3. Heracles que, errante primeiro pola terra inmensa e polo mar, a causa das tarefas encomendadas polo soberano Euristeo, realizou moitas fazañas temerarias e padeceu moitos sufrimentos. Himno homérico a Heracles Heraclès à la croisée des chemins.Carrache Annibale (1560-1609) (C) Archives Alinari, Florence, Dist RMN / Luciano Pedicini
5. Ningún cazador conseguía abater a fera que devastaba os rebaños de Tespio e Anfitrión. Hércules con 18 anos instálase no palacio de Tespio e ó cabo de 50 días consegue dar morte á fera e deixar preñadas ás 50 fillas do rei. Cada noite despois do esforzo da caza o rei metíalle na cama a cada unha das fillas co propósito de ter 50 netos herdeiros do heroe.
7. FORZA, PODER, SOBERANÍA Cando Heracles se enfrontou a el por primeira vez, usando o seu arco e as súas frechas, un garrote feito dunha oliveira (que el mesmo arrincara da terra) e unha espada de bronce, todas as armas resultaron inútiles. A morada do animal tiña dúas entradas: Heracles azuzouno ata que o animal penetrou nela, atrancou unha das entradas e, acurralándoo pola outra, atrapouno e estrangulouno meténdolle un brazo pola gorxa ata esganalo .
9. A PROLIFERACIÓN DO MAL A hidra tiña corpo de can e nove cabezas, unha delas inmortal. O seu bafo era letal. Como cada vez que Hércules lle rebanaba unha cabeza volvíalle crecer, coas brasas dun bosque incendiado coa a axuda do sobriño Iolao, íalle queimando a ferida para que non se reproducira.
11. O INSTRUMENTO CEGO DOS DEUSES Euristeo quería que lle entregase o xabarín vivo . O heroe atrapouno cunha rede e levoullo. Euristeo ó velo, cheo de medo, agachouse nunha cuba.
13. A VELOCIDADE Animal fabuloso consagrado a Artemisa. Tiña cornos de ouro e pezuños de bronce. Era tan veloz que era imposible darlle alcance. Hércules andou detrás dela durante un ano ata abatila cunha frecha.
15. As aves do Estinfalo mutiplicáranse ata converterse nunha praga para as xentes veciñas da Arcadia. Devoraban os froitos dos campos, destruían as colleitas. Euristeo mandáralle a Hércules que acabase con elas. A dificultade residía en que as tiñas que facer saír dun tupido bosque. Fabrica unhas castañolas de bronce e co ruido espanta as aves. Logo abáteas a frechazos. Museo Louvre
16. Hércules fai fronte ó humillante traballo de limpar os cortellos, conseguindo desviar o cauce de dous ríos, Alfeo e Peneo, e concentralo no patio do Cortello. Auxías págalle cunha parte do rebaño, como acordaran previamente. Museo Prado. Zurbarán
18. A FORZA FÍSICA EN GRADO SUMO Hércules captura o fermoso touro branco que o deus Poseidón fixo tolear; ademais expulsaba lume polo fociño e percorría a illa de Creta destruíndo todo ó seu paso. Sae á procura do touro e, tras unha breve loita, agarrouno polos cornos e subiu ó seu lombo, despois conduciuno, polo mar Exeo, ata Micenas. Unha vez en presenza do rei Euristeo, este decidiu consagralo á deusa Hera, á quen non lle agradou pola ferocidade; Euristeo entón déixao libre.
19. dd Johann Gottfried Schadow: Herkules und die Rosse des Diomedes , Relief, gebrannter Ton, Berlin, um 1790 (Modell für einen der Tondi am Brandenburger Tor) Diomedes era rei de Tracia, dono dunhas eguas que alimentaba con carne humana. Hércules, que parte para Tracia co propósito de acabar coa desgraza, entrega o propio Diomedes á voracidade das bestas e quedan definitivamente saciadas e domanadas.
20. O noveno traballo foi obter o cinto de Hipolíta, a raíña das amazonas, un antollo de Admete, filla de Euristeo. Hércules secuestra a irmá da amazona e pidelle como botín o cinto; outras versións falan de que foi un testimonio de namoramento, xa que Hipolita perdera o sentido polo heroe. Museo Louvre Hermitage Museum
22. Euristeo manda a Hércules a illa de Eritia, situada no occidente extremo onde Xerión tiña unha manada de fermosos bois gardados por Eritión e o monstruoso can Ortro. Para poder cruzar o Oceano o heroe pide prestada a copa do Sol, na que este se embarcaba todas as noites para regresar ó seu palacio de oriente.
25. Anteo, fillo da deusa da terra Xea, desafiaba a todo aquél que atravesaba os seus dominios. Sempre vencía nas súas pelexas, posto que cada vez que caía na terra Xea dáballe forzas de novo. Deste xeito retou tamén a Hércules, quen ó descubrir os enganos de Anteo, mantívoo no alto impidíndolle recibir o alento da súa nai ata esganalo.
27. O xardín das Hespérides estaba a carón do monte Atlas . Como as fillas de Atlas acostumaban saquear o xardín, Hera encoméndalle a súa garda a un dragón inmortal de cen cabezas, a quen acompañaban tres ninfas, as Hespérides, Egle (A Respladecente), Eritia (A Vermella) e Hesperaretusa (Aretusa de poñente). Hércules busca o camiño con distintas artimañas, mata o dragón e consegue as mazás de ouro.
29. +- 510 av J.-C. Amphore à figures noires . Paris, musée du Louvre . O DEMO INTERIOR Hércules pídelle a Hades autorización para levar a Cerbero, quen acepta coa condición de que debe dominar o animal só coas armas habituais, revestido coa coraza e a pel de león.
30. O heroe ataca a Cerbero: colleuno polo gañote e pese a que o rabo remataba nunha especie de dardo como o dun escorpión, pero non soltou a presa ata tela dominada. Sae á terra coa presa e cando lla entrega a Euristeo , este, do medo que lle entra, escapa a esconderse nunha xarra. Hércules ó non saber que facer co can Cerbero devólvello a Hades.
31. Despois de matar a Ifito, fillo de Eurito, para quedar purificado debía venderse como escravo e servir ó dono durante tres anos. O diñeiro da venda sería para Eurito en concepto de prezo de sangue. Hércules foi comprado por Ónfale, raíña de Lidia por tres talentos: mentres viviu con Ónfale un intenso amor disfrazábase de muller e ela tomaba os atributos do heroe. Hermitage Museum
32. Zurbarán . Museo del Prado A celosa Deianira, a esposa esquecida en beneficio de Iole, filla de Eurito e novo amor do heroe, ofreceulle a túnica empapada do sangue envelenado do centauro Neso (filtro amoroso). Ó poñela o heroe foi atacado polo veleno e consumido por terribles dores…..
33. Hercule sur le bûcher. Auteur : Reni Guido (1573-1642), le Guide (dit) Giordano Luca. Museo del Prado … ordenou que lle fixesen unha pira no monte Eta e botouse ó lume. Deianira, chea de remorsos, afórcase por telo perdido.
34. Zeus ordena sacalo do lume e condúceo ó Olimpo onde lle concede a immortalidade