2. Definición (segundo Sánchez-Escalonilla) Secuencia: É unha unidade de acción dramática, integrada por esceas e cun motor de acción que non está suxeito obrigatoriamente nin ó tempo nin ó espacio concreto. Escea: Unidade de acción dramática determinada por un criterio de acción espacial, e nalgúns casos por criterios temporais (p.e. as elipsis)
3.
4.
5.
6. A redacción da secuencia Seleccionar a trama Unha secuencia sempre ten que estar vinculada a unha trama ou a unha subtrama. Cada trama vai nacer dunha “trama maestra”, dunha hipótese ou dunha paradoxa e vai ter uns símbolos concretos. Os pasos dentro do motor de acción de cada trama vanse plasmar en forma de secuencia
7. A redacción da secuencia Dividir a trama A trama ten que dividirse a partir da “etiqueta semiótica” correspondente, tanto das personaxes coma da propia acción (símbolos). Nunha trama as cousas teñen que pasar cun certo orde, para dar significado á liña argumental. Cada división que se faga debe ter a súa unidade de acción dramática concreta: o seu prantexamento (orixinal ou de continuación), o seu nó e o seu desenlace.
8. A redacción da secuencia Definir interface da secuencia Unha vez que xa se ten definido que se vai contar na secuencia é necesario adaptar a interface principal á da secuencia. Os movementos básicos na narración deben estar garantidos sempre, pero pode resultar que unha secuencia teña unhas caracterísitcas exclusivas que deben ser plasmadas na interface. (P.e. submenús)
9. A redacción da secuencia Determinar o espacio e o tempo A secuencia ten un marco espacial e temporal no que se desenvolve Isto non quere dicir que necesariamente se desenvolva no mesmo espacio e no mesmo tempo (iso sería unha escea), pero ten que ter un marco xeral, normalmente enfiado polo motor acción dramática e plasmado por símbolos e “marcas semióticas”.
10. A redacción da secuencia Marcar o ritmo de navegación A navegación e a interacción do usuario ten que ter un ritmo predefinido, ben dado polo autor ou polo propio usuario As diversas accións teñen un “tempo” que determinan se estamos ante un climax, ante un punto de xiro ou ante un detonante. A tensión, pois, ben dada polo ritmo de visualización ou interacción do producto. O autor ten que facer estas previsións a priori.
11. A redacción da secuencia Marcar o ritmo da secuencia A secuencia non é máis que a plasmación dun nó de acción dentro dun “golpe dramático”. Cada nó vai ter unha importancia determinada dentro do motor da trama: climax, desencadenante, .... Desde Aristóteles, fálase da existencia de nós de acción simples (momentos de distensión) e complexos (momentos de especial intensidade dramática que garanten o interese do guión)
12.
13.
14.
15.
16. A redacción da secuencia En cada momento da secuencia é necesario tomar a decisión de revelar determinada información. Se se excede provocamos unha caída do interese a posteriori pero se non damos a información suficiente provocamos que a historia non avance. Polo tanto é necesario xogar con varios recursos dramáticos que permiten acertar coa cantidade de información que hai que dar en cada momento Marcar o ritmo da secuencia.
