Τυπολόγιο Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών

1. ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΤΟΜΕΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
Συχνότητα και περίοδος ενός σήματος. (σελ. 85)
F=1/T ή T=1/F
οπού Τ η περίοδος του σήματος και F η συχνότητα.
Κυκλική συχνότητα.
Ω=2*π/T=2*π*F
όπου F η συχνότητα του σήματος, π=3,14.
Έκφραση ημιτονικού σήματος. (σελ. 86)
s(t)=SO*sin(Ω*t)
όπου SO η κορυφή (πλάτος, peak) του σήματος.
s(t)=SO*sin(Ω*t+φΟ)
όπου φΟ η αρχική φάση του σήματος.
Η ισχύς του ημιτονικού σήματος πάνω σε ωμική αντίσταση R.
P=SO2/(2*R)
Ηλεκτρομαγνητικό κύμα
Η ταχύτητα διάδοσης του ηλεκτρομαγνητικού κύματος στο κενό είναι η ταχύτητα του
φωτός. (σελ. 98)
C=300.000 km/sec=3*108 m/sec
Η ταχύτητα διάδοσης σε οποιοδήποτε άλλο μέσο είναι διαφορετική και υπολογίζεται
από τη σχέση :
C'= C / e
όπου ε η διηλεκτρική σταθερά του υλικού.
Το μήκος κύματος και η συχνότητα του ηλεκτρομαγνητικού κύματος υπολογίζονται
από την σχέση :
λ=C*T=C/F, F=C/λ
1

2. ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΤΟΜΕΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ
όπου Τ η περίοδος και F η συχνότητα.
Οι τιμές του ηλεκτρικού πεδίου Ε (Volt/m) και του μαγνητικού πεδίου Η (A/m) ενός κύματος
δεν είναι ανεξάρτητες μεταξύ τους και όταν πρόκειται για διάδοση στο κενό συνδέονται με
την σχέση : (σελ. 99)
Ε/Η=120*π=377 Ω (ισοδύναμη αντίσταση του κενού)
Θεώρημα Poynting. Σε κάποια απόσταση από την πηγή δημιουργίας του
ηλεκτρομαγνητικού κύματος η ηλεκτρομαγνητική ισχύς ανά μονάδα επιφανείας που
ονομάζεται πυκνότητα ισχύος δίνεται από την σχέση :
ρ=Ε*Η [(V/m)*(A/m)]=Watt/m2 .
Αντικαθιστώντας με την προηγούμενη σχέση έχουμε :
ρ=Ε2/(120*π).
Αναλογικές διαμορφώσεις (σελ. 103)
M(t)=φέρον. MO=πλάτος του φέροντος. ωΟ= κυκλική συχνότητα, ωΟ=2*π*fO fO=η
συχνότητα του φέροντος. φΟ= η αρχική φάση του σήματος.
s(t)=σήμα διαμόρφωσης. SO=πλάτος του σήματος διαμόρφωσης.
E(t)=διαμορφωμένο σήμα.
Όταν το s(t) είναι τυχαίο σήμα με φάσμα από FMIN έως FMAX τότε :
Θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε φέρον με συχνότητα fO>FMAX
Διαμόρφωση πάτους ΑΜ με φέρον. (σελ. 104).
Βασική σχέση : E(t)=[MO+s(t)]*sin(ωΟ*t).
Θα πρέπει πάντοτε : |s(t)|<MO ή SO<MO
Ποσοστό διαμόρφωσης. (σελ. 105)
m=SO/MO
Είναι καθαρός αριθμός (V/V), μικρότερος από την μονάδα και μετριέται συνήθως ως
ποσοστό επί τοις εκατό %.
Το διαμορφωμένο φέρον που προέκυψε αποτελείται από τρεις φασματικές ακτίνες στις
συχνότητες :
Όταν το σήμα s(t) είναι ημιτόνιο :
fO , fO-F , fO+F
όπου F η συχνότητα του s(t).
Όταν το σήμα s(t) είναι τυχαίο με φασματική ζώνη από FMIN έως FMAX :
2

3. ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΤΟΜΕΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ
fO , fO-FMAX , fO+FMAX.
Η ισχύς του διαμορφωμένου σήματος είναι το άθροισμα των ισχύων όλων των
φασματικών ακτινών του : (σελ.106).
Pολ=Ρ1+Ρ2+ΡΟ.
2
Όπου ΡO=ΜΟ /(2*RL) η ισχύς του αδιαμόρφωτου φέροντος υπολογισμένη πάνω σε
αντίσταση φορτίου RL.
P1=P2=(SO/2)2/(2*RL)=SO2/(8*RL)=(m2*MO2)/(8*RL) η ισχύς τις κάθε πλευρικής φασματικής
ακτίνας.
Άρα Ρολ=(ΜΟ2/2*RL)*(1+m2/2)
Η ωφέλιμη ισχύς (πληροφορία) είναι στις δύο πλευρικές φασματικές ακτίνες :
Ρωφ=Ρ1+Ρ2=SO2/(4*RL)=(m2*MO2)/(4*RL).
Αποτελεσματικότητα της διαμόρφωσης D : (σελ. 107).
D=Ρωφ/Ρολ=m2/(m2+2)
Τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα την έχουμε όταν m=1, δηλαδή διαμόρφωση 100%.
Τότε D=1/3
Δηλαδή έχουμε σπατάλη ισχύος γιατί μόνο το 1/3 της ολικής είναι ωφέλιμη.
Μέτρηση του ποσοστού διαμόρφωσης στον παλμογράφο (σελ. 107, 108). Βλέπε τα
σχήματα.
m=(A-B)/(A+B).
Διαμόρφωση πλάτους διπλής και απλής ζώνης χωρίς το φέρον. (σελ. 108)
DBSSC (σελ. 109-110)
Εάν δεν υπήρχε πλάτος στο φέρων δηλαδή δεν υπήρχε το ΜΟ τότε :
E(t)=s(t)*sin(ωΟ*t)=(SO/2)*cos[(ωΟ-Ω)*t]-(SO/2)*cos[(ωΟ+Ω)*t].
Άρα η ισχύς του σήματος είναι όλη ωφέλιμη, δηλαδή Pολ=Ρωφ. Άρα D=1
SSBSC (σελ. 111))
Ρωφ=Ρολ. Pωφ(SSB)=8*Pωφ(ΑΜ). Ρωφ=10*log Ρωφ+9 db.
Σύνολο ραδιοφωνικών σταθμών (εκπομπών) σε μία ζώνη συχνοτήτων (μπάντα).
(σελ. 112 εφαρμογή 7). (σελ. 116. εφαρμογή 10).
Ν=(FMAX-FMIN)/2*Fmax
3

4. ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΤΟΜΕΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ
όπου Ν ο αριθμός των σταθμών, FMAX , FMIN η μέγιστη και ελάχιστη συχνότητα της
μπάντας, και Fmax η μέγιστη συχνότητα της φασματικής ζώνης της πληροφορίας που
θέλουμε να μεταδώσουμε.
Διαμόρφωση συχνότητας FM. (σελ. 112, 113).
Η βασική σχέση είναι : E(t)=fO+k*s(t).
Το k είναι η κλίση του διαμορφωτή και χαρακτηρίζει τον ίδιο και τον τρόπο κατασκευής του,
μετριέται σε (Hz/V).
Δείκτης διαμόρφωσης. (σελ. 113).
mf=Δfmax/F=(k*SO)/F.
όπου Δfmax είναι η μέγιστη απόκλιση συχνότητας. Είναι η μέγιστη απομάκρυνση της
συχνότητας προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση από την κεντρική τιμή της fO συχνότητας
του φέροντος.
όπου F η συχνότητα του σήματος διαμόρφωσης s(t) εφόσον είναι ημιτονικό μοναδικής
συχνότητας.
Οι εμφανιζόμενες πλευρικές φασματικές ακτίνες καταλαμβάνουν ανά δύο συμμετρικές
θέσεις ως προς τη συχνότητα του αδιαμόρφωτου φέροντος. (σελ. 113).
fO+n*F και fO-n*F.
Όπου n ακέραιος αριθμός και F η συχνότητα του σήματος διαμόρφωσης s(t) εφόσον είναι
ημιτονικό μοναδικής συχνότητας.
Το συνολικό εύρος της φασματικής ζώνης (bandwidth) ενός σήματος FM δίνεται
από την σχέση Κάρσον (Carson). (σελ. 115).
Όταν το σήμα s(t) είναι ημιτόνιο :
Β=2*(Δfmax+F)=2*(mf*F+F)=2*F*(mf+1)
Όταν το σήμα s(t) είναι τυχαίο με φασματική ζώνη από FMIN έως FMAX :
Β=2*(Δfmax+FMAX)=2*FMAX*(mf+1), mf=ΔFmax/FMAX.
Η ισχύς του φέροντος πριν και μετά την αποδιαμόρφωση είναι η ίδια. Γιατί το πλάτος του
σήματος παραμένει σταθερό :
Ρολ=ΕΟ2/(2*RL).
Όπου ΕΟ το πλάτος του διαμορφωμένου σήματος, RL αντίσταση φορτίου.
4

5. ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΤΟΜΕΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
Σε απόσταση R από την κεραία εκπομπής η ισχύς ανά μονάδα επιφανείας είναι :
ρ=Ρε/S
όπου Ρε η ισχύς εκπομπής στην κεραία σε Watt.
Η επιφάνεια της σφαίρας ακτίνας R σε m2 ή km2.
S=4*π*R2.
2
Άρα : ρ=Ρε/(4*π*R ) Watt/m2 ή Watt/km2
Συνδυάζοντας με την σχέση ρ=Ε2/(120*π) έχουμε :
Ρε/(4*π*R2)= Ε2/(120*π)
Το ηλεκτρικό πεδίο Ε που δημιουργείται σε απόσταση R από την κεραία και
μετριέται σε Volt/m υπολογίζεται από την σχέση :
E= ( 30 * Pe / R )
Μια κεραία λήψης όμοιας με την κεραία εκπομπής που βρίσκεται σε απόσταση R από την
κεραία εκπομπής λαμβάνει μέρος της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας του κύματος που
δίνεται από την σχέση :
Ρλ=(λ2/4*π)*ρ=(λ2*Ρε)/(4*π*R)2=(C2*Pε)/(4*π*f*R)2.
Οι απώλειες του κύματος στον ελεύθερο χώρο κατά τη διάδοση του από την κεραία
εκπομπής στην κεραία λήψης σε db είναι :
Α=10*log(Pε/Ρλ)
Αντικαθιστώντας έχουμε :
Α=(20*logR)+(20*logf)+32,5
Όπου R η απόσταση σε km, f η συχνότητα σε MHz. Η σταθερά 32,5 προέκυψε μέσω του
λογαρίθμου από τις μονάδες που χρησιμοποιήσαμε (km, MHz).
Για μετάδοση με ιονόσφαιρα θα πρέπει :
LUF<F<MUF
5

6. ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΤΟΜΕΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ
Η μέγιστη απόσταση κάλυψης, που ονομάζεται ραδιοηλεκτρικός ορίζοντας του
κύματος, εμπειρικά, αλλά και ικανοποιητική ακρίβεια υπολογίζεται σε μέτρα από την
σχέση :
D = 4120* h1 + h2 ( )
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5
Η συχνότητα λειτουργίας (αυτοταλάντωσης) ενός αρμονικού ταλαντωτή L,C δίνεται
από τον τύπο : (σελ. 159)
1
fo =
(2 * p * L * C )
Όπου L η τιμή του πηνίου και C η τιμή του πυκνωτή. Π=3,14
Η απόσβεση των ταλαντώσεων χαρακτηρίζει έμμεσα την ποιότητα του κυκλώματος του
ταλαντωτή και εκφράζεται από το συντελεστή ποιότητας Q :
(2 * p * fo * L)
Q=
r
Όπου r η ωμική αντίσταση της επαγωγής (πηνίου) L.
Η κλήση k (Hz/V) ενός γραμμικού ταλαντωτή VCO δίνεται από την σχέση : (σελ.163,
164 εφαρμογή 3)
K=Δf/Δv=(f2-f1)/(V2-V1)
f(t)
f2
f1
V
0 s(t)
V1 V2
6

7. ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΤΟΜΕΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ
Κύκλωμα κλειστού βρόχου PLL. Η έξοδος του ταλαντωτή VCO δίνεται από την σχέση
: (σελ. 163-164)
fVCO=N*fαν
όπου fαν είναι η συχνότητα αναφοράς ή αλλιώς βήμα σύνθεσης, και Ν αριθμός (διαιρέτης).
Η έξοδος του σχήματος 5.3.1 σελ. 165 δίνεται από την σχέση :
E(t)=[MO+s(t)]*sin(ωΟ*t)
Η έξοδος του πολλαπλασιαστή δίνεται από την σχέση :
Vεξ=p*VX*Vy όπου p είναι ο συντελεστής πολλαπλασιασμού.
Η έξοδος του σχήματος 5.3.2 σελ. 166 δίνεται από την σχέση :
E(t)=MO+k*s(t)*M(t) όπου k ο συντελεστής του πολλαπλασιαστή.
Ο συντελεστής ποιότητας Q των φίλτρων του σχήματος 5.3.6 σελ 168 είναι :
Q=fc/(fα1-fα2)=fc/Bφ όπου Βφ=(fα1-fα2) το εύρος ζώνης.
Άρα μπορούμε να πούμε ότι είναι περίπου ίσο με fO/FMAX (σελ. 169).
Διαμορφωτής SSBSC με διαδοχικές αλλαγές συχνότητας, σχήμα 5.3.7 (σελ. 169).
Οι συχνότητες των τοπικών ταλαντωτών θα πρέπει να είναι :
fo1+fo2+fo3+….+foN=fo
όπου Ν αριθμός, fo η συχνότητα που θα πρέπει να έχει ο μοναδικός τοπικός ταλαντωτής.
Ταλαντωτής με δίοδο VARICAP.
Η συχνότητα του ταλαντωτή δίνεται από την σχέση :
1
fo =
(2 * p * L * Co )
Όπου CO=Cπ+CVO , όπου Cπ η χωρητικότητα του πυκνωτή (σχήμα 5.3.13), και CVO η
χωρητικότητα της διόδου Varicap.
Αποδεικνύεται ότι η προκαλούμενη μεταβολή συχνότητας Δf είναι :
Δf=(fO*ΔC)/2*CO ΔC=α*ΔV=α*s(t)
Όπου α η κλίση της χαρακτηριστικής της Varicap σε pF/V.
Όταν s(t)=SO*sin(Ω*t) τότε ΔCmax=α*SO. αντικαθιστώντας έχουμε :
7

8. ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΤΟΜΕΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ
Δfmax=(fO*α/2*CO)*SO
Βρόχος PLL σε δόμη διαμορφωτή συχνότητας (σχήμα 5.3.14, σελ. 173).
FVCO=N*fαν+k*s(t).
Φίλτρο προέμφασης (σελ. 174) σχήμα 5.3.15
Οι συχνότητες που δίνουν την κλήση του φίλτρου δίνονται από τις σχέσεις :
F1=1/(2*π*R1*C) και F2=1/(2*π*R2*C)
Στερεοφωνική διαμόρφωση
Το φάσμα που προκύπτει ως σήμα διαμόρφωσης s(t) μετά την κωδικοποίηση είναι
σύμφωνα με το σχήμα 5.4.1 και 5.4.2 σελ. 177.
Εάν το δεξί κανάλι έχει φάσμα από FΔMIN έως FΔMAX
Και το αριστερό κανάλι έχει φάσμα από FΑMIN έως FΑmax
Τότε το σήμα S1 και το S2 είναι από FMIN έως FMAX
Το σήμα S2’ είναι από FMIN=(38 KHz – FMAX) έως FMAX=(38 KHz + FMAX) η φασματική
ακτίνα των 38KHz δεν εμφανίζεται γιατί η διαμόρφωση είναι DSBSC.
Και τέλος το σήμα S θα έχει φάσμα το S1 , 19KHz , S2’ δηλαδή [FMIN έως FMAX , 19KHz ,
(38 KHz – FMAX) , (38 KHz + FMAX)]
Εφαρμογή 1 σελ 179
Εάν το δεξί κανάλι έχει συχνότητα Fδ
Και το αριστερό κανάλι συχνότητα Fα
Τότε το σήμα S1 και το S2 είναι Fδ , Fα
Το σήμα S2’ είναι από F1=(38 KHz – Fδ) και F2=(38 KHz – Fα) έως F3=(38 KHz + Fδ) και
F4=(38 KHz + Fα) η φασματική ακτίνα των 38KHz δεν εμφανίζεται γιατί η διαμόρφωση είναι
DSBSC.
Και τέλος το σήμα S θα έχει φάσμα το S1 , 19KHz , S2’
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6
Μερική προσαρμογή γραμμής μεταφοράς με τμήμα γραμμής λ/4. (σελ. 212, σχήμα 6-
9)
Η χαρακτηριστική αντίσταση του τμήματος αυτού θα είναι :
RC1 = RO * RL
Όπου RO η αντίσταση εξόδου της πηγής και RL η αντίσταση του φορτίου L.
Το γεωμετρικό μήκος των κεραιών σύμφωνα με την συχνότητα συντονισμού τους
δίνεται από τις σχέσεις : (σελ. 215,216)
8

9. ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΤΟΜΕΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ
Για συμμετρική κεραία Hertz (λ/2) : l=λ/2=u/(2*f).
Για ασύμμετρη κεραία Marconi (λ/4) : l=λ/4=u/(4*f).
Όπου λ το μήκος κύματος, f η συχνότητα, u η ταχύτητα του ρεύματος στην κεραία
u=285*103 m/sec.
Χαρακτηριστικά κεραιών.
Η συχνότητα στην οποία συντονίζεται η κεραία (ιδιοσυχνότητα fO) δίνετε από τους
τύπους : (σελ. 216).
Για συμμετρική κεραία Hertz (λ/2) : fO=u/(2*l).
Για ασύμμετρη κεραία Marconi (λ/4) : fO=u/(4*l).
Το ενεργό ύψος hεν μια κεραίας είναι το 60% του γεωμετρικού. (σελ. 216).
Η αντίσταση εισόδου είναι : (σελ. 217).
Για συμμετρική κεραία Hertz (λ/2) : Rin=Rr+Ra=73+7=80 Ω
Για ασύμμετρη κεραία Marconi (λ/4) : Rin=Rr+Ra=36,5+3,5=40 Ω
Όπου Rr είναι η αντίσταση ακτινοβολίας και Ra η αντίσταση απωλειών.
Ο βαθμός απόδοσης n μιας κεραίας δίνετε από τον τύπο : (σελ. 217)
n=Pr/Pin=Rr/(Rr+Ra).
Όπου Pr είναι η ισχύς που ακτινοβολεί η κεραία και Pin η ισχύς που δίνει η πηγή στην
κεραία.
Το κέρδος της κεραίας δίνετε από τον τύπο : (σελ. 219)
G=D*n
Σε db G=10*log(D*n)
Όπου D ο συντελεστής κατευθυντικότητας και n ο βαθμός απόδοσης.
Ακτινοβολούμενη ισχύς από την κεραία : (σελ. 225).
Για συμμετρική κεραία Hertz (λ/2) : Pr=73*Im2
Για ασύμμετρη κεραία Marconi (λ/4) : Pr=36*Im2
Όπου Im είναι η ενεργός τιμή της έντασης του ρεύματος στο σημείο τροφοδοσίας της
κεραίας.
9

10. ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΤΟΜΕΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7
Η τελική επιλογή της τιμής της ενδιάμεσης συχνότητας IF στο δέκτη γίνεται σε
συνδυασμό με το ολικό φάσμα της μπάντας στην οποία προορίζεται να λειτουργήσει ο
δέκτης.(σελ. 239)
fI>(fomax-fomin)/2
όπου fi η ενδιάμεση συχνότητα, fomax η μέγιστη συχνότητα της μπάντας, fomin η ελάχιστη
συχνότητα της μπάντας.
Η ελάχιστη και η μέγιστη συχνότητα στην οποία θα πρέπει να λειτουργήσει ο
τοπικός ταλαντωτής δίνεται από την σχέση : (σελ. 239)
fTmin=fomin+fI
fTmax=fomax+fI
Ο συντελεστής ποιότητας του φίλτρου ενδιάμεσης συχνότητας δίνεται από την σχέση
(σελ. 240):
QI=fI/(BW).
Όπου (BW) είναι το φάσμα του φέροντος, (του κάθε καναλιού της μπάντας)
Ο συντελεστής ποιότητας του φίλτρου RF δίνεται από την σχέση : (σελ. 241)
QRF=fO/(BW).
Όπου (BW) είναι το φάσμα όλης της μπάντας, και fO η συχνότητα του φέροντος.
Υπολογισμός των στοιχείων ενός φωρατή αναπτύγματος γίνεται ως εξής : (σελ. 247)
1/2*π*F<<R*C<<1/2*π*fI
Στην περίπτωση όπου το βασικό σήμα δεν είναι μία συχνότητα αλλά έχει συχνότητες min
και max τότε όπου F χρησιμοποιούμε την Fmax. Σε μία ζώνη συχνοτήτων BW η Fmax=BW/2
Για να επιτύχουμε σωστή προσαρμογή του φωρατή στον ενισχυτή που προηγείται θα
πρέπει να είναι του ίδιου μεγέθους με την αντίσταση εξόδου του ενισχυτή.
Rει=R/2 όπου R η αντίσταση του αναπτύγματος και Rει η αντίσταση εισόδου του
αναπτύγματος.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9
ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ
Θεωρώντας Κ το σύνολο των διαφορετικών καταστάσεων (συμβόλων) μίας πηγής, ως
ποσότητα επιλογής (decision content) της πηγής ορίζουμε τη δυνατότητα που έχει να
βρεθεί σε μία από αυτές τις καταστάσεις. Εκφράζει έμμεσα τον αριθμό των δυαδικών
συμβόλων (μεταβλητών) «0» και «1». Ποσοτικά εκφράζεται από την σχέση : (σελ. 289)
10

11. ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΤΟΜΕΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ
D=log2K
ΔΕΙΓΜΑΤΟΛΗΨΙΑ ΚΑΙ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΥ ΣΗΜΑΤΟΣ
Για να περιέχει την ίδια ποσότητα πληροφορίας το ψηφιακό μας σήμα με το
αναλογικό από το οποίο προήρθε θα πρέπει να ικανοποιείται η συνθήκη : (σελ.
290)
fΔ>=2*Fmax
όπου fΔ η συχνότητα δειγματοληψίας, Fmax η μέγιστη συχνότητα του αρχικού βασικού
σήματος.
Ο ελάχιστος αριθμός των δειγμάτων (διακριτών καταστάσεων ή συμβόλων) ανά
μονάδα του χρόνου είναι : (σελ. 291)
RS=RΔ=fΔ=2*Fmax
Ο ρυθμός μετάδοσης R (bit rate) μετριέται σε bits/sec και δίνετε από την σχέση :
(σελ. 292)
R=RS*log2K
Όπου RS είναι ο ρυθμός μετάδοσης των συμβόλων (symbol rate) και μετριέται σε Bd
(baud=σύμβολα/sec).
Σε ένα κανάλι με φασματικό εύρος ζώνης Β ο μέγιστος ρυθμός συμβόλων δίνεται από τη
σχέση : (κριτήριο Niquust) (σελ. 293)
Rsmax=2*B
Ο μέγιστος αριθμός διακριτών καταστάσεων σε κανάλι με θόρυβο (διακριτική ικανότητα
καταστάσεων, θεώρημα Shannon) δίνετε από την σχέση : (σελ. 293)
Kmax=(1+S/N)1/2
Όπου S/N είναι ο λόγος σήματος προς θόρυβο.
Ο μέγιστος αριθμός των bits ανα κατάσταση σε κανάλι με θόρυβο είναι : (σελ. 294)
Dmax=log2Kmax=log2(1+S/N)1/2=(1/2)*log2(1+S/N).
Ο μέγιστος ρυθμός μετάδοσης R σε κανάλι με θόρυβο είναι : (σελ. 294)
Rmax=B*log2(1+S/N).
Στην πράξη τα τηλεπικοινωνιακά κανάλια υστερούν σε επιδόσεις και στις περισσότερες
πρακτικές περιπτώσεις θεωρούμε ότι : (σελ. 294)
11

12. ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΤΟΜΕΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ
Rs=1,25*B ή B=0,8*Rs
ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ASK
Το εύρος φάσματος μετά την διαμόρφωση είναι : (σελ. 296)
Bολ=2*Β=2*0.8*R=1,6*R
ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ FSK
Το εύρος του σήματος μετά την διαμόρφωση είναι : (σελ. 297)
Bολ=2*Β+2*Δf
Όπου Β=0.8*RS (Rs=R σε bits/sec)
Η φασματική αποτελεσματικότητα η, χαρακτηρίζει τις ψηφιακές διαμορφώσεις και δίνει
ένα μέτρο σύγκρισης μεταξύ τους. Δίνεται από την σχέση : (σελ. 300)
η=R/Bολ.
Όπου R ο ρυθμός μετάδοσης (το bit rate σε bits/sec) και Βολ η ολική φασματική ζώνη στο
τηλεπικοινωνιακό κανάλι.
Δημιουργήθηκε από ΛΕΥΘΕΡΟΥΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΕ1708 Παρασκευή, 28 Δεκεμβρίου
2012
12