2. “ Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi w
swej godności i w swoich prawach. Są
obdarzeni rozumem oraz powinni
postępować wobec innych w duchu
braterstwa” głosi pierwszy artykuł
Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka
uchwalonej przez Organizacje Narodów
Zjednoczonych ponad 50 lat temu – 10
grudnia 1948 r. Od tamtego czasu podpisało
ją ponad 140 państw świata. Pomimo to w
ponad 100 krajach więzi się ludzi z powodu
przekonań, rasy czy przynależności
etnicznej. Wielu, więc zwątpiło w
skuteczność tego typu aktów wydawanych
przez ponadnarodowe organizacje. Ale nie
zapomnijmy, że dzięki Deklaracji zaczęto
mówić otwarcie o prawach człowieka i
próbuje się je egzekwować.
3. Prawa człowieka stanowią podstawowy
fundament współczesnej cywilizacji.
Pomimo że wciąż jeszcze podstawowe
prawa człowieka są łamane, uznanie
Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka
przez międzynarodową społeczność
stanowi istotny krok w kierunku
światowego pokoju. O uznanie i
respektowanie praw człowieka zabiegają
największe autorytety moralne świata
m.in. śp. papież Jan Paweł II czy XIV
Dalajlama Tybetu, a także wielu
polityków i ludzi dobrej woli.
"Naszym obowiązkiem jako ludzi jest poszukiwanie
sposobów i metod, dzięki którym wszystkie istoty
mogłyby zostać uwolnione od cierpień i
nieszczęśliwych doświadczeń."
XIV Dalaj Lama
4. Obecnie na świecie
istnieją miejsca, gdzie
prawa człowieka są
łamane. Dotyczy to
szczególnie obszarów
okupowanych, krajów
znajdujących się pod
rządami totalitarnymi i
obszarów objętych
konfliktami zbrojnymi.
6. Amnesty International uważa :
"Od lat łamanie praw człowieka oraz
popełnianie innych aktów przemocy wobec
członków MST (Ruch Bezrolnych
Robotników Agrarnych) i innych działaczy
wiejskich uchodzi sprawcom na sucho”.
Przykładem takiego zachowania może być
wydarzenie z 2004 roku, atak na obóz
zamieszkany przez członków ruchu MST.
Pięć osób zginęło, a wiele zostało rannych.
Zgodnie z relacjami, ataku dokonała grupa
zamaskowanych uzbrojonych bandytów.
Amnesty International potępia takie
zachowanie i wzywa władze do
natychmiastowego dochodzenia i
postawienia przed sądem wszystkich
tych, którzy są za niego odpowiedzialni.
7. Sao Paulo - Amnesty
International twierdzi, iż, w
Brazylia więc
debatach
pyta, gdzie się
przedwyborczych, nie są
poruszane zagadnienia
podziały prawa
dotyczące praw człowieka, co
człowieka?
w obecnej atmosferze
politycznej w Brazylii co po raz
kolejny pokazuje marginalność
tych praw w tymże kraju.
8. "Najbardziej niepokojącą jest powszechna
opinia, że obrona praw człowieka oznacza
"Niepokojący jest fakt jak mało uwagi i, że jest
wyłącznie obronę praw przestępców
poświęca się konieczności umieszczeniaktóry
ona postrzegana jako bariera wotwarty,
Organizacja opublikowała list uzyskaniu
praw został przedstawionystanowcze podejście
bezpieczeństwa poprzez działań
człowieka w centrum kandydatom na
do przestępstw. Jest totrzech spośród nich
prezydenta. Tylko niebezpiecznie
politycznych - szczególnie w takim kraju jak
Brazylia, gdzie fundamentalne nad sprawami i
wyraziło zgodę na dyskusję prawa w
zniekształcony pogląd, jako, że pojedyncza
rozległych sektorach państwowychorganizację.
propozycjami wysuwanymi przez są
osoba może czuć się bezpieczna, jeżeli
notorycznie naruszane", podało Amnesty
bezpieczeństwo ogółu nie jest
International.
zagwarantowane", dodaje organizacja.
9. Organizacja praw człowieka w swoim liście, streściła
swój niepokój wobec stosowania tortur, które w
dalszym ciągu są powszechne i głęboko
zakorzenione w brazylijskim systemie
sprawiedliwości pomimo istnienia federalnego prawa
delegalizującego te praktyki; alarmująco wysoka
liczba pozasądowych egzekucji dokonywanych przez
policję oraz "oddziały śmierci" często powiązane z
policją; oraz przerażające warunki panujące w
aresztach na terenie całego kraju.
10. "Dopóki zakres problemów dotyczących praw
człowieka, które dotykają Brazylię nie jest w
pełni uznawany i dopóki Ci, którzy są u władzy
nie rozumieją, że odpowiedź na publiczne głosy
protestu, aby zwiększyć bezpieczeństwo
publiczne nie polega na bardziej represyjnym i
obelżywym kontrolowaniu, ale na polityce
opartej na prawach człowieka, dopóty błędne
koło przemocy, strach i nadużycia praw
człowieka, których społeczeństwo brazylijskie
jest zakładnikiem, nigdy nie będzie przerwane"
- podkreśla organizacja.
11. Rozpatrując tą sytuację, Amnesty
International przedstawia szereg
zaleceń, a wśród nich powołanie
niezależnej i skutecznie działającej
komisji dochodzeniowej w sprawie
zabójstw na policji; utworzenie
federalnego biura rzecznika praw
obywatelskich, które jest
niezależne, całkowicie dofinansowane i
powołane w celu badania naruszeń
praw człowieka; oraz utworzenie
sprawiedliwego i niezależnego systemu
do przekazywania przypadków łamania
praw człowieka do federalnego wymiaru
sprawiedliwości.
12. Organizacja zaleca
również, aby wszystkie
przypadki stosowania tortur
zostały zbadane a ci, którzy są
za nie odpowiedzialni zostali
oddani w ręce sprawiedliwości
w myśl istniejącego prawa
dotyczącego tortur.
14. 1. Wolność korzystania z informacji.
Ścisłą kontrolą państwa objęte są wszystkie
media (telewizja, radio, gazety, książki itp.)
Ograniczona jest wolność słowa oraz wolność
korzystania z informacji. Jest to bardzo
restrykcyjnie nadzorowane, przez co ma to
wpływ na życie tysięcy Kubańczyków.
Dodatkowo ograniczony jest dostęp do
Internetu. Korzystanie z niego jest możliwe
jedynie w oficjalnie uznanych
przedsiębiorstwach i biurach rządowych.
Dysponują one kontem opłacanym w dolarach
USA, co jest niemożliwe dla przeciętnego
Kubańczyka. Według źródeł kubańskiego
rządu, ponad 40 000 obywateli korzysta z
nielegalnego źródła.
15. Mimo wszystko, większość
obywateli nie korzysta z Internetu.
Skutkami takiego ograniczenia jest
mały przepływ informacji o tym co
dzieje się na Kubie, inne państwa
mają słabszą kontrolę nad
sytuacjami związanymi z łamaniem
praw człowieka,
jak również następuje zawężanie
horyzontów obywateli.
16. Tym samym, łamane jest prawo
gwarantowane w 19 artykule w
Powszechnej Deklaracji Praw
Człowieka, prawo do wolności i
wolności słowa, w tym swobodę
,,poszukiwania, otrzymywania i
udzielania informacji za pomocą
wszystkich mediów niezależnie od
granic”.
17. 2. Wolność słowa i zrzeszania się.
Dysydenci na Kubie są traktowani w
okropny sposób. Są
zastraszani, prześladowani oraz
doświadczają ograniczeń wolności
wypowiedzi. Np. 18 marca 2003r. w
ramach masowej akcji represyjnej
aresztowanych zostało 80 osób.
Niezależnych dziennikarzy i działaczy na
rzecz praw człowieka. Zatrzymanie
spowodowane było ich udziałem w
akcjach pokojowych.
18. Ponadto, w kilku przypadkach nie
postawiono im żadnych formalnych
zarzutów, a w więzieniach spędzali ponad
rok. Władze kubańskie tłumaczą to
zagrożeniem bezpieczeństwa narodowego
i prowokacjami ze strony Stanów
Zjednoczonych. Jak twierdzi Amnesty
International nic nie może usprawiedliwiać
takich pogwałceń praw człowiek.
Podkreślają również, że embargo nałożone
na Kubę przez USA ma negatywny wpływ
na prawa człowieka. Wywiera ono
negatywny wpływ na
zdrowie, edukację, odżywianie oraz innych
dziedzin życia społecznego.
19. Szeroko spotykane są również
procesy niesprawiedliwe, pośpieszne i
tajne.
Przykładem może być proces Jose
Daniel Ferrer Castillo, dla którego
prokuratorzy zażądali kary śmierci
tylko za działalność w Chrześcijańskim
Ruchu Wyzwolenia. Oficjalnie
oskarżony o stwarzanie zagrożenia
dla bezpieczeństwa narodowego.
20. 3.Podsumowanie:
- brak wolności
słowa, wyznania, zrzeszania się
- zwalczana jest opozycja władzy
- media kontrolowane są przez państwo
- nie przestrzega się prawa do
sprawiedliwego proces
- często zagrożone jest zdrowie i życie
osób przebywających w więzieniach
ze względu na złe warunki sanitarno-
higieniczne
- łamane jest prawo własności prywatnej
- a co najważniejsze łamane jest
prawo do życia
22. W ostatnim czasie głośno było o rządach
Pinocheta. Miały miejsce masowe łamanie
fundamentalnych praw człowieka, takich
jak np.: prawo do życia, prawo do
posiadania i pokojowego głoszenia swoich
poglądów, prawo do nie bycia
torturowanym.
11 września
1973 r. grupa dowódców armii z generałem
Augusto
Pinochetem na czele obaliła
demokratycznie wybrany rząd Salvadora
Allende. W celu zdobycia i utrzymania
władzy politycznej przywódcy puczu
dopuszczali się masowych pogwałceń
fundamentalnych praw człowieka aby
zniszczyć jakąkolwiek opozycję.
23. Tysiące osób było
więzionych, torturowanych, zabitych poza
sądownie, zamordowanych lub "zaginęło".
Wiele spośród ofiar było dziećmi. Niektóre
z nich zostały zabite lub "zaginęły", a
niektóre zmarły w wyniku obrażeń
spowodowanych przez nadmierne użycie
siły przez członków sił bezpieczeństwa i
wojsko.
"Zaginięcia", egzekucje poza sądowe i
zabójstwa - fakt systematycznych i
masowych pogwałceń praw człowieka za
rządów Augusto Pinocheta został oficjalnie
uznany przez cywilny rząd w Chile.
24. W 1996 r. raport Komitetu ds. Naprawy i
Pojednania (Reparation and Reconciliation
Corporation) ustanowionego w 1992 r.
przez administrację prezydenta Patricio
Aylwina uznaje 123 przypadki "zaginięć" i
776 przypadków egzekucji pozasądowych
dokonanych przez agentów rządowych w
czasie dyktatury.
25. Były to kolejne dane, które uzupełniają
wcześniejsze ustalenia dokonane przez
Komisję Prawdy i Pojednania (Truth and
Reconciliation Commission) i zwiększają
całkowitą liczbę uznanych "zaginięć" do
1.102 przypadków oraz liczbę uznanych
egzekucji pozasądowych dokonywanych
przez siły rządowe do 2.095. A więc w
sumie 3.197 przypadków bardzo
poważnych naruszeń fundamentalnych
praw człowieka zostało oficjalnie uznanych
przez rząd Chile. Jednakże te dane nie
zawierają tysięcy przypadków osób, które
były torturowane i udało im się przeżyć.
26. Osiemdziesiąt spośród tych uznanych
przypadków dotyczyło dzieci w wieku 16
lat, a o wiele więcej dotyczyło pogwałceń
praw człowieka wobec osób poniżej 18.
roku życia.
W 2005 roku generała Pinocheta po raz
pierwszy oskarżono o przestępstwa
niezwiązane z łamaniem praw człowieka:
oskarżono go o uchylanie się od płacenia
podatków w związku z milionami
dolarów, jakie były dyktator zataił na
zagranicznych rachunkach bankowych.
27. Pinochet w końcu listopada przebywał w
areszcie domowym; wyszedł na wolność
po wniesieniu kaucji w wys. 10 mln peso
(ponad 19 tys. dolarów).
W przeszłości dwukrotnie oskarżono go o
łamanie praw człowieka, ale do procesów
nie doszło z powodu złego stanu zdrowia
oskarżonego. Finału w sądach nie
doczekały też liczne pozwy wniesione
przeciwko Pinochetowi przez rodziny
ofiar jego reżimu.
29. Przestępczość w Meksyku stanowi
jeden z największych problemów.
Przyczyną tego jest fakt, że przez to
państwo przebiega szlak
narkotykowy. Najczęściej
przemycane są kokaina, heroina i
marihuana. Ich przemyt stanowi
źródło wzrostu korupcji w
administracji rządowej i
policji, powstały także silne gangi
przestępcze. W efekcie struktura
państwa ulega zachwianiu i traci ono
na suwerenności.
30. 12 grudnia 2008 roku meksykańska policja
znalazła 9 męskich zwłok pozbawionych głów.
Podejrzewano, że byli to żołnierze walczący z
gangami narkotykowymi. Ciała znaleziono na
autostradzie a głowy w centrum handlowym.
Znajdowała się przy nich notatka od sprawców
wymierzona do przedstawicieli władzy. Grozili oni
popełnieniem kolejnych zbrodni. W Meksyku z
podobnych przyczyn zginęło 5300 ludzi.
Przestępczość w dużych miastach jest
większa, co wynika ze znacznych różnic
społecznych, opieszałości oraz nieskuteczności
struktur sądowniczych. Skutkiem tego jest mała
liczba aresztowań i wzrost poczucia zagrożenia
wśród mieszkańców. Problemem w zwalczaniu
przestępczości jest również fakt, że niektórzy
policjanci są na usługach gangów.
32. 28 i 29 maja 2004 roku zatrzymano ponad
100 osób z powodu manifestacji w mieście
Jalisico w związku z odbywającym się tam
Szczytem Szefów Państw i Rządów
Ameryki Łacińskiej i Karaibów oraz Unii
Europejskiej. Wobec wielu z zatrzymanych
dopuszczono się stosowania gróźb i tortur
w celu wymuszenia przyznania się do
winy. Złożone pod wpływem tortur
zeznania stanowiły dowody w
procesach, co jest pogwałceniem
traktatów międzynarodowych
ratyfikowanych przez Meksyk. Wiele
kobiet zmuszono, by przeszły dwójkami do
kilku pokoi, gdzie musiały rozebrać się do
naga i robić przysiady przed
funkcjonariuszami.
33. Do innych przypadków łamania praw
człowieka w Meksyku należą także:
- przetrzymywanie ludzi przez
porywaczy,
- tłumienie przez policję protestów i
demonstracji ze skutkami śmiertelnymi,
- dyskryminacja Indian pod względem
szkolnictwa lub opieki zdrowotnej,
- przemoc seksualna wobec kobiet,
- grożenie i mordowanie rzeczników
praw człowieka.
Jeżeli podstawowe prawa człowieka
nie są przestrzegane a państwo nie
potrafi sobie z tym poradzić, obywatele
tracą zaufanie do władz i nie chcą
współpracować, przez co trudniej jest
dokonać jakichkolwiek zmian.
35. Przypadki przemocy dotyczące kobiet:
*Kobiety są wykorzystywane przez
wszystkie strony trwającego od około
40 lat konfliktu-siły bezpieczeństwa i
siły atakujące.
* w wiosce Parreros uzbrojeni mężczyźni
zgwałcili, po czym zabili będącą w ciąży 16-
letnią Omairę Fernandez,
a następnie rozpruli jej brzuch. Obecni przy
tym ludzie nie zareagowali. Ciała Omairy i
dziecka wrzucono do rzeki
36. * jedna z kobiet opowiedziała o tym, jak
została zgwałcona przez partyzanta FARC -
Fuerzas Armados Revolucionarias de
Colombia - Rewolucyjne Siły Zbrojne
Kolumbii: "zgwałcił mnie, a potem
powiedział, że to było tylko małe
przypomnienie, aby nie zadzierać z
żołnierzami.
Nie zostały podjęte żadne działania, mające
na celu zbadanie owych zbrodni.
37. Ataki na cywilów:
Mimo powtarzających się protestów
*jednym z przykładów jest zabicie
międzynarodowych160 osób na
35 osób i ranienie przeciwko
używaniu metod, samochodu-prawa
skutek wybuchu które łamią
człowieka iklubie "El Nogel" wprawa
pułapki w międzynarodowe
humanitarne, to nie zostały podjęte
Bogocie.
żadne lokalne, znaczące wysiłki w
celu zapewnienia, że
wykorzystywane strategie obrony
nie
powodują szkód dla cywilów.
38. Dyskryminacja preferencji seksualnych:
*"mieszkające w Bogocie 2
lesbijki, zostały zmuszone do wyniesienia
się z miasta. W ciągu miesiąca zaginęły.
Mówiono, że zostały zamordowane. Nie
utrzymywały swojego związku w
*"w Medelin 14-letnia dziewczyna
tajemnicy, mieszkały razem. W mieście
została na ulicy rozebrana do naga, a
były zazwyczaj akceptowane.
na szyi powieszono jej tabliczkę z
napisem „lesbijka'. Dziewczynę
zgwałciło 3 te zbrodnie prawdopodobnie
*Za obie mężczyzn. Kilka dni później
odpowiedzialne są Rewolucyjne Siły
znaleziono jej ciało. Miała odcięte piersi.
Zbrojne Kolumbii. Wszystkie strony
trwającego od 40lat konfliktu w Kolumbii-
siły bezpieczeństwa i siły zbrojne
wykorzystują stereotypy dotyczące płci i są
odpowiedzialne za przestępstwa na tle
seksualnym.
40. Stany Zjednoczone - wzór państwa
demokratycznego. Okazuje się, że i one
nie są wolne od przypadków
drastycznego łamania praw człowieka.
Okazuje się wręcz, że USA nie podpisały
fundamentalnych
traktatów, gwarantujących poszanowanie
praw człowieka. Zastrzegły sobie za to
prawo do niehonorowania tych, które
ratyfikowały. Obywatelom Stanów
Zjednoczonych nie przysługuje prawo
złożenia skargi do instytucji
międzynarodowych, które zajmują się
procederem łamania praw człowieka i
kontrolują przestrzeganie umów. W USA
do częstych należą przypadki łamania
praw człowieka w więzieniach,
41. KILKA FAKTÓW O SYTUACJI KOBIET
W WIĘZIENIACH W USA
* Obecnie w amerykańskich
więzieniach notowany jest największy
wzrost populacji kobiet wśród więźniów
* Kobiety które doprowadzane są na
*salę porodową (by rodzić oczywiście)
80% więzionych kobiet to matki
cały czas mają na nogach kajdany.
* Gdy kobieta w amerykańskim
więzieniu chce skorzystać z
*więziennego których wykryto raka piersi
Kobietom u ośrodka zdrowia musi
zapłacić 5$ (przeciętne wynagrodzenie
odmawiano specjalistycznych badań
mammografem i pozwalano wynosi 8
w amerykańskim więzieniu na rozwój
choroby.za godzinę).
centów
* Kobiety będące w ciąży
zagwarantowaną mają
niewielką, wręcz minimalną tylko
opiekę.
42. Jednakże najwięcej kontrowersji budzi
stosowana w Stanach Zjednoczonych
kara śmierci. Zgoda na nią jest
naruszeniem jednego z podstawowych
praw człowieka - prawa do życia. Nie
można się pozbyć wrażenia, że kara
śmierci jest tylko formą zemsty, a nie kary
za zbrodnię.
Kara śmierci jest dozwolona w 38 z 50
stanów. Od 1977 roku, gdy w USA
przywrócono karę śmierci, straconych
zostało 1099 morderców (w 2006 roku
53).
43. Amerykańscy skazańcy najczęściej
pozbawiani są życia za pomocą
śmiertelnego zastrzyku lub na krześle
elektrycznym. Rzadziej stosowane są
powieszenie, rozstrzelanie i egzekucje w
komorze gazowej.
Kolejnym przykładem nieprzestrzegania
przez władze USA fundamentalnych
praw człowieka jest przypadek sprzed
pięciu lat, gdy to w Zatoce Guantanamo
zaczęto przetrzymywać niewinnych ludzi
bez postawienia im zarzutów, bez
procesu i możliwości obrony w postaci
adwokata. Oto kilka faktów z przebiegu
tego wydarzenia :
44. - Od 11 stycznia 2002 do dziś w więzieniu w
Guantanamo było przetrzymywanych około
775 więźniów. 17 z przetrzymywanych w
- Nawet do
Guantanamo osób było w chwili
- Pod koniec 2006 roku w Guantanamo z nich
zatrzymania niepełnoletnich; cztery
nadal pozostało przetrzymywanych 430 pod
nadal przebywały na terenie obozu
więźniów 352006 roku.
koniec narodowości.
- Przed osadzeniem w
Guantanamo, więźniowie zostali w
- Żadnej z przetrzymywanych
Guantanamo osób Stany Zjednoczone
zatrzymani w co najmniej 10 krajach, bez
żadnego procesu zarzutów kryminalnych.
nie postawiły sądowego. Te kraje to
Afganistan, Bośnia i
Hercegowina, Egipt, Gambia, Indonezja,
Mauretania, Pakistan, Tajlandia, Zambia,
Zjednoczone Emiraty Arabskie.
45. 10 zatrzymanych zostało obciążonych
kosztami procesu przed komisjami
wojskowymi, co następnie zostało uznane
za bezprawne przez amerykański Sąd
Najwyższy.
W Guantanamo zanotowano ponad 40
przypadków prób samobójczych. 3
mężczyzn popełniło samobójstwo na
terenie obozu w czerwcu 2006 roku.
46. Analiza danych około 500 jeńców
wykazała, że tylko 5 procent jeńców
zostało zatrzymanych przez siły USA, 86
procent zostało aresztowanych przez siły
pakistańskie siły lub afgański Sojusz
Północny, a następnie oddanych pod
nadzór USA, często za tysiące dolarów.
Nawet do 200 zatrzymanych uczestniczyło
w strajku głodowym, aby zaprotestować
przeciwko warunkom, w jakich są
przetrzymywani.14 jeńców zostało
przeniesionych do Guantanamo we
wrześniu 2006 roku po czteroipółrocznym
okresie przetrzymywania w odosobnieniu
w tajnych więzieniach CIA.
48. W latach osiemdziesiątych XX
prowadzone były akcje junt
wojskowych. Wojskowi stosowali
tortury, popularne były
morderstwa, „niepozostawiające
ciał”. Ofiarą padali
studenci, aktywiści lewicowi oraz
inteligencja. Jednym z
najgłośniejszych było
zamordowanie w Nikaragui w 1978
roku szefa opozycyjnej gazety
Pedro Camorro. W Salwadorze
ofiarą Gwardii Narodowej padł
Oskar Arnulfo Romero, został
zamordowany.
49. W latach 1977 - 78 w Argentynie w
środy organizowano tzw. „loty
śmierci". Najpierw ofiary odurzano
narkotykami, ładowano do
samolotów i podczas lotu wyrzucano
do Atlantyku. Akcje te pochłonęły
tysiące ludzkich istnień.
W czasach wojskowej dyktatury w
Argentynie w latach 1976-1983 setki
ludzi "znikały" za związki z
dysydentami. Oficjalne dane mówią o
13 tysiącach zaginionych, lecz
organizacje humanitarne szacują, że
ich liczba była bliska 30 tysiącom.
50. W 2007 r. parlament rządu prowincji La Pampa
przyjął ustawę, która zezwala na zabijanie
nienarodzonych dzieci. Zdaniem senator Liliany
Alegre de Alonso z prowincji La Pampa i
zarazem przewodniczącej Światowej Akcji
Parlamentarzystów i Gubernatorów za Życiem i
Rodziną, aborcja jest niezgodna z konstytucją.
Uważa ona, że przyjęta ustawa jest skrajnym
odchyleniem od prawa, ponieważ jest ona
wyraźnie niekonstytucyjna i narusza
międzynarodowe traktaty podpisane przez nasz
kraj.
51. Senator argumentowała, że podpisane przez
Argentynę w 1994 r. traktaty
międzynarodowe, takie jak: Amerykańska
Deklaracja Praw i Obowiązków
Człowieka, Amerykańska Konwencja Praw
Człowieka i Konwencja Praw
Dzieci, gwarantują prawo do życia od
poczęcia. Poprzez ratyfikowanie Deklaracji
Praw Dzieci Argentyna uznała, że dziecko
rozumiane jest jako każda istota ludzka od
momentu poczęcia aż do ukończenia 18
roku życia". Senator zauważyła, że nowe
prawo nie tylko zezwala na aborcję, ale
także nie chroni instytucji, które z powodów
etycznych odmawiają zabicia
nienarodzonych ludzi.
52. Trwający już od trzech miesięcy
konflikt pomiędzy rządem prezydent
Cristiny F. Kirchner i producentami
zbóż w Argentynie w sobotę
przemienił się w konflikt z użyciem
przemocy, kiedy policja weszła do
akcji, aby odblokować zablokowane
przez nich szosy. Przypomnieć
należy, że konflikt zaczął się od
podniesienia podatków na
eksport soi, na co rolnicy zareagowali
paraliżując handel zbóż, co
doprowadziło do blokad szos i dróg
przez kierowców ciężarówek, którzy
nagle pozostali bez pracy.
53. W dzisiejszych czasach wiele mówi się
międzynarodowych prawach człowieka. Bardzo
często są on łamane. Niektórzy poszkodowani
(np. gwałcone kobiety, bite dzieci) nie potrafią
lub nie chcą opowiadać o swoich problemach.
Amnesty International, jest ogólnoświatowym
ruchem ludzi działających na rzecz praw
człowieka. Jej członkowie dobrowolnie
poświęcają swój czas i energię, solidaryzując
się z ofiarami przypadków naruszeń praw
człowieka. Podstawową formą działalności
Amnesty International jest prowadzenie
kampanii, bada, dokumentuje i publikuje
raporty o przypadkach naruszeń praw
człowieka, ale na tym jej praca się nie kończy.
54. Członkowie AI (Amnesty International)
podejmują praktyczne i skuteczne kroki w
celu powstrzymania tych naruszeń. AI jest
zorganizowana w taki sposób, aby
umożliwić zwykłym ludziom wypowiedzenie
się na rzecz osób zagrożonych naruszeniem
praw człowieka. Podstawą działalności AI
jest międzynarodowa solidarność.Główne
przyczyny łamania praw człowieka, to
odmienności: przekonania
polityczne, odmienności
rasowe, kulturowe, religijne.
55. Organizacje pozarządowe działające na rzecz
przestrzegania praw człowieka starają się chronić
i promować prawa człowieka na świecie a także w
środowiskach lokalnych. Helsińska Fundacja Praw
Człowieka stworzyła model akcji organizacji
pozarządowych, podejmowanych na rzecz praw
człowieka. Akcje zostały ujęte w cztery kategorie:
działania polityczne: zwykle podejmowane przez
duże, silne organizacje. Działania te służą wprowadzaniu
działania prawne: obejmują znane metody stosowane
zmian w polityce państw odnośnie praw człowieka. Mają na
działania społeczne: działania podejmowane przez grupy
przez organizacje pozarządowe. Jedną z nich jest udzielanie
społeczne w celu wywierania wpływu napaństw, sposób
celu nie tylko wyrażenie potępienia dla rząd w które
darmowego doradztwa prawnego faktycznym i potencjalnym
pokojowy. Formą podejmowania także postulowanieświadome
naruszają prawa człowieka, ale takich działań jest lepszych
ofiarom łamania praw człowieka, także w postępowaniu przed
nieposłuszeństwo wobecprawa narodowego do
praw i dostosowywanie władz ustanawiających
sądem. Inną metodą jest popieranie żądań kierowanych do
edukacja: może wstandardów. sposób zagrażaćdziałań
prawo, które najłatwiejszy sposób podejmowania prawom
międzynarodowych jakikolwiek
władz o odszkodowania za wyrządzone krzywdy.
przez organizacje pozarządowe w kwestiipodejmowane przez
człowieka. Podobne działania mogą być ochrony i
poszanowania praw się powszechnym autorytetem.
jednostkę cieszącą człowieka. Edukacja ta może zakładać
różne cele i metody realizacji oraz może być kierowana do
różnych grup społecznych. Ogólnie celem nadrzędnym jest
uwrażliwienie innych na kwestię praw człowieka, szerzenie
wiedzy na ten temat, kształtowanie postaw.
56. Na przestrzeni lat widać z kolei na
przykładzie krajów, w których stosowana jest
kara śmierci – między innymi wże pierwsze
Oczywiście należy pamiętać, USA -, że ma
się trzy działaniailości popełnianych
ona nijak do mogą być podejmowane
przestępstw.w państwach, w których prawa
wyłącznie Najniższy zaś wskaźnik
przestępczości szanowane. W przeciwnym
człowieka są mają te państwa, w których
system penitencjarny jest mogą narazić
razie takie działania w miarę łagodny.
Choć zapewne nie w tym szukać należy
organizacje lub pojedyncze osoby na utratę
przyczyny. Powodami lub życia.
wolności wysokiej
przestępczości są przede wszystkim
poczucie frustracji, bezsilność, oraz
świadomość, że uczciwie nic się w życiu nie
osiągnie. Najlepszym zatem sposobem
ograniczenia przestępczości jest postawienie
na rozwój kraju i stworzenie ludziom
godnych warunków życia. W takim kraju kara
nie musi być surowa - powinna być jedynie
nieunikniona.
57. Treść i prezentacja:
Patrycja Bacherek
Martyna Jankowska
Natalia Pałka
Maja Masłowska
Tomasz Soniewski
Weronika Mizgier
Natalia Kierus
Mateusz Krzan
