1. Entrevista a Carlos Casares o 9 de marzo
de 2002, pouco antes da súa morte.
-Onde comeza a súa relación, como autor, coa lite-
ratura...? Quero dicir, en que momento escribe o
primeiro texto ?
-Na escola. Sendo un rapaciño. Un profesor mandounos
facer unha redacción (primeiro tivo que explicarnos en
que consistía) e díxonos que escribísemos sobre algún
feito que nos tivese impresionado. Así que...
-Cantos anos tería, entón?
-Uns dez anos. Daquela era un neno moi tutelado. E o
feito de que pouco antes me tivesen deixado ir só ao
río, a unha merenda, para min foi algo como... ¡É que era
unha das primeiras veces que saía só! E aquela sensación
de liberdade, o estar así, á beira do río, xogando cos
outros pequenos... A miña sorpresa veu cando o profe-
sor viu o que eu escribira e comentou que lle gustara.
«Vou ler unha redacción moi bonita», anunciou. Ademais,
falou das metáforas, e dixo que non sei que, e que non
sei canto. E iso foi coma se abrise un mundo novo diante
de min. Ese día tomei conciencia de que se podía escri-
bir ben ou mal...
Algún de vós pode asemellarse a Carlos Casares!
2. Carlos Casares Mouriño está considerado
como unha das figuras máis singulares e re-
novadoras da nosa literatura.
Naceu o 24 de agosto de 1941 en Ourense.
Durante a súa vida nunca deixou de estar
implicado na vida cultural, social e institu-
cional do noso país, sendo un firme defen-
sor da lingua galega e un dos impulsores da
Lei de Normalización e da creación do Con-
sello da Cultura Galega.
A súa creación literaria é moi ampla, cunha
gran cantidade de obras de literatura in-
fantil, ademais de novelas, ensaios, artigos
periodísticos...
Faleceu en Vigo o 9 de marzo de 2002,
pouco despois de rematar a que sería a súa
obra póstuma “O sol do verán”.
BIOGRAFÍA OBRAS
Narrativa
Literatura infantil
A galiña azul.
As laranxas máis laranxas de tódalas laranxas.
Este é Toribio.
Toribio contra o profesor Smith.
Toribio ten unha idea.
Toribio revoluciona o tráfico.
•Lolo anda en bicicleta.
Vento ferido
Xoguetes para un tempo prohibido.
Os escuros soños de Clío.
Ilustrísima.
Os mortos daquel verán.
O galo de Antioquía.
Deus sentado nun sillón azul.
Un polbo xigante.
O sol do verán.