A Tartaruga Tovi
Erase unha vez unha tartaruga chamada Luísa. Esta enamorouse de
Mariño.Foron mozos durante anos e decidironcasar.
Despois duntempo tiveron crías pero só tres sobreviviron,un deles era
Tovi o cal vivía feliz ca súa familia e os seus amigos.
Tovi e o seu pai estaban moi unidos,todos os días saían xuntos a
nadar.
Mariño enxeñáballe moitas cousas ao seu fillo para cando fose maior.
Cando xa era mais grande e empezoua ir ao colexio tiña que ir
nadando.Os seus irmáns burlábanse del porque pensaban que non
nadaba ben.
O pai ,Mariño, saía todas as mañans o arrecife en busca de comida.Un
día tardaba moito en volver. Entonces Tovi o chegar do colexio preguntou
por el súa nai tampouco sabíanada e xa se fixera de noite.
Ao día seguinte, cando Tovi se levantou, Luisa encontrabase moi
preocupadaxa que Mariño ainda non aparecera. Dous días despois
correuse a voz polo barrio que encontraran a Mariño enredado nunha
rede.
A nai entristeceuse moito e estaba tan asustada que non deixaba que
os seus fillos sairan da casa.Cada día,había mais tartarugas que os
visitaban e Tovi non entendía o por que.
Co paso do tempo acabouse enterando que o seu pai morrera.
Tomouno tan mal que non lle apetecíanin saír da casa ,pero tiña claro
que iría por vinganza.
Dous anos despois,undía de colexio como outro calquera díxolle a súa
nai que ía as clases,pero o que súa nai non sabíae que levaba tempo
planeando unha vinganza.
Iba ir en busca do lugar onde atoparan o seu pai morto. De camiño
encontrouse con un peixe que o advertiu de que había moitos plásticos
polo recorrido e que debíater coidado.
Tovi non lle fixo nada de caso ,o único que quería era atopar a quen
matara o seu pai.
Mais tarde encontrouse cun delfínque lle dixo que na praia había
humanos e que deberíater coidado xa que podían facerlle dano.
Chegando xa a praia enredouse cun plástico. Tovi non era capaz de
saír do enredo porque canto máis intentaba moverse para saír,máis se
enredaba.
Empezoua nadar pero chocou con algo e douse a volta.Non era capaz
de respirar ben e cada vez vía máis borroso. Percibiuun humano

achegándose a el pero os ollos cerrábanselle.Cando espertouestaba
na orilla da Praia rodeado de moitas persoas.El asustado meteuse na
súa cuncha. Cando volveu sair xa estaba no mar e veu como os
humanos se despedíandel.
Cando estaba xa de volta na casa non deixaba de pensar porque as
persoas que o axudaron a salvarse eran as mesmas que contaminaban
e con eses actos facían dano o medioambiente.
Adrián Rey López 2ºA
Nuria Núñez Ruibal 2ºA