1.
1Αυτοεικόνα – αυτοεκτίμησηΓΕΛ ΚΑΡΕΑ 2012-2013 Υπεύθυνη καθηγήτρια: Κριπαροπούλου ΑντιγόνηΒ’ Λυκείου

2.
2Καλυβιώτης ΜιχάληςΚανδύλη ΓεωργίαΝτίνε ΛέντιΠαύλου ΧρήστοςΣιαμέτη ΕλένηΤσακατούρα Αγγελική

3.
3ΠερίληψηΗ αυτοεικόνα, δηλαδή η υποκειμενική άποψη που έχειένα άτομο για τον εαυτό του είναι η σπουδαιότερη πτυχήτης διαμόρφωσης της προσωπικότητας του και παίζεισημαντικό ρόλο στην Ψυχοσύνθεση του. Η αυτοεικόνασυνδέεται με την αυτοεκτίμηση, της οποίας τα επίπεδακαθορίζονται από την αξία που αποδίδει το άτομο στονεαυτό του, σε συνδυασμό με την άποψη που έχουν οιάλλοι για αυτό(σημαντικοί άλλοι). Οι σημαντικοί άλλοισχετίζονται άμεσα με τον κατοπτρικό εαυτό, καθώς είναιο τρόπος που το άτομο φαντάζεται ότι το βλέπουν . Έτσι,είναι πιθανόν να εμφανιστεί η αυτοεκπληρούμενηπροφητεία, δηλαδή η επιβεβαίωση μιας αρχικήςυπόθεσης του ατόμου, η οποία επηρεάστηκε από τησυμπεριφορά του.Πίνακας περιεχομένων1. Αυτοεικόνα2. Κατοπτρικός εαυτός3. Η ζωή ως μια παράσταση…4. Αυτοεκπληρούμενη προφητεία5. Αυτοεκτίμηση

4.
4Πρόλογος - ΕρωτήσειςEρωτήματα προς απάντηση1. Το θέμα της ομάδας: Αυτοεικόνα, αυτοεκτίμηση καιπαράγοντες που συντελούν στην διαμόρφωση τους.Βρήκαμε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη διερεύνηση τωνπαραγόντων που συντελούν στη διαμόρφωση τηςαυτοεικόνας και της αυτοεκτίμησης ,καθώς αποτελούνσημαντικές πτυχές της ανθρώπινης προσωπικότητας.Παράλληλα, η καλλιέργεια της θετικής αυτοεικόνα-αυτοεκτίμηση βοηθά το άτομο ώστε να αποκτήσειισορροπημένη σχέση με τον εαυτό του και τους άλλους.2. Σκοπός της έρευνας: Εμπλουτισμός γνώσεων γύρω απότο συγκεκριμένο αντικείμενο, εμβάθυνση στις έννοιες πουπροαναφέρθηκαν και γενικότερη εισαγωγή σε τομείς τηςψυχολογίας.

5.
53. Αναμενόμενο αποτέλεσμα: Απόκτηση επαρκώνγνώσεων σχετικά με το θέμα που αναλάβαμε, ουσιαστικήγνωριμία με τον εαυτό μας και την ψυχοσύνθεση μας καικαλή λειτουργία της ομάδας λόγω της αποδοτικήςσυνεργασίας των μελών.4. Διάρθρωση έρευνας: Η έρευνα μας διεκπεραιώθηκεμέσω αναζήτησης πληροφοριών σε διάφορες πηγές,εσωτερικού προβληματισμού. Συμμετοχή σεδραστηριότητα; όπως μελέτη περιπτώσεων,αυτοσχεδιασμοί και παιχνίδια ρόλων μέσα απόβιωματικές δράσεις.

6.
6Θεωρητικό Μέρος -Προβληματική του ΘέματοςΑυτοεικόναΟρισμός: Η αυτοεικόνα είναι η εικόνα που έχουμε για τονεαυτό μας δηλαδή για το ποιοι, συνειδητά είμαστε, για τοποια θεωρούμε ότι είναι τα φυσικά και ψυχολογικά μαςχαρακτηριστικά, ποια είναι τα προσόντα μας και ποιες οιαδυναμίες μας. Η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μαςαποτελείται από το σύνολο των αξιών και αντιλήψεωνπου διαμορφώνουν την προσωπική μας στάση προς τηζωή. Τι είναι όμως αυτό που διαμορφώνει την αυτοεικόναμας; Ποιοι παράγοντες συμβάλλουν σ’ αυτήν τηνδιαμόρφωση; Λειτουργούν οι «άλλοι» ως καθρέφτες,μέσα στους οποίους βλέπουμε τον εαυτό μας; Είναι ηενδοσκόπηση που κάνουμε μόνοι μας; Ή μήπως είναι ταβιώματα που κουβαλάμε μέσα μας; Η ενδοσκόπηση είναιένα από τα βασικά κλειδιά για να ξεκλειδώσουμε τοναληθινό μας εαυτό και να οδηγηθούμε στην αυτογνωσία.Η αυτογνωσία διαμορφώνει αποφασιστικά την εικόνα τουεαυτού μας. Ενδοσκόπηση μπορεί να προσφέρει κάποιαμέθοδος αυτοσυγκέντρωσης (π.χ γιόγκα, ύπνωση), η

7.
7ατομική ή ομαδική ψυχοθεραπεία, ομάδες αυτογνωσίας,η θρησκευτική πίστη. Όποια μέθοδο και αν ακολουθήσεικανείς, το σίγουρο είναι ότι χωρίς να στρέψει το βλέμμαστις εσωτερικές, βαθιές του σκέψεις και στα κρυφά τουσυναισθήματα, δεν μπορεί να προσεγγίσει την γνώση τουεαυτού του. Η επιρροή των γύρω μας είναι ένας ακόμηπαράγοντας που διαμορφώνει καταλυτικά τηναυτοεικόνα. Η θεωρία της κοινωνικής σύγκρισης του LeonFestinger(1954)αναφέρει, ότι όταν το άτομο δεν είναισίγουρο για τον εαυτό του, τότε αξιολογεί τις προσωπικέςτου δεξιότητες και διαμορφώνει την γνώμη τουσυγκρίνοντας τον εαυτό του με τους άλλους καισυγκεκριμένα με αυτούς που φαίνεται να του μοιάζουν σεσυγκεκριμένους τομείς. Π.χ ο γονιός που αντιμετωπίζειπροβλήματα με την πειθαρχία του 6χρονου παιδιού τουκαι αναρωτιέται, αν η στάση του ενισχύει ήαποδυναμώνει την πειθαρχία (αυτοεικόνα γονιού), είναιπιο πιθανό ότι θα συζητήσει ή θα αναζητήσει μιασυμβουλή σ’ έναν κύκλο ανθρώπων που είναι περίπουτης δικής του ηλικίας και κοινωνικοοικονομικήςκατάστασης (κοινωνική σύγκριση). Η εικόνα του εαυτούδεν θα υπήρχε συγκροτημένη μέσα μας, εάν δενσυνέβαλε σ’ αυτήν η αυτοβιογραφική μνήμη. Τηναυτοβιογραφική αποτελούν τα βιώματα που είναιχαραγμένα στη μνήμη του καθενός και συνθέτουνσημαντικές πτυχές στη ζωή του, όπως είναι η παιδικήηλικία (γονείς, παιδικοί φίλοι), τα μέρη όπου έχει ζήσει

8.
8κανείς, τα σχολεία στα οποία πήγαινε, οι εμπειρίες πουείχε την ευκαιρία να ζήσει. Τέλος, η συγκρότηση τηςαυτοεικόνας έχει να κάνει και με διαπολιτισμικέςδιαφορές μεταξύ των λαών. Έρευνες (Markus καιKitayama, 1991) έχουν δείξει, ότι στις δυτικού τύπουκοινωνίες (Ηνωμένες Πολιτείες, Ευρώπη) τα άτομαδιαμορφώνουν μια πιο ανεξάρτητη εικόνα του εαυτούτους, όπου η θέση τους μέσα στην κοινωνία είναιδιακριτή και αυτόνομη. Στις κοινωνίες της Ασίας, Αφρικήςκαι Λατινικής Αμερικής αντίθετα τείνει να υπάρχει μια πιοσυλλογική αντίληψη του εαυτού, όπου το άτομο θεωρείτον εαυτό του κομμάτι ενός ευρύτερου κοινωνικού ιστού.Άτομα με αυτού του τύπου την αυτοεικόνα βιώνουν ωςσημαντικότερη την αρμονική αλληλεπίδραση με τουςγύρω απ’ ότι την ατομική έκφραση. Η αυτοεικόνα τουπρώτου τύπου βρίσκει νόημα στην έκφραση: «ο μόνοςπου μπορείς να εμπιστεύεσαι είναι ο εαυτός σου», ενώ ηαυτοεικόνα του δεύτερου τύπου εκφράζεται καλύτεραμέσα από την πρόταση:«έχω και εγώ μερίδιο ευθύνης, αν κάποιος στηνοικογένειά μου ή μεταξύ των συναδέλφων μου αποτύχεισε κάτι».

9.
9Κατοπτρικός ΕαυτόςΟρισμός: Να βλέπω τον εαυτό μου μέσα από τον τρόποπου φαντάζομαι ότι με βλέπουν οι «Σημαντικοί Άλλοι».CharlesCharlesCharlesCharles HortonHortonHortonHorton CouleyCouleyCouleyCouleyΥιοθετούμε την οπτική των άλλων και βλέπουμε τουςεαυτούς μας όπως πιστεύουμε ότι μας βλέπουν εκείνοι.Φανταζόμαστε πώς κρίνουν την εμφάνιση μας οι άλλοικαι αντιδρούμε συναισθηματικά.O Couley συνέβαλε στη θεωρία της κοινωνικήςαλληλεπίδρασης με τον «κοινωνικό καθρεφτισμό τουεαυτού μας» (κατοπτρικός εαυτός). Το παιδί διαμορφώνειτην αυτοεικόνα και τη συμπεριφορά του ανάλογα με τοπώς φαντάζεται ότι το βλέπουν οι άλλοι. Αν φαντάζεταιότι οι άλλοι επιδοκιμάζουν τις ενδεχόμενες πράξεις του,θα αισθανθεί περηφάνια, ενώ αντίθετα αν φαντάζεται ότιοι άλλοι έχουν αρνητική εικόνα γι’ αυτό καιαποδοκιμάζουν τις ενδεχόμενες πράξεις του, θααισθανθεί ντροπή και ταπείνωση. Επομένως, ηδιαμόρφωση της αυτοεικόνας μας εξαρτάται απ’ τηνταυτότητα των άλλων. Οι θεμελιωτές της σχολής τηςσυμβολικής αλληλεπίδρασης ονόμασαν «σημαντικούς

10.
10άλλους» όλα τα άτομα που επηρεάζουν περισσότερο τηναυτοεικόνα και τη συμπεριφορά μας και τα οποία είναισυγκεκριμένα πρόσωπο του περιβάλλοντός μας.

11.
11Η ζωή ως μια παράσταση (ΈρβινγκΓκόφμαν)…• Στη καθημερινή μας ζωή “είμαστε στη σκηνή”κινούμενοι μεταξύ προσκηνίου και παρασκηνίου• Η ζωή είναι ένα θέατρο όλος ο κόσμος είναι μιασκήνη και εμείς απλοί ηθοποιοί• Η εκφραστικότητα του ατόμου εμφανίζεται νααποτελείται από δύο διαφορετικά είδη σημάτων :Την έκφραση που δίνει και την έκφραση πουεκπέμπει• Ντυνόμαστε για να προξενήσουμε εντύπωση καισυνεχώς παρακολουθούμε και αξιολογούμε τιςεντυπώσεις που δημιουργούμε• Στο επίκεντρο της ανάλυσης βρίσκεται η σχέσημεταξύ παράστασης (performance) και τουπροσκηνίου• Το κοινωνικό δρών υποκείμενο έχει την ικανότητα ναεπιλέγει τη σκηνή και τα αντικείμενα του• Ο κύριος σκοπός του ηθοποιού είναι να διατηρήσειτην δική του λογική – συνοχή και να προσαρμόζεταιστο σκηνικό που του προσφέρεται

12.
12• Φοράμε διαφορετικές κοινωνικές μάσκες και δενπρόκειται για έλλειψη αυθεντικότητας αλλάπροσαρμογής• Αντί να δει ο κόσμος τον “αυθεντικό” εαυτό μας θαδει ένα αποκρουστικό θέαμα : έναν πληγωμένο καιανυπεράσπιστο άνθρωπο , πράγματι “δίχωςταυτότητα πια”• Tα άτομα όπως οι ηθοποιοί του θεάτρου χρειάζονταιτα καμαρίνια του παρασκηνίου όπου μπορούν ναβγάλουν τις δημόσιες μάσκες τους• Όταν οι άνθρωποι βρίσκονται στα “παρασκήνια”χαλαρώνουν και εκδηλώνουν ελεύθερα τασυναισθήματα τους• Η κοινωνική ζωή είναι ένα ρευστό και διαρκώς“επαναδιαπραγματευόμενο” σύνολο από κοινωνικέςπρακτικές• Συχνά οι ερμηνείες που δίνουμε λειτουργούν ωςαυτοεκπληρούμενες προσδοκίεςΣυμπέρασμα : Δεν υπάρχει αλήθεια με «Α» αλλά εκείνοπου μπορούμε να θεωρήσουμε ως βάση μας είναι ότιυπάρχουν ερμηνείες που κάθε άτομο θεωρεί πραγματικές

13.
13Αυτοεκπληρούμενη προφητείαΟ όρος αυτοεκπληρούμενη προφητεία χρησιμοποιείταισαν όρος της κοινωνικής επιστήμης ήδη από το πρώτομισό του προηγούμενου αιώνα. Στηρίζεται στην παραδοχήότι "αν οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τις καταστάσεις ωςαληθινές, τότε είναι αληθινές στις συνέπειες τους". Μελίγα λόγια, ο αρνητικός τρόπος που αντιλαμβανόμαστεμία κατάσταση επηρεάζει τη συμπεριφορά μας με τέτοιοτρόπο ώστε στο τέλος να επιβεβαιωθεί η αρχική μας"προφητεία".Ο όρος αυτοεκπληρούμενη προφητεία εισήχθη από τονRobert Merton στο βιβλίο «Κοινωνική Θεωρία καιΚοινωνική Διάρθρωση» το 1949. «Είναι εκείνη ηπρόβλεψη ή δήλωση που παρότι μπορεί να είναιλανθασμένη στην πορεία βγαίνει αληθινή». Όπως είπε οW.I.Thomas: «Όταν οι άνθρωποι θεωρούν ορισμένεςκαταστάσεις σαν πραγματικές, αυτές είναι πραγματικέςστις επιπτώσεις τους». Με πιο απλά λόγια, είναι ηαρνητική ερμηνεία που δίνουμε για κάτι και που τελικά,αντιδρώντας ανάλογα, υποσυνείδητα προκαλούμε νασυμβεί.Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της θεωρίας είναι πωςαντιλαμβανόμαστε μία κατάσταση, τι χαρακτηριστικάπιστεύουμε εμείς ότι έχει και όχι πώς πραγματικά είναιμία κατάσταση, δηλαδή τα αντικειμενικά της γνωρίσματα.Η άποψη, η γνώμη που έχουμε για μία κατάσταση, αυτό

14.
14που πιστεύουμε ότι είναι και όχι αυτό που πραγματικάείναι, καθορίζει τη συμπεριφορά μας. Το πώς εκτιμούμεένα γεγονός καθορίζει τη συμπεριφορά μας και όχι τιπραγματικά συμβαίνει με το γεγονός αυτό.Η αυτοεκπληρούμενη προφητεία και το παιδίΗ άποψη που διαμορφώνουμε για ένα παιδί (τιςδυνατότητες και τις αδυναμίες του, τις ανάγκες του και τιςεπιδιώξεις του) συχνά διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στηνεξέλιξή του. Κι αυτό γιατί με βάση αυτή την άποψηδιαμορφώνουμε τις προσδοκίες μας. Στη συνέχειασυμπεριφερόμαστε σε αυτό το παιδί σύμφωνα με τιςπροσδοκίες μας και τελικώς, χωρίς να τοαντιλαμβανόμαστε, το ωθούμε να συμπεριφερθείανάλογα με αυτές, αφού το παιδί προσαρμόζει τησυμπεριφορά του στα δικά μας σχόλια/ενέργειες. Έτσι, τοπαιδί καταλήγει να συμπεριφέρεται σύμφωνα με τιςπροσδοκίες μας και εμείς θεωρούμε ότι «Δίκιο είχαμε γιατην αρχική μας σκέψη/πρόβλεψη». Επομένως, οιπροσδοκίες που έχουμε για τα παιδιά διαμορφώνουναναλόγως τη συμπεριφορά μας και έτσι αργά ήγρήγορα οι προσδοκίες επιβεβαιώνονται.

15.
15ΑντιμετώπισηΣπάστε το φαύλο κύκλο:- Αξιολογείστε τις αρνητικές σας σκέψεις. Πόσο πιθανόείναι να γίνει αυτό που φοβάστε; Πόσο σοβαροί είναι οιλόγοι σας να το πιστεύετε;- Σκεφτείτε εναλλακτικά σενάρια. Τί άλλο μπορεί να γίνει;Ποια θα ήταν μία θετική εξέλιξη;- Δράστε με γνώμονα τον εαυτό σας. Ακόμα και αν ταπράγματα εξελιχθούν προς το χειρότερο, φροντίστε νακάνετε το καλύτερο που μπορείτε.- Φροντίστε να κάνετε πάντα μία θετική σκέψη για κάθεαρνητική. Η αλήθεια έχει τουλάχιστον δύο όψεις.- Φερθείτε ψύχραιμα, δίκαια και θετικά. Σίγουρα, ταπράγματα μπορεί να πάνε στραβά, αλλά ο καλύτεροςτρόπος να το αποφύγετε είναι να βάζετε μπροστά τοθετικό και ειλικρινή εαυτό σας.AυτοεκτίμησηΗ αυτοεκτίμηση είναι η άποψη που έχεις ή το πώς κρίνειςτον εαυτό σου σχετικά με :1) Την εργασία σου2) Τα επιτεύγματα σου3) Την σχέση σου με τον κοινωνικό κύκλο σου και τηνοικογένειά σου

16.
164) Τη θέση σου στην κοινωνίαΕίναι ουσιαστικά η εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου .Έχοντας υψηλή αυτοεκτίμηση σημαίνει ότι έχεις σεβασμόκαι καλή άποψη για τον εαυτό σου .Χαρακτηριστικά της υψηλής αυτοεκτίμησης:• Είσαι και νιώθεις αυτόνομος, όχι εξαρτημένος απότους άλλους ή έρμαια των περιστάσεων.• Έχεις πιο συχνά επιτυχίες σε όλους τους τομείς.• Παίρνεις πρωτοβουλίες και δεν φοβάσαι ναδοκιμάσεις νέες δραστηριότητες ή να κάνειςαλλαγές.• Έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και δεν σεαποθαρρύνουν εύκολα οι δυσκολίες.• Αναλαμβάνεις μόνο τις ευθύνες που σου αναλογούνκαι δεν είσαι θύμα .• Αντιμετωπίζεις αποτελεσματικά την ψυχολογικήπίεση της καθημερινότητας.• Διαχειρίζεσαι και ξεπερνάς τα αρνητικάσυναισθήματα (π.χ. άγχος, θλίψη, θυμός).• Ξέρεις να παίρνεις αλλά και να δίνεις θετικάσυναισθήματα στους συνανθρώπους σου

17.
17Από την άλλη, χαμηλή αυτοεκτίμηση σημαίνει ότι δενθεωρείς τον εαυτό σου ιδιαίτερα αξιόλογο.Χαρακτηριστικά της χαμηλής αυτοεκτίμησης:• Αναφέρεσαι συχνά στον εαυτό σου με αρνητικούςχαρακτηρισμούς ή μειώνεις/υποβιβάζεις τα θετικάσου στοιχεία.• Εστιάζεις στην αρνητική διάθεση των άλλων, ακόμακι αν αυτή δε σχετίζεται με τη δική σουσυμπεριφορά.• Δεν δέχεσαι την κριτική ακόμα και όταν είναιεποικοδομητική, επειδή δημιουργεί δυσβάσταχτοάγχος.• Ασκείς όμως σκληρή κριτική στους άλλους.• Η απόδοση στο χώρο της εργασίας δενανταποκρίνεται στις δυνατότητές σου.• Έχεις δυσκολία στη δημιουργία φιλικών ή ερωτικώνσχέσεων.• Επηρεάζεσαι πολύ από τα αρνητικά σχόλια τωνάλλων.• Στενοχωριέσαι επίσης υπερβολικά από τις αποτυχίεςτους.• Κατά συνέπεια είσαι ιδιαίτερα επιρρεπείς στο άγχοςκαι την κατάθλιψη.

18.
18Επιπροσθέτως η αυτοεκτίμηση επηρεάζετε ακόμη και μετην πάροδο του χρόνου.. Ένα άτομο με υψηλήαυτοεκτίμηση δεν είναι καθόλου απίθανο μετά από καιρόλόγω συγκεκριμένων παραγόντων π.χ του κοινωνικούπερίγυρου να αποκτήσουν μια κακή εικόνα για τον εαυτότους.Παράγοντες χαμηλής αυτοεκτίμησηςΗ χαμηλά αυτοεκτίμηση τις περισσότερες φορές πηγάζειαπό τον τρόπο που εμείς οι ίδιοι βλέπουμε τον εαυτό μαςκαι όχι από τον τρόπο που μας αντιμετωπίζουν οι άλλοι .Εμπειρίες από την παιδική ή εφηβική μας ηλικία πιθανόννα έχουν επηρεάσει και ίσως να έχουν διαστρεβλώσει τηνεικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας . Είναι είδοςκακοποίησης (σωματική , λεκτική , ψυχολογική). Η έντονηκριτική που μπορεί να είχαμε υποστεί σαν παιδιά απότους γονείς μας , κάποιες εμπειρίες που μπορεί να μαςέκαναν να ντραπούμε κατά την παιδική ηλικία ή σανενήλικες . Η απαίτηση από εμάς τους ίδιους τους γονείςμας να είμαστε ‘’Τέλειοι’’ , η αίσθηση των ατόμων ότιείναι αποτυχημένα, Χαμηλού πνευματικού επιπέδου , ότιδεν αξίζουν , ότι δεν είναι ικανά κλπ. Κάποιες από αυτέςκαι στην χειρότερη περίπτωση συνδυασμός αυτών έχεισαν αποτέλεσμα το αίσθημα της χαμηλής αυτοεκτίμησης.

19.
19ΜεθοδολογίαΔραστηριότητες/εργαλεία που έχουν σχέση με τηνΨυχοκοινωνική επιδεξιότητα κατά ενότητες και διενεργούντανκαθ όλη την διάρκεια της Ερευνητικής Εργασίας και στις ώρεςσυνάντησης της ομάδας (δηλαδή κάθε εβδομάδα επί ένα δίωρο):Προσωπικότητα: Παιχνίδια ρόλων/ Αυτοσχεδιασμός(Παρατήρηση και εντοπισμός των στοιχείων της προσωπικότηταςπου αναδύθηκαν μέσα από το παίξιμο των ρόλων-Συζήτηση) .• Test προσωπικότητας (Συμπλήρωση ερωτηματολογίων) .• Μιλάμε για τα συναισθήματα (Μελέτη μικρών ιστοριών καισυζήτηση π.χ. «Μαθήματα Ιατρικής» του ΕντουάρντοΓκαλεάνο) .• Αναγνώριση και αποδοχή των συναισθημάτων ματ; (Λεξιλόγιοσυναισθημάτων, συμπλήρωση του λεξιλογίου, διαβάθμιση τηςένταση; των συναισθημάτων, περιγραφή κλπ] .• Αυτοεκτίμηση (Test σχετικά με την αυτοεικόνα και τηναυτοεκτίμηση) .• Συναισθηματική νοημοσύνη (Μελέτη περίπτωσης με θέμα:«Δυσλειτουργική συμπεριφορά μαθητή σε πολιτιστικήεπίσκεψη»-Ανταλλαγή απόψεων) .

20.
20• Ενσυναίσθηση (Βιωματικό παιχνίδι: «Ο τυφλός και ο οδηγόςτου»-Εναλλαγή ρόλων) .• Τα συναισθήματα στην τέχνη (Προβολή 12 έργων ζωγραφικήςμεγάλων καλλιτεχνών-Παρατήρηση-Συζήτηση- Ανίχνευσησυναισθήματος) .• Νευρώσεις-Ψυχώσεις (Μελέτη μικρών ιστοριών καισυζήτηση π.χ. «ο Ήλιος στα χέρια της» του ΕντουάρντοΓκαλεάνο).• Φόβος - Φοβίες; (Παιδικές ζωγραφιές; Δείγμα: Παιδιά Ε και ΣΤτάξης του Δημοτικού καθώς και μερικές ζωγραφιές παιδιών Βτάξης Δημοτικού και παιδιών του Γυμνασίου. Μελέτη-Συζήτηση) .• Το στρες στη ζωή μας (Test που μετράει το άγχος με βάση ταψυχοσωματικά συμπτώματα) .• Θυμός και επιθετικότητα (Μελέτη μικρών ιστοριών καισυζήτηση «Η θλίψη και η οργή» του Χόρχε Μπουκάι).Η μεθοδολογία και τα εργαλεία προτείνονταν κάθε φορά από τηνυπεύθυνη καθηγήτρια της ομάδας και γίνονταν δεκτά από ταμέλη της ομάδας στην προσπάθειά μας να αποκτήσου μεαυτογνωσία, αυτοεκτίμηση, επίγνωση των συναισθημάτων μας(και κυρίως των δυσλειτουργικών), αποδοχή και κατανόηση τωνσυναισθημάτων των δικών μας και των άλλων ώστε να μπορούμε

21.
21να διαχειριζόμαστε πιο εύκολα δύσκολες καταστάσεις τηςκαθημερινότητάς.

22.
22Κριτική ΑποτίμησηΗ ομάδα μας συνεργάστηκε σε ικανοποιητικό επίπεδο ανκαι υπήρχαν ακόμα περιθώρια βελτίωσης.Επικοινωνούσαμε καλά και εργαστήκαμε συλλογικά γιατην συγκέντρωση πληροφοριών, τις δραστηριότητες μέσαστην τάξη και τη συγγραφή της εργασίας. Επίσης,γνωριστήκαμε καλύτερα σαν άτομα και αποκομίσαμεπολλά θετικά στοιχεία ερευνώντας το θέμα πουδιαλέξαμε. Δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τονπεριορισμένο χρόνο τον οποίο είχαμε στη διάθεσή μαςλόγω του ότι χάσαμε ώρες από το μάθημα τηςΕρευνητική; Εργασίας. Ακόμη, λόγω της εξειδίκευσης τουθέματος δυσκολευτήκαμε στην εύρεση πληροφοριών καιδε μας διευκόλυναν οι υποδομές του σχολείου, καθώςδεν μπορούσαμε να ερευνήσουμε σε βάθος και νατελειοποιήσουμε την εργασία μας.Θεωρούμε ότι ο χρόνος δεν ήταν σύμμαχος μας αφού δενολοκληρώσαμε στον επιθυμητό βαθμό την έρευνά μας,τόσο σε θεωρητικό όσο και σε βιωματικό επίπεδο, τηνστιγμή που «τρέχαμε» πάντα πίσω από τα καθήκοντα μας.

23.
23Στα πλαίσια των πληροφοριών λειτουργούσαμεμεμονωμένα χωρίς την απαραίτητη συνεννόηση και ωςσυνέπεια η ομάδα δεν δέθηκε «στο 100% ».

24.
24Βιβλιογραφία1. C.G. Jung, 1991, Λόγοι; και Εικόνα, Aniela Jaffe, ΜετάφρασηΚώστας Ζάρρας, ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ.2. Daniel Goleman, 1995, Η συναισθηματική νοημοσύνη, Γιατί το«IQ είναι πιο σημαντικόαπό το «έκδοση, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.3. Hilgard, 2004, Εισαγωγή στην Ψυχολογία, Εκδόσεις Παπαζήση.4. Rene Major και Chantal Talagrand, Φρόυντ, ΕκδόσειςΒήμαβιογραφίες.5. Αγγελική Λεονταρή, 1998, Αυτοαντίληψη, β έκδοση, ΕκδόσειςΕλληνικά Γράμματα.6. Άλφρεντ Άντλερ, Δεκέμβριος 1974, Μετάφραση ΓΡΑΨΑΣΕΥΑΓΓΕΛΟΣ, Οι Νευρώσεις και η ερμηνεία τους, ΕκδόσειςΜπουκουμάνης.7. Γρηγόρης Ποταμιάνος και Συνεργάτες, 1999, Θεωρίεςπροσωπικότητας και κλινική πρακτική, δ έκδοση, ΕκδόσειςΕλληνικά Γράμματα.8. Δημητρίου Γεώργα, 1990, Κοινωνική Ψυχολογία Α και Βτόμος, Ελληνικά Γράμματα.9. Επιμέλεια Chriastian Jarrett, 2011, 50 Ψυχολογικές θεωρίεςπου επηρέασαν την ανθρωπότητα, Εκδόσεις Κλειδάριθμος.

25.
2510. Εύα Μακρή-Μπότσαρη, Η έννοια του εαυτού εφήβων και οιΣημαντικοί Άλλοι, Πανεπιστήμιο Αθηνών.11. Εύα Ντράικωρς - Φέργκουσον, Μετάφραση: Δώρα Χολέβα,Εισαγωγή στη θεωρία του Άντλερ, Εκδόσεις Γλάρος.12. Ζόζεφ Ρόσνερ, 1982, Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τηνψυχανάλυση, Εκδόσεις Γλάρος.13. Μαρία Νασιάκου - Όλγα Μαράτου - Κλήμης Ναυρίδης -Θάλεια Δραγώνα - lουλία14. Μαρία Παπαϊωάννου, Ρεγγίνα Κασιμάτη, ΣτράτοςΓεωργούλας, Ιωάννης Πράνταλος, 2012, Κοινωνιολογία ΓΛυκείου, ΝΙΚΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α,Ε.15. Ντέτι Μισέλ, 2000, Σεπτέμβριος Μετάφραση Λεωνίδη Σοφία,Φρόυντ, Εισαγωγή στην Ψυχανάλυση, Εκδόσεις Καστανιώτης.16. Σίγκμουντ Φρόυντ, 1993, Η Ερμηνεία των Ονείρων, ΕκδόσειςΕπίκουρος.17. Φωτεινή Τσαλίκογλου, 1989, Β Έκδοση, Σχιζοφρένια καιφόνοτ; Μια Ψυχολογική- εγκληματολογική έρευνα, ΕκδόσειςΠαπαζήση.18. Ψυχολογία 2009 Α’Ταξης Γενικού Λυκείου Βιβλίο Μαθητή ,Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιλίων . Έκδοση Ι’ , Αθήνα /19.Τριαντ . Τ. Τριανταφύλλου , 1954 , Ίδρυμα Ευγενίδου