1.
หลักการอนุรักษ์
ทรัพยากรธรรมชาติ

2.
มีแนวทางการอนุรกษ์ดังนี้
ั
1. การใช้แบบยั่งยืน (sustainable utilization)
หมายถึงการใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างเหมาะสมให้ได้ประโยชน์สูงสุด
เมื่อใช้แล้วเกิดมลพิษน้อยที่สุดหรือไม่เกิดเลย นาของเสียมาใช้ประโยชน์
หรื อ รี ไ ซเคิ ล (Recycle) ถ้ า ในสั ง คม ไม่ ร ะมั ด ระวั ง การใช้
ทรัพยากรธรรมชาติแล้ว จะก่อให้เกิดปัญหาการขาดแคลนทรัพยากร
และปัญหาสิ่งแวดล้อมตามมา ดังนั้นจึงต้องใช้ทรัพยากรธรรมชาติให้
พอดี ซึ่งส่งผลให้เกิดการใช้อย่างยั่งยืนอย่างมีประสิทธิภาพ

3.
2. การกักเก็บ (storage) หมายถึง การรวบรวม
และกักเก็บทรัพยากรที่มีแนวโน้มจะขาดแคลนได้เพื่อเอาไว้ใช้
ในอนาคต เช่น การถนอมอาหาร การทายุ้งฉาง การกักเก็บ
น้า การกักเก็บเพื่อ ความมั่นคง เช่น การกักเก็บรักษาป่าไม้
แร่ น้ามันปิโตรเลียม แก๊สธรรมชาติ ถ่านหิน น้า เป็นต้น

4.
3. การรักษาซ่อมแซม (repair) เมื่อทรัพยากรถูกทาลายโดย
มนุ ษ ย์ หรื อ โดยธรรมชาติ ก็ ต ามมีค วามจ าเป็ น ที่ จะต้ อ งรั กษา หรื อ
ซ่อมแซมให้กลับมาเป็นปกติ เช่น การเติมอากาศในบ่อบาบัดน้าเสียการ
ปลูกป่าทดแทน การเพาะพันธุ์สัตว์ป่าเพื่อนาไปปล่อยกลับสู่ธรรมชาติ

5.
4 . ก า ร ฟื้ น ฟู (rehabilitation) เ มื่ อ
ทรัพยากรธรรมชาติเกิดความเสื่อมโทรมไม่ว่าจะมากหรือน้อย
ก็ตาม จึงจาเป็นต้องมีการฟื้นฟูเพื่อให้อยู่ในสภาพปกติ เพื่อให้
สามารถใช้ทรัพยากรที่ได้อีก และใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
เช่น การเสริมสร้างที่ อยู่ อาศัยให้สิ่งมีชีวิตในทะเล ด้วยการ
สร้ า งแนวปะการั ง เที ย มจากแท่ ง คอนกรี ตหรื อยางรถยนต์
หรือการปลูกป่า เป็นต้น

6.
5. การป้องกัน (prevention) เป็นการหาวิธีป้องกันและ
คุ้ ม ครองเพื่ อ ปกป้ อ งคุ้ ม ครองทรั พ ยากรที่ ก าลั ง ถู ก ท าลาย หรื อ มี
แนวโน้ ม ว่ า จะถู ก ท าลายให้ ส ามารถอยู่ ใ นสภาพปกติ เช่ น การออก
กฎหมายหรื อ พระราชบั ญ ญั ติ คุ้ ม ครอง การรณรงค์ แ ละให้ ค วามรู้
เกี่ยวกับการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ เป็นต้น

7.
การอนุรักษ์
ทรัพยากรต่างๆ

8.
น้้า
1. การใช้น้าอย่างประหยัด นอกจากจะช่วยลดค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับค่า
น้ าลงได้ แ ล้ ว ยั ง ท าให้ ป ริ ม าณน้ าเสี ย ที่ จ ะทิ้ ง ลงแหล่ ง น้ าลดลง และ
ป้องกันการขาดแคลนน้าได้ด้วย
2. การสงวนน้้าไว้ใช้ ในบางฤดูหรือในสภาวะที่มีน้ามากเหลือใช้
ควรมีการเก็บน้าไว้ใช้ เช่น การทาบ่อเก็บน้า การใส่โอ่งน้า การขุดลอก
แหล่งน้า รวมทั้งการสร้างอ่างเก็บน้าไว้เพื่อการเกษตร

9.
3. การพัฒนาแหล่ ง น้้า ในบางพื้น ที่ ขาดแคลนน้ า
จาเป็นที่จะต้ องหาแหล่ง น้าเพิ่มเติม เพื่อให้มีน้ าไว้ใช้ทั้งใน
ครัวเรือนและในการเกษตรได้อย่างเพียงพอ ปัจจุบันการนา
น้าบาดาลขึ้นมาใช้กาลังแพร่หลายมาก แต่อาจมีปัญหาเรื่อง
แผ่นดินทรุด เช่นในบริเวณกรุงเทพฯ ทาให้เกิดดินทรุดได้
จึงควรมีมาตรการกาหนดว่าเขตใดควรใช้น้าใต้ดินได้มาก
น้อยเพียงใด

10.
4. การป้องกันน้้าเสีย การไม่ทิ้งขยะ สิ่งปฏิกูล และสารพิษลง
ในแหล่งน้า น้าเสียที่เกิดจากโรงงานอุตสาหกรรม โรงพยาบาล ควรมี
การบ าบั ด และขจั ด สารพิ ษ ก่อ นที่ จ ะปล่ อ ยลงสู่ แ หล่ ง น้ า การวางท่ อ
ระบายน้าจากบ้านเรือน การวางฝังการก่อสร้างโดยไม่ให้น้าสกปรกไหล
ลงสู่แม่น้าลาคลอง

11.
5. การน้ า น้้ า เสี ย กลั บ ไปใช้ น้ าที่ ไ ม่ ส ามารถใช้ ไ ด้ ใ น
กิจการหนึ่ง เช่น น้าทิ้งจากการล้างภาชนะอาหาร สามารถ
นาไปรดต้นไม้ โรงงานบางแห่งอาจนาน้าทิ้งมาทาให้สะอาด
แล้วนากลับมาใช้ใหม่

12.
ดิน
1. การใช้ดินอย่ า งถูกต้องเหมาะสม การปลูกพืช
ควรคานึงถึงชนิดของพืชที่เหมาะสมกับคุณสมบัติของดิน
การปลูกพืชและการไถพรวนตามแนวระดับเพื่อป้องกันการ
ชะล้างพังทลายของหน้าดิน

13.
2. การปรับปรุงบ้ารุงดิน การเพิ่มธาตุอาหารให้แก่ดิน เช่น การใส่
ปุ๋ยพืชสด ปุ๋ยคอก การปลูกพืชตระกูลถั่ว การใส่ปูนขาวในดินที่เป็นกรด
การแก้ไขพื้นที่ดินเค็มด้วยการระบายน้าเข้าที่ดิน เป็นต้น
3. การป้องกันการเสื่อมโทรมของดิน ได้แก่ การปลูกพืชคลุมดิน
การปลูกพืชหมุนเวียน การปลูกพืชบังลม การไถพรวนตามแนวระดับ
การทาคันดินป้องกันการไหลชะล้างหน้าดิน รวมทั้งการไม่เผาป่าหรือ
การทาไร่เลื่อนลอย

14.
4. การให้ความชุ่มชื้นแก่ดิน การระบายน้าในดินที่มีน้า
ขังออก การจัดส่งน้าเข้าสู่ที่ดินและการใช้วัสดุ เช่น หญ้าหรือ
ฟางคลุมหน้าดินจะช่วยให้ดินมีความอุดมสมบูรณ์

15.
ป่าไม้
1. การก้าหนดเขตการใช้ประโยชน์ที่ดินป่าไม้
2. การอนุ รัก ษ์ ท รัพยากรป่า ไม้ เกี่ย วกับ งานป้ องกั น
รักษาป่า การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและสันทนาการ
3. การจั ด การที่ ดิ น ท้ า กิ น ให้ แ ก่ ร าษฎรผู้ ย ากไร้ ใ น
ท้องถิ่น
4. การพัฒนาป่าไม้ เช่น การทาไม้ การเก็บหาของป่า
การปลู ก ป่ า การบ ารุ ง ป่ า ไม้ การค้ น คว้ า วิ จั ย และ
อุตสาหกรรม การบริหารทั่วไป

16.
สัตว์ป่า
1. กฎหมาย กฎหมายคุ้มครองสัตว์ป่าของไทยที่ใช้
กั น อยู่ เ ป็ น พระราชบั ญ ญั ติ พ.ศ. 2535 ที่ ส าคั ญ คื อ การ
ควบคุมดูแลให้เกิดการปฏิบัติของทุกคนบุคคลเป็นไปตาม
กฎหมาย

17.
2. การควบคุมสัตว์ที่กินสัตว์อื่นเป็นอาหาร มาตรการนี้ใช้ปฏิบัติ
กันมากในระยะของการจัดการสัตว์ป่าในสหรัฐอเมริกา หลายครั้งที่มี
การให้รางวัลสาหรับการฆ่าสัตว์ที่กินสัตว์อื่น
3. การพัฒนาที่อยู่อาศัย แนวทางการจัดการสัตว์ป่าที่ดีที่สุดใน
ปัจจุบันคือ เพิ่มที่อยู่อาศัย พร้อมกับปรับปรุงคุณภาพที่อยู่อาศัยที่มีอยู่
ให้ดีขึ้น เพราะว่าไม่ว่าจะออกกฎหมายคุ้มครองสัตว์ป่าควบคุมสัตว์ที่กิน
สัตว์ ขยายพันธุ์เทียม หรือนาสัตว์จากที่อื่นเข้ามาเลี้ยง สัตว์ป่าก็ยังคง
อยู่ในอันตราย ถ้าขาดที่อยู่อาศัย

18.
4. การรณรงค์ เ ผยแพร่ ป ระชาสั ม พั น ธ์ ให้ เ ห็ น
ความสาคัญในการอนุรักษ์สัตว์ป่าอย่างจริงจัง
5. การไม่ล่ าสัตว์ป่า ไม่ควรมีการล่าสัตว์ป่าทุกชนิด
ทั้งสัตว์ป่าสงวนและสัตว์ป่าคุ้มครอง เพราะปัจจุบันสัตว์ป่า
ทุกชนิดได้ลดจานวนลงอย่างมากทาให้ขาดความสมดุลทาง
ธรรมชาติ

19.
6. การป้องกัน ไฟป่ า ไฟป่ านอกจากจะทาให้ป่ าไม้ สั ตว์ป่ าถู ก
ทาลายแล้วยังเป็นการทาลายแหล่งอาหารและที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่า
ด้วย
7. การปลูกฝังการให้ความรักและเมตตาต่อสัตว์อย่างถูกวิธ ี สัตว์
ป่าทุกชนิดมีความรักชีวิตเหมือนกับมนุษย์ การฆ่าสัตว์ป่า การนาสัตว์
ป่ามาเลี้ยงไว้ในบ้านเป็นการทรมานสัตว์ป่าซึ่งมักไม่มีชีวิตรอด

20.
8. การเพาะพั น ธุ์ สั ต ว์ ป่ า ที่ ก้ า ลั ง จะสู ญ พั น ธุ์ ห รื อ มี
จ้านวนน้อยลง ควรมีการเพาะพันธุ์ขยายพันธุ์ให้มีจานวน
เพิ่มขึ้น เพื่อเป็นการทดแทนและเร่งให้มีสัตว์ป่าเพิ่มขึ้น

21.
แร่ธาตุ
1. การใช้แร่ธาตุอย่างประหยัด ในการทาเหมือง
แร่บางอย่างนั้นบางทีทรัพยากรแร่ธาตุที่ได้มาอาจมีหลาย
ชนิ ด ดั ง นั้ น จึ ง ควรจะพยายามใช้ ใ ห้ คุ้ ม ค่ า ทุ ก ชนิ ด อย่ า ง
ประหยัดและลดการสูญเปล่า

22.
2. การส้ารวจแหล่งแร่ ควรมีการเร่งรัดการสารวจทรัพยากรแร่
ธาตุ ใ ห้ ค รอบคลุ ม ทั่ ว ประเทศ เพื่ อ ประโยชน์ ใ นการวางแผนการใช้
ประโยชน์อย่างคุ้มค่า
3. การใช้ แ ร่ ช นิ ด อื่ น ทดแทน พยายามหาแร่ ธ าตุ อื่ น ๆ มาใช้
ทดแทนแร่ที่ใช้กันมาก อาทิการใช้อลูมิเนียมแทนเหล็ก

23.
4. น้าแร่ที่ใช้แล้วกลับมาใช้อีก อาทิภาชนะเครื่องใช้ที่เป็น
อลูมิเนียมบางอย่างที่หมดสภาพการใช้แล้วสามารถนากลับมา
หลอมใช้ใหม่ได้อีก
5. การจัดเก็บภาษีและค่าภาคหลวงแร่ ต้องให้สอดคล้อง
กับจานวนแร่และราคาของแร่ด้วย

24.
พลังงาน
1. ใช้พลังงานอย่างประหยัด เช่น การใช้พลังงาน
ไฟฟ้าถ้าไม่ใช้ปิดสวิตช์ ถอดปลั๊กให้เรียบร้อย
2. หาแหล่งพลังงานทดแทนแหล่งพลังงานที่มีอยู่
เดิม เช่น พลังงานลม พลังงานแสงอาทิตย์ เป็นต้น

25.
ป่าชายเลน
1. การใช้ประโยชน์อย่างยาวนาน ปัจจุบันพื้นที่ป่า
ชายเลน ได้ถูกทาลายลงอย่างมากโดยเฉพาะจากการตัดถนน
การทานากุ้ง ดังนั้นจึงควรมีมาตรการที่เหมาะสมในการใช้
ประโยชน์ป่าชายเลน
2. การปลู ก ป่ า ควรมี ก ารฟื้ น ฟู ป่ า ชายเลนที่
เสื่ อ มสภาพ การปลู ก สร้ า งป่า ชายเลนขึ้ น ใหม่ ใ นบริ เ วณที่
สภาพแวดล้อมเอื้ออานวย

26.
ปะการัง
1. ไม่เก็บปะการังที่หักหรือเก็บขึ้นมาจากท้องทะเล
ชี วิ ต นั บ ร้ อ ยนั บ พั น ชี วิ ต ที่ ต้ อ งตายลงจากโครงสร้ า งของ
ปะการังที่ต้องใช้เวลานับร้อยนับพันปีในการเจริญเติบโต และ
การเสื่อมสลายของปะการังนั้นนาไปสู่ผลของการเสื่อมสูญ
อาหารจากทะเลในอนาคต เพราะปะการังเป็นที่อยู่อาศัยของ
ชีวิตจากท้องทะเล เราจึงไม่ควรเก็บ ซื้อปะการังมาเป็นของที่
ระลึก หรือประดับตู้ปลา

27.
2. ไม่ทิ้งสมอเรือในแนวปะการัง การทอดสมอเรือในแนว
ปะการังเพื่อจอดเรือในแต่ละครั้งจะสร้างความเสียหายให้กับปะการัง
ปัจจุบันได้มีการแก้ไขโดยการวางทุ่นเพื่อผูกเรือแทนการทอดสมอเรือ
เพื่อการคุ้มครองปะการัง
3. ไม่ทิ้งขยะ นักท่องเที่ยวและประชาชนทั่วไปต้องไม่ทิ้งขยะ
และเศษสิ่งของลงท้อ งทะเล เพราะธรรมชาติจ ะสวยงามได้ต ลอดไป
ตราบเท่าเราไม่เข้าไปทาลาย

28.
4. ประชาสัมพันธ์ให้มีการตระหนักถึงคุณค่าของ
ทรัพยากรปะการัง โดยให้มีการศึกษาและเผยแพร่ความรู้และ
คุ ณ ค่ า ของปะการั ง ให้ กั บ บุ ค คลทุ ก ประเภท ทั้ ง ในระดั บ
ท้องถิ่นและระดับชาติ ในการป้องกันและฟื้นฟูปะการัง
5. ส่งเสริมให้กลุ่มชุมชน องค์กรเอกชนสมาคมหรือ
ชมรมการท่ องเที่ ย ว ร่วมกั นจัดกิ จกรรมในเรื่องการรักษา
ความสะอาด เพื่อการคุ้มครองปะการัง

29.
อ้างอิง
http://www.krumonbs.ob.tc/html/09.html
http://www.rmuti.ac.th/user/thanyaphak/Web%20EMR
/Web%20IS%20Environment%20gr.3/page15_tem.htm
http://www.rmuti.ac.th/user/thanyaphak/Web%20EMR
/Web%20IS%20Environment%20gr.3/page21_tem.htm
http://www.rmuti.ac.th/user/thanyaphak/Web%20EMR
/Web%20IS%20Environment%20gr.3/page22_tem.htm

30.
สมาชิก
นายพงศธร หวลสวาสดิ์ เลขที่ 13
นายสถาพร ทองใบ เลขที่ 15
นางสาวรุ่งฤดี พูลก้าลัง เลขที่ 18
นางสาวชฏาภรณ์ มากบุญ เลขที่ 25
นางสาววิไลลักษณ์ เขมารมย์ เลขที่ 27
นางสาวศิริวิมล แสนสวัสดิ์ เลขที่ 31