3. Pendekatan ini dikenali juga sebagai
pendekatan sintesis.
Pendekatan ini menghasilkan kaedah abjad.
Dalam pembelajaran bahasa, murid akan
belajar secara beransur-ansur daripada
peringkat yang lebih mudah kepada yang
kompleks.

4. Hal ini bertujuan bagi memudahkan murid
memahami apa yang telah dipelajari secara
berstruktur dan menyeluruh.
Dalam pendekatan binaan, murid akan
diajar dengan cara atau kaedah dalam
menulis abjad, seterusnya suku
kata,perkataan, frasa, ayat sehingga
mereka boleh mencapai kaedah penulisan
pelahiran iaitu melahirkan wacana
dengan baik.

5. Sebagai contoh, bagi peringkat pratulisan,
murid akan diperkenalkan dengan
beberapa bentuk yang seakan-akan
membentuk huruf seperti bentuk condong,
bulatan, separa bulat, zig-zag dan
sebagainya.
Hal ini bertujuan untuk melatih kemahiran
otot halus mereka agar bersedia sebelum
menulis abjad.

6. Setelah mereka berkebolehan dan
mengetahui cara untuk menulis kesemua
abjad, maka guru akan membimbing murid
untuk membina suku kata mengikut diagraf
tertentu iaitu suku kata terbuka dan suku
kata tertutup seperti perkataan kv+kv, atau
kv+kvk dan sebagainya.
Hal ini menunjukkan murid sudah bersedia
untuk menulis secara mekanis iaitu menulis
frasa,klausa, ayat dan seterusnya.

10. • Matlamat pengajaran bahasa mengikut Hymes
(1972) ialah untuk membentuk apa yang
dimaksudkan oleh sebagai ‘keupayaan
berkomunikasi’.
• Menekankan penggunaan bahasa dalam
komunikasi.
• Guru harus merancang pembelajaran yang
boleh mewujudkan situasi di mana:
Pelajar boleh berkomunikasi dengan cekap
Tidak hanya tertumpu kepada penguasaan struktur
bahasa sahaja
Pelajar perlu berinteraksi dalam kumpulan/secara
berpasangan, dalam melakukan pelbagai aktiviti

11. • Contoh aktiviti yang boleh
dilaksanakan :
 Bercerita
 Teater pembaca
 Laporan/ulasan buku
 Choral speaking

13. • Memberi penekanan kepada pengalaman atau
pengetahuan sedia ada murid-murid dalam
membaca.
• Terdapat 3 peringkat dalam proses membaca.
• Murid – murid perlu mempunyai pengalaman
atau pengetahuan sedia ada.
• Murid-murid mudah mentafsir makna
sekiranya bahan yang dibaca berkaitan dengan
suatu bidang yang diketahuinya.

14. Contoh:
Jika murid – murid mempunyai
pengalaman atau pengetahuan
tentang pelancongan, ini akan
memudahkan mereka memahami
teks yang membincangkan
pelancongan.

16. • Dimulakan dengan memperkenalkan
perkataan dan bukannya huruf atau suku kata.
• Aktiviti utama – memandang dan menyebut.
• Kaedah ini mementingkan dua perkara :
 Membunyikan perkataan atau rangkai kata
berdasarkan pengalaman melalui gambar.
 Membunyikan ayat melalui gambar yang mempunyai
cerita.

17. Kelebihan
• Sesuai dengan kehendak ilmu jiwa kanak-kanak kerana
mereka mempelajari sesuatu cara keseluruhan, menarik
minat murid-murid.
• Bersesuaian dengan resmi semulajadi kanak-kanak
mempelajari sesuatu iaitu daripada keseluruhan kepada
bahagian-bahagiannya. Kaedah ini dari awal
mementingkan makna.
• Dengan itu kanak-kanak dari mula mendapat latihan
memahami apa yang dibaca oleh mereka.
• Guru dapat melatih kanak-kanak membaca dengan
sebutan dan irama ataupun alunan suara yang betul dari
mula.

18. Keburukan
• Bacaan kanak-kanak mungkin terhad kepada
perkataan, rangkai kata dan ayat-ayat yang telah
diajarkan sahaja.
• Kaedah ini tidak membolehkan kanak-kanak
mengenal huruf secara formal. Lambat mengenal
bunyi dan suku kata.
• Murid-murid tidak mempunyai asas yang kukuh
yang membolehkan mereka membaca sendiri.
• Lambat tercapai kemahiran dan kecekapan
membaca.

20. • Kaedah ini mementingkan mengenal nama-
nama huruf dan bunyi-bunyi huruf itu.
• Cara penyampaian:-
Murid menghafaz bentuk huruf menurut
susunanya, iaitu a – z(menerusi nyanyian, kad,
dsb)
Membunyikan gabungan huruf vokal dan
konsonan bagi membentuk suku kata.
Penggabungan suku kata membentuk perkataan.
Pembacaan ayat – ayat mudah yang perkataannya
berupa kv + kv.

21. Kelebihan
• Sesuai dengan susun Bahasa Melayu kerana
Bahasa Melayu terdiri daripada suku-suku kata
yang hampir tetap bunyinya.
• Membolehkan kanak-kanak membaca perkataan-
perkataan baharu, walaupun belum dipelajarinya
kerana mereka dapat mengenal huruf-huruf dan
membunyikan vokal dan konsonan dengan baik.
• Kaedah ini memberi asas dan binaan kukuh
dalam membaca.
• Tercapai kecekapan dan kemahiran membaca
serta memberi keyakinan kepada murid.

22. Keburukan
• Murid-murid membaca dengan lancar mengikut cara
tradisional tanpa memahami apa yang dibacanya.
Mereka hanya mementingkan sebutan dan kelancaran
membaca.
• Murid-murid terbawa-bawa tabiat membaca sambil
mengeja. Ini mebolehkan mereka membaca
merangkak-rangkak dan tidak faham apa yang dibaca.
• Kaedah ini dikatakan tidak sesuai dengan kehendak
pendidikan dan psikologi murid-murid kerana
pengajaran tidak secra keseluruhan yang bermakna.
• Boleh membosankan murid-murid terutama apabila
mereka diberi latih tubi yang berlebihan.

24. Cara pelaksanaannya:-
• Murid menghafaz bunyi huruf (bukan nama huruf) – murid
melihat lambang dan menghafaz bunyinya;
• a dibunyikan aa
• z dibunyikan zi
• Kemudian, murid diajar suku kata setelah tahu hubungan
huruf dengan bunyinya: “ba’ tanpa bunyikan “be” dan “aa”.
• Penggabungan suku kata bagi membentuk perkataan.
• bu + ta = buta
• bu + ka = buka
• Pembacaan ayat – ayat mudah:
• Ibu beli buku
• Ibu buka buku
• Ibu baca buku