λογοτεχνικό βιβλιο "στη διαπασών"-Παπαθεοδώρου, γ΄γυμνασίου

1. ΣΤΗ ΔΙΑΠΑΣΩΝ
Βασίλης Παπαθεοδώρου
Ελένη Δ. Γ΄ 2
Κατερίνα Θ. Γ΄ 2

2. “The house of the rising sun”
• Ξέρω ότι δεν μπορώ να βάλω σε μεγάλη
τάξη τις σκέψεις μου, μάλλον τις βάζω στο
μυαλό μου και μετά δεν μπορώ να τις
βγάλω με τάξη.

3. “Satisfaction”
• Η μουσική είναι η ζωή μου, η
μουσική με κινεί, με κατευθύνει, μου
δίνει ρυθμό.

4. “I don’t like Mondays”
• Όπως και όλες τις άλλες μέρες, δε μου
κάνει και καμιά σημαντική διαφορά η
Δευτέρα.

5. “We will rock you”
• Στο γήπεδο πάω για να εκτονωθώ,
ό,τι και να σημαίνει αυτό. (είχαμε
ξεκολλήσει τα καθίσματα και τα
πετάγαμε όπου βρίσκαμε)

6. “Come on feel the noise”
• Δεν καταλαβαίνω γιατί σ’ αυτά τα πάρτι
κανείς δεν χορεύει είναι σαν να μη θέλει
κανείς να ξεδώσει.

7. “Sunny afternoon”
•Αυτό θα ήθελα και εγώ, ένα απλό
πρωινό και ένα απλό απόγευμα
Κυριακής, να μη με τσιτώνουν, να μπορώ
να τεμπελιάσω μόνος μου.

8. “Personal Jesus”
• Μη φοβάσαι να δείξεις την οργή σου, η
οργή είναι κρυμμένη δύναμη να το θυμάσαι
αυτό!

9. “I am not in love”
• Δε μπορείς να φανταστείς εσύ τι ζόρι
τραβάω εγώ με τη μουσική, ούτε τι
παθαίνω όταν ακούω κομμάτι να τα
σπάει, ούτε πώς νιώθω με τη μουσική.

10. “The wall”
• Όποιος καθόταν δίπλα μου θα είχε
πεθάνει από την πλήξη και τη μοναξιά.

11. “Real wild child”
• Αυτό που τρέχει πιο γρήγορα πάνω
στη γη είναι ο φόβος και το
κουτσομπολιό.

12. “Everytime”
• Σκεφτόμουν άλλα πράγματα, είχα ξεχάσει
εντελώς το έργο, το μυαλό μου στριφογύριζε
σ’ αυτή.

13. “Born to be wild”
• ‘Ίσως να είχε κουνηθεί η ισορροπία μου,
αυτή που χρόνια τώρα με κρατούσε στα
πόδια μου.

14. “I think I’m paranoid”
• Σαν να είχα χάσει την ισορροπία μου, σαν να
μην ήξερα τι θέλω, ποιος είμαι.

15. “Live and let die”
• Κλότσαγα όποιον έβρισκα μπροστά
μου, δηλαδή όπου έβρισκα ελεύθερο
μέρος του σώματος να κλοτσήσω.
Κλότσαγα με λύσσα.

16. “Creep”
• Αυτό που ήθελα ήταν να μην έχω να
σκέφτομαι πολλά πράγματα γιατί μπλεκόμουν.

17. “Paradise city”
• Ένιωσα σαν να με είχε χτυπήσει κεραυνός,
στην αρχή ζαλίστηκα και μούδιασα.
Προσπάθησα να κρατήσω τη ψυχραιμία μου.
Δεν ξέρω τι ένιωθα ήταν πολύ έντονο και δεν
περιγράφεται.

18. «Το καλύτερο παιδί»
• Η πραγματική και η υποθετική ζωή μου
μέσα σε λίγα οικοδομικά τετράγωνα!

19. “Psycho killer”
• Ο Παντελής δεν απαντούσε, ούτε καν με
κοίταζε, είχε καρφώσει το βλέμμα του στα
παπούτσια του, λες και μ’ αυτά μιλούσε.

20. “Condemnation”
• Ταπεινωμένος προσπαθώ να μαζέψω δεξιά
και αριστερά το βιός μου. Θα εξαφανιζόμουν
στα βάθη του ορίζοντα.

21. “Rehab”
•Κάθε κατάσταση που ζω την συνδυάζω μ’ ένα
τραγούδι. Ορισμένες φορές τα τραγούδια
έρχονται αυτόματα στο μυαλό μου, άλλες φορές
τ’ ακούω και πράττω αναλόγως.

22. “Rasputin”
• Φαντάζομαι αν έγραφα ημερολόγιο, πιο
πολλά θα είχε να μου πει το χαρτί απ’ αυτά που
θα είχα να του γράψω εγώ.

23. “Eloise”
• Ήθελα να δακρύσω γι’ αυτά που είχα
χάσει και γι’ αυτά που δεν είχα κερδίσει,
αλλά τελικά δε μου βγήκε.

24. “People are strange”
• Είναι περίεργο, ανθρώπους που αν τους έβλεπα
στο δρόμο ούτε που θα τους πρόσεχα και τώρα
καθόμουν και τους παρατηρούσα, προσπαθώντας
να μαντέψω τη ζωή τους, την ιστορία πίσω απ’
τον καθένα.

25. “Perfect day”
• Ο ήλιος έμπαινε στο δωμάτιό μου και
μου χάριζε μια αίσθηση ζεστασιάς.

26. “That’s how people grow up”
• Και οι δύο τελικά την πλήγωσαν, και οι δύο την
εγκατέλειψαν, η φιλία αυτή διαλύθηκε και
καθένας τράβηξε το δρόμο του.

27. “Κόκκινο γαρίφαλο”
• Της χαμογέλασα προσπαθώντας να μη δακρύσω,
προσπαθώντας να χαμογελάσω. Μακάρι να μην
καταλάβαινε τα κρυφά μου δάκρυα.

28. “All by myself”
• Οι νοσοκόμες πλησίαζαν το γραφειάκι, κάτι
φώναζαν, αλλά σαν να είχε μπλοκάρει το μυαλό
μου και να μην άκουγα ήχους, σαν να έβλεπα μόνο
την βιασύνη τους και τα στόματά τους να
ανοιγοκλείνουν.

29. “Bitter Sweet Symphony”
• Πιστεύω ότι κάτι είχε αρχίσει να αλλάζει μέσα μου
όλες αυτές τις μέρες. Δεν ξέρω τι, δεν ξέρω γιατί, ξέρω
όμως ότι συνέβησαν πολλά, πάρα πολλά, περισσότερα
ίσως από αυτά που θα μπορούσα ν’ αντέξω.

30. “Boulevard of Broken Dreams”
• Κοίταγα τα cd, κάποια εξώφυλλα ήταν πολύ
άγρια, νεκροκεφαλές, γράμματα να χύνονται σαν
αίμα, μακιγιαρισμένες μούρες που έκαναν
διάφορες γκριμάτσες…

31. “Cry for love”
• Εκείνη τη στιγμή πάλι κάτι είχε καταστραφεί μέσα
μου, πάλι δεν έβλεπα καμία διέξοδο. Είχα χάσει
τελικά παντού, αυτή ήταν η τελευταία
επιβεβαίωση.

32. “Dear Prudence”
• Άπλωσα δειλά-δειλά το χέρι μου, ένα χέρι που
έτρεμε και έπιασε το δικό του. Ήμουν σαν ένα
λαβωμένο σπουργίτι με σπασμένες φτερούγες…

33. “Shine”
• Γέλασα κι εγώ. Γέλασα και πόνεσα.

34. “The last track”
• Κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή, που δεν ήξερα αν
έπρεπε να χαρώ ή να είμαι επιφυλακτικός, να
μιλήσω ή να σωπάσω, να πιστέψω ή να
αμφιβάλλω, εκείνη ακριβώς τη στιγμή
ακούστηκαν οι πρώτες νότες μουσικής.