Australija Prirodnogeografske karakteristike I Deo

Australija je najmanji kontinent. Zahvata površinu od 8 541 000 km2 i manja je i od Antarktika. Nalazi se na južnoj zemljinoj hemisferi i južni povratnik je polovi. Najbliža je jugoistočnoj Aziji preko Indonežanskog arhipelaga. Od ostalih konti- nenata je odvajaju hiljade kilometara Indijskog okeana i Pacifika.

Karpentarijski zaliv Poluostrvo Jork Veliki Australijski zaliv Tasmanija Indijski okean Koralsko more Indijski okean Timorsko more Arafursko more Kao i ostali kontinenti na južnoj zemljinoj hemisferi i obala Australije je slabo razuđena. Mogu se izdvojiti dva veća zaliva i poluostrva i jedno ostrvo. Istočno od kontinenata, uz samu obalu, pruža se Veliki koralni greben, dug oko 2 300 km sa preko 6 000 koralnih ostrva. Još su staro- grčki geografi predpostavljali da se na jugu Zemlje nalazi kontinent. Nazvali su ga Južna Nepoznata Zemlja (TERRA AUSTRALIS INCOGNITA). Arhemovo poluostrvo

Holandski kapetan Viljem Janc je 1605.god. otkrio poluostrvo Jork a Abel Tasman 1643.god. južne obale Australije, ostrvo Tasmaniju i Novi Zeland. Čuveni engleski moreplovac Džems Kuk otkrio je istočnu obalu Australije i posle njega počinje britanska kolonizacija ovog kontinenta. Tek je Metju Flinders 1802-1803.god. prvi oplovio Australiju i dokazao da je ona celovito kopno okruženo okeanom. Verna replika broda kojim je Džejms Kuk oplovio istočne obale Australije Karta iz 1583.god. sa prikazom nepoznate zemlje

RELJEF Australija je najravniji i najniži kontinent, srednje visine od samo 215 m. U reljefu se izdvajaju tri veće celine: Zapadnoaustralijska visoravan Centralna ravnica Velike razvodne planine Zapadnoaustralijska visoravan (300- 600 m) zauzima 2/3 kopna. Sa nje se izdižu stare gromadne planine izmenjene dugotrajnom erozijom. Centralna ravnica se pruža južno od Karpenta- rijskog zaliva. To je najniži (100m) i najravniji deo kontinenta. Velike razvodne planine nastale su pre Alpa ali su i tokom alpske orogeneze izdignute i izrasedane. Najviši vrh, Košćuško (2234m), je u Australijskim Alpima, na jugoistoku.

KLIMA Australija je najsušniji kontinent. Najveći deo ima suvu kontinentalnu klimu, a samo 10% teri- torije prima više od 1000 mm padavina god. U tropskom pojasu na istoku jugoistočni pasati donose 1 000 do 1 500 mm padavina. Idući ka zapadu količina padavina opada na 250 do 300 mm. Na jugoistoku vlada umereno topla i vlažna klima a na jugozapadu sredozemna klima sa žarkim i suvim letima i kišnim zimama (500 do 600 mm).

PRIRODNE ZONE U Australiji je jasno izražena zonalnost. U severnim i severoistočnim delovima kontinenta su tropske kišne šume i monsu- nske šume. Na istoku su šume eukaliptusa a u unutrašnjosti se šume proređuju i prelaze u savane, polupustinje i pustinje. Na severozapadu kontinenta nalazi se Velika Peščana pustinja , na jugu Velika Viktorija pustinja a u centralnom delu Simpsonova pustinja. Na krajnjem jugu nalazi se sušni krečnjački plato ,,bez drveća” – Nularbor ravnica. Vegetaciju ovih predela čini bodljikavo i isprepletano žbunje- buš. Pustinjsko zemljište je crvene boje.

Eukaliptusi i akacije su glavne biljne vrste na tlu Australije. Postoji preko 500 vrsta eukaliptusa. Eukaliptusi mogu biti veličine žbunja (5m) ali i u obliku drveća (90m). Imaju neobično lišće. Drvo i lišće eukaliptusa. Dole je akacija

I životinjski svet Australije je zanimljiv. Postoji preko 140 vrsta torbara među kojima se ističu kenguri. Tu je i medvedić koala, rajske ptice, papagaji, zmije...

Neke životinje Australije i Tasmanije.

VODE Australija ima najslabije razuđenu rečnu mrežu. Unutrašnje odvodnjavanje obuhvata 60% teritorije. Najveći rečni sistem ima reka Mari sa pritokom Darling. Za većinu teritorije Australije karakteristični su povremeni tokovi – krikovi. U Australiji postoji veći broj zaslanjenih jezera. Najveće među njima je Erovo jezero.

K R A J