нь тэр гэнэ.
Хүн зоны ертөнцөөс надтай архи хуваачих
Сонгодог хүн байна уу? гараад ир гэж
Ли Байгийн яваад эргэж ирээгүй замд
Хөлчүү сар тэндээс агсам тавьж байна.
2005,11,17
Зориулал
Сарьдаг өндөр оргилд хөх алим бий гэнэ.
Сайн явж хүрвэл аз жаргалыг өгдөг гэнэ.
Хүний өмнө хайрлах ижийгээсээ асууж
Хорвоод чи тэр жаргалыг хайрлаж яваарай.
Саарал далайн гүнд цагаан сувд бий гэнэ.
Сайн сэлж хүрвэл хүсэл мөрөөдөл биелдэг гэнэ.
Муу болгоныг мартаж хийсэн болгондоо эзэн суувал
Маргаашийн өмнө чи эгэл хүн болно оо.
Сар гандмал тэнгэрт өөр нэг од бий гэнэ.
Санах тоолондоо ажвал алдар нэр олдог гэнэ.
Асгаж болдог залуу нас оргилуун учраас
Алдаж болохгүй жилүүдийг хайрлаж яваарай.
2005 он

15. Чамдаа хэлье
Хайрын үг бичсэн цаасан шувууг
Хамтдаа тэнгэрт хөөргөж
Холыг зорих цаг хугацаанаас
Урьтаж би олъё.
Бусдаас нууцалдаг хүсэл мөрөөдлөө
Бидэн хоёр шивнэж
Бусдаас өрсөж бие биедээ хэлье
Би чамд хайртай.
Хамт цохилох зүрхний цохилтыг
Энгэр цээжнээсээ чагнаж
Хэлж мэдэхгүй маргаашын өмнө
Хоеулаа зүүдэндээ жаргая
Өөдрөг амьдралын аз жаргал
Өнгө бүхнийг хүлээж
Өрөөлөөс түрүүлж
Өөрсийгөө хайрлая
2006,01,16
Ирээдүй рүү алхах замд он жилүүд гээгдэж
Эргэж харах мөргүй болохоор буцах хэрэггүй
Олдсон болгоныг хүрээ тойрондоо мартагдашгүй үлдээж
Орчлонд би ганцхан удаа мөнхөрмөөр байна
Зах хязгааргүй аянд цувах цуваанаас хоцорч
Зүүнээс тэмүүлэх бусдыг гүйцэж чадахгүй болохоор
Хэлсэн хийсэн бүхнээ өөрөөсөө гаргаж болохгүй
Хорвоод би нууц байдлаар явмааргүй байна
Буцсан газрынхаа энтэйд аз жаргалаа орхиж
Буруу замаар тэнээд олохгүй байж мэднэ хайсангүй
Цаг хугацаа алдаж бусдаасаа хоцорч байна
Цаадах амьдрлын төлөө тэмцэж байна
2006.0108

16. Өнгөрсөн амьдралаа
Өөдтэй бүхнийг санахдаа
Өөрөө би дурлалын бороо болж зүсрээд
Чинийхээ нүцгэн биен дээр чинь урсмаар байна
Өр зүрхэндээ
Өргөстэй цэцэг тарьж
Өөрөө би өргөсийг нь түүж
Намайг үгүйлж гунигтай харах
Нүдний чинь өнгө шиг будгийг
Нарийхан урсах нулимсаар найруулж
Өргөсгүй болсон хайрын тэр цэцгийн дэргэд
Өөрийг чинь би нүцгэн зурмаар байна
03.21
Гарыг чинь дэрлэж цээжээр тэврэх
Гунигаа мартуулж нүдэндээ үнсүүлэх
Надаар дутаж насаар амьдрах
Нэг л жирийн бүсгүй дэргэд байна
Хамаг бүхнээ элдвээр бодож
Хажууд чи минь тайван нойрсох
Хүрээлсэн орчин чимээ аниртаад
Хачин гунигтай шөнө байна
Чамайгаа тэвэрсэн чигтээ өглөөг хүлээж
Чин зүрхэндээ зүүдээ манаж хоное
Маргаашийн өмнө бидэнд жаргал өгөх
Магад үнэний хорвоо дэргэд байна
03.22
Өнгөтэй өөдтэй бүхнээс хол
Өөрөө би наран адил бүлээн
Өөрийн эрхгүй уйлж суугаа бүсгүйн
Өр зөөлөн нулимсанд сэтгэл шигдээд байна
Эд мөнгнөөс төдий чинээ хол
Энэ л биендээ саран адил нүцгэн
Янаг амрагийн минь дуулж байгаа аялгуунд
Яахын аргагүй сэтгэл хөглөгдөөд байна
Өөр ертөнцийн гоо сайхан надтай айлсаж
Өөрсдөө салхинд илбэгддэг хацар ягаан цэцэгс
Өглөө бүхэн аз жаргал болж нахиалахад
Өөрийг чинь би үгүйлэн санаж байна
2006.4

17. Янаг амраг хайр дурлал
Яруу найраг эрх чөлөөний төлөө
Ягаан уруул улаан дарстай
Ямар нэгэн хүнтэй хундага тулгаж
Ядарсан зүрхээ ганцаардсан сэтгэлтэйгээ
Ядуу болгож орхиод
Яалтгүй буцсан
Тэр эр хонгор нас хаана байна
Гил хар шөнө эзгүй хоосон өрөө
Гэгэлзсэн тунгалаг нулимс
Дурлалын цагаан зовлон
Галын захад би ганцаараа аниргүй
Цонхны цаанаас уйтгартай бороо
Цэгээн хайртай ханисан шиврээд
Цаг хугацаанаас түрүүлж ганцаардуулах
Гунигшин үлдсэн үеүүд минь хаана байна
2006.04.17
Бодлын хязгаар
Хэн нэгний өөдөөс чив чимээгүй алхана
Хаврын салхи намуухан үелзэх тэр мөчид
Зүйрлэмгүй тансаг хорвоо чамайг
Зүрх сэтгэлдээ би шүлэглэж бичмээр байна.
Хэн нэгний өөдөөс чив чимээгүй адхалсаар...
Ариун наньдин инээд хөөр баяр гунигийг
Сэтгэлдээ багтахгүйгээр мэдэрмээр байна
Амьдрал хэмээх их уулсын цаанаас
Аз жаргал нар болон мандаж байна.
Өглөөхөн ургасан яргуйн цомирлог
Өнө мөнхөд дэлгэрч байхыг хүснэ.
Зовлон гэж байдаггүй
Зөөлөн орчлонгийн цээжинд
Зүгээр л жирийн амьдрал гэж байна.
Бодсон бодолдоо уярах агшинд
Би өөрөө хэн гэдгээ мэдэрмээр байна.
Хэн нэгэн миний өөдөөс хурдан хурдан алхана.
Хаврын салхи зөөлөн үелзэх тэр мөчид
Өрөөний минь хаалга зөөлөн дуугарна.
Өр зүрхэнд минь бодол хязгаарлан үлдэнэ.
Өөр хаана ч юм өөрийгөө хайж сууна
2009 он

18. 7сарын гуниг
Сэрэвгэр уулсын цохионд
Салхинд сэвшигдэн найгах
Сэвгүй ганц цэцгийг
Эрвээхэй мэдэхгүй
Өнчин заяагдаж
Ганцаардлын хясланд ургасан
Уртмал шар цэцэг
Эрвээхэй ч гэж мэдэхгүй
Тал зөөллөж
Тал газар цайрах
Тэндэхийн цагаан бороо
Энд ордоггүй
Сэтгэл зүрх цээжиндээ
Сэвгүй хайраа үгүйлж
Санаа алдахын тоолонд
Тэнд нулимс урсдаггүй
Хаа нэгтээгээс намайг
Хайрлан үгүйлж суугаа
Хол газрын нэг бүсгүйг
Би мартаагүй.
Харь холоос намайг
Хүрээд ирээсэй гэж үгүйлэх
Хайрын минь эзнийг
Харин би санааширна.
2006,08,04
Намрын гуниг
Холбоо хоёр мод навчсаа гөвөх цагт
Хэсэг шувууд хоосон мөчирт нь бууна
Хачин гунигтай бороонд шалба норогдоно
Хээрийн хонгор салхинд гандаж гундана
Хааяа морьтой хүнээс дайжин нисэлдэнэ
Хаа нэгтэй чимээнд өөрсдийгөө нууна
Хээрийн ганц янзага энгэрт нь хэвтэнэ
Хүрээ цагаан сарны гэрлээр өөрсдийгөө хучина

19. Хоосон цагаан мананд бүдгэрч харагдана
Хэц татсан хоёр мод цайрч үлдэнэ
Арга ядсан шувууд цагийн эрхээр
Алсыг зорин дуртай дургуй нисцгээнэ
Үсийг чинь имэрхэд торго шиг зөөлөн байсан
Үгийг чинь сонсоход аялгуу шиг намуун байсан
Цагаан сарны туяа гэзэгнээс урсаж байсан
Ганцаараа би чамайг бодох дуртай байсан
Гараас чинь хөтөлхөд салхи илбэн байсан
Гунигтай харахад минь намайг өрөвдөн байсан
Хэлэхэд хэцүү үгс сонорт чинь хүрэхгүй байсан
Омруутсан уруулаараа би үнсэх дуртай байсан
Надад итгэсэн нүд зүрх рүү инээмсэглэж байсан
Намар учирсан болохоор намраа л үгүйлж байсан
Нүүдэг хөх сар тэнгэрээс над руу ирмэж
Нүглийн сүвээр он цаг цуварна.
Нүцгэн бие цагаан хөнжлөөр халхлах
Нөмгөн шөнө хорвоод элэгдэнэ.
Нулимс дагасан зовлонгийн үргэлжлэл
Намрын шувуудтай ээн далдлан одохуйд
Бүсгүй хүний ялдамхан харц
Бүгээн гэрлээр тодрон үлдэнэ.
Шүүдэр даалгүй чичрэх энхрий цэцэгс
Шөнөжин биесээ нөмөрлөн хөнгөн дулаацна.
Шиврэх бороо алсад үүлэн нүүдлээр холдож
Ширхэг навч ганцхан дусалтай бөнжигнөн байна.
Тэнгэр дүүрэн сувдан цагаан одод
Талд унаж ганц ганцаар цөөрнө.
Цайрч ирэх үүрийн гэгээн туяа
Цонхны хөшиг нэвтчин над дээр тусна.
Цээж дэрлэн хэвтэх эрх хонгор чиний
Цагаахан булбарай гарыг атгаастай нойрсоно.
Хэзээ ч салахгүй зөн совиндоо итгэсэн
Хөх зүүдний үргэлжлэлдээ сэрж чадахгүй жаргана.
2007,04,24

20. Одод гялтганасан цагаан шөнө бидэртэж
Орь чимээгүй бүдэг гэрэлтэй орны дэргэд
Би чинийхээ хөнгөн гунигийг тайлах гээд
Буцах цагийг түр зогсоож суулаа.
Өдөн дэрэн дээр гил хар гэзэг асгарч
Өргөн орон дээр нүцгэн цэцэг ургуулна.
Өөрөөсөө ч харамлан энхрий тэвэрсэн
Өөр хаана ч байхгүй жаргалыг үзлээ.
Тэнгис далайгаас загас шүүрдэх гээд
Тас харанхуйгаар завьтай хөдөлнө.
Мартагдашгүй үеэ хайртай холбох мөчид
Мөнөөх далайгаас хоосон ч сэтгэл дүүрэн ирлээ.
Хөөрхөн нүднээс нь хөнгөн нулимс мэлмэрнэ.
Хээлэн борооноор цонхны шил дагаж уйлна.
Хөлөрсөн биендээ ууссан эр эм цогцос
Хорвоогоос түр ч болов холдохыг би мэдэрнэ.
2007.04.25
Зөвхөн
Үүр цүүрээр алхахад хөл дөхь өвс нойтон байна.
Үргэлжилсэн их шүүдэр хаа сайгүй буусан янзтай
Судал татсан хэсэг өвс тэнд хуурай харагдах юм.
Санасан сэтгэлийг нь бодож ижийдээ би өгнө.
Чимээгүй талд хэсэг цанатсан чулуу биесээ дэрлэж харагдана
Чичрүүлэх хүйтэн жавар тэнд буусан шинжтэй
Атгаж үзэхэд өнгө бор чулуу бүлээн байх юм
Аньсаганд нь гуниг суух аавдаа би өгнө.
Тэнгэр чимээд нүүдлэн айсуй холын шувууд ирлээ
Тойрмын ганц нууранд түр бууж чуулах бололтой
Харж суухад нэгийгээ орхиод нисцгээх юм
Хувиршгүй сэтгэлээ бодож өөртөө үлдээнэ.
Талд хэсэг шар цэцэгс ойр холгүй дэвсээтэй байна.
Тэдний дунд хэдхэн өөр цэцэг алаглах янзтай
Түүний дээр ганцхан ягаан эрвээхэй эргэлдэх юм
Тэргэл саран жаргах мөчид чамдаа би өгнө.
2006.0813

21. Хорин таван нас
Миний түүхийн хуудас хорин тав эргэж
Мөнхөрч болдоггүй залуу нас үргэлжлэн байна
Хувь заяаны хүрд хорин тав эргэж
Хичнээн ч орон зайны тоосонд дарагдсан байна.
Цагийн дөрвөн улирал хорин тав ээлжилж
Цас бороо шиг будран зүсрэн байна
Намар дагуулж шувууд хорин тав нүүдэллэж
Насны энгэрт хорогдонхон нисэлдэн байна.
Энэ өдөр аав маань надад үнэг хайчилж
Айдсаас холдуулж хайраар хурайласан
Энэ өдөр хорвоо надад холын зам зааж
Өөрөө сураг тасарч чимээгүй болсон
Зүрхээ шаналгаж сэтгэлээ зовоосон хайрын учралтай
Зүс өөр ч цус ижил хүүтэй болохын тавилантай
Зүг зүгийн уулзвар нийлсэн нэг л замтай
Зовлонг мэдрэшгүй холын ангид залуу нас минь
Тэртээд миний ээж энэ өдөр уйлж төрөөд
Тэрлэгэндээ багтахгүй жаргалаа амталж байж
Тэр үед миний аав энэ өдөр инээж зогсохдоо
Тэвэрт багтахгүй баяраар ээжийг минь үнэссэн байх
Бусдыг баярлуулж өөрөө уйлж ирсэн орчлонд
Би яах аргагүй хорин тав хүрлээ
Бүх зүйлд өөртөө итгэл төрүүлж харагдаад
Би хорин дөрвөн насаа яахын зуур үдлээ.
Миний сэтгэлийн чинадад бороо зүсэрч, ботго ганганаж, ингэ буйлна.
Миний чихний гүнд өвгөд хуучилж морьд янцгааж, эрчүүд гууглана.
Миний нүдний далд нутаг харагдаж, салхи уйтайхан сийгэнэ.
Миний зүрхний цаана өвгөд амьдарч