1. Os nomes ou substantivos fórmanse ao engadirlles sufixos a outros nomes, a
adxectivos e a verbos.
libro (substantivo) + -eiro: libreiro
comer (verbo) + -dor: comedor
limpo (adxectivo) + -ura: limpadura
Como xa sabes, os substantivos son palabras que nos serven para designar
persoas, animais, cousas ou sentimentos.
Segundo o seu significado poden ser propios e comúns. Os comúns, á súa vez,
poden ser concretos ou abstractos, individuais ou colectivos, contables ou non
contables. Os substantivos teñen xénero (masculino/feminino) e número
(singular/plural).
Os substantivos masculinos rematados en -o e en -e, cambian esa vogal por -a.
Os que rematan en vogal tónica ou consoante que non sexa -n engaden -a.
Os rematados en -án en masculino, cambian -án por -á.
Cando o masculino remata en -ón, cambian por -oa.
Algúns substantivos teñen forma distinta para masculino e feminino.
Case todos os substantivos teñen singular e plural; aínda que hai algúns que só
teñen singular (mel), outros só teñen plural (maniotas) e outros teñen a mesma
forma para o singular e o plural (xoves).
Os substantivos que rematan en vogal ou en -n engaden -s.
Os monosílabos rematados en -l engaden -es.
Os agudos de máis dunha sílaba rematados en -l cambian o -l por -is.
Os que rematan en consoante distinta de -n engaden -es.
As compostas en que o segundo elemento é un monosílabo engaden -es.
A comparación é unha figura literaria que consiste en presentar dúas persoas,
cousas ou animais distintos que teñen algo en común. Para comparar empréganse
estas palabras: como, parécese a, semellante a...
Panchito era negro como o pote.
A metáfora é unha figura literaria que consiste en presentar como iguais dous
termos diferentes.
O disco vermello que asomaba polo horizonte (sol)
Os adxectivos expresan as calidades en diferente grao ou intensidade. Estes
graos son tres:
Grao positivo: é aquel que ofrece información sobre a calidade do substantivo
ou nome.
Grao comparativo: compara calidades entre dous elementos. Pode ser de
superioridade (máis+do que; máis+ca; máis+que), de igualdade (tan+como;
tan+coma), e de inferioridade (menos+do que; menos+ca; menos+que).
Grao superlativo: atribúe unha calidade no seu grao máis alto.
-Con moi + adxectivo.
Os furacáns son moi malos para os mariñeiros.
-Adxectivo rematado en -ísimo/a.
Os furacáns son malísimos para os mariñeiros.
A letra x ten dous sons, nalgunhas palabras pronúnciase como xe (xersei, xarda,
xerra) e noutras pronúnciase como ks (éxtase, axila, taxa).
.-Escribimos con x as palabras que empezan por extra- (prefixo = fóra/moi)
.- As palabras que comezan por estra- (cando non é prefixo) escríbense con s.
.- Escribimos con s as palabras escusa e escavar e os seus derivados.
.- Hai palabras que cambian de significado segundo se escriban con s ou x:
espiar / expiar sesta, sexta misto, mixto esperto, experto
esterno, externo esterno, externo
Algúns adxectivos teñen formas especiais para o comparativo de superioridade:
Formación feminino
Formación plural
