2. Os outros como reflexo indispensable na nosa
vida, confróntanos con cousas ás veces descoñecidas de
nós mesmos. De ai o inferno ao que Sartre fai referencia.
Non hai un lugar máis aterrador que aquel que nos
desnuda, enfróntanos coas nosas debilidades. O outro
tamén se move por si mesmo, polas súas propias
necesidades, e os desexos e finalmente descubrimos que
ese outro forma parte tamén de nós. E preferimos ese
inferno á soidade absoluta. Di Susan Sarandon no seu
personaxe de película, que a principal razón pola que a
xente se casa, e porque necesitamos un testigo da nosa
vida, alguén ao que non lle pase desapercibido a nosa
existencia.
Pero, necesitamos algo máis : podemos vivir illados das
demais persoas?
3. Según Sartre, o inferno son os outros, entón poderiamos vivir illados
dos demais, xa que son eles os que nos perxudican.
Entón, se os nosos vínculos cas persoas cercanas son retorcidos ou
teñen malas intencións, o outro non pode ser outra cousa máis que o
Inferno. Por qué?
Xa que os outros, son o máis importante na nosa vida, son o fondo de
todo para o noso propio coñecemento de nós mesmos, xa que son eles
os que opinan e con cuxas opinións intentamos favorecelos.
Cando nos detemos a pensar a cerca do noso interior, cando tratamos
de coñecernos, cando nos miramos a un espello, no fondo estamos
utilizando a idea que outros teñen de nós mesmos, xuzgámonos cos
medios que os outros teñen e os cales, sírvennos para xudgarnos a nós
mesmos.
4. Isto significa que : se as nosas relacións ou vínculos son
malos, sometémonos a unha total dependencia do outro e por
iso, isto é o inferno.
Hoxe en día, existe moita xente que está no inferno, xa que
preocúpalle ou son dependentes da opinión dos outros; pero isto
non quere dicir que non se podan soster outro tipo de relación cos
outros, isto simplemente marca, a importancia de todos os outros
para cada un de nós.
Estamos cheos de pensamentos de nós mesmos que son opinións
dos demais, ás veces nin sequera certas, xa que hai xente que si que
é o inferno realmente. Vivir illados desas persoas, nese caso sería
conveniente. Pero Sartre non nega que non se poida vivir con
eles, senón que todo iso condiciónanos.
5. Gustavo Adolfo Bécquer (1836-1870)
<<A soidade é o imperio da conciencia>>
Según Bécquer di que a soidade é necesaria, non só para
encontrarnos con nós mesmos, senón para encontrar nela o
verdadeiro rostro dos demais. Entón a soidade é ámbito necesario
para un encontro máis profundo. Na soidade, a conciencia vive a súa
propia soberanía, o seu imperio, sen supeditarse aos vínculos ou
relacións á que nos leva a vida cotián.
6. Tamén gustaríame resaltar o
poema, la Oda o la vida retirada
de Fray Luis León, nela fálase
da soidade como algo
deseado, positivo, da
tranquilidade na vida do campo
en contraposición da vida na
cidade.
E entre pinturas resaltaría A
silla de Van Gogh. É unha
pintura na que expresa a
soidade despois de que o seu bo
amigo Gauguin volva a París.
7. << Do mesmo xeito que antes, cando me separei de
meus pais, non puiden conformarme co que tiña, agora
tamén tiña que marchar e abandonar a posibilidade de
facerme un home rico e próspero, coa miña nova
plantación, en pos dun desexo absurdo e irracional de
aumentar a miña fortuna máis rapidamente do que a
natureza admitía. Foi así como, pola miña culpa, volvín
naufragar no abismo máis profundo da miseria, ao que
puidese caer home algún ou, fose capaz de soportar. >>
(Robinson Crusoe)
8. Este foi un mariñeiro de York, que nunha expedición é
capturado e convértese en esclavo. Máis adiante o
barco naufraga e el convértese no único supervivente.
Chega a unha illa onde, a primeira vista está so. Ten
que adaptarse a soidade que acabarao facendo, pero
despois ao encontrar a un home, Viernes, pasa mellores
momentos. Con isto, expresa que poder si que se pode
vivir illado, aínda polas dificultades que isto conleva.
Pero isto non quita, que nos sintamos máis
seguros, contentos con compañía.
9. Vantaxes
Evitar ruido
Evitar insultos, opinións desagradables
das persoas que nos rodean, que poden
facernos cambiar.
Evitar problemas de
economía, política…
Facer o que queiramos, sen que
ninguén nos diga o contrario.
10. Ruido (Efectos)
O principal efecto é a perda
de audición
Alteracións das actividades
como o reposo e o sono
Os ruidos repentinos provocan
interrupcións da
actividade, constricción
dos vasos
sanguíneos, aumento do ritmo
cardíaco…
11. Problemas de economía/política
Como satisfacer as
necesidades dos seus
compoñentes, que son
ilimitadas, por medio duns
recursos que son
escasos?
Abuso de poder, mala
utilización dos
recursos, mal empleo das
reservas internacionais…
12. Inconvintes
Disfrutar dos pequenos detalles en
familia.
Fora xogos en
grupo, festas, celebracións…
Poder ter unha familia, ver medrar aos
teus fillos…
Finalidades coas que queremos
algo, por exemplo, os cartos para
manter aos nosos fillos. Sen
persoas, nada disto pode ocurrir.
13. Familia
Disfrutar os momentos
de
familia, reunións, alegrí
as,celebracións…
Ver medrar aos teus
fillos, cun bo
traballo, ver aos teus
netos…
Ter unha boa
casa, cunha boa
esposa e un bo
14. Para o meu parecer, é posible sobrevivir sos no mundo, xa que para
a especie humana, a maioría das cousas que un se propón poden
conseguilas. Xa que sen demais persoas existentes sería doado
conseguir todo o que queiras, pero non sería o mesmo. Poñamos un
exemplo: o sacar boas notas falo para o día de mañá ter un
traballo, pero se non existe esa competencia a satisfacción propia
xa non existe, nin poder gozar ver aos teus pais orgullosos.
Poder, claro que se pode, ao principio pode costar adaptarse, e
pensaremos na paz, tranquilidade sen ruido e molestias ao teu
arredor, pero ao fin e ao cabo, os humano sempre queremos
conseguir algo cun obxectivo; ven sexa por alegría propia, ou por a
alegría dos que nos rodean. Pero non sería o mesmo ter un bo
coche se non tes a alguén ao que restregarllelo, tampouco
gustaríache ter a mellor casa, se non estás coa túa familia…
15. Tamén, ao vivir illados, non poderemos gozar de aspectos
extraordinarios que ten a nosa vida. Pasaremos o resto da
vida, cunha rutina, sen pizca de alegría, ás veces falando.
Non poderemos enamorarnos, ver aos nosos fillos medrar, estar
orgullosos do noso traballo, e os nosos pensamentos xirarán en
torno a ese concepto, que pasaría se vivise con alguén?
16. Vivir sos tamén pode traer consigo diversos problemas mentais como
sufrir depresión. Pero tamén hai que establecer unha clara
diferencia entre estar so e sentir soledade. Primeiro podes vivir
illado do resto das persoas e sentirte feliz, tranquilo, sen
preocupacións ao ter redor… Pero este estado de ánimo pode durar
meses ou incluso anos, pero na miña opinión sempre vai haber un
momento no que vas precisar de alguén en quen apoiarte ao teu
carón.
E segundo estudos realizados pola Organización Mundial da Saúde
(OMS), unha de cada catro persoas, é dicir, o 25%, pode ter
depresión nalgún momento da súa vida se vive so.
Entón, imaxinémonos que esa persoa non ten durante moito tempo a
ninguén o seu redor. Como se debe sentir?, a quen recorrería en
momentos críticos?.
17. Como conclusión e despois de recibir diversas informacións, penso
que o feito de vivir illados depende de como é a persoa en si.
Pero, esto non quita que a actitude dunha persoa vaiase modelando
co tempo e que durante anos de soidade non acabe como se
mencionou anteriormente por padecer unha depresión. Este é un
tema controvertido no que poden existir moitas opinións e nos
que, como vimos existen varias opinións diferentes. En torno a
miña creo que a familia é un dos aspectos moi importantes aos que
unha persoa costalle deixar, pero claro, se tes a mala sorte de non
tela, pois a soidade pode ser un medio polo que poidas escapar ou
huir. É ç ter unha resposta ou si ou non, xa que como dixen no
comenzo depende de cada persoa, e sei perfectamente que no meu
caso sería un non rotudo, non podo vivir illada das demais
persoas, é dicir, non ter conversacións, estar coa miña
familia, amigos ou simplemente dialogar. Iso é todo.