2. Dit is Yasmine Fischer, de uitverkorene van de uitdaging ‘Tien Generaties’. Alhoewel, ze is nog niet op de hoogte over de uitdaging gebracht. Hoe ze dit te weten gaat komen en hiermee zal omgaan, moet je dit verhaal snel lezen.Persoonlijkheid: Leeuw 4/10/4/4/3Levenswens: Minister van Onderwijs wordenPrimaire wens: FamiliewensSecundaire wens: RijkdomwensVerleidelijkheden: Conditie en Harde werkerAfknapper: Dikheid
3. Na haar studies in de verzorging sector heeft ze zelf een huis gebouwd, met alles erop en eraan. Het is maar een klein huisje, aangezien ze niet zo breed heeft.
4. “Het is klein maar gezellig.” keurt Yasmine het huis. Woonkamer, slaapkamer én keuken in één kamer. Gelukkig heeft ze genoeg geld voor een aparte badkamer, voor meer privacy. En dan, als ze in de toekomst gaat werken en geld verdienen, zal het huis uitgebreid worden.
5. “De televisie.” richt ze naar de televisie, “zo goed als nieuw.” Yasmine neemt de afstandsbediening beet en prutst aan de knopjes.
6. Even later hoort ze iemand langs haar huis gaan. “Huh? Hier woont toch niemand?” dacht Yasmine, aangezien ze in de stad genaamd ‘Niemandsdal’ woont. Buiten aan de deur staat de krantenjongen voor haar neus. “Goedemorgen, mevrouw.” schudt hij haar een hand, “mijn naam is Derek van ‘t Haar. Noem me gerust Derek.”
7. “Ik dacht dat niemand hier woonde? Vanwege de naam.” vraagt Yasmine, met een verbaasde blik in haar ogen. “Dat is gewoon een naam, die ver in het verleden verzonnen wordt.” stelt Derek haar gerust. Yasmine glimlacht opgelucht. “Oh, in dat geval. Mijn naam is Yasmine Fischer.” stelt ze zich voor. Derek laat nog iets weten dat hij verder moet werken en om het goed te maken, geeft hij Yasmine een krant.
8. “Misschien vind je hier een baan.” grijnst Yasmine tevreden, wanneer ze de krant in haar handen heeft. Ze gaat naar binnen en neemt alle vacatures door. Ze droomt om in het onderwijs gaan staan maar tevergeefs, niets in de krant staat een vacature in die carrière onderwijs. Maar… Yasmine haar motto is: beter iets dan niets en neemt een baan in de carrière gezondheidszorg aan. Daar heeft ze ook een opleiding voor gevolgd.
9. Na haar besluit genomen te hebben, hoort Yasmine buiten nog iets. “Wie kan dat nu weer zijn?” zucht ze en loopt grommelend naar buiten. Het blijkt dat een pak voor de deur ligt. Waarschijnlijk van een zekere RodHumble, die ze absoluut niet kent. Als ze het pak openmaakt, krijgt ze een computer… wat kan ze daarmee doen?
10. Het licht bij Yasmine gaat ineens aan: misschien kan ze op internet naar vacatures opzoeken en dan is de kans ietwat groter dat er iets van onderwijs staat. Tevergeefs. Misschien moet Yasmine morgen of in de loop van de week paar keer het internet of de krant nakijken, of een baan in het onderwijs open staat. Dát moet wel gewoon!
11. Yasmine houdt haar baan in gezondheidszorg wel. Wanneer ze in de boekenkast snuift, vindt ze een verdacht boek. ‘Uitdaging: Tien Generaties’ staat er in sierlijke letters. “Uitdaging?” mompelt ze onzeker, “wat doet dat boek hier?”
12. Yasmine kan haar nieuwsgierigheid niet de baas en neemt dat boek toch om te lezen, wat die uitdaging juist inhoudt. Maar wat ze nu leest, kan ze nooit geloven…
13. Beste mevrouw Fischer Welkom in Niemandsdal! Nu zal je je afvragen waarom deze stad die naam heeft. Hier woont niemand; op jou, paar bewoners – die in een andere gedeelte wonen – en het werkvolk na. Daar moet JIJ aan veranderen, dat deze lege stad ‘overbevolkt’ wordt door mensen uit jouw kaliber, je familie.Je bent de uitverkorene van onze uitdaging: de tien generaties. Wat is de bedoeling ervan? Je moet een man zoeken, uit de buurt of zo. Dat kan ons niet schelen, zolang je iemand hebt met wie je je leven kan delen. Je moet ermee trouwen en kinderen krijgen. Het is vooral van belang dat je een dochter krijgt; want de oudste dochter is de volgende stamhoudster en moet dezelfde opdrachten - zoals jij moet doen - uitvoeren. Zo gaat het verder, tot de tiende generatie en dan… is de uitdaging uiteraard geslaagd! Je moet je geen zorgen maken, moet je de Magere Hein tegenkomen en sterven – het liefst van ouderdom – want je kan op de volgende stamhoudsters rekenen!De rest van de familie moet natuurlijk op de hoogte over deze uitdaging gebracht worden, zo is de kans dat de uitdaging mislukt serieus verminderd. Moet je de Ware Jacob tegenkomen en hij vindt de uitdaging maar niets, geloof ons: hij is jou niet waard! Er moet toch iemand zijn die in jou en jouw dromen en wensen gelooft?Ook nog een tip van ons: geef dit boek aan je oudste dochter – de volgende stamhoudster en zo zal ze dit boek aan haar oudste dochter geven, enzoverder.Hopelijk is dit informatie duidelijk voor jou en wensen we je veel succes met de uitdaging!Vriendelijke groeten
14. Begrijpelijk, Yasmine haar mond staat er open van. Ze heeft een familiewens dus op de uitdaging zelf heeft ze niets tegen. Maar wat denken die ‘uitgevers’ wel? Een man vinden en ermee een gezin opbouwen, dat dit allemaal in één keer gaat? Nou, dat denkt ze niet. Bovendien wil ze iemand van wie ze houdt, met wie ze écht een gezin wil opbouwen, niet puur voor het bestwil van de uitdaging.
15. Eten vindt Yasmine ook belangrijk, zeker wanneer haar buik ‘om aandacht’ vraagt – rommelt. Ze smeert een heerlijk belegd boterhammetje voor zichzelf.
16. Na het eten neemt ze een heerlijke douche, die zo goed als nieuw is en topkwaliteit biedt.
17. Yasmine hoort – na het douchen – weer iemand langs het huis lopen. “Hier woont ‘niemand’, zegt men.” mompelt ze ongelovig. Voor haar deur staat een oud vrouwtje, die blijkbaar een koppelend zigeunerin is. “Goedemiddag, mijn naam is Claudia.” stelt het oud vrouwtje zich voor en schudt Yasmine een hand. “Ik ben Yasmine.” zegt ze kortaf.
18. “Ben jij diegene die aan blind dates doet?” vraagt Yasmine. Claudia – de koppelende zigeunerin – knikt zelfzeker. “Zeker. Ben je geïnteresseerd? Het kost natuurlijk geld maar voor je grote liefde moet je alles hebben.” Yasmine twijfelt; ze heeft het niet zo breed en hoe meer geld, hoe beter de blind date. Ze wil niet riskeren om een blauwtje te lopen dus weigert het aanbod.
19. Haar buik rommelt weer van de honger en ondertussen maakt Yasmine voor zichzelf macaroni met kaassaus klaar. Ze denkt na; wat mannen betreft. Yasmine zal wel één vinden, daar heeft ze de hulp van een zekere Claudia niet nodig.
20. Yasmine is altijd dol op kunst en schilderen geweest en nu is ze nog bijlange niet moe. Ze neemt een kwast vast en begint te schilderen.
21. Haar schilderij is nog niet af maar Yasmine denkt eraan om op tijd onder haar wol te kruipen want ze moet morgen heel vroeg op, om te gaan werken.
22. De volgende ochtend is het eindelijk zover: Yasmine haar eerste werkdag als medisch technicus. Niet de baan waar ze van gedroomd heeft maar ze kan moeilijk thuis blijven en geen geld in huis halen. Beter iets dan niets.
23. De carpool staat voor de deur op Yasmine te wachten. Ze lacht vriendelijk naar de chauffeur maar de chauffeur daarentegen lijkt wel chagrijnig. “Hallo. Mijn naam is Yasmine.” probeert Yasmine de chauffeur op te vrolijken: tevergeefs. “Amber.” gromt deze, “en zolang je je bek houdt, is het voor mij goed.” Wauw, die heeft ook haar dag vandaag…
24. Tegen de middag komt Yasmine thuis, helaas zonder een gelukzalige smile op haar gezicht. Ondanks dat ze een promotie heeft gekregen, is haar dag niet verlopen zoals ze gehoopt heeft. Een chagrijnige chauffeur, collega’s die haar niet mogen en ze denkt dat het puur aan haar uiterlijk ligt. Daar in het ziekenhuis lopen vrouwen rond met mooi lang haar en mannen met gespierd lichaam en stoppelbaarden. Als Yasmine daar moet blijven, overleeft ze het niet.
25. In de krant probeert Yasmine een ander job te zoeken, het liefst in de carrière waar ze dolgraag wil werken. Nog steeds zonder succes en een ander werk wil ze ook niet aannemen, niets staat in de krant wat haar aanspreekt. Conclusie: nog een dag in het ziekenhuis bij die dikke nekken en bij die chagrijn die de naam ‘Amber Hooghoeth’ draagt.
26. Yasmine heeft een schaaktafel gekocht, om vaardighedenpunten te behalen. Zo kan ze meer een kans maken op een promotie.
27. Op een avond op diezelfde dag staat de carpool alweer voor de deur. Sinds Yasmine een promotie heeft gekregen, moet ze vandaag nog een keer op het ziekenhuis zijn maar die keer ‘s avonds laat. Ze hoort Amber nog een keer grommen. Yasmine zal Yasmine niet zijn als ze daarop niet antwoordt. “Ben je een hond ofzo?” lacht ze spottend. Amber daarentegen kan ermee niet lachen.
28. “Wat gaat dat jou aan?” zegt Amber, nog steeds op een chagrijnige toon. “Wauw.” kijkt Yasmine de chauffeur bewonderd aan. Of ja, bewonderd… het is te zien hoe je dat noemt, “moet ik je vriendje zijn, pleeg ik na één week relatie al zelfmoord.” Dit is een verkeerd voorbeeld, dat beseft Yasmine zelf wel maar tijdens haar reis hoort ze geen enkel gegrom meer.
29. Tegen twee uur ‘s nachts komt Yasmine alweer thuis, met – opnieuw – een promotie maar haar collega’s hebben hun gedachten over Yasmine nog steeds niet veranderd. Dat vindt ze eigenlijk zeer jammer. Rechtstreeks gaat ze naar haar bed en niets of niemand kan haar tegenhouden.
30. Yasmine heeft amper wat geslapen of de carpool staat opnieuw voor de deur. “Huh? Moet ik opnieuw…” grommelt ze boos. Ze heeft haar vaardigheden nog niet geoefend. Tja, niets aan te doen; ze trekt haar werkkleding aan en loopt naar de carpool. Eén dag zonder promotie kan geen kwaad.
31. Na haar werk – zonder dat ze een promotie heeft gekregen, dat was te denken – kijkt ze nog een keer op internet of er een vacature in de carrière onderwijs opstaat. Met geluk! Yasmine kan beginnen als speeltuinbeheerder.
32. Verder kan Yasmine haar dag niet meer stuk, ondanks dat ze heel moe is. Dan hoort ze dat iemand bij de deur aanbelt. Het is Anthony Decock, haar collega of beter: ex-collega. “Ik heb gehoord dat je ontslag hebt genomen.” begint Anthony het gesprek, zonder een vriendelijke ‘dag’ of zo iets. Nee, maar wel een ‘ik heb gehoord dat je ontslag hebt genomen’. Zonder woorden geeft Yasmine het antwoord. “Ach, ik snap je wel. Wegens… pesterij?” raadt Anthony.
33. “Ja, dat klopt.” Yasmine wil er niet over praten maar Anthony ziet wel een serieuze man uit, “ze vinden talent en ervaring niet belangrijk. Weet je wat ze wel belangrijk vinden? Uiterlijk!” Op het woord ‘uiterlijk’ benadrukt ze, “en je bent één van die mensen! Dus ik raad je al om op te hoepelen voordat ik gerechtelijke stappen onderneem.”
34. “Yasmine, rustig!” bedaart Anthony haar, “ik ben niet één van die mensen. Ik wil daar niets mee te maken hebben en… Eigenlijk ben je een unieke, speciale vrouw.” Yasmine voelt zich gevleid. Helaas heeft ze gehoord dat het kan zijn dat mensen misleid worden, met mooie woorden. “Wil je me misleiden?” kijkt ze hem streng aan. Geschrokken schudt Anthony zijn hoofd. “Nee, natuurlijk niet.”
35. Opgelucht kijkt Yasmine hem aan. Waarom zou Anthony haar willen misleiden? Hij ziet haar een serieuze man uit. Al weet Yasmine dat haar ex-collega’s dit niet graag zullen horen. God, wat kan dat haar schelen? “Oké, ik geloof je. Maar… ik heb het druk nu.” zegt Yasmine en neemt snel afscheid van Anthony.
36. Het is om bestwil dat Yasmine Anthony weggejaagd heeft. Ten eerste: ze is heel erg moe want ze heeft amper geslapen. Tenslotte praat ze niet graag met haar ex-collega’s, omdat ze neerbuigend op haar kijken. Misschien wil ze Anthony een kans geven maar daar is de tijd niet rijp voor. Ondertussen heeft ze een nieuw job, waar ze wel van droomt. Dat is het enige dat telt!
37. Nog langer opblijven heeft geen enkele zin meer voor Yasmine en ze kruipt snel onder de lakens. Morgen moet ze terug heel vroeg op.
