1. VOCABULARIO: partes da casa e nomes vaixela.
FORMACIÓN ADXECTIVOS.- fórmanse engadindo sufixos aos substantivos,
adxectivos ou verbos:
labor+able --> laborable verde + oso --> verdoso comer + ible --> comible
fame + ento --> famento barba + udo --> barbudo
FIGURAS LITERARIAS: A PERSONIFICACIÓN
A personificación é unha figura literaria que consiste na atribución de calidades
humanas a cousas, animais ou fenómenos e elementos da natureza.
O libro comeu as letras.
Un libro é un obxecto que non posúe vida, é inerte, polo que ao atribuírlle calidades
físicas estamos personificándoo.
Os pronomes persoais serven para nomear persoas, animais ou cousas, sen
empregar o substantivo. Poden ser suxeito ou complemento directo e indirecto.
Poden ser de 1ª (quen fala), 2ª (con quen fala) ou 3ª persoa(de quen se fala).
Tónicos (teñen acento, poden ir sos e son suxeito)
Átonos (sen acento, acompañados dun verbo)
A colocación normal do pronome átono é detrás do verbo.
Comín a mazá pola mañá. Xiana comeuna pola tarde.
Pero en oracións negativas, interrogativas ou detrás de certas partículas (que, se)
e adverbios (quizais, talvez, xamais, nunca, xa, sempre, aquí, alí,...) vai antes.
As laranxas non as quero verdes (negativa)
Quen che dixo iso? (interrogativa)
Xa o preguntei onte. Aquí o tés! Sempre me toca a min o peor!
En galego existen os grupos cultos cc e ct. Hai palabras da mesma familia que
teñen estes dous grupos:
extracto → extracción
Escríbense con cc e ct as palabras nas que o grupo culto está precedido polas
vogais a, e, o.
adxectivo, cocción, acción, acto, hectómetro, acceso.
Escríbese un só c ou soamente o t se lles preceden as vogais i e u.
dicionario, redución, construtor
Estas regras teñen excepcións, xa que algunhas palabras cultas conservan os
grupos cc e ct ou cambia a vogal en troques de desaparecer:
doutoral, ficción, adicción, pictórico