1. Αγάπη προς το χρήμα
Στην αρχαία τραγωδία «Αντιγόνη»
του Σοφοκλέους
2. Το συγκεκριμένο είδος αγάπης εντοπίζεται
σε τρία σημεία σε όλη την τραγωδία.
1. Στους στίχους 221-222 στον λόγο του
Κρέοντα προς τον λαό.
2. Στους στίχους 295-301 όπου μιλάει ο
Κρέοντας στον φύλακα.
3. Στους στίχους 1037-1039 , 1055 όπου
μιλάει ο Κρέοντας με τον Τειρεσία.
3. Οι συγκεκριμένες αναφορές παίζουν ρόλο
στην εξέλιξη του έργου:
1. Όταν μιλάει ο Κρέοντας με τον φύλακα,
ο Κρέοντας εξοργίζεται και ενισχύει την
φρουρά στον νεκρό.
2. Όταν μιλάει ο Κρέοντας με τον Τειρεσία
ο πρώτος εξοργίζει τον δεύτερο ο οποίος
κυριευμένος από θυμό αποκαλύπτει την
προφητεία.
4. Σύμφωνα με τον Κρέοντα η
αγάπη προς το χρήμα
εκδηλώνεται από τους φύλακες
οι οποίοι μπορούν να
δωροδοκηθούν έτσι ώστε να
έρθουν ενάντια στην απόφαση
του Κρέοντα και να θάψουν τον
νεκρό.
Επίσης ο Κρέοντας κατηγορεί
τον Τειρεσία και λέει πως οι
μάντεις είναι φιλοχρήματοι και
διεφθαρμένοι.
5. Ο Κρέοντας λέγοντας τις απόψεις που έχει για
τους μάντεις, ότι δηλαδή είναι φιλοχρήματοι και
διεφθαρμένοι, καταφέρνει να εξοργίσει τον
Τειρεσία και έτσι ο δεύτερος νευριασμένος λέει
μια τρομερή προφητεία για τον Κρέοντα που τον
ταρακούνησε για τα καλά.
6. Ένα χαρακτηριστικό σημείο στο οποίο
διατυπώνεται η αγάπη προς το χρήμα
εντοπίζουμε στα λόγια του Κρέοντα προς τον
φύλακα:
“...αυτό και πόλεις κυριεύει
και ξεσπιτώνει τους
ανθρώπους,
αυτό καθοδηγεί και διαστρέφει
τις δίκαιες γνώμες των
ανθρώπων
ώστε να στρέφονται σε
αισχρές πράξεις...”
7. Το γενικό συμπέρασμα από τα λόγια του Κρέοντα
είναι ότι οι άνθρωποι είμαστε διατεθειμένοι να
διακινδυνεύσουμε τη ζωή μας και να πάμε ενάντια
στους νόμους, να παρανομήσουμε, για τα χρήματα.
Αυτό βέβαια έχει διαχρονική ισχύ, από τα αρχαία
χρόνια το χρήμα πάντα διαφθείρει και εκφυλίζει
τους ανθρώπους και τους κάνει να είναι πρόθυμοι
να κάνουν τα πάντα για να το αποκτήσουν.
