Συντακτική ανάλυση του κειμένου "Η Ελένη και η καταστροφή της Τροίας" - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα Γ' Γυμνασίου

1. Αρχαία Ελληνική Γλώσσα
Γ΄ Γυμνασίου
Συντακτική ανάλυση
Ενότητα 1
Η Ελένη και η καταστροφή της
Τροίας
Συκιώτη Φλωρέττα - 4ο Γυμνάσιο Ρεθύμνου

2. Εἰ ἐν Ἰλίῳ Ἑλένη ἦν, ἀπέδοντο ἂν αὐτὴν τοῖς Ἕλλησιν οἱ Τρῶες, ἑκόντος
γε ἢ ἄκοντος Ἀλεξάνδρου. Οὐ γὰρ δὴ οὕτω γε φρενοβλαβὴς ἦν ὁ Πρίαμος
οὐδὲ οἱ ἄλλοι Τρῶες, ὥστε τοῖς σφετέροις σώμασι καὶ τοῖς τέκνοις καὶ τῇ
πόλει κινδυνεύειν ἐβούλοντο, ὅπως Ἀλέξανδρος Ἑλένῃ συνοικῇ. Εἰ δέ τοι
καὶ ἐν τοῖς πρώτοις χρόνοις ταῦτα ἐγίγνωσκον, ἐπεὶ πολλοὶ μὲν τῶν
ἄλλων Τρώων, μάλιστα δὲ οἱ αὑτοῦ υἱεῖς, ὁπότε συμμίσγοιεν τοῖς
Ἕλλησιν, ἀπώλλυντο, Πρίαμος, εἰ καὶ αὐτὸς Ἑλένῃ συνῴκει, ἀπέδωκεν
ἂν αὐτὴν Μενελάῳ, ἵνα αὐτὸς καὶ οἱ ὑπήκοοι αὐτοῦ ἀπαλλαγεῖεν τῶν
παρόντων κακῶν. Ἀλλ' οὐ γὰρ εἶχον Ἑλένην ἀποδοῦναι οὐδὲ λέγουσιν
αὐτοῖς τὴν ἀλήθειαν ἐπίστευον οἱ Ἕλληνες, ὡς μὲν ἐγὼ γνώμην
ἀποφαίνομαι, τοῦ δαιμονίου παρασκευάζοντος ὅπως πανωλεθρίᾳ
ἀπολόμενοι καταφανὲς τοῦτο τοῖς ἀνθρώποις ποιήσωσι, ὡς τῶν
μεγάλων ἀδικημάτων μεγάλαι εἰσὶ καὶ αἱ τιμωρίαι παρὰ τῶν θεῶν.

3. Εἰ ἐν Ἰλίῳ Ἑλένη ἦν,
Δευτερεύουσα υποθετική πρόταση
ΡΥΕπιρ. Πρ. Τόπου

4. ἀπέδοντο ἄν αὐτήν τοῖς Ἕλλησιν
οἱ Τρῶες,
(ὄντος)
ἑκόντος γε ἤ ἄκοντος Ἀλεξάνδρου
Κύρια πρόταση
Υ
Ρ
Ε.ΑΑ. Α
Υ
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΑ
Γεν. Απόλυτη – Τροπική ΜΤΧ

5. Οὐ γάρ δή οὕτω γε φρενοβλαβής
ἦν ὁ Πρίαμος οὐδέ οἱ ἄλλοι Τρῶες
Κύριες προτάσεις
(ἦσαν φρενοβλαβεῖς)
Ρ Υ
Κ
Υ
ΚΡ
Επιθ. Πρ.
Επιρ. Ποσού

6. ὥστε τοῖς σφετέροις σώμασι
καί τοῖς τέκνοις καί τῇ πόλει
κινδυνεύειν ἐβούλοντο,
Δευτερεύουσα συμπερασματική πρόταση
Ρ
ὁ Πρίαμος - οἱ Τρῶες
Υ Υ
Τελικό Απαρέμφατο
Ταυτοπροσωπία
Α
Α
Α Α
Επιθ. Πρ.

7. ὅπως Ἀλέξανδρος Ἑλένῃ συνοικῇ
Δευτερεύουσα τελική πρόταση
Ρ
Υ Α

8. Εἰ δέ τοι καί ἐν τοῖς πρώτοις
χρόνοις ταῦτα ἐγίγνωσκον,
Δευτερεύουσα υποθετική πρόταση
Ρ
ὁ Πρίαμος - οἱ Τρῶες
Υ
ΑΕμπρ. Χρόνου
Επιθ. Πρ.

9. ἐπεί πολλοί μέν τῶν ἄλλων Τρώων,
μάλιστα δέ οἱ αὑτοῦ υἱεῖς,
ἀπώλλυντο
Δευτερεύουσα χρονική πρόταση
Ρ
Υ
Υ
Γεν. Διαιρ.Επιθ. Πρ.
Επιρ. Ποσού
Γεν. Κτητική
Επιθ. Πρ.

10. ὁπότε συμμίσγοιεν τοῖς Ἕλλησιν,
Δευτερεύουσα χρονικοϋποθετική πρόταση
Ρ
οἱ Τρῶες
Υ
Α

11. εἰ καί αὐτός Ἑλένῃ συνῴκει,
Δευτερεύουσα εναντιωματική πρόταση
Ρ
Υ
Α
ὁ Πρίαμος
Κατ. Πρ.

12. Πρίαμος ἀπέδωκεν ἄν αὐτήν
Μενελάῳ,
Κύρια πρόταση
ΡΥ Α. Α
Ε. Α

13. ἵνα αὐτός καί οἱ ὑπήκοοι αὐτοῦ
ἀπαλλαγεῖεν
τῶν παρόντων κακῶν.
Δευτερεύουσα τελική πρόταση
Ρ
Υ Υ
Α
Γεν. Αντικειμενική
(υπακούνε αυτόν)
Επιθ. Πρ.

14. Ἀλλ’ οὐ γάρ εἶχον Ἑλένην
ἀποδοῦναι
Κύρια πρόταση
Ρ
Πρίαμος - οἱ ὑπήκοοι
Υ
Α
Υ
Α
Τελικό Απαρέμφατο
Ταυτοπροσωπία

15. οὐδέ λέγουσιν αὐτοῖς τήν ἀλήθειαν
ἐπίστευον οἱ Ἕλληνες
τοῦ δαιμονίου παρασκευάζοντος
Κύρια πρόταση
Ρ Υ
ΑΕναντ. Μτχ
ΑΥ
Αιτ. Μτχ. ΑπόλυτηΥ

16. ὡς μέν ἐγώ γνώμην ἀποφαίνομαι
Δευτερεύουσα αναφορική πρόταση
ΡΥ Α

17. ὅπως πανωλεθρίᾳ ἀπολόμενοι
καταφανές τοῦτο τοῖς ἀνθρώποις
ποιήσωσι,
Δευτερεύουσα τελική πρόταση
Ρ
Οὗτοι
Υ
Α
Κατηγορούμενο
Τροπ. ΜΤΧΕπιρ. Τρόπου
Δοτ. Αντικειμενική
(σε ποιους;)

18. ὡς τῶν μεγάλων ἀδικημάτων
μεγάλαι εἰσί καί αἱ τιμωρίαι
παρά τῶν θεῶν.
Δευτερεύουσα ειδική πρόταση ως επεξήγηση στο τοῦτο της
προηγούμενης πρότασης
Ρ ΥΚ
Γεν. Αντικ.
(τιμωρούν τα αδικήματα)Επιθ. Πρ.
Εμπρόθ. Προέλευσης