3. Τάσος Λειβαδίτης
https://tassosleivaditis.wordpress.com/tasos-livaditis-τάσος-λειβαδίτης/
Ο Τάσος Λειβαδίτης (ή Αναστάσιος-Παντελεήμων Λειβαδίτης όπως είναι
το πλήρες όνομά του), γιος του Λύσανδρου και της Βασιλικής, γεννήθηκε
στην Αθήνα το βράδυ της Αναστάσεως του 1922. Σπούδασε νομικά, όμως
τον κέρδισε η λογοτεχνία και συγκεκριμένα η ποίηση. Ανέπτυξε έντονη
πολιτική δραστηριότητα στο χώρο της αριστεράς με συνέπεια να εξοριστεί
από το 1947 έως το 1951. Στο Μούδρο, στη Μακρόνησο και μετά στον Αϊ
Στράτη κι από κει στις φυλακές Χατζηκώστα στην Αθήνα, απ’ όπου αφέθηκε
ελεύθερος το 1951. Το «Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου» θεωρήθηκε
«κήρυγμα ανατρεπτικό» και κατασχέθηκε. Τελικά το δικαστήριο τον
απάλλαξε λόγω αμφιβολιών.
Στο ελληνικό κοινό ο Τάσος Λειβαδίτης εμφανίστηκε το 1946, μέσα από τις
στήλες του περιοδικού Ελεύθερα Γράμματα (τεύχ. 55,15-11-46) με το ποίημα
«Το τραγούδι του Χατζηδημήτρη». Το 1952 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική
σύνθεση με τίτλο «Μάχη στην άκρη της νύχτας» και εργάστηκε επίσης σαν
κριτικός ποίησης στην εφημερίδα Αυγή, από το 1954.
5. Rudyard Kipling (1865-1936)
https://www.poets.org/poetsorg/poet/rudyard-kipling
Joseph Rudyard Kipling was born December 30, 1865, in Bombay, India, to a
British family. When he was five years old, he was taken to England to begin
his education, where he suffered deep feelings of abandonment and confusion
after living a pampered lifestyle as a colonial. He returned to India at the age
of seventeen to work as a journalist and editor for the Civil and Military
Gazette in Lahore. Kipling published his first collection of
verse, Departmental Ditties and Other Verses, in 1886 and his first collection
of stories, Plain Tales from the Hills, in 1888. He returned to England with
his family in 1896 and published another novel, Captains Courageous.
Kipling visited South Africa during the Boer War, editing a newspaper there
and writing the Just-So Stories. Kim, Kipling’s most successful novel (and his
last), appeared in 1901. The Kipling family moved to Sussex permanently in
1902, and he devoted the rest of his life to writing poetry and short stories,
including his most famous poem, "If—". He died on January 18, 1936; his
ashes are buried in Westminster Abbey.
7. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
1
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή
ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα
φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ’ τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις
σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα
τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να
γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε
στιγμή.
If you want to be called human
you won't stop, not even for a
minute, fighting for peace and for
justice.
You will go out to the streets, you'll
scream, your lips will bleed from the
screams,
your face will bleed from the bullets,
but not even a step backwards.
Your every scream, a rock at the
warmongers windows
Your every movement as if you
knock down the injustice.
And be careful: don't forget even for
a minute.
8. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
2
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά
σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να
κομματιάζονται την ώρα που
παίζουν ανύποπτα στις
πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το
ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στη
νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να
ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα
γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
For a little while to remember your
childhood years
You leave thousands of children to
be broken apart while they are
playing unsuspectingly in the states
if you look at the sunrise for a
moment,
tomorrow people will be vanished in
the night of war
so if you stop dreaming for a minute
millions of people's dreams will
become dust
under the bomb shells
You don't have time
you don't have time for yourself
if you want to be called human.
9. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
3
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν ’αφήσεις τη
μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ’ απαρνηθείς τη λάμπα σου και το
ψωμί σου
Θ’ απαρνηθείς τη βραδινή
ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο
αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις
κι ούτε θα φοβηθείς.
If you want to be called human
you might have to leave your
mother, your beloved one, or your
child.
You will not hesitate.
You will deny your lamp and your
bread
you will deny the night rest at the
homemade threshold
for a rough road that leads to
tomorrow.
You will not chicken out in front of
anything and you will not be feared.
10. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
4
Το ξέρω, είναι όμορφο ν’ ακούς μια
φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς εν’ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμμένος πάνω απ'
το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα
της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ’ αποχαιρετήσεις
όλ’ αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες
τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ ’άστρα, για όλες τις
λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος...
I know, it's beautiful to hear a
harmonica at night, to look at a star,
to dream
it's beautiful, leaned up on the red
mouth of your love
to hear her talk about her dreams
about the future.
But you have to say goodbye to all
that and begin
because you are responsible for all
the harmonicas of the world, for all
the stars, for all the lamps and all the
dreams
if you want to be called human…
12. If—
by Rudyard Kipling
1
IF you can keep your head
when all about you
Are losing theirs and blaming it
on you,
If you can trust yourself when
all men doubt you,
But make allowance for their
doubting too;
If you can wait and not be tired
by waiting,
Or being lied about, don't deal
in lies,
Or being hated, don't give way
to hating,
And yet don't look too good,
nor talk too wise:
Αν μπορείς να κρατάς την ψυχραιμία σου
όταν οι άλλοι χάνουν τη δική τους
και ρίχνουν σε σένα την ευθύνη
και την αιτία της αδυναμίας τους.
Αν έχεις πίστη στον εαυτό σου
όταν οι άλλοι αμφιβάλλουν για σένα
και δε σε πειράζει αυτή η δυσπιστία τους
Αν μπορείς καρτερικά να περιμένεις
χωρίς να σε κουράζει η αναμονή,
ή όταν διαδίδουν ψέματα για σένα
να μην ξεπέφτεις και συ στο ψέμα,
ή όταν φανερά σου δείχνουν μίσος
να μην αφήσεις το μίσος να σε
καταλάβει,
κι όμως να μη φαίνεσαι πολύ αγαθός
μήτε πολύ στοχαστικός στα λόγια.
13. 2
If you can dream - and not
make dreams your master;
If you can think - and not make
thoughts your aim;
If you can meet with Triumph
and Disaster
And treat those two impostors
just the same;
If you can bear to hear the truth
you've spoken
Twisted by knaves to make a
trap for fools,
Or watch the things you gave
your life to, broken,
And stoop and build 'em up
with worn-out tools:
Αν να ονειρεύεσαι είσαι ικανός
δίχως να γίνεσαι σκλάβος των ονείρων
Αν να δέχεσαι μπορείς θρίαμβο και
όλεθρο το ίδιο
και να αντιμετωπίζεις παρόμοια και τα
δύο
Αν είσαι σε θέση να υπομένεις
ακούγοντας την αλήθεια που συ είπες,
να επαναλαμβάνεται αλλοιωμένη από
πονηρούς
που επιδιώκουν έτσι να παγιδέψουν
αφελείς,
ή να παρατηρείς αυτά που συ τους
έδωσες ζωή,
σπασμένα να κείτονται και
παραπεταμένα
και να φτιάχνεις εξαρχής με εργαλεία
φθαρμένα.
14. 3
If you can make one heap of all
your winnings
And risk it on one turn of
pitch-and-toss,
And lose, and start again at
your beginnings
And never breathe a word
about your loss;
If you can force your heart and
nerve and sinew
To serve your turn long after
they are gone,
And so hold on when there is
nothing in you
Except the Will which says to
them: 'Hold on!'
Αν τολμάς όλα σου τα πλούτη μαζεμένα
να τα παίζεις κορώνα-γράμματα μεμιάς,
να χάνεις κι απ' την αρχή να ξεκινάς
χωρίς να μέμφεσαι για τη μοίρα σου
κανέναν
Αν μπορείς να κάνεις καρδιά, νεύρα και
μυς
να σε υπηρετούν ακόμα κι όταν έχουν
καταρρεύσει,
και γερά να κρατάς, ενώ δεν υπάρχει
εντός σου
τίποτε πέρα από τη θέληση που τους λέει
"βαστάτε!"
15. 4
If you can talk with crowds and
keep your virtue,
' Or walk with Kings - nor lose
the common touch,
if neither foes nor loving
friends can hurt you,
If all men count with you, but
none too much;
If you can fill the unforgiving
minute
With sixty seconds' worth of
distance run,
Yours is the Earth and
everything that's in it,
And - which is more - you'll be
a Man, my son!
Αν μπορείς να μιλάς με χιλιάδες
κι όμως να κρατάς την αρετή σου,
ή να περπατάς με κυβερνήτες
κι όμως να μην αλλάζεις την απλή ζωή
σου.
Αν ούτε εχθροί σε βλάψουν μπορούν,
μα ούτε και κοντινότεροι φίλοι,
Αν όλοι έχουν την ίδια αξία για σένα
και κανείς πιο πολύ από τους άλλους
Αν μπορείς να γεμίζεις τη μέρα σου
με εικοσιτέσσερις ώρες αξίας ζωής,
τότε δική σου θα είναι όλη η Γη
με όλα της τα αγαθά κι ακόμη:
Αληθινά θα είσαι Άνθρωπος παιδί μου.
16. Task: Read the two poems and write down what it takes to
be called human.
If you want to be called human If