Tecoloxía de Informació e Comunicación
Carlos Domínguez Fernández Nº17 1ºBACH C 2
Índice
1.EVOLUCIÓN HISTÓRICA DE TICS .......................................................... 3
3.INTERNET:GLOBALIZACIÓN................................................................. 8
4.WEB 2.0 . APLICACIÓNS SOCIAIS DAS TICS......................................... 10
5.VALORACIÓN CRÍTICA DE POSIBILIDADES E RISCOS DAS TICS............. 13
Tecoloxía de Informació e Comunicación
Carlos Domínguez Fernández Nº17 1ºBACH C 3
1.EVOLUCIÓN HISTÓRICA DE TICS
Esta xeneración tecnolóxica comeza a finales dos anos 50 principios dos 60
para facilitar o manexo de actividades relaccionadas coa enseñanza.
Brevemente estas tecnoloxías son implantadas dentro da área comunicacional
implantado recursos satisfactorios como a televisión, a radio, etc. Cómpre
destacar a importacia que tivo a tecnoloxía no ámbito militar, abastecendo
durante as guerras as dúas maiores superpotencias do mundo, EEUU e a
URSS.
En 1958, Raht Anderson crea o primeiro programa de enseñanza dedicado a
aritmética binaria, mediante un ordenador IBM 650.
Un dos feitos máis importantes foi lograr conectar unha computadora de
Massachutsets con outra en California a través dunha rede telefónica. Despois
deso creouse o proxecto ARPANET, que se coñece na actualidade como
Internet.
Unha das creacións que lle permitiu as TICS o seu avance foi o teléfono,
inventado por Grahan Bell en Boston, no ano 1876. foi posteriormente cando
Watson crea o primeiro aparato.
Volvendo ao S.XX, no ano 1956 comézase a instalar o primeiro cable
telefónico.
Dende 1995 ata a actualidade os equipos foron incorporando tecnoloxía dixital,
o cal posibilitou calquera cambio e novas tendencias ás que asistimos.
Abandóase a transmisión analóxica e nace a Modulación por Impulsos
Codificados, ou o que é o mesmo, a frecuencia inestable convértese en código
binario, establecendo os datos como único código de comunición.
(Grahan Bell, o inventor dos teléfonos)
Tecoloxía de Informació e Comunicación
Carlos Domínguez Fernández Nº17 1ºBACH C 4
2.TELECOMUNICACIÓNS.
INTELIXENCIA ARTIFICIAL.
TECNOLOXÍA MULTIMEDIA
Telecomunicacións:
Unha telecomunicación e toda aquela transmisión e recepción de señales de
calquera natureza, típicamente electromagnéticas, que conteñan signos,
sonidos, imaxes ou, en definitiva, calquera tipo de información que se desexe
comunicar a certa distancia. Tamén se pode denominar telecomunicacións á
disciplina que se encarga de estudar, diseñar, desenrolar e explotar aqueles
sistemas que permiten ditas comunicacións; e de forma análoga, a inxeñería de
telecomunicacións dedícase a resolver os problemas técnicos desta disciplina.
As telecomunicacións son unha infraestructura básica do contexto actual. A
capacidade de poder comunicar calquera orde militar ou política de forma case
instantánea foi radical en moitos acontecementos históricos de Idade
Contemporánea. Pero ademais as telecomunicacións constitúen hoxe en día
un factor social e económico de gran relevancia.Así estas tecoloxías adquiren
uha importacia propia se valoramos a súa actividade e conceptos como a
globalización e a sociedade da información e do coñecemento.
Tecoloxía de Informació e Comunicación
Carlos Domínguez Fernández Nº17 1ºBACH C 5
-Contido desta disciplina:
As telecomunicacións tamén se basan noutras disciplinas das que se obteñen
ferramentas moi potentes para modelar os diferentes sistemas cos que
transmitir e recibir información que conforma cada comunicación e proceder a
súa inplementación.
Estas disciplinas son:
● Matemáticas: como ciencia formal as matemáticas ofrecen o medio de
expresar formalmente os modelos que interveñen na transmisión da
información e ferramentas para o seu análise, como álxebra, estadística,
etc. Destaca ferramentas como a transformada de Fourier ou a
transformada de Laplace.
● Física: la física proporciona el estudio do medio que nos rodea y sobre o
cal se establecen los sistemas de comunicación. Destaca el
electromagnetismo.
● Teoría de la información: permite evaluara capacidad dun canal de
comunicación de acuerdo con su ancho de banda y su relación señal-
ruído. Foi o científico dos laboratorios Bell Claude E. Shannon quen coa
publicación en 1948 do estudo titulado Unha teoría matemática da
comuicación conformou os ditos modelos matemáticos usados para
describir sistemas de comunicación.
● Teoría de sistemas e teoría de control: estos estudios
interdisciplinarios permiten modelar os diferentes sistemas de
comunicación. A teoría de sistemas modela a aportación individualizada
de cada elemento que conforma un sistema mentres que a teoría de
control modela a súa evolución no tempo, que pode ser automática.
● Teoría de colas: permite modelar a calidade de servicio coa que os
usuarios disfrutan dos servicios de comunicación.
● Informática: permite programar os protocolos de comunicacións ou
simularlos.
● Electrónica: os sistemas de telecomunicación están basados tanto en
circuitos electrónicos analóxicos como en circuitos dixitales impulsados a
través de la introducción masiva de circuitos integrados, e que permitiu
aproveitar completamente as vantaxes do procesamento dixital de
señales.
Intelixencia artificial:
A intelixencia artificial é unha área multidisciplinaria que, a través de
ciencias como a informática, a lóxica e a filosofía, estuda a creación e o
diseño de entidades capaces de razonar por sí mesmas utilizando como
paradigma a intelixencia humana.
Tecoloxía de Informació e Comunicación
Carlos Domínguez Fernández Nº17 1ºBACH C 6
Robot humanoide e Núremberg.
John McCarthy, no ano 1956, definiu a intelixencia artificial como a ciencia e
inxenio de facer máquinas intelixentes, especialmente programas de cómputo
intelixente.
Cómpre destacar os nomes de Stuart Rusell e Peter Norving, que diferenciaron
estos tipos intelixencia artificial:
● Sistemas que piensan como humanos: estos sistemas tratan de
emular o pesamento humano; por exemplo as redes neuronales
artificiales.
● Sistemas que actúan como humanos: estos sistemas tratan de actuar
como humanos; é decir, imitan o comportamento humano; por exemplo
a robótica.
● Sistemas que piensan racionalmente: é dicir, tratan de imitar o emular
el pensamento lóxico racional do ser humano; por exemplo os sistemas
expertos.
Tecoloxía de Informació e Comunicación
Carlos Domínguez Fernández Nº17 1ºBACH C 7
● Sistemas que actúan racionalmente: trata de emular de forma racional
o comportamento humano; por exemplo os axentes intelixentes. Está
relaccionado con conductas intelixentes en artefactos.
Tecnoloxía multimedia:
A palabra multimedia emprégase para referirse a calquera obxeto ou sistema
que utiliza múltiples medios de expresión física ou dixital para presetar ou
comunicar información.
As presentacións multimedia poden verse nun escenario, proxectarse ou
transmitirse, ou reproducirse localmente nun dispositivo por medio dun
reproductor multimedia.Unha transmisión pode ser unha representación en vivo
ou gravada. As transmisións poden utilizar tanto tecnoloxía analóxica ou dixital.
Ademáis de ver e escoitar, a tecnoloxía háptica permite sentir obxetos virtuales.
As tecnoloxías emerxetes involucran a ilusión de sabor e de cheiro.
Amultimedia é tamén moi usada na industria do entreteñemento, para
desenrolar especialmente efectos especiales en películas e animación para
personaxes de caricaturas. Os xogos da multimedia son un pasatempo popular
e son programas do software como o CD-ROMs ou dispoñibles en liña. Algúns
xogos de vídeo tamén empregan características da multimedia. Os usos da
multimedia permiten que os usuarios participen activamente en vez de estar
sentados chamados recipientes pasivos da información, a multimedia é
interactiva.
Así, os tipos de información da multimedia son:
● Texto: sin formatear, formateado, lineal e hipertexto.
● Gráficos: utilizados para representar esquemas, planos, debuxos
lineales…
● Imaxes: son documentos formados por píxeles. Poden xenerarse por
copia do entorno e tenden a ser ficheiros moi voluminosos.
● Animación: presentación dun número de gráficos por segundo que
xenera no observador a sensación de movemento.
● Vídeo: presentación dun número de imaxes por segundo, que crea no
observador a sensación de movemento. Poden ser sintetizadas ou
captadas.
● Sonido: pode ser fala, música ou outros sonidos.
Tecoloxía de Informació e Comunicación
Carlos Domínguez Fernández Nº17 1ºBACH C 8
3.INTERNET:GLOBALIZACIÓN
Internet é un conxunto descentralizado de redes de comunicación
interconectadas que utilizan a familia de protocolos TPC/IP, o cal garantiza que
as redes físicas heteroxéneas que a compoñen funcionen como unha rede
lóxica única, de alcance mundial. A súa orixe remóntase ao ano 1969, cando se
estableceu a primeira conexión de computadoras, coñecida como Arpanet,
entre tres universidades de California e unha en Utah, Estados Unidos.
Un dos servicios que máis éxitos tivo en Internet foi a World WIde Web (WWW
o la Web), a tal punto que é habitual a confusión entre ambos términos. A
WWW é un conxunto de protocolos que permite, de forma sinxela, a consulta
remota de archivos de hipertexto. Este é un desenrolo posterior a 1990 e
emprega Internet como medio de transmisión.
Existen polo tanto, outras formas de Internet sin ser a Web, tamén se
empregan outros servizos ou protocolos: envío de correo electrónico (SMPT), a
transmisión de arquivos (FPT E P2P), as conversacións en línea (IRC), a
mensaxería instantánea, etc.
Os métodos comúns de acceso a Internet nos fogares inclúen un dial-up,
banda ancha fixa ( a través do cable coaxial, cables de fibra óptica ou cobre),
WI-FI, televisión vía satélite ou teléfonos celulares con tecnoloxía
3G/4G.Existen tamén moitos lugares con acceso público a Internet, así como
bares, bibliotecas ou incluso hoteles.
Tecoloxía de Informació e Comunicación
Carlos Domínguez Fernández Nº17 1ºBACH C 9
En canto aos usos, o Internet moderno permite unha gran flexibilidade nas
horas de traballo e na ubicación. Con Internet, pódese acceder a meirande
parte dos lugares a través de dispositivos móviles de Internet. Os teléfonos,
tarxetas de datos, consolas de xogos portátiles e routers celulares, permiten
aos usuarios conectarse de xeito inalámbrico.
Lugares % usuarios de
Internet
Asia 53,8
Europa 16,1
Latino América 11,3
África 9,6
Oriente Medio 5,2
Norte América 3,6
Oceanía 0,5
Internetna sociedade:
O factor clave da modernización está marcado pola Sociedade da Información,
a cal preséntase como heteroxénea, diversa e moitas veces contradictoria.
Neste ámbito Internet está xogando un papel importante ao ser a ferramenta
máis recurrida e con maiores potencialidades para o acceso, difusión e
xeneración informática.
Internet é un medio para todo, que interactúa en conxunto da sociedade. Non é
unha simple tecnoloxía, actualmente, é un medio de comunicación, de
interacción e organización social.De feito, en todo o planeta, os núcleos
consolidados de dirección económica, política e cultural están integrados en
Internet. Esto non resolve os problemas de desigualdade, nin moito menos. No
esencial, isto significa que Internet é xa e será inda máis o medio de
comunicación e de relación esencial sobre o que se basa unha nova forma de
sociedade que xa vivimos, o que se denomina unha sociedade red. Internet ten
un impacto profundo no mundo laboral, o ocio e o coñecemento a nivel
mundial.Grazas a Web, millóns de persoas teñen acceso directo e inmediato a
unha cantidade extensa e diversa de información en línea. Este novo medio de
Tecoloxía de Informació e Comunicación
Carlos Domínguez Fernández Nº17 1ºBACH C 10
comunicación logrou romper as barreiras físicas entre rexións remotas, sen
embargo o idioma segue sendo unha dificultade importante.
Comparado ás bibliotecas e ás enciclopedias tradicionales, a Web permitiu
unha descentralización repentina e extrema da información e dos datos.
No campo do ocio, hoxe en día empregamos Internet para descargar música
ou películas. Outros usuarios, empregan Internet para ver as noticias ou para
ver o tempo. Outro dos usos máis extendido é a menxasería instantánea ou
correos electrónicos.
Para finalizar, destaco o emprego desta tecnoloxía no ámbito multixogador en
consolas e videoxogos.
4.WEB 2.0 . APLICACIÓNS SOCIAIS
DAS TICS
O término Web 2.0 comprende aqueles sitios Web que facilitan o compartir
información, a interoperabilidade, o diseño centrado no usuario e a
colaboración na World Wide Web. Un sitio Web 2.0 permite aos usuarios
interactuar e colaborar entre sí como creadores de conteñido xenerado por
usuarios nunha comunidade virtual, a diferenza de sitios Web estáticos donde
os usuarios limítanse a observación pasiva dos contidos que se crearon para
eles. Exemplos para a Web 2.0 son as comunidades Web, os servizos Web, as
aplicacións Web, os servizos de rede social, etc. En definitiva, a Web 2.0 non é
máis que a evolución de Web ou Internet no que os usuarios deixan de ser
Tecoloxía de Informació e Comunicación
Carlos Domínguez Fernández Nº17 1ºBACH C 11
usuarios pasivos para convertirse en usuarios activos, que participan e
contribúen o contido da rede sendo capaces de dar soporte e formar parte
dunha sociedade que se informa, comunica, e xenera coñecemento.
En canto aos trazos da Web 2.0, caracterízase principalmente pola
colaboración do usuario como contribuidor activo e non solo como espectador
dos contidos da Web. Esto queda reflexado en aspectos como:
● O crecemento dos blogs.
● O crecemento das redes sociais.
● As webs creadas polos usuarios, usando plataformas de auto-edición.
● O contido agregado polos usuarios como valor clave da Web.
● O etiquetado colectivo.
● A importancia do long tail.
● O Beta perpetuo: a Web 2.0 invéntase permanentemente.
● Aplicacións webs dinámicas.
Serviciosasociados:
Para compartir na Web 2.0 utilízanse unha serie de ferramentas, entre as cales
destacan:
1) Blogs: un blog é un espacio web persoal no que o autor pode escribir
cronolóxicamente artigos, noticias... pero ademais é un espacio
colaborativo no que os lectores poden escribir os seus comentarios a
cada un dos artigos que que realizou o autor. A blogosfera é o conxunto
de blogs que hai en Internet. Como servizos para a súa creación existe
Blogger.com e Wordpress.com.
2) Wikis: unha wiki é un espacio web corporativo, organizado mediante
unha estructura hipertextual de páxinas, onde varias persoas elaboran
contidos de maneira asíncrona. Adoitan manter un arquivo histórico das
versións anteriores e facilitan a realización de copias de seguridade dos
contidos. Hai diversos servidores de wikis gratuítos.
3) Redes sociais: son sitios web onde cada usuario ten unha páxina onde
publica contidos e comunícase con outros usuarios. Exemplos:
Facebook, Twitter e Instagram son os máis comúns entre os
adolescentes. Tamén existen redes sociais profesionais, dirixidas a
establecer contactos dentro do mundo empresarial.
Tecoloxía de Informació e Comunicación
Carlos Domínguez Fernández Nº17 1ºBACH C 12
Aplicaciós sociais das TICs:
É obvio que o desenrolo científico dos últimos anos está íntimamente
relaccionado co avance da informática e das TICs. Esto cúmplese ata tal punto
que surxiron novas disciplinas, como a biotecnoloxía e a bioinformática.
No campo das aplicacións sociais, un dos maiores avances relaccionados coas
TICs trátase dos sistemas de posicionamento global (GPS) e coa cartografía
dixital. Non se nos poden esquecer as posibilidades que nos ofrecen as novas
tecoloxías para realizar visitas virtuales a outros putos do planeta.
As tecnoloxías da información e da comunicación son incuestionables e están
ahí, forman parte da cultura tecnolóxica que nos rodean e coa que debemos
convivir. Amplían as nosas capacidades físicas e mentales e as posibilidades
do desenrolo social. Permítennos fácil acceso a información que desexemos e
é un instrumento para todo tipo de proceso de datos.
Tecoloxía de Informació e Comunicación
Carlos Domínguez Fernández Nº17 1ºBACH C 13
A expansión das TICs en todos os ámbitos e estractos da nosa sociedade
producíronse a gran velocidade, e é un proceso que continúa xa que van
aparecendo sen cesar novos inventos tecnolóxicos. A progresiva disminución
dos costes da maioría dos productos tecnolóxicos, déixase notar nos presos e
permite acceder a máis prestacións polo mesmo coste económico.
A información é a materia prima que necesitamos para crear coñecementos
cos cales afrontamos as problemáticas que se nos presentan cada día no
traballo, no ámbito doméstico, etc. Instrumento para todo tipo de proceso de
datos. Os sistemas informáticos, integrados por ordenadores, periféricos e
programas permítennos realizar calquera tipo de proceso de datos de maneira
rápida e fiable: escritura e copia de textos, cálculos, cracións de bases de
datos,tratamento de imaxes… Para esto dispoñemos de programas
especializados: procesadores de texto, editores gráficos, follas de cálculo,
xestores de base de datos, editores de presentación multimedia e de páxinas
web…, que nos axudan especialmente a expresarnos e a desenrolar a nosa
creactividade.
5.VALORACIÓN CRÍTICA DE
POSIBILIDADES E RISCOS DAS TICS
As TICS poden ser valoradas según as súas vantaxes e os seus inconvintes.
Unha das súas posibilidades é que eliminou barreiras xeográficas, deste xeito
calquera persoa que teña acceso a Internet poida comunicarse grazas a
sistemas que simplifican a forma na que se publica esa información, como
blogs, YouTube,wikis…, sistemas que constitúen as novas webs sociais,
desenrolo das actividades de búsqueda e selección da información.
Estas vantaxes requiren tamén una serie de inconvintes. Unha delas é que
para acceder a información é necesario disponer dos medios necesarios para
elo e saber manexalos. O xeito de que cada un poida chegar a conseguir o que
desexe sin un mínimo esforzó, solo dende a casa mediante un ordenador, por
exemplo, implica que esa persoa non salga do domicilio, o cal, non se relaciona
socialmente. As tarefas que elaboramos na vida cotiá adoitan depender das
máquinas, nalgúns casos (moitos), facendo un uso abusivo delas. Tamén as
desvantaxes das TICs repercuten sobre o campo da educación, orixinando
distracción nos alumnos.
Pola contra, tamén ten as súas vantaxes. Sérvenos de gran axuda para
calquera investigación e podemos manexala dunha maneira rápida e eficaz.
En definitiva, creo que as TICs igual que a meirande parte dos obxectos ou
ideas, teñen as súas vantaxes e os seus inconvintes. Persoalmente, creo que
Tecoloxía de Informació e Comunicación
Carlos Domínguez Fernández Nº17 1ºBACH C 14
estas novas tecnoloxías nos poden achegar moitos máis pros que contras,
dependendo do seu uso e da súa forma de manexala.