Τίτλος: «Περιπλάνηση στον ουτοπικό χώρο της Αρχιτεκτονικής» Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Αργυρίου Αιμιλία, ΠΕ08

2. Η καινοτόμος δράση Εικαστικών ξεκίνησε ως πρόταση για μία αισθητική
παρέμβαση στο σχολικό χώρο. Το θέμα της Αρχιτεκτονικής έχει πολλές
πτυχές και αφήνει επίσης πολλά περιθώρια πειραματισμού, είτε με
δισδιάστατα είτε με τρισδιάστατα έργα. Για τους σκοπούς της παρέμβασής
μας , σταθήκαμε περισσότερο στη σχέση των τεχνών: Αρχιτεκτονική –
Διακόσμηση, διότι η πρώτη καθορίζει το πλαίσιο για την τελευταία, στα
έργα όσο του χθές , τόσο και του σήμερα. Η «σύνθεση» των τεχνών ήταν
αίτημα της Σχολής Bauhaus στον 20ο
αιώνα, αλλά εντοπίζεται ήδη από την
αρχαιότητα. Περνώντας από το Μεσαίωνα και το Μπαρόκ, στη νεότερη και
σύγχρονη εποχή, η σχέση μεταξύ των «πλαστικών» τεχνών ταλαντεύτηκε
ανάμεσα στην πλήρη αποδοχή της ανεξαρτησίας μεταξύ τους και το
αντίθετο.

3. Με αφετηρία το Μεσαιωνικό παρελθόν της πόλης της Ρόδου αλλά και τον
αρχιτεκτονικό πλουραλισμό που χαρακτηρίζει τα κτίσματα της
Ιταλοκρατίας γενικότερα, στραφήκαμε στη μελέτη εκείνων των
Αρχιτεκτονικών τάσεων που άφησαν το στίγμα τους στην περιοχή κατά το
πέρασμα των αιώνων, με απώτερο σκοπό τον επαναπροσδιορισμό των
στυλ για τη δημιουργία νέων συνθέσεων.
Μέσα από τη δημιουργία ιδιόρρυθμων αρχιτεκτονικών συνόλων στο
πνεύμα του «εκλεκτικισμού», καταλήξαμε σε μια ζωγραφική απεικόνιση με
τη μορφή «κολάζ» μιας φανταστικής , εξιδανικευμένης πόλης. Ο σκοπός
του έργου δεν είναι εικονογραφικός γιατί δεν μιλά για συγκεκριμένη εποχή
ούτε επιδέχεται μονοσήμαντη ερμηνεία. Περισσότερο θα θέλαμε να
λειτουργεί σαν «καθρέφτης» του έξω χώρου και να αποτελεί μέρος του
πραγματικού χώρου. Η μέθοδος εργασίας μας επιτρέπει τροποποιήσεις.

4. Αναζητώντας ένα θέμα ή ένα στυλ διακόσμησης που να είναι
εναρμονισμένο με το ύφος του κτιρίου όπου στεγάζεται το σχολείο μας,
εστιάσαμε πρώτα στον Αρχιτεκτονικό ρυθμό του και τις επιρροές του από
παλαιότερους.
Εξετάσαμε την Ζωγραφική και την Αρχιτεκτονική την περίοδο των
ολοκληρωτικών καθεστώτων στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου και της
Ιταλοκρατίας ειδικότερα.
Ύστερα μελετήσαμε τις καλλιτεχνικές τάσεις που αντικατοπτρίζουν τη
στροφή της Αρχιτεκτονικής από την «κλειστή» σύνθεση με το βαρύ
εξωτερικό διάκοσμο των προηγούμενων αιώνων, στις ελαφριές
κατασκευές με τις μεγάλες γυάλινες επιφάνειες που έκαναν την
εμφάνισή τους στην αυγή του προηγούμενου αιώνα.
Στην ζωγραφική πρακτική, μετασχηματίσαμε μορφές από την Art Deco
και Art Nouveau, προσπαθώντας να τις αποδώσουμε με πιο μοντέρνο
τρόπο.

7. Μελέτη του καλλιτεχνικού ιδιώματος των κινημάτων του
Κυβισμού, Φουτουρισμού και Κονστρουκτιβισμού ως
έκφραση της ιδέας της ουτοπίας στην Αρχιτεκτονική.
Η έννοια της διαφάνειας στη φύση και στην τέχνη.
Η έννοια της Ουτοπίας στην Αρχιτεκτονική παλαιότερων
εποχών.
Στο πρακτικό μέρος πειραματιστήκαμε με την ψευδαίσθηση
της τρίτης διάστασης και της διάθλασης του φωτός, σε
πολύπλοκα μοτίβα που έγιναν με ποικίλους αυτοσχεδισμούς
και φωτοσκίαση.

17. Έχοντας διαπιστώσει ότι η Μοντέρνα Αρχιτεκτονική που
φαινομενικά είναι εύκολη στην επαναδιατύπωση έχει
περίπλοκη θεωρία, στραφήκαμε περισσότερο σε παλαιότερες
μορφές, με έμφαση στις προσόψεις των κτιρίων. Από αυτές
αντλήσαμε ιδέες για μοτίβα, αλλά και την απαιτούμενη
πληροφορία να ανασχηματίσουμε : πρώτα μεμονωμένα
αρχιτεκτονικά μέλη και ύστερα ολόκληρα κτίσματα με
ποικίλους συνδυασμούς, πρώτα στο χαρτί και στη συνέχεια με
τη βοήθεια Η/Υ.

35. Στο τελεταίο στάδιο αποδώσαμε τα κτίσματα με χρώμα και
με υλικά που επέτρεπαν διορθώσεις όταν αυτό ήταν
αναγκαίο. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει προοπτική
βάθους αλλά αυτό υποδηλώνεται με την διαφοροποίηση
κλίμακας μεταξύ κτιρίων και με την κατάλληλη τοποθέτησή
τους στο χώρο.

41. Ενεργοποίηση όλων των μαθητών από την πολύπλευρη μελέτη της
Αρχιτεκτονικής. Ανάδειξη του κοινωνικού ρόλου της τέχνης.
Ενεργός μάθηση μέσω οπτικοποίησης διαφόρων φαινομένων καθώς
και με την πρακτική εφαρμογή σχεδίου.
Δόθηκε κίνητρο για δημιουργία και για την επίτευξη υψηλότερων
στόχων (όπως συμμετοχή σε καλλιτεχνικό διαγωνισμό ανάλογου
περιεχομένου).
Ενίσχυση της αυτοπεποίθησης με την αυτοέκφραση όσο
ανακαλύπτονταν οι ποικίλες εναλλακτικές του θέματος.
Καλλιέργεια ομαδικού - συνεργατικού πνεύματος.
Μάθηση μέσω της αλληλεπίδρασης.
Καλλιέργεια της φαντασίας και ανάπτυξη της αντιληπτικής
ικανότητας.
Συγκέντρωση προσοχής.
Ενθαρρύνθηκε η αυτενέργεια και η ανάληψη πρωτοβουλιών από
τους μαθητές.

42. Στην πορεία εργασίας μας, οι μαθητές ανακάλυψαν ότι το κατάλληλο
λογισμικό και ο υπολογιστής, μπορούν να μεταβάλλουν ακόμα και τον
τρόπο σύλληψης μιας καινούριας εικαστικής ιδέας, καθώς υπάρχει η
δυνατότητα αλληλεπίδρασης με το μέσο. Αφομοίωσαν δε, αρχές από την
παραδοσιακή διδασκαλία του σχεδίου.
Η μελέτη της τέχνης ενεργοποιεί τη συνδυαστική σκέψη των παιδιών, και
έχοντας συνδεδεμένες θεωρία και πρακτική είναι πιο εύκολο να
αφομοιωθούν έννοιες, χωρίς να τίθεται θέμα του πώς θα απομνημονεύσουν
απλά την ιστορία της τέχνης. Άλλωστε οι όροι στην τέχνη προκύπτουν από
καθημερινές λέξεις όπως "κύβος", για τον Κυβισμό, "μέλλον" (future) για
τον Μελλοντισμό ή αλλιώς Φουτουρισμό κ.ο.κ.

43. Κατά τη διαδικασία της έρευνάς μας, μας δόθηκαν ευκαιρίες να
συνδέσουμε τη νεοαποκτιθείσα γνώση με την προηγούμενη, από πολλά
γνωστικά αντικείμενα αλλά ακόμα και ως προς το κομμάτι που αφορά
στην τοπική Αρχιτεκτονική. Αυτός ήταν ένας ακόμα λόγος που οι μάθητες
δεν ήταν παθητικοί απέναντι στα ερεθίσματα που τους δόθηκαν, αλλά
διαπιστώνοντας ότι οι αρχιτεκτονικές μορφές που παρουσιάζαμε τους
ήταν γνώριμες, κινητοποιούνταν περισσότερο ώστε να ανακαλύψουν τί
είναι αυτό που βλέπουν ή με τί έχει ομοιότητα. Έτσι έμαθαν να συνδέουν
την καθημερινή οπτική τους εμπειρία - της πόλης όπου ζούν- με τη νέα
πόλη που φαντάζονται.

44. ΟΜΑΔΑ ΣΤ΄
Βασιλώτου Αγγελική
Ζαρκαδά Σταματία
Καραγιάννη Καλλιόπη
Καρκαλή Φωτεινή
Μαυρή Μάρκος
Ντάλια Μαριάννα
Χατζηκώστα Τσαμπίκα
ΟΜΑΔΑ Ε2΄
Αγγελόπουλος Γεώργιος
Δημητρακοπούλου Βάλια
Ηρακλείδης Αριστοτέλης
Μαριέττου Ελευθερία
Μαριέττος Γεώργιος
Μικκιού Μάριος
Πάνιτς Μιχαήλ
Πανουργιάς Παύλος
Παπαβασιλείου Μελίτα
Πρεζεράκου Μαριάτζελα
Ρείση Χριστίνα
Σταματέλλου Ελένη
Σώρα Δώρα
Τριομάττη Κατερίνα
Χειράκη Σοφία