Αρχονταρίκι Ι. Ν. Προφήτου Ηλιού Κόρμπι Βάρης. Εισήγηση του Ισίδωρου Παχουνδάκη από κοινωνολογικής σκοπιάς.

1. Το Ισλάμ στις Δυτικές Κοινωνίες
Ισίδωρος Παχουνδάκης
Αναπληρωτης Πρόεδρος
Saint Thomas Polytechnic,
Singapore

3. Στον Πολυθεϊσμό, η κάθε μια πίστη, που
δημιουργείται ως νέα, πραγματοποιώντας την
εμφάνισή της, γίνεται αποδεκτή ανάμεσα στις
πολλές άλλες πίστεις και αλήθειες, ιστορικό τέτοιο
ζωντανό παράδειγμα είναι οι Ινδουιστικές
θρησκείες, που έχουμε μια συνεχή εμφάνιση νέων
θεοτήτων, πίστεων, συστημάτων και θρησκειών
ακόμη.

4. Για πρώτη φορά στην Ιστορία της ανθρωπότητας,
αρχικά ο Ιουδαϊσμός σε μικρότερη κλίμακα στη
Μέση Ανατολή και μετέπειτα ο Χριστιανισμός και
το Ισλάμ διεκδικούν την απόλυτη αυθεντία και
αλήθεια στο χώρο της πίστης και της θρησκείας,
ως οι πλέον παγκόσμιες και οικουμενικές
μοναδικές αλήθειες του κόσμου τούτου.

5. Ο Μονοθεϊσμός φαίνεται να οδηγεί σε αδιέξοδα
αντιλήψεων και πρακτικών που αποτυπώνονται
σε τρόπους και σχήματα σκέψης, που φανατίζουν
και διχάζουν, μη ανεχόμενος την συνύπαρξη και
την ύπαρξη, άλλων αληθειών.

6. Διαπιστώνετε μια ιδιαίτερη δυναμική ανάπτυξης του Ισλαμικού
κινήματος και των εξτρεμιστικών του κλάδων στη δύση, με
τρόπους οργάνωσης, δομής και λειτουργίας, που η οργάνωση
του Δυτικού κόσμου όπως φαίνεται δεν κατανοεί και κατά
συνέπεια δεν μπορεί να περιορίσει ή να σταματήσει την
καταστροφική τους δράση. Ο κάθε κλαδος από αυτούς όπως
τους βλέπουμε περιγραφικά δύναται να εμπεριέχει κινδύνους.
Η ανάδυση των ιδιαίτερων ταυτοτήτων του Ισλάμ, στην Ελλάδα
και στον Ευρωπαϊκό χώρο, παρουσιάζουν δυσλειτουργίες. Οι
σχέσεις Ελληνικού κράτους και Ελληνικής κοινωνίας σε σχέση
με τις Ισλαμικές κοινότητες, έχουν να κάνουν με τις ιστορικές
ταυτίσεις των Ελλήνων με το Οθωμανικό παρελθόν, αλλά και
ταυτόχρονα με τις πολιτικές ταυτίσεις μας με τον Αραβικό
κόσμο.

7. Διαπιστώσεις για τον ισλαμικό Εξτρεμισμό
• Η εμφάνιση μια θρησκευτικότητας του Ισλάμ η οποία γίνεται αντιληπτή ως πλέον
ατομική υπόθεση, αυτοπραγμάτωσης.
• Το Ισλάμ αυτοπροσδιορίζεται ως Οικουμενικό και όχι εθνοτικό όπως συμβαίνει σε
περιπτώσεις του Χριστιανισμού, άρα είναι ένα βήμα μπροστά από τον Δυτικό κόσμο,
διότι αποδέχθηκε στην εφαρμογή του την παγκοσμιοποίηση και όχι θεωρητικά.
• Η νοσταλγία της Χρυσής Εποχής του Ισλάμ, που είναι η περίοδος των Χαλίφιδων.
(από τον 17ο αιώνα το Ισλάμ ταπεινώνεται συνεχώς από την Δύση)
• Η ιδιότητα του πιστού υπερβαίνει κάθε άλλη ταυτότητα
• Το Ισλάμ ερχόμενο στη Δύση και ζώντας μέσα σε αυτή, έμαθε από την
Φονταμενταλιστική αντίληψη και πρακτική του Χριστιανισμού, την ατομική –
προσωπική βίωση της θρησκευτικής εμπειρίας, κάτι που μέχρι τώρα ήταν
άγνωστο για το Ισλάμ.

8. • Η πολυπολιτισμικότητα της Δύσης λειτούργησε ως κάλυψη για την ανάδυση και δράση του
Ισλάμ, από τους Φονταμενταλιστές μουσουλμάνους, κρύβονταν πίσω από την ανεκτικότητα, τα
ανθρώπινα δικαιώματα κ.ο.κ.
• Το Ισλάμ έπαψε να είναι πολιτικό και κοινωνικό και είναι πλέον μόνο θρησκευτικό.
• Ατομικός επανεξισλαμισμός, δεν υφίσταται απαραίτητα κάποια ομάδα ή κοινότητα
πίσω από κάθε πράξη κάποιου μαχητή της πίστης.
• Η νέα τάση του Ισλάμ είναι η επονομαζόμενη «απόκρυψη ή taqya»
• Υπάρχουν Μαχητές της πίστης χωρίς κανένα πολιτικό, ακτιβιστικό, θρησκευτικό
παρελθόν, αυτούς κυρίως επιθυμούν να προσεγγίσουν ή να στρατολογήσουν οι
Φανατικές Ισλαμικές Οργανώσεις.
• Οι μαχητές της Πίστης δεν ενδιαφέρονται για οργανωμένες δομές, ιεραρχίες, τα
αποτελέσματα των πράξεων τους, αλλά ζουν για τη στιγμή και επιθυμούν να βιώσουν
την στιγμή, πεθαίνουν για την σημασία της κίνησης, βιώνουν μια μυστικιστική
διάσταση πέραν της πολιτικής, που πραγματικά δεν τους ενδιαφέρει αν θα χάσουν τη

9. Πιθανές αιτίες ανάδυσης των εξτρεμιστικών λογικών
• Η ηθική, πολιτική και οικονομική παρακμή μιας κοινωνίας (το
παράδειγμα της Γερμανίας μετά τον Α΄Π.Π., το παράδειγμα των
χωρών της Μ. Ανατολής και της Β. Αφρικής με την αρχή της
αποικιοκρατίας)
• Ο Ακραίως Μονοθεϊσμός και η Ιδέα της επικράτησης της μιας και
μοναδικής αλήθειας και η μονοθεϊστική ανάγκη του Καλού και του
Κακού με την κατασκευή εχθρών
• Η κατασκευή του Ιδεολογικού δίπολου Ανατολή και Δύση
• Συναίσθημα και Ορθολογισμός
• Κοινωνίες χωρίς μέτρο και φρένο
• Η πιστή τήρηση της ενδοκοινοτικής, οικογενειακής, φυλετικής
παράδοσης (τα αρχετυπικά σύμβολα της Οικογένειας, φατρίας,
φυλής)

10. Πιθανές Εξτρεμιστικές ή μη λογικές,
Αναγνωρίζοντας τη ριζοσπαστικοποίηση
• Οι Αντιλήψεις και πρακτικές του ατόμου για τον γάμο
• Οι Αντιλήψεις και πρακτικές του ατόμου για τη θέση της γυναίκας
και το ρόλο της. Η αντίληψη του Μουσουλμάνου για τη γυναίκα στη
Δύση.
• Ηθικές αντιλήψεις για την απιστία, οικογενειακή ατίμωση
• Οι αντιλήψεις και πρακτικές του ατόμου ως προς τις απαγορεύσεις
που του θέτει η πίστη του (Halal, χοιρινό, κάπνισμα, αλκοόλ).
• Η θεωρία ότι ο Δυτικός Πολιτισμός του οφείλει και για τα θετικά και
για τα αρνητικά.
• Ο Κλάδος της πίστης που ανήκει
• Η ενδυμασία και η εμφάνιση
• Η συμβολική δερματοστιξία

11. πιθανή αντιμετώπισή τους προληπτικά η/και
κατασταλτικά
Πιστή εφαρμογή των Νόμων της Πολιτείας τόσο για τους γηγενείς όσο
και για τους Μετανάστες. Το μήνυμα της τήρησης των Νόμων να
γίνεται σαφές στη κοινωνία. Η κοινωνία να λαμβάνει το μήνυμα
ενός Κράτους Δικαίου. Κατ’ αυτό τον τρόπο αποφεύγετε η
ριζοσπαστικοποίηση του ατόμου και από τις δυο πλευρές και
ταυτόχρονα υπάρχει και σαφής πολιτική πρόληψης ακραίων
φαινομένων. Στην απουσία αποτελεσματικότητας εφαρμογής του
Νόμου από τον Κρατικό μηχανισμό, δίδεται χώρος σε άλλες
συλλογικές μορφές και συλλογικούς χώρους που
δραστηριοποιούνται στις μεταναστευτικές κοινότητες να
υποκαταστήσουν με ακραίες αντιλήψεις και πρακτικές και να
κυριαρχήσουν ιδεολογικά στις κοινότητες ενοχοποιώντας τον
κρατικό μηχανισμό ως διεφθαρμένο και ρατσιστικό, παράδειγμα η
κατά καιρούς στοχοποίηση των Σωμάτων Ασφαλείας.

12. Συνέπειες
Αδράνεια των κρατικών
δομών
1. Ριζοσπαστικοποίηση του
ατόμου νοιώθοντας αδικημένο
(γηγενείς –Μετανάστες)
Κατάχρηση εξουσίας των
κρατικών δομών
1. Ριζοσπαστικοποίηση του
ατόμου
νοιώθοντας αδικημένο
2. δημιουργία συλλογικοτήτων
στοχοποίησης των κρατικών
υπηρεσιών
(γηγενείς –Μετανάστες)

13. Θερμές Ευχαριστίες