1. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
CEIP Espiñeira- Aldán 1

2. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
la a todas e a todos! elebramos o DÍA DAS
O Que lixeiro chega o
final de curso, non?
Hai pouco tempo
estabamos na metade, cando saíu o
C LETRAS GALEGAS, que
neste ano 2008 recoñece o
gran labor de Xosé María
Álvarez Blázquez ao servizo de
número 39 da nosa revista escolar, Galicia, defendendo a nosa lingua e
e xa se nos achega o remate e con a nosa cultura en épocas moi
el “ORXÁS” aquí de novo. Xa imos difíciles.Foi mestre, arqueólogo,
polo corenta, que parece un número xornalista, editor, recuperador de
moi doado de dicir, pero atrás libros galegos, ademais de creador
quedan moitos anos e moitos literario. Tamén temos que destacar
esforzos por parte de moita xente, os seus múltiples e valiosos estudos
non vos parece? de investigación sobre literatura
Antes de nada, merece unha medieval e dos séculos escuros,
explicación ese til que aparece poesía popular e etnografía,
enriba do A de “Orxás”. Pois pasou describindo nestes últimos
que a nosa revista vai chegando a afinidades culturais da nosa
máis persoas e algunha comunidade humana. Tamén foi
comunicounos que estaba membro da Real Academia Galega
convencida de que este nome do río e abriu camiños para que outros
que percorre pola nosa parroquia é escritores e escritoras publicasen a
palabra aguda. Puxémonos en súa obra fundando as editoriais
contacto con xente da zona, Monterrey e Castrelos. Algunhas
estudosos da lingua e filólogos que persoas desta zona lémbranse del
levan tempo investigando na nosa como profesor no Instituto
toponimia, e coinciden nesta Politécnico Náutico-Pesqueiro de
apreciación. Contáronnos que na Vigo.
maioría de documentos antigos Compartimos esta celebración co
aparece o til, aínda que non era moi CEIP ABELENDO nunha xornada
común poñer acentos en moitos de convivencia, na que aprendemos
mapas. “Orxás” vén sendo o plural máis sobre a súa familia, a súa vida
de “Orxal” que é un terreo dedicado e a súa obra.
ao cultivo do orxo ou, o que é o
mesmo, da cebada. Do mesmo Non vos esquezades de visitar e de
xeito, Trigás sería o plural de Trigal, utilizar moito a nosa páxina web
campo de trigo. Así que xa o http://centros.edu.xunta.es/ceipda
aprendemos, e a partir de agora, espineira/ Como sabedes está en
revista “Orxás” ao igual que o río e continua evolución e podedes
que algúns terreos achegados a el, atopar fotos, xogos e moi diversos
que tamén nalgúns documentos apartados que vos poden axudar a
antigos aparecen con este nome. aprender máis e de xeito máis
divertido. Comprobade o ben que o
podedes pasar nela !!!
2 CEIP Espiñeira- Aldán

3. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
Editorial 2
Educación Infantil con Xosé Mª Álvarez Blázquez 4a6
Í Contacontos
Convivencia co CEIP de ABELENDO
7
8 a 11
Luces e Sombras no Auditorio: GLUP, GLUP… 12 e 13
N Guiáronnos polo ROTEIRO de CASTELAO
Celebramos os MAIOS
14 a 17
18 e 19
20 e 21
D
XOSE Mª. ÁLVAREZ BLÁZQUEZ: Vida e obra
“TITIRICIRCUS” por TANXARINA 22 e 23
Contos clásicos no teatro 24
I
O noso CROS “ LETRAS GALEGAS 2008” 25
Educación VIARIA 26
Guíanos o autor para facer RIMAS DO MAR 27
C Recuperando palabras e expresións 28
Festival Solidario cunha escola da INDIA 29
Moitos meses seguidos pescando no MAR 30 e 31
E Pasatempos
Excursión do 3º ciclo a Manzaneda
Adeus e Benvida
32 e 33
34 e 35
36 e 37
Biblioteca 38
XA TEMOS PÁXINA WEB!!! 39
CEIP Espiñeira- Aldán 3

4. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
Os máis pequenos coñecemos a Xosé Mª.
4 CEIP Espiñeira- Aldán

5. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
Os de 5 anos tamén aprendemos con Álvarez Blázquez
CEIP Espiñeira- Aldán 5

6. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
Xosé María Álvarez Blázquez por Educación Infantil
6 CEIP Espiñeira- Aldán

7. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
¿QUERES QUE CHE CONTE UN CONTO?
O 24 de abril veu un contacontos da editorial EDEBE e foi inventando un
conto poñéndonos de protagonistas a cada un de nós e ás nosas mascotas
.Tamén foi facendo as ilustracións no taboleiro. ¡Pasámolo GUAIIII!
BRAIS
0 28 de maio veu outro contacontos. Era da editorial ANAYA e contounos o
conto “OS TRES AMIGOS”. Foi unha historia divertidíííííííííííííísima. ¡0 libro está
na biblioteca!
ROMINA
Alumnado de 2º
CEIP Espiñeira- Aldán 7

8. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
O PRIMEIRO CICLO DOS COLEXIO DE ABELENDO E DE ESPIÑEIRA
CELEBRAMOS XUNTOS O DÍA DAS LETRAS GALEGAS
O venres, día 16 de maio deste ano 2008, viñeron ao noso centro os
nenos e nenas de Abelendo para celebrar xuntos as Letras Galegas.
Primeiro levámolos ao salón de actos para darlles a benvida e
aprender máis sobre a vida, a familia e a obra de Xosé Mª. Álvarez
Blázquez. Vimos unha obra de teatro onde entrevistaron ao autor e
a súa dona. Tamén presentaron aos seus fillos e fillas. Logo
diferentes cursos recitaron poemas del. O noso poema foi:
ese
¿Para que queres ese barco
se temos tantos navíos
no corazón navegando?
Un que vai e outro que vén,
levados dos aires todos
coma os navíos d’ El Rei.
O que nos trae a ledicia
e o que nos leva as angurias
para afundilas na ría.
Un barco por cada anceio,
un barco que corre e voa
O que vén cheo de flores
coma un paxariño ledo.
e o que vai cheo de soños
cheo
-ese si que chega lonxe!-.
lonxe!-
¡Deixa o barco navegar,
que hoxe che vai traer
un peixiño de cristal...
Xosé María Álvarez Blázquez
8 CEIP Espiñeira- Aldán

9. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
Despois xogamos cos globos sen estoupalos e fomos á clase para
continuar a convivencia con xogos como o Lince para aprender
máis e de xeito divertido
Logo ensinámoslles as exposicións do noso colexio e tivéronse que
ir.
Abel, André e Laura do 1º Curso de Ed. Primaria.
CEIP Espiñeira- Aldán 9

10. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
OS MAIORES TAMÉN CELEBRAMOS AS LETRAS
GALEGAS CONVIVINDO CO COLEXIO DE ABELENDO
O venres, día 16 de maio, viñeron os nenos e nenas de Abelendo. Aproveitamos que era
a ``Semana das letras Galegas´´ e dedicámoslle o día a Xosé María Álvarez Blázquez.
Ao principio estivemos xuntos todos os ciclos no salón de actos, pero logo
separámonos. O primeiro foi a presentación e ofrecémoslles unha obra de teatro onde
entrevistamos a el e a súa dona e tamén lles presentamos ás súas fillas e fillos. Logo
recitámoslles unhas poesías del no salón de actos.
¿Preguntádesvos que recitamos nós?
Imos ao campo, isca da cama Imos ao campo, érguete axiña,
que a mañán nova fóra nos chama que está esperarnos a mañanciña
cos asubíos, dende moi cedo, e quer que escoites o seu regalo
dos estorniños no abelanedo. no bico louro do noso galo.
Imos ao campo, miña pequena, Imos ao campo, que xa é de día...
que a mañanciña xa nos acena Toda de festas está a campía
coas mans lixeiras dos ameneiros pra que ti vaias colle-las froles,
que andan á roda polos regueiros. e os maiordomos dos caracoles,
con maino paso de fidalguía,
andan poñendo moi amodiño
cintas de seda no teu camiño!
Despois disto, o noso ciclo foi a unha clase onde o alumnado, por grupos, intentamos
responder ben ás preguntas da Actividade Polideportiva-Cultural do programa de
deporte escolar galego da Xunta de Galicia.¡Canto aprendemos preparándonos para este
xogo!
Logo vimos as exposicións do noso colexio sobre o mar, sobre palabras e expresións
curtas recuperadas, sobre Xosé María Álvarez Blázquez…
“Á procura dos versos” foi a última actividade. Tivemos que atopar uns versos
separados de tres poesías do autor homenaxeado.
Era un airiño suave
O sol polas eiras, o orballo no prado, que se ergueu pola mañán
a graza de Deus nos ares prendida, e viña de non se sabe.
e ti pequeniña.
Era un recendo de rosas
Nos ares prendida, na auga da fonte, da roseira de ningures,
nas follas do souto, nas herbas frolidas, que se meteu pola porta.
e ti pequeniña.
Era unha cantiga leda
Nas herbas frolidas a graza de Deus, que nacía non sei onde
a voz dos paxaros nos ares prendida, e petaba na fiestra.
e ti pequeniña!
Era unha graza sutil
que baixaba das estrelas...
Eras ti!
10 CEIP Espiñeira- Aldán

11. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
Nena, neniña, Cada verso estaba escrito en
pequerrechiña, cartolina e plastificado. Algúns
durme, que xa dormen profes agachárannos polos campos,
o galo e a galiña. entre as herbas, moi escondidiños
Dúrmete axiña... ao longo e ancho de todo o exterior
do colexio, incluído ao redor do
Se te non dormes, vén a raposa pavillón …
que garda o sono dos nenos na fosa; ¡Resultounos un xogo divertido!
se te non dormes, vén a martaraña,
que todo o sono dos nenos apaña;
se te non dormes, vén a donicela,
que todo o sono dos nenos arela...
Anda , neniña,
pequerrechiña,
durme, que xa dormen
os años na cortiña.
Dúrmete axiña...
Se te non dormes, vén o morcego
manto de crego, Cando atopamos os versos,
vén a curuxa ordenámolos e puxémolos nun
cara de bruxa, taboleiro de cortiza.
vén o vencello
Nos días anteriores, para logo
pernas de vello,
poder seguir a orde dos versos,
e os tres á unha, nun santiamén,
lemos, e algúns aprendemos, as
voa..., que voa...,que te voarías,
tres poesías.
lévanche o sono moi lonxe de aquén.
Para rematar fomos recitándoas
Anda, neniña, que eu rezo, meu ben,
como estaban no taboleiro, a
pra escorrentalos, tres Avemarías,
Amén. ver se soaban ben.
E con este pequeno e sentido homenaxe a Xosé María Álvarez Blázquez,
despedimos esta bonita convivencia.
Ata a próxima!
Alejandra, Daniel D. e Antón 4º E. P.
CEIP Espiñeira- Aldán 11

12. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
LUCES e SOMBRAS no auditorio
Asistimos a un espectáculo no Auditorio de Cangas, os de Infantil, 1º , 2º e
3º de E.P. Utilizaban luz de neon!!!
Nun mar profundo estaba o
Alevín Miau co seu chupete
laranxa . Era un peixe
pequeno, verde fosforito e tiña
uns olliños saltóns negros .
Aínda non aprendera a
linguaxe dos peixes e non tiña
ningún amigo. Entón foise a
súa cova. Logo viñeron tres
amigos inseparables: peixe globo, peixe lúa e outro peixe
tropical de raias. Fixeron un ritmo moi pegadizo
eeexxxO Alevín, ao escoitalos, volveu e empezou a
miañar . Os tres amigos non o aceptaban e
dicíanlle:
- Non, non, si.
O Peixe Alevín sentíase mal e marchaba. Unha
desas veces que fuxía, atopou cunha
estrelamar que ao escoitalo
dicir” ”, comprendeuno e para
consolalo, tamén ela empezou a dicir
“ ”. Despois axustáronse porque
apareceu un peixe de cores quentes e fríos
para facer o baile dos tres amigos eeexxx
Máis tarde viron saír algo das profundidades e
resultou ser unha lura rosácea, grande e cos ollos
laranxas fluorescentes. A Estrelamar e o Peixe Alevín
12 CEIP Espiñeira- Aldán

13. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
asustáronse un pouco pero a lura fixo o baile dos tres
amigos eeexxx e eles xa seguiron o ritmo eeexxx e
volveu pasar o mesmo. Antes de rematar o Alevín
volveu facer un “ ”. A lura chorou por aquel
inoportuno “ ”.
Pasado un tempo, apareceu un rato mariño que
parecía un monstro que non paraba de dicir “¡ÑAN;
ÑAN!; entón os peixes deduciron que o que quería era
ZAMPALOS!
¡Fuxiron a toda mechaaa ! a Naquel preciso momento
apareceu o peixe Alevín que dicía como sempre:
-¡ ,
E o rato mariño fuxiu co rabo entre as pernas e dende
aquel momento todos aceptaron gustosamente o seu
¡
Fin
Os cabaliños de mar, unha vez máis co seu baile, pecharon o último acto
desta obra. Os buzos que manexaban aos peixes, despediron o espectáculo.
¡OS MÁIS PEQUENOS DISFRUTARON COMA CUCOS!
Alumnado de 3ºE.P
Duarte, 2º E.P.
CEIP Espiñeira- Aldán 13

14. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
Alfonso Daniel Manuel Rodríguez Castelao naceu en
Rianxo, o 30 de xaneiro de 1886, e morreu en Bos Aires o 7
de xaneiro de 1950.
Estudou medicina, debuxo e pintura. Autor polifacético:
novelista, debuxante, caricaturista, pintor, teórico da arte e
político, sempre reflectiu na súa obra o seu compromiso co
galeguismo e coa solidariedade. Escribiu textos para xornais, revistas… e a
súa obra teatral máis coñecida é “Os vellos non deben namorarse”.
Pasou parte da súa vida en Bos Aires e Pontevedra. Nesta última cidade ten
un roteiro do que vou falar.
Lugares que visitamos:
1 A Praza da Ferrería
2 A Praza da leña
3 A Fábrica da Luz
4 Praza de Méndez Núñez
5 Praza das Cinco Rúas
6 Praza do Teucro
7 Teatro Principal
8 Monumento a Castelao
9 O Instituto
14 CEIP Espiñeira- Aldán

15. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
1.- A PRAZA DA FERRERÍA: Alfonso Daniel R.
Castelao chega a Pontevedra en 1916, a tomar
posesión da súa praza como funcionario de
estatística, e vai ser precisamente nun recanto desta
praza onde se asente a súa oficina. Desde esa data, A
Ferrería e os monumentos que a rodean serán
testemuñas do devalar artístico, persoal e social do artista de Rianxo
convertido xa en veciño de Pontevedra.
Castelao participará aportando consellos e debuxos na restauración do
rosetón da igrexa de San Francisco e na restauración da antiga fonte da
Ferrería, para o lugar que actualmente ocupa nos Xardíns de Casto
Sampedro.
2.-PRAZA DA LEÑA: Recibe o nome do produto que se vendía nesta
praza. No seu centro atópase un cruceiro do século
XV que posiblemente estivo situado na ponte de
Burgo. Aquí se encóntranse os edificios centrais do
Museo de Pontevedra. Tanto a praza como a rúa de
Figueroa son dous lugares significativos de tapas,
viños e comidas. Nas noites de verán énchense de
mesas nas que xente se dá ao "tapeo". A destacar o
local por excelencia nesa materia da cidade, o Rianxo.
3.- FÁBRICA DA LUZ: Pola rúa Sarmiento achegámonos á
antiga Casa do Macelo convertida, dende finais do século XIX,
na Fábrica da luz. Nela atoparía Castelao o lugar preciso e
amplo onde plasmar as súas ideas escenográficas. Vainas
realizar para a coral polifónica de Pontevedra, entidade que
funda xunto a Antón Losada Diéguez. Píntaas con destino a
diferentes presentacións por distintas cidades galegas. Un traballo no que
recrea o mundo medieval, a arte románica a xeito de rosetóns, portadas e
claustros, xunto ao esplendor barroco e popular dos soportais das vilas
mariñeiras.
CEIP Espiñeira- Aldán 15

16. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
4.- PRAZA DE MÉNDEZ NÚÑEZ:
Antigamente coñecíase como a praza das
Galiñas, debido ao mercado de aves que alí se
celebraba, fronte ao gran caserón dos Cruz e
Montenegro, que hoxe está desvirtuado debido
as reformas que sufriu. Nesta casa, construída
no século XV, viviu o afamado contraalmirante
Casto Méndez Núñez, onde morreu en 1869 pouco despois da batalla de El
Callao (Perú) na que participou. A finais do século XIX, este edificio foi
centro de importantes e concorridos faladoiros de pensadores e escritores
da época como, por exemplo, Valle Inclán. Actualmente na praza eríxese
unha estatua en honor ao escritor de Vilanova de Arousa.
5.- PRAZA DAS CINCO RÚAS: A recuperación do
patrimonio cultural galego tivo en Castelao un dos seus
principais valedores. A súa ampla formación artística,
enriquecida pola súa viaxe por Europa no 1921, serviulle de
base para se converter no defensor principal da nosa arte
popular. Xa estamos ante o cruceiro que hoxe ocupa a praza
das Cinco Rúas. Castelao chegou a coñecelo na súa
localización orixinal da ribeira de Estrivela. Peza escultórica orgullo dos
nosos canteiros pasaría a ocupar un lugar destacado, como tantos outros
cruceiros de Pontevedra, na súa obra As cruces de pedra na Galiza.
6.- PRAZA DO TEUCRO: Se todas as rúas e prazas da cidade vella
conservan a pegada de Castelao, a praza do teucro,
tamén chamada do pan, foi testemuña da impresión
no obradoiro de Celestino Peón, da primeira edición
da súa obra teatral “Os vellos non deben de
namorarse” en 1953. Foi nesta mesma imprenta
onde saíra á luz en 1922 Alborada, revista na que
Castelao introduce a técnica do gravado ao linóleum en Galicia.
16 CEIP Espiñeira- Aldán

17. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
7.- TEATRO PRINCIPAL: Pola rúa Tetuán rodeamos o
edificio que acolle o Teatro Principal. O primeiro andar do
número 2 desta rúa serviu durante a II República de sede para
o Partido Galeguista, a organización na que Castelao chega a
ocupar cargos de responsabilidade como dirixente político ao
lado de homes como Víctor Casas e Alexandre Bóveda, os
seus compañeiros máis entrañables.
8.- MONUMENTO A CASTELAO: Pola rúa dona Tareixa subimos cara o
antigo "lampán dos xudeus". Atopámonos alí co espazo
que acolle o monumento erixido, a partir dunha
campaña popular pola que os pontevedreses
homenaxearon a Castelao, ao pouco da restauración das
liberdades democráticas.
A peza é un bronce do escultor Buciños erguido a
instancias dos "Amigos da Cultura", asociación cultural impulsora da
iniciativa no ano 1983.
9.- O INSTITUTO: Desde 1916 Castelao é mestre auxiliar de
debuxo no Instituto de Pontevedra, un centro escolar onde
coincide co galeguista Losada Diéguez e profesores e
catedráticos como Sobriño Buhigas e Osorio Tafall. Será con
eles con quen pon a andar un pequeno museo no Instituto, claro
ensaio do que logo será o Museo de Pontevedra. Tamén
participa cos mesmos estudosos en traballos de campo para a localización
de petroglifos, á vez que se converte en mestre e valedor de mozos como
Xosé Sesto, Turas, Castro Arines ou Ramón de Valenzuela.
Miguel Rodríguez Martínez 6º de E. Primaria
CEIP Espiñeira- Aldán 17

18. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
Chegamos pola mañá e xa estaban as xestas preparadas no patio
cuberto
¡ Cantas xestas había! ¿Quen as colgaría?
Logo tamén puxemos as flores que nós trouxemos e empezamos a
facer adornos: coroas, colares......
Xa feitos os adornos vestímonos de maios coa axuda das persoas
maiores do pobo: o Ghaiteiriño, Pepe Peixe.....
18 CEIP Espiñeira- Aldán

19. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
Ao estar vestidos comezamos a desfilar polos barrios do pobo
Paramos no barrio do Piñeiro e mais en Gandón para cantar o maio. Estas
son algunhas das estrofas:
“Eiquí” ven o Maio
vestido de xestas,
pra lle dar as grazas
á señora Teresa.
“Eiquí” ven o Maio
vestido de flores
pra lle dar as grazas
á señora Dolores.
“Eiquí” ven o Maio
polos muros da eira,
“eiquí” ven a Maia
do colexio de Espiñeira
Alba Hermelo 6º de Primaria
CEIP Espiñeira- Aldán 19

20. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
Letras galegas 2008
Xosé María Álvarez Blázquez foi un escritor galego que dedicou boa parte da
súa vida á defensa da nosa lingua e da nosa cultura, chegando incluso a ser
sancionado por iso. Este ano a Real Academia Galega decidiu que fose o escritor
homenaxeado o día das Letras Galegas, o 17 de maio.
Para coñecelo un pouco mellor aquí van algúns retallos da súa vida e da súa
obra:
Familia Álvarez Blázquez. El, de pé á dereita
Coa súa dona e fill@s
A SÚA VIDA: día 30 de outubro de madrugada,
despois dunha farsa xudicial.
• Naceu un Tui, o 4 de febreiro de • No 37 é sancionado, sen motivos
1915. razoables, co traslado da escola
• No ano 1931 ingresa na Escola de Coia, en Vigo, á de Coreses,
Normal de Pontevedra e pasa a en Zamora.
vivir nesta cidade. • No 45 comeza a traballar como
• No 34 finaliza os estudos de secretario da Confraría de
maxisterio. Pronuncia o seu Pescadores de Vigo.
primeiro discurso coñecido: • A finais do 1946 casa con Mª
”Berro en lembranza dos Luísa Cáccamo Frieben.
Mártires de Carral”. • No 62 ingresa na Real Academia
• No 35 empeza a traballar como Galega, ocupando a vacante de
mestre na Guarda. Aquilino Iglesia Alvariño.
• En 1936 ingresa no Partido • En 1966, marcha coa familia a
Galeguista. Traballa como Asturias, despois de ter seis
mestre na escola das Olivas, en fillos: Mª Luísa, Xosé Mª,
Pazo de Reis (Tui). Alfonso, Mª Elena, Celso e
• Neste mesmo ano asasinan en Berta. No 67, regresa a Vigo.
Pontevedra ao seu amigo e • No 83 xubílase como profesor
curmán Alexandre Bóveda. do Instituto Politécnico Náutico
Logo fusilan ao seu pai Darío Pesqueiro de Vigo.
Álvarez Limeses, coñecido • Falece o 2 de marzo de 1985,
como o “médico dos pobres”, o dunha afección cardíaca.
20 CEIP Espiñeira- Aldán

21. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
Xosé MªÁlvarez Blázquez
A SÚA OBRA: • No 71 publicou A pega Rabilonga
e outras historias de tesouros.
• Aos 13 anos escribe os seus
primeiros poemas en galego. • No nadal do 79 acábase de
• Con 15 anos publica poemas en imprentar un monumental volume
xornais de Pontevedra e Tui. colectivo sobre a historia de Vigo,
• Aos 16 comeza a estudar Maxisterio coordinado e escrito en boa parte
en Pontevedra, onde fundou a por el. Vende os fondos de Edicións
revista “Cristal”, con Xoán Vidal Castrelos á Editorial Galaxia.
Martínez. Nela publica O merlo
poeta. • Como editor crea moitas coleccións
• Con 18 anos publica o poema como as populares “O Moucho” e
Inmensidade, dedicado aos “Pombal” ou as de poesía “Mogor” e
mariñeiros da Moureira. “Pico Sacro”. Axuda a moitos
• Aos 21 imprímese a súa colección escritores a publicar e
de relatos Os ruíns, que non chega destacaremos “O catecismo do
a distribuírse por causa da Guerra labrego”, que chegará a ser o
Civil. primeiro “superventas” da nosa
• No ano 1949 publica, en volume literatura galega.
conxunto co seu irmán Emilio,
Poemas de ti e de min. • Recibiu numerosos premios e o seu
• No 50, fundou xunto con Luís Viñas traballo literario foi moi grande,
Cortegoso, a Editorial Monterrey e cultivando todos os xéneros:
neste ano estreou dúas obras de teatro,
publicou premio Pondal, premio López
Roseira do Cuevillas da cidade de Lugo,
teu mencer, premio da deputación da Coruña
dedicado á polo seu labor como editor e
súa filla Mª. investigador, premio cidade de
Luísa, Vigo, Cronista Oficial desta cidade,
“Colorín”. premio da Asociación da Prensa de
• No 52, dirixe Vigo, premio Galdós, finalista do
as premio Nadal,
escavacións fundador da
arqueolóxicas no Castro de Vigo. libraría
• No 53 publica o Cancioeiro de anticuaria
Monfero. Monterrey, das
• No 54 gaña o premio Pondal por editoriais
Canle segredo, unha das súas Monterrey e
obras claves, que non se publica Castrelos,
ata 1976. membro da
• No 1963 fundou cos seus irmáns RAG…
unha nova editorial: Edicións
Castrelos. Laura, Sara M. e
Antía 5º E.P.
CEIP Espiñeira- Aldán 21

22. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
F0M0S AO AUDITORIO DE CANGAS
O día 13 de maio todo o alumnado do cole fomos ao
Auditorio de Cangas para ver un teatro de monicreques,
representado polo grupo TANXARINA e titulado :”TITIRICIRCUS”.
Tratábase dun circo ao que lle escaparan todos os artistas.
Só quedaba a cobra Xosefina, o levantador de pesas Bigotiño
e os presentadores.
ANDRÉS
22 CEIP Espiñeira- Aldán

23. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
Pasámolo moi ben coas súas actuacións e coas doutros
personaxes que foron aparecendo: o “domador de cobras”
que se deitaba nunha cama de pinchos e non se facía dano;
un “ciclista” que fixo varios saltos mortais… e ata subiu
Romina ao escenario para que saltase sobre ela e lle medise
o nariz.
IVÁN
Alumnado de 2º curso
CEIP Espiñeira- Aldán 23

24. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
CONTOS CLÁSICOS NO TEATRO
O día nove de Abril, fomos de Foi divertido e orixinal,
excursión a Pontevedra, para porque uniron contos e o
ver unha obra de teatro. mellor foi que, ao final,
A obra representábana dous contáronnos tres contos. O
señores: un quería contarnos derradeiro, quizais o máis
o conto de “Brancaneves” dos bonito, é como un novo conto,
irmáns GRIMM, mentres o divertiunos e sorprendeunos.
outro interrompía co conto
dos tres porquiños.
Ao principio andaban a
discutir, porque non se poñían
de acordo sobre que conto ían
representar. Despois da rifa,
decidiron contar o conto que
todos e todas coñecemos
como “Brancaneves”.
No medio da obra de teatro
fixéronse unha boa lea,
porque mesturaron os dous Con todo isto, non só o
contos. pasamos ben, que é
importante, senón que
Ao final fixeron un conto ademais ensináronnos que con
novo a base de xuntar os imaxinación e gusto pola
anteriores, “Brancaneves” e lectura e a escritura, nos
“Os tres porquiños”, no que o tamén o podemos facer e
príncipe non bicou a divertirnos ¡Ánimo e a
Brancaneves, xa que foi intentalo todos e todas!
papado polo lobo ¡A todos nos
gustou moito! Alicia, Ana e Mari Paz 4º E. P.
24 CEIP Espiñeira- Aldán

25. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
O NOSO CROS “LETRAS GALEGAS 2008”
O cros do Colexio Público de Educación Primaria, que deu tres
Espiñeira celebrámolo este ano o voltas ao redor de todo o colexio. Os
xoves, día 15 de maio pois ao día de cuarto deron catro voltas, os de
seguinte, venres, visitábannos para quinto cinco, sexto seis, logo
ter un día de convivencia en galego segundo dúas e primeiro unha volta
connosco os nenos e nenas do ao redor de todo o centro.
Colexio Público de Abelendo. Cando Educación Primaria
rematou, xa estaba o circuíto moito
máis seco, e os nenos e nenas de
infantil comezaron o seu percorrido.
Os de cinco anos correron
aproximadamente ás tres cuartas
partes da volta ao colexio, os de
catro anos a metade da volta e os de
tres unha cuarta parte, que non está
mal, se pensamos que son ben
pequenos e que puxeron todo o seu
esforzo e empeño en facelo ben.
Case todos nós quedamos moi
esgotados e gañámonos un bocadillo,
unha botella de auga e un merecido
Este cros resultou interesante, descanso.
divertido e sobre todo deportivo,
claro. O día non amenceu moi bo
para correr porque chovía, pero
estivemos atentos pois, como di o
refrán “nunca choveu que non
escampase”. Aproveitando que se
abriu un claro, dixémonos,
empezamos e a ver que pasa. E
aguantouche sen chover ata que
rematamos. Participaron todos os
nenos e nenas do centro, e teriamos
que felicitalos porque xa sabemos Por participar déronnos unhas
que aquí “o importante é medallas, feitas a man, cunha cor
participar” que “para gañar non verde que para nós significa que o
vale todo” pois “máis importante cros ten esperanza para seguir
que gañar é ser amigos e axudar”. adiante e a cor azul indicaría,
Destacaremos especialmente aos pensamos nós, que foi unha carreira
nenos e nenas de Educación Infantil, limpa.
que correron con moito afán. Como
este ano a pista estaba moi mollada Jorge e Daniel G. 4º E.P.
inaugurou a participación terceiro de
CEIP Espiñeira- Aldán 25

26. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
EDUCACIÓN VIARIA
O día 24 de abril fomos ver
ao Auditorio de Cangas unha obra de
teatro moi divertida, e ademais de ser
divertida, ensinábannos normas de
circulación viaria.
O primeiro que aparecía era
un neno chamado, Fran, que estaba
durmindo, e vixiando os seus soños
para que fosen bos, estaba “Don”
que tiña que estar moi atento porque
había outro personaxe moi malo,
chamado “Graña”, que estaba Como tanto insistiu Graña cos
empeñado en que os soños de Fran seus pesadelos conseguiu que Fran
fosen pesadelos e canto máis malos tivese algún, coma cando apareceu
mellor. De repente tamén un verme moi grande que encheu a
apareceu a profesora de música de habitación de mocos que quedaron
Fran, e a ela encantáballe atar pegados e non se podían despegar.
zapatos, e cantar e cantar e non Ao final déronlle pena e
paraba de cantar. despegounos porque ese día era o
seu aniversario. Entón Don quixo
A Don custáballe moito facerlle un regalo a Graña, deulle
afastar a Graña de xunto de Fran, e a unha capa negra grande moi fermosa
profesora de Música díxolle que lle e... ¡por fin fixeron as paces Don e
axudaría para que Graña non puidese Fran! Así, dende aquel día sempre se
aparecer cos seus pesadelos, e a levaron ben e acabaron os pesadelos
cambio, Fran, deulle un montón de de Fran.
zapatos para que puidese atar todos
os cordóns que quixese. ¡ Que obra tan divertida e educativa!
Ao mesmo tempo que isto ía Cristina Silva 6º de Primaria
sucedendo, tamén ían cantando
cancións que nos daban consellos
para os nenos/as cando vamos en
coche ou circulamos pola rúa; algúns
destes consellos eran: cruzar sempre
polo paso de peóns, os máis
pequenos deben cruzar collidos da
man, esperar que o semáforo teña cor
verde para cruzar, poñer o cinto de
seguridade...
26 CEIP Espiñeira- Aldán

27. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
O noso autor homenaxeado, Xosé Mª Álvarez Blázquez, guiounos
para facer estas
O peixe
quedou quinto. A azuliña
está na grelliña.
O espantallo
vai no carballo. A verdiña
caeume na borralliña.
O colorete
anda no patinete.
Anda amiguiños,
O preparado deixádeos estar
anda espantado. e imos xogar
cos do mar.
O amarelo
afogouse cun caramelo.
A que pincha
Alumnado de 3º
tragou unha mincha.
O luxo
Vai onde o bruxo.
O en letargo
non parece tan largo.
O pistacho
saíu do capacho.
O teso
non vale nin un peso.
CEIP Espiñeira- Aldán 27

28. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
RECUPERANDO PALABRAS E EXPRESIÓNS
Unha das actividades levadas a cabo pensamos que sería mellor seguir
polo Equipo de Normalización e primeiro o criterio de menor a maior
Dinamización Lingüística durante
este curso escolar consistiu en
recoller palabras ou expresións
curtas, propiamente galegas, que non
se usasen moito na actualidade para
recuperar o seu uso.
Dirixímonos a toda a comunidade
educativa solicitando a súa
colaboración. Durante todo o
primeiro trimestre foron chegando a
nós verbas e expresións, algunhas
curtas e outras non tanto, que fomos
recollendo e clasificando.
Atopámonos que había bastantes que
se repetían, aínda que ás veces con dificultade, pois os dous criterios
lixeiras variacións dunha ou dúas raramente se correspondían. Para que
letras. A idea inicial era escribilas ou toda persoa puidese entender o seu
gravalas en diferentes soportes para significado, acompañamos a verba,
facer unha exposición permanente debuxada en cartolina con letras
con elas, pero despois de facer unha grandes, dun debuxo e/ou unha
elección das que consideramos definición sinxela dese termo.
axeitadas, pareceunos máis Conforme fomos rematando,
conveniente, deixar ese último paso colocámolas nun mural no corredor
para o próximo curso. E pensamos central do colexio, co obxectivo de
continuar con este traballo, cavilando que estivesen ben accesibles para o
ben nos diferentes soportes e o xeito alumnado e para quen nos visitase.
de proceder para levar este labor a bo Seguiremos dándolle publicidade
porto. para coñecelas ben e así poder usalas
con xeito.
Durante este curso proseguimos a
actividade distribuíndo as palabras Traemos aquí algunhas delas, como
por clases, segundo as idades do axuda a todas as persoas, de calquera
alumnado, empezando por idade, que queiran resolver o
Educación Infantil e fomos encrucillado que se inclúe nesta
ascendendo en dificultade a medida revista: Albarda, badalada,
que pasabamos, ordenadamente, aos bágoas, balde, coitelo,
diferentes niveis de Educación garabullo, garfo, lentes,
Primaria. Ao principio, o criterio era maquía, molido, mollo,
respectar o máximo posible as que pendón, sarabia, taleiga,
trouxera cada clase, pero logo zapateado.
28 CEIP Espiñeira- Aldán

29. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
FESTIVAL SOLIDARIO CUNHA ESCOLA DA INDIA
Este ano volvemos participar no festival de solidariedade coa escola “Mª. Soliña” da India.
Como todo ía sobre o mar, musicamos e dramatizamos un poema do grande escritor
cangués BERNARDINO GRAÑA , que ten por título “Canción para ir ó mar de pesca”.
Tamén interpretamos dúas cancións populares desta zona que din así:
Ritmo: Xota
Eu non quero home
que vaia ao racú, (especie de boliche)
gaña unha peseta,
métea no cu
métea no cu
métea no cu
eu non quero home
que vaia ao racú.
(popular)
Mariñeiro non,
que vai e non vén,
un carreteiriño
que carrete ben
que carrete ben
que carrete ben
mariñeiro non,
que vai e non vén.
(popular)
CEIP Espiñeira- Aldán 29

30. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
MOITOS MESES SEGUIDOS PESCANDO NO MAR
O Venres 9 de Maio veu un traballar á parella… Nesta última
home de mar, de nome Antonio maneira, en parella, traballan xuntos
Carballo, que tiña moita experiencia e dous barcos, arrastran entre os dous o
moitísimas vivencias polo mar adiante, aparello e unha vez méteo a bordo un e
para darnos unha charla sobre a pesca, e a seguinte vez méteo o outro barco, para
sobre todo, da pesca do bacallau. logo elaborar ese peixe.
Cando entramos no salón de Os labores que se desenvolven
actos, chamaron a nosa atención unha nun barco son variados, polo que se
morea de fotos bastante grandeiras nas necesita que as persoas estean divididas
que podiamos ver barcos grandes, nas seguintes seccións:
peixes, persoas… e en varias delas saían Ponte: o capitán, 1º oficial,
montañas de xeo que se chaman temoneiro e patrón.
icebergs. Logo aprenderiamos que a Cociña: o cociñeiro e o
parte que se vía enriba do mar era moito marmitón.
máis pequena que a parte que estaba Máquinas: xefe de máquinas, 1º
somerxida, entre outras moitas cousas. de máquinas, 2º de máquinas e
Algúns dos sitios onde se soe ir engraxadores. Cuberta: contramestre e
pescar bacallau son: O Labrador, mariñeiros, algúns especializados como
Terranova e Noruega. Todos sitios moi os redeiros, salgadores...
fríos, por iso ás veces os barcos se Nun barco no que traballou
enchen de neve. durante uns anos, tamén tiñan unha
Contounos que cada barco ten mascota chamada Conel, pero díxonos
vinte e cinco ou vinte e seis mariñeiros. que agora está prohibido levalas a
Falounos das diferentes formas de bordo.
pesca, por exemplo: traballar ao bou,
30 CEIP Espiñeira- Aldán

31. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
Máis tarde púxonos un vídeo no con moita profundidade e con montañas
que vimos como os barcos subían os moi altas a ambos lados, que se chama
aparellos cheos de peixe. Ás veces fiorde. Se alguén caia á auga podía
traían moitas toneladas, ou potes, como morrer dun infarto ou de hipotermia,
lle chaman normalmente entre eles. incluso antes de afogarse, porque a auga
No barco tiñan unha especie de estaba baixo cero.
lavadora onde chegaba o peixe, despois A continuación explicounos
de que o descabezasen e lle limpasen as que ao seu arredor andaba un barco
vísceras, é dicir, sen a cabeza e sen as patrulleiro cun helicóptero que se
tripas, e de alí pasaban as bodegas. encargaba de inspeccionar a pesca e o
Estas eran moi grandes, parecían un diario de pesca. Se non tiñan todo
campo de fútbol, e había que enchelas correcto podían prendelos e tiñan que
todas de peixe!!! pagar unha sanción.
Nas adegas facían como Cando acabou a charla Antía,
columnas de bacallaus con sal, para Laura e Marta foron darlle un agasallo
evitar que este peixe non se estragase. e todos démoslle as grazas. Abriu o
Na actualidade, os bacallaus tamén se obsequio e era un precioso barco de
traen conxelados. Cos seus fígados porcelana. E así acabou esta charla
prepárase un aceite que aporta moita sobre a pesca. Aprendemos moitísimo
enerxía. sobre a pesca dos bacallaus, que andan
Nunha das viaxes tiveron que ir polo fondo do mar e que no medio deles
a recargar combustible, auga e víveres tamén viñan outros peixes como as
a Noruega. Para iso tiveron que entrar cabras que son de cor vermella, outros
nunha especie de ría, pero moi longa, parecidos as sollas…
Marta Freire Baqueiro
5º E.P.
CEIP Espiñeira- Aldán 31

32. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
Atopa sete profesións ou labores que desenvolveu o noso autor homena-
xeado este ano nas Letras Galegas: Xosé María Álvarez Blázquez
MESTRE - EDITOR – ETNÓGRAFO – POETA – ESCRITOR –
CRONISTA – ACADÉMICO -
A S E R R F E T N Ó G R A F O M E C A N I M
M D V P O E M A L P O E L A T O P R O L T E
E X C O B A E T N O G D F U T B O L S T A S
S E M E I G H K O O L I L E C R O N I S T A
T O P T P O E S I A N T O R E S C R I T U R
R I S A C A D E M I C O E S A C A D M I S E
E M L A E S C R I T O R F E S R C T U R A D
Atopa 8 palabras da familia de
M M A R I Ñ E I R O M A R T T A M E C O A
A A R E A L A D T T I M A R E D A M A D Í
R R E A P R A I A S D E M A R I T I M O S
I E U M A R I S M A U M A R I T O M M O U
S A L E A R M A R E I R O M E T U K L O R
C A R I T T I M O M A R I Ñ E I P L X C A
M A R E M O T O M A R T A L M A R I Ñ A M
estas expresións do co seu significado:
• Lobo de mar • Movemento brusco dunha
• Mar aberto gran onda
• Acabar co mar a paus • Mar calmo.
• Facerse ao mar • Chover moito.
• Picarse o mar. • Mariñeiro moi experto .
• Mar como un sebo. • Mar a moita distancia da
• Chover a mares. costa
• Golpe de mar • Traballar con preguiza.
• Altéranse as augas
mariñas.
• Saír o barco do porto
Alumnado de 3º E.P.
32 CEIP Espiñeira- Aldán

33. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
B. D.
A. F.
1.-
2.- C.
3.-
4.-
5.- E.
6.-
7.- )
8.-
9.-
HORIZONTAIS:
1.- Bolsa ou saco de tea forte que se emprega para transportar cousas.
2.- Pode ser tridente.
3.- Recipiente para transportar auga.
4.- Sinónimo de pedraza ou pedrazo.
5.- Porción de gran, fariña ou aceite que lle corresponde ao muiñeiro por
moer.
6.- Sinónimo de anteollos.
7.- Pau fino e seco que se emprega para prender o lume.
8.- Especie de acolchado redondo que se pon na cabeza cando se leva carga
nela.
9.- Flor do millo.
VERTICAIS
A. Pingas que nos caen cando choramos.
B. Especie de almofada chea de palla que se coloca no alto do lombo das
bestas de carga.
C. Cada un dos toques da campá.
D. Instrumento cortante.
E. Feixe de plantas de cereais que se forman para a malla.
F. Que está tirado, desordenado, de calquera xeito.
Podedes atopar estas verbas noutra páxina desta revista.
Alumnado de 3º E.P.
CEIP Espiñeira- Aldán 33

34. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
EXCURSIÓN A MANZANEDA
Todos estabamos impacientes porque onde xogamos ao balón e tamén
chegase o martes día 3 de xuño. Uns nadamos. Ese día tamén entramos na
días antes xa tiñamos as maletas aula de Natureza, cunha monitora que
feitas, tanto os de 5º coma os de 6º. se chamaba Patri.
Cando nos iamos marchar, algúns Explicounos todo o que ocorrera na
nenos estaban tristes porque non ían montaña, e logo practicamos un xogo
ver ás súas familias ata a fin de onde se preguntaba todo o que ela nos
semana. contara, para ver se estiveramos
Polo camiño uns ían debuxando, outros atentos. Para rematar a xornada
cantando, outros xogando co móbil... fomos aos bungalós a cambiarnos,
Despois de varias horas de camiño por porque tocaba ir á “disco”, onde
fin chegamos a Manzaneda. acabamos bailando.
Pola noite case ninguén durmiu polos
O primeiro que fixemos, despois de nervios de estar alí.
comer, foi visitar as habitacións
onde iamos durmir os vindeiros días. ¡ O segundo día fixemos sendeirismo.
Eran perfectas! Puxemos toda a roupa Andamos polo monte en busca de
nos armarios e logo leváronnos á pegadas de animais.
piscina,
No camiño tamén atopamos pequenas
ras e tamén rochas con diferentes
formas.
34 CEIP Espiñeira- Aldán

35. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
De seguido fomos a equitación, onde
Alberto nos explicou como montar a
En tiro con arco aprendéronnos como cabalo, e despois fixemos que os
se lanzaban e como se colocaban as cabalos foran polo seu percorrido.
frechas. Logo conducimos os karts, onde había
que guiar ben o kart polo
circuíto.
Sabela, outra monitora, impartiunos
xogo medio ambiental que consistía en Pola tarde fixemos deportes que
facer a lista da compra para toda consistiron en xogar a fútbol sala,
unha semana. Cando a liamos ela baloncesto e tamén ao ping–pong.
calculaba os envases que gastabamos. Despois nadamos na piscina. Ao
Máis tarde en supervivencia rematar fomos para o bungaló onde
explicáronnos o que había que facer nos preparamos para ir á “disco”. Alí
se nos perdiamos nunha fraga. Esa puxeron moitas cancións.
noite fomos de velada, na que O último día pola mañá
practicamos diferentes xogos. dedicámolo a facer compras.
O terceiro día tocounos escalada con Mercamos todo tipo de regalos para
Juan e Manuela. Tiñamos que escalar os familiares. Cando nos marchamos
por un rocódromo de dezaoito de Manzaneda estabamos tristes
metros. porque nos iamos, pero tamén
contentos porque volviamos á nosa
casa. Ao regresar xa estaban as nais
e pais esperándonos no cole. Todos
alegráronse moito de vernos.
Alumnado de 5º E.P
CEIP Espiñeira- Aldán 35

36. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
¡Cantos anos levamos no cole e que rápido se nos pasaron!
Cando estabamos en infantil eramos tan pequeniños e pensabamos que iamos tardar
moito en chegar a sexto; pero non foi así, porque o pasamos tan ben, tan ben, tan ben,
que sen decatarnos témonos que marchar do cole.
Ao longo de toda esta etapa traballamos pero tamén fixemos festas, excursións,
convivencias, etc. Como sería moi longo contar todo o que vivimos, cada un de nós vai
contar o que máis lle gustou:
Os anos que pasei neste colexio paseino fenomenal e aprendín
moitísimas cousas e tamén o pasei moi ben xogando.
Iván Bermúdez Molares
O que máis me gustou deste cole foron o montón de saídas que
tivemos e os moitos espazos para xogar no recreo.
Fernando Guimeráns Ferradás
Gustáronme moito as convivencias que fixemos co colexio de Abelendo
e gustaríame que no cole houbese E.S.O. para poder seguir máis tempo
¡Que ben o pasei estes anos!
Alba Hermelo Otero
Levo un bo recordo do profesorado pola boa relación con eles, todos
os cursos paseinos ben.
Alba Nerga Del Río
Gustáronme moito estes 9 anos que pasei no cole , os divertidos
recreos, as interesantes clases ... e o mellor para min foi a excursión
de final de etapa a Manzaneda.
Sofia Rial Alfaya
O que máis me gustou foi a boa relación entre todos os alumnos e alumnas do cole.
Espero que no instituto todo sexa igual que aquí. ¡Vouvos estrañar
moito!
Miguel Rodríguez Martínez
A min gústame moito este cole aínda que só puiden gozar de estar nel
o curso de 6º. A pesar de ser só un curso nunca me esquecerei do
meu paso por el. Gústame que os nenos/as non se enfaden e se leven
ben con todos.
Cristina Silva Martínez
O que máis me gustou do cole foron os festivais que fixemos o
profesorado e alumnado. ¡Sempre me lembrarei de vós!.
¡ Vouvos botar de menos, pero volverei para visitarvos!
Laura Vidal Paz
36 CEIP Espiñeira- Aldán

37. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
Benvida
Educación Infantil 3 anos
David López Novo Laura Martínez Besada Kiara Piñeiro Rguez.
Salvador Santos Piñeiro Mario Cordero Glez. Roi Mera Rivas
Para o próximo curso 2008-2009 tamén ingresarán no noso colexio
outros cinco novos alumnos. Aínda que non temos fotos, porque virán desde
o centro onde cursan estudos actualmente, xunto coa súa documentación,
queremos facerlles chegar igualmente a nosa máis calorosa benvida a:
Noelia Pereira García, que vén para 5º curso de Educación Primaria.
Diego Pereira Ferreira, para 4º curso de Educación Primaria.
Sheila Pereira Ferreira, para 3º curso de Educación Primaria.
Ainhoa Pereira García, para 3º curso de Educación Primaria.
Tamara Pereira Ferreira, para o curso de 5 anos de Educación Infantil.
CEIP Espiñeira- Aldán 37

38. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
Como ben podedes observar na
foto, xa temos andeis novos!!!
E utilizaremos o novo
programa informático
MEIGA.
Agora queda volver a colocar todos os nosos fondos: libros,
dicionarios, revistas, CDs, DVDs, CDrom… Pero a gran novidade
está en que os imos colocar segundo a CDU.
¿Que é a CDU? A Clasificación Decimal Universal, un sistema de
clasificación do coñecemento, que nace da necesidade de ordenar
e catalogar as obras nas bibliotecas .
Esta clasificación intenta dividir todo o coñecemento en dez grandes
apartados. Cada un está constituído por un só número:
• 0 Xeneralidades
.Documentación.
Enciclopedias, Dicionarios
• 1 Filosofía. Psicoloxía
• 2 Relixión. Teoloxía
• 3 Ciencias sociais.
Estatística.
Política.Folclore
• 4 (Baleiro) Resérvase para
futuras reestructuracións
• 5 Matemáticas. Ciencias
Naturais
• 6 Ciencias aplicadas.
Medicina. Tecnoloxía
• 7 Belas artes. Xogos.
Espectáculos. Deportes
• 8 Linguaxe. Lingüística.
Literatura ¡Vai ser a máis
nutrida!
• 9 Xeografía. Biografías. Historia .
38 CEIP Espiñeira- Aldán

39. ORXÁS Nº 40 Xuño 2008
XA TEMOS PÁXINA WEB!!!
http://centros.edu.xunta.es/ceipdaespineira/
Este ano, como ben sabedes, abrimos a nosa porta ao mundo virtual e das
novas tecnoloxías. Xa somos internacionais!!! Podedes vernos dende calquera
punto do mundo…
Que vos sirva de fonte de información, aprendizaxe, xogo, consulta…
Que a aproveitedes moito!!!
O Centro Profesorado Galerías Eventos Actividades
Aquí información sobre a Información Fotos de Pica e Traballos
situación e organización interna para o todos os averigua que máis
do centro. profesorado. eventos. sucede nos salientables.
días marcados.
Departamentos Pais/Nais Biblioteca Revista escolar Xoga na rede UDIs
Pica, entérate e Todo o Sabes usarme?, Orxás, últimos Unha morea Unidades
aprende moitas relativo á últimas números. de xogos na Didácticas
curiosidades. ANPA. adquisicións… rede. Interactivas
CEIP Espiñeira- Aldán 39

40. Xuño 2008 ORXÁS Nº 40
40 CEIP Espiñeira- Aldán