Ήρθε η ώρα για να φύγεις
Ήρθε η ώρα για να φφγεισ, να φφγεισ να πασ να ηρεμίςεισ
Να πασ κάπου ήρεμα ζτςι ώςτε να τακτοποιήςεισ το μπζρδεμα που υπάρχει ςτο
μυαλό ςου και να λφςεισ τον πρώτο πόλεμο ςου και μετά ίςωσ γυρίςεισ
Βρε να φφγεισ! Φφγε να πασ να ηρεμίςεισ. Ψάξε ζνα μζροσ ζτςι ώςτε να καθίςεισ ςε
μια καρζκλα ζτςι όπωσ δεν κάθιςεσ ποτζ και τα μάτια ςου να δουν αυτό που δεν
είδαν ποτζ.
Θαφματα με τραφματα, Σόδομα και Γόμορρα, πόρτεσ δίχωσ πόμολα ςτο ίδιο ςου το
ςπίτι. Αν τφχει και ανοίξεισ κρφβει πάντα εκπλιξεισ, 9 από τισ 10 ςε καλοφν να τθν
πθδιξεισ. Προςωπικά προβλιματα, περνάμε ςκζτο βάςανο. Ψάχνοντασ για λφςθ το
μυαλό μασ ςπάει ςαν κάςτανο. Κάνουμε τα πάντα για να βγάλουμε τον πάςαλο απ’
τον κϊλο. Ώρεσ-ϊρεσ για άλλουσ ερμθνεφουμε τον ρόλο. Μυςτιριο! Υπάρχουνε και
κεατζσ που κόβουν ειςιτιριο να δοφνε τθν ταινία από κοντά. Να μάκουνε τι παίηει,
δεν μιλάνε, τρομαγμζνοι, κρυμμζνοι κάτω από το τραπζηι, κάτω από το κρεβάτι ςαν
μικρό παιδί μετά τον εφιάλτθ. Η μόνθ του αςφάλεια μετά τθν αναςφάλεια. Τα
πάντα είναι χάλια, χάλια κι’ εμείσ. Δεν είναι δφςκολο το ποίθμα να πεισ.
Ήρθε η ώρα για να φφγεισ, να φφγεισ να πασ να ηρεμίςεισ
Να πασ κάπου ήρεμα ζτςι ώςτε να τακτοποιήςεισ το μπζρδεμα που υπάρχει ςτο
μυαλό ςου και να λφςεισ τον πρώτο πόλεμο ςου και μετά ίςωσ γυρίςεισ
Βρε να φφγεισ! Φφγε να πασ να ηρεμίςεισ. Ψάξε ζνα μζροσ ζτςι ώςτε να καθίςεισ ςε
μια καρζκλα ζτςι όπωσ δεν κάθιςεσ ποτζ και τα μάτια ςου να δουν αυτό που δεν
είδαν ποτζ.
Ξζρω πωσ ϊρεσ-ϊρεσ νοιϊκεισ κάπωσ ράκοσ/άγχοσ. Νοιϊκεισ τθν κατολίςκθςθ
νοιϊκεισ κάπωσ και βράχοσ νοιϊκεισ να γίνεςαι δράκοσ, βγάηεισ φωτιά απ’ το
ςτόμα, ψυχι και ςϊμα ςε κόμμα, ςου βαλαν πϊμα ςτο ςτόμα. Να μθν μπορείσ να
πεισ κουβζντα. Σςςςσ! Ποιοσ ζχει ςζντρα. …….θ ςιωπι ςου, νοιϊκεισ τθν ταραχι
ςαν το κερί να λιϊνει το κορμί ςου. Ντφςου! Μπροςτά τουσ κάνει κρφο. Γάμθςε
τουσ όλουσ και ανζβα ςτο πλοίο, ςπάςε τοπίο, ςαν του μυαλοφ το βιβλίο, (τοπίο
κφμιηε κείο), για ζναν και όχι για δφο, πριν ςε κόψουν ςτα δφο, και κυμίηεισ
πολυτελείασ πουτάνα ςε πορνείο. Σφαγείο κυμίηει, μυρίηει το μζροσ που μζνεισ, τι
περιμζνεισ? Κακόλου φίλε. Πασ κατά διαόλου. Του χρόνου κα ‘ναι αργά ςτο λζω
απλά. Σικω και φφγε, εγϊ φεφγω και δεν λζω οφτε γεια.
Ήρθε η ώρα για να φφγεισ, να φφγεισ να πασ να ηρεμίςεισ
Να πασ κάπου ήρεμα ζτςι ώςτε να τακτοποιήςεισ το μπζρδεμα που υπάρχει ςτο
μυαλό ςου και να λφςεισ τον πρώτο πόλεμο ςου και μετά ίςωσ γυρίςεισ
Βρε να φφγεισ! Φφγε να πασ να ηρεμίςεισ. Ψάξε ζνα μζροσ ζτςι ώςτε να καθίςεισ ςε
μια καρζκλα ζτςι όπωσ δεν κάθιςεσ ποτζ και τα μάτια ςου να δουν αυτό που δεν
είδαν ποτζ.