2. Universiteit de Keizer – Jaiden, Joshua,
Marsha en Noëlle.
De studenten hadden zware tijden
achter de rug. Nouja, zwaar. Vooral
druk. Papers werden geschreven..

3. Er werden vaardigheids- punten
behaald..

4. En er werd een hoop gestudeerd, opdrachten werden gemaakt..

5. En elk semester, gingen ze gelukkig ook
nog over. Hoe kon het ook anders, vier van
die hardwerkende mensen.

6. Het laatste semester werd behaald, door de
mannen dan, dus die werden vrolijk onthaald.
Noëlle en Marsha waren apetrots op hun
liefjes maar ze moesten het zelf ook nog
waarmaken.

7. Nadat ze hun koffers hadden ingepakt, en het
thuisfront hadden gebeld met het goede
nieuws, was er een korte discussie tussen de
broers. Wie zou er thuis gaan wonen? De
keuze was snel gemaakt, Noëlle en Joshua
gingen op hun zelf en Jaiden trok met Marsha
bij zijn ouders in. De jongens groeide op en
vertrokken naar Abordale.

9. De dames haalden ook hun laatste semester
met een tien en groeide ook op. Het werden
twee mooie vrouwen. Dezelfde avond
vertrokken ze nog naar Abordale.

10. Bij Rick, Fay en Ollie ging het ook super. Ze keken erg uit naar
de komst van hun zoon en schoondochter. Ollie hoorde echt bij
het gezin en vaak liepen ze samen met Ollie een rondje, of lag
een van hen even met hem te kroelen. Het beestje mocht zelfs
op hun bed!
Moonstreet 4 – Fay, Rick
Ollie.

11. Eindelijk was het dan zover, Jaiden en Marsha arriveerden.
Fay genoot er echt van, haar knul weer in haar armen. Trotse
ouders,dat waren ze. Marsha maakte ook een hele goede indruk.
Het was een lieve meid.

12. Marsha zocht een baan in de wetenschap
en ze genoten van elkaar en het leven.
Marsha was al gauw in het gezin
opgenomen en het huis werd verbouwd.

13. BENEDEN VERDIEPING.
BOVEN VERDIEPING.

14. Na ongeveer een jaar was het tijd voor een bruiloft.
Dé bruiloft van Marsha en Jaiden.
Er waren niet veel gasten, Fay, Rick, Ollie, Joshua
en Noëlle en nog een paar oude vrienden.

15. De gasten verzamelden zich buiten en de
zon scheen. Het was een prachtige dag. Het
bruidspaar stond klaar en de gasten vielen
stil. De ceremonie begon. Verliefd keek het
stel naar elkaar.

16. Wat ben je mooi als je naar me lacht
Nee veel meer heb ik niet nodig
Zoveel mooier dan verwacht
Iedere twijfel overbodig
Want je bent mooi als je naar me lacht

17. Een heel goed leven maar alleen
Totdat jij de hoek om kwam
Alsof de zwaartekracht verdween
Tong verloren sta je dan
De tijd staat stil en zonder woorden
Zeg je meer dan ooit gezegd
Als dom geluk je grens verlegt

18. Wat ben je mooi als je naar me lacht
Nee veel meer heb ik niet nodig
Zoveel mooier dan verwacht
Iedere twijfel overbodig
Want je bent mooi als je naar me lacht

19. Je laat me zien waar ik voor leef
Ik wil voor altijd bij je zijn
Want wat ik hier met jou beleef
Alles heeft zo moeten zijn
Al mijn gedachten over liefde
Lijken dromen overdag
Totdat jij weer naar me lacht

20. Wat ben je mooi als je naar me lacht
Nee veel meer heb ik niet nodig
Zoveel mooier dan verwacht
Iedere twijfel overbodig
Want je bent mooi als je naar me lacht

21. En of je mij gelooft of niet
Maakt niet uit want wat ik zie
Is wat het is en valt nooit tegen
Ik krijg het niet meer bij elkaar
Zie alleen jouw lach nog maar
Het mooiste wat een mens ooit heeft gekregen

22. Wat ben je mooi als je naar me lacht
Nee veel meer heb ik niet nodig
Zoveel mooier dan verwacht
Iedere twijfel overbodig
Want je bent mooi als je naar me lacht

23. Wat ben je mooi als je naar me lacht
Nee veel meer heb ik niet nodig
Zoveel mooier dan verwacht
Iedere twijfel overbodig
Want je bent zo mooi als je naar me lacht
Nee veel meer heb ik niet nodig
Zoveel mooier dan verwacht
Iedere twijfel overbodig
Want je bent mooi als je naar me lacht

24. Na een prachtige gelofte en een geweldig
moment, begon het ‘publiek’ te klappen. Fay
stond met tranen in haar ogen en Marsha
moest ook bijna huilen.
‘Je bent alles wat ik nodig heb, Mars.’ zei
Jaiden.
‘Je bent zó lief. Ik ben trots dat ik nu jou naam
mag dragen schatje.’ fluisterde ze.

25. Na nog wat gebabbel en een toast was het tijd
voor de bruidstaart. Jaiden sneed het eerste
stuk af en voerde Marsha nonchalant een hapje.
Nouja, het was een hap. Een grote hap..

26. Gierend van het lachen sloeg ze haar handen voor haar
gezicht. ‘Mafketel dat je er bent!’ giechelde ze.
Jaiden kon nu ook zijn lach niet inhouden.
‘Je bent echt een klojo.’ zei ze en drukte een kus op zijn neus.

27. Er werd buiten en binnen een taartje genuttigd en een
hoop gebabbeld over het geestige taartincidentje. Kortom
gezelligheid heerste!

28. Die avond was er nóg een feestje.
Rick en Fay zouden opgroeien tot senioren.
Alle gasten bleven dus nog en het was tijd voor het
opgroeien.

29. Rick groeide op tot een oude lieve man, die
zielsgelukkig was. En Fay…

30. Werd ook een práchtige oudere! Ze besloot haar haar
zwart te houden. Dat liet haar er jonger uitzien.

31. Nadat ze zich beiden hadden omgekleed, en
de iedereen naar huis was gegaan. - Het
bruidspaar naar hun master bedroom. –
Stonden ze met z’n tweetjes even beneden.
‘Ik ben gelukkig, Fay. Altijd al geweest. Ik heb
het aan jou te danken. Samen hebben we
echt wat gemaakt van ons leven en nu kunnen
we lekker rustig aandoen.’ zei Rick en kuste
zijn vrouw passioneel.
‘Ik ben ook gelukkig, Rick. Jij maakt me
gelukkig. Onze kinderen maken me gelukkig.
Ik ben gewoon zó gelukkig!’ zei ze.
Na nog een kus vertrok het stel, dat zielsveel
van elkaar hield, naar de slaapkamer.
Ze waren dan wel oud, in bed waren ze niets
veranderd. 

32. Toen het bruidspaar eenmaal dicht tegen
elkaar
aanlag besefte ze dat ze nu man en vrouw
waren. ‘Nu is het tijd voor de huwelijks nacht..’
zei Jaiden met een zwoele stem.
‘Ja.’ zei Marsha een beetje zenuwwachtig,
maar toch erg gelukkig.’

33. Ik zie de aller mooiste mens
iIk zie het met mijn eigen ogen
Sinds ik bij je ben
Ik kan het bijna niet geloven
Zo mooi
En weet jij wel hoeveel ik van je hou?
En weet jij wel hoe veel ik voel voor jou?
Ik laat je niet meer gaan,
ik ben aan jou hand meegenomen.
Als jij niet had bestaan,
Was ik nooit zo ver gekomen.
Zo mooi

34. Blijf je bij me
Altijd bij me
ik blijf bij jou
Blijf je bij me
Altijd bij me nou

35. En weet jij wel hoe veel ik van je hou
Alleen van jou
En weet jij wel hoe veel ik voel voor jou
Alleen voor jou
En weet jij wel hoe veel ik van je hou ?
Alleen van jou

36. Een weekje later was Marsha erg misselijk,
continu racete ze naar de wc om over te geven.
Tot grote bezorgdheid van Fay.
Stiekem hoopte Marsha op een kleine
Kannebrij.

37. Een poosje later ging het wel weer wat beter, ze bleef
overgeven, maar de hoofdpijn en andere kwaaltjes waren
weg. Toch apart..

38. Op dat moment sprong Marsha op. Ze schrok. Ze voelde een
schopje! Huilend rende ze naar boven.
‘Laat me even!’ zei ze in tranen.
Vijf minuutjes later was ze er weer.
‘Kijk, goed nieuws. We krijgen een baby lieverd!’ zei ze
zielsgelukkig, maar wel met natte ogen.
‘Dat is fantastisch! Vandaar je misselijkheid..’ zei Jaiden.

39. Marsha lachte even diep van binnen in zich zelf, de
schat, hij had echt niets door gehad. Ze wist het al die
tijd al, maar nú, nu zag je het. Nu was het echt.
‘Ik word oma! Wat een geweldig nieuws.’ zei ook Fay,
ze kon het niet laten even een traantje weg te pinken.
‘We worden ouders..’ zei Jaiden en kuste zijn vrouw.
‘En ik kan me geen betere moeder wensen voor mijn
kindje.’
‘En ik ben trots dat ik óns kind bij me draag. Het duurt
nog een hele poos, maar eigenlijk kan ik niet wachten.’
zei Marsha, er viel een traan vol van geluk, over haar
wang.

40. Daarna mocht ook Fay even
genieten van Mars’ haar buikje.
En toen haar schoonvader thuis
kwam was ook hij apetrots. Hij
had een glimlach van oor tot oor
en die kwam er voorlopig niet
meer af.

41. Moonstreet 7 – Joshua en Noëlle.
Dolgelukkig stond het stel voor hun nieuwe
huisje. Ze hadden al een hele tijd de sleutel in
bezit maar de verbouwing was nu pas
helemaal klaar en nu konden ze er eindelijk in.
Nieuwe auto op de oprit, ze hadden het dik
voor elkaar.

42. BENEDEN VERDIEPING

43. BOVENVERDIEPING

44. Eenmaal binnen liet het stel zich op de bank
vallen. ‘Het is echt een geweldig huis.’ zei
Noëlle.
‘Ja dat vind ik ook schatje, het is groot, modern
en toch gezellig. Ons huisje, ons thuis.’
‘ Precies.’ zei ze dromerig.

45. Even later was het tijd voor hun grote
vakantie. Hun trouwvakantie. Ze zouden
trouwen op Twikki Eiland. Dus liepen ze
met hun koffers op de toeterende taxi af.
‘Ik krijg nu toch wel heel veel zin hoor.’
grinnikte Noëlle.
‘Anders ik wel popje!’ zei Joshua liefjes.

46. Na een vreselijke lange reis kwamen ze éindelijk aan bij
het hotel. Twikki Strand Hotel. Snel checkte ze in en boekte
de mooiste kamer met zee zicht.

47. ‘De mooiste kamer op het mooiste eiland met het mooiste
uitzicht voor het allerallerallermooiste meisje dat ik ken.’ zei
Joshua, ze kusten.

48. Gauw gingen ze op weg naar een soort Strand
Promenade. Samen liepen ze de straat uit,
hand in hand, zoals verloofden doen.

49. In een van de schattige winkeltjes op de verhoging bij het
strand, vond Noëlle een geschikte trouwjurk. Ja, dit was haar
wel. Gauw trok ze haar bikini weer aan en kocht een souvenir
voor thuis. Nu maar hopen dat Joshua niets had opgemerkt.

50. Noëlle rekende af bij de kassa en wierp een blik over de
reling. Oh, Joshua was nog steeds bezig om te leren
vuurdansen, wat een komisch gezicht! Nou dan merkte hij
het vast niet als ze even ergens een hapje ging eten, want
trek had ze wel na de lange reis.
Ze ging aan een zomerse bar zitten en bestelde een
ananas-surprise. ‘Alstublieft.’
‘Dankje!’ zei ze vrolijk.
Het was werkelijk góddelijk!

51. Toen Noëlle na haar hapje eten terug kwam en Joshua nog steeds
dansend aantrof in zijn warme kloffie, besloot ze lekker te gaan
bakken. Ze smeerde zich zorgvuldig in en liet zich op haar badstoffen
handdoek vallen. Mmm, wat een heerlijk gevoel. Ze greep met haar
handen door het zand. Na een halfuurtje bakken was Joshua nog
steeds bezig dus besloot ze dit keer de zee maar eens in te gaan. In
het begin was het ijskoud, maar al gauw was het heerlijk verfrissend.

52. Nadat het stel uit eten was gegaan in een
chique beach restaurant, gingen ze weer naar
het strand. Ze lagen dicht tegen elkaar aan en
keken naar de sterren.
‘Ik ben zo gelukkig..’ zuchtte Noëlle.
‘Ik ook, zullen we nu trouwen? Ik wil niet
wachten tot morgen.’ zei Joshua, die het al
helemaal voor zich zag.

53. Waarom ook niet, had Noëlle gedacht. Ze had
gauw de jurk aangedaan en Joshua zijn pak.
Hij stroopte zijn broekspijpen op tot aan zijn
kuiten zodat ze straks niet vies zouden
worden. Nadat Noëlle van de trap af was
komen wandelen, stonden ze daar, al
kussend.
‘Hé, wat ziet dat er romantisch uit.’ merkte een
vreemde man op.

54. ‘Dat kan kloppen, wij gaan namelijk nú
trouwen.’ lachte Joshua en schudde de man de
hand.
‘Aha, nou ik wens jullie alle geluk samen. Er
gaat een legende dat wie er op Twikki trouwt
altijd bij elkaar blijft.’ vertelde de man.
‘Oh, wij blijven ook voor altijd samen.’
bevestigde Noëlle nu.
‘Weetje, ik ken jullie niet, maar jullie lijken
perfect samen.’ glimlachte de man.
De verloofdes keken de man aardig aan.
‘Maar ik laat jullie nu met rust, geniet van deze
prachtige avond.’ wenste hij ze als laatste nog
toe.
‘Dankjewel.’ zeiden ze tegelijk.

55. Even later stond het stel op de uitkijkpost.
‘Wat een prachtig uitzicht, wat een prachtige
avond. Ik moet al bijna huilen omdat alles hier
zo mooi is..’ fluisterde Noëlle. Ze liet zich
helemaal in Joshua’s armen vallen.
‘Ik weet zeker dat deze avond de mooiste van
ons leven word.’ maakte Josh het verhaal
compleet.

56. It's in the air
and it's growing all the time
Right above you
it feels like flying

57. It's moving all around
from the left to the right
from me to you

58. It's in the air
and it's growing all the time
Right above you
it feels like flying

59. It's moving all around
from the left to the right
from me to you

60. Caught your eyes in the middle of a song
and I realize what was going on
Then we smile, as I knew
I was sure, as you were
Standing in front of me,
you were feeling it to

61. It's in the air
and it's growing all the time
Right above you
it feels like flying

63. It's moving all around
from the left to the right
from me to you

64. Caught your eyes in the middle of a song
and I realize what was going on
Then we smile, as I knew
I was sure, as you were
Standing in front of me,
you were feeling it to

67. I see it clear, see it clear
Feel tha rhitm, feel tha beat
Feel tha spirit, feel good
Feel tha heat baby

68. I see it clear, see it clear
Feel tha rhitm, feel tha beat
Feel tha spirit, feel good
Feel tha heat baby

69. I see it clear, see it clear
Feel tha rhitm, feel tha beat
Feel tha spirit, feel good
Feel tha heat baby

70. It's in the air
and it's growing all the time
right above you
it feels like flying

71. It's moving all around
from the left to the right
from me to you

72. Caught your eyes in the middle of a song
and I realize what was going on
Then we smile, as I knew
I was sure, as you were
Standing in front of me,
you were feeling it to

73. It's in the air
and it's growing all the time
right above you
it feels like flying
It's moving all around
from the left to the right
from me to you

74. De volgende morgen was Noëlle letterlijke en figuurlijk
overspoeld met liefde. Ze was vroeg opgestaan en
had haar schatje laten liggen. Stilletjes belde ze de
roomservice, met een bestelling. Gauw kapte ze het
gesprek af. Ze wou Joshua niet wakker maken.
Twee minuutjes later, terwijl Noëlle op het balkon
stond te genieten, werd hij toch wakker.
‘Goedemorgen liefje.’
‘Goedemorgen schoonheid.’
‘Ga je maar douchen, ik heb een verassing.’ zei ze
geheimzinnig en gaf hem speels een zoen.

75. En ja hoor, er werd aan de deur geklopt.
‘Roomservice!’
‘Ik kom ik kom!’ riep Noëlle.
De man zette de schotel in het midden van de tafel en
het stel nam plaats op hun balkonnetje.
‘Je bent echt een schat, heerlijke croissantjes met jam
en verse aardbeitjes. Waar heb ik dat aan verdiend?’
‘Aan het feit dat je de liefste man ter wereld bent,
Joshua Kannebrij.’ zei Noëlle, die lief glimlachte.

76. Die middag besloten ze naar een soort Spa Resort te
gaan. Vooral Noëlle was enthousiast, ze liep met flinke
pas en Joshua kon haar amper bij houden.
Eenmaal aangekomen had Joshua honger en Noëlle
raadde hem aan om iets bij zo’n bar te halen. Hij volgde
haar raad op en bestelde Hawaïaanse Ribbetjes.
‘Dankuwel.’ knikte Joshua.

77. Beiden lieten zich masseren en leerde hoe ze een
hot-stone massage moesten uitvoeren. Ze besloten
thuis een massage tafel te kopen zodat ze het op
elkaar konden uitoefenen.
‘Dit is zooooooooooooooo goddelijk.’ bracht Noëlle
uit.
‘Mee eens.’ glimlachte haar man.

79. Na een poosje bestelde ze een privé sauna. De
hitte hing in de lucht en er zijn daarom ook wat
leuke, interessante dingetjes gebeurd..

81. Na een fantastische dag besloten ze te dineren in het restaurant van het hotel en daarna mee te
doen met Hoela dansen. Laten we het erop houden dat ze er beiden weinig van bakten…

82. Precies vijf dagen later was het tijd om uit te
checken. Noëlle wou eigenlijk niet meer weg
van Twikki, maar Joshua, die wou wel weer
naar huis. Hij rekende af en Noëlle belde een
taxi.

83. ‘Deze reis zal ik nóóit van mijn leven vergeten.
Het was echt een van de mooiste periodes in
m’n leven en ik deelde het met jou. Het was
echt heel erg fantastisch.’
‘Dat was het zeker! En er wacht thuis een warm
schoon bed op ons, thuis hebben we het ook
fijn samen lieverd. En als je wilt gaan we ooit
nog eens terug.’
De taxi toeterde, het was nu echt tijd om te
vertrekken.

84. Eenmaal thuis reden ze de oprit op.
Jaiden was hen komen halen met de auto van
Joshua en Noëlle. Dus die hadden ze eerst weer
even netjes bij zijn gezinnetje afgezet. Ze hadden
ze allemaal gefeliciteerd met het vrolijke nieuws
dat Mars en Jai ouders werden en gingen na een
bakkie op huis aan.
Moe viel Noëlle op de bank, ze dutte meteen in.
Joshua lag wat te loungen, maar kon de slaap niet
vatten. Hij had vast teveel geslapen in dat
vliegtuig.

85. Die middag besloot Noëlle eens flink te gaan eten. Ze maakte wel
twee kommetjes yoghurt met fruit en terwijl Joshua bezig was met
het avond eten, at ze nog eens de koelkast leeg.
‘Heb je honger schat?’
‘Nou, een beetje, ik denk dat het door dat vliegtuigvoedsel kwam.
Dat was echt niet te pruimen.’ grinnikte ze.
Joshua lachte en na een heerlijk avondmaal gingen ze op bed
aan.

86. De volgende morgen gebeurde er iets heel
onverwachts, Joshua was allang uit de veren, maar
Noëlle was nét wakker. Ze schrok zich de pleures
toen ze een heus buikje voelde. Ze kromp ineen.
Dit wilde ze niet. Niet nu. Nee. Geen kind, oh god.
Alles spookte door haar hoofd. Gauw trok ze een
wijd-zittend hemdje aan.

87. Ze voelde zicht zo rot, ze begon aan een kom
yoghurt met fruit en sprak geen woord. Ze
waste de kom af en leek Joshua te negeren.
‘Is er wat?’ vroeg Joshua toen hij klaar was met
het maken van zijn boterham. Hij liep de
keuken uit.

88. Noëlle dacht na en zei niets.

89. Ze schoof aan bij Joshua die zijn bord naar
haar toe schoof.
‘Ik had hem voor jou gemaakt.’ glimlachte hij.
‘Dankje.’ zei ze, kijkend naar de boterham.
‘Oké, vertel me nu gewoon wat er is. Oké?’

90. Noëlle smeet de boterham op haar bord en
stond op. Ze begon te huilen, niet zomaar te
huilen, maar te krijsen.
‘Zie je het dan niet? Zie je dan niets?’
‘Wat moet ik zien dan? Ik ben ook maar een
man hoor. Niet huilen nou.. Ik wil niet dat je
verdrietig bent.’
‘IK BEN ZWANGER OKE!’ schreeuwde ze.
‘WAT?’ Joshua’s mond viel open.

91. ‘Zie je nu wel, jij schrikt ook, jij vind het ook
niet leuk. Het is niet getimed. Het zit niet in
mijn planning Josh, ik kan nog geen moeder
worden ik ben pas facking 21. Ik ben net
klaar met mijn studie en nu komt er zoiets. IK
KAN HET NOG NIET. Ik ben er nog niet klaar
voor Josh..’ ze huilde, ze huilde tranen met
tuiten. De tranen biggelde, krioelde over haar
wangen. Ze was echt heel verdrietig.
‘Ik wil verdomme carriére maken.’ huilde ze.
Deze kant had ook Joshua nog nooit van
haar gezien.
‘Het komt goed schat, we lossen dit op.’

92. ‘Oplossen?! Dit kun je niet oplossen. Ik ga echt
geen abortus plegen, ik vermoord geen
mensen.’ huilde ze.
‘Schatje zo bedoel ik het toch helemaal niet,
we komen hier uit, desnoods word ik huisvader.
Denk eens na, veel mensen kunnen niet eens
zwanger worden en wij hebben dit kleintje
samen verwekt. Meteen op de huwelijksnacht!
Hoe geweldig is dat? Bekijk het positief. Overal
valt een oplossing voor te vinden.’

93. ‘Het is toch onwijs bijzonder dat er iets van jou
en van mij daar binnen aan het groeien is. Een
klein jongetje of meisje, dat hier straks
rondhuppelt. Een kinderkamer die we in
moeten richten, allerlei leuke dingetjes. EN
natuurlijk heeft het ouderschap zware kanten,
maar Jaiden en Marsha hadden het ook niet
gepland en het is toch best leuk dat we rond
dezelfde tijd ouders worden?’ Joshua deed
echt zijn best om het beter te maken, de
stemming, het idee.
‘Ja, je hebt ook wel gelijk.. Het is echt uniek
dat er een levend wezentje in mij groeit. Maar
ik moet niet denken aan de bevalling…’

94. ‘Zover is het nog lang niet. We gaan ons
gewoon goed voorbereiden. Het is helemaal
nieuw voor ons dus we gaan lekker boekjes
lezen, ons oriënteren. Het is misschien wat
snel, maar het is wel iets van ons, iets wat uit
onze liefde is ontstaan. Zie het als een
bezegeling op onze liefde, schat.’
‘Ja..Josh, ik weet niet hoe ik het moet zeggen,
maar je bent echt heel erg, fantastisch..’

95. Samen ploften ze op de bank, het zag er
eigenlijk al best wel volwassen uit.
‘We worden ouders, Josh, kun je het
geloven?’
‘Eigenlijk niet maar het is zo. We worden
ouders..’

96. Academie de Keizer – Nathan Diaz en Alexander Appeltjes.
Het was de eerste dag op de uni.
Stiekem vond Nathan het een beetje
eng maar hij had met wat geld van zijn
ouders een mooi huisje gekocht,
waarvan hij de huur deelde met een
huisgenoot. Alexander Appeltjes.
Hij had hem ontmoet toen hij iemand
zocht die bij hem in wou trekken om de
huur te delen. En nu was het zijn
huisgenoot. Ze kende elkaar nauwelijks
maar dat zou wel goed komen.

97. BENEDENVERDIEPING

98. BOVENVERDIEPING

99. Volgens Nathan, was het echt een hele
aardige jongen. ‘Uhh, ja ik heb alles gekocht
en ingericht, maar je vind het mooi toch? Je
betaald toch de huur aan mij dus ik reken het
er wel bij.’ zei Nathan lachend.
‘Oké, super.’ lachte de jongen.

100. Meteen kwamen er wat mensen en de
populaire koe en ze nodigden hen uit om
samen te waterpijpen. Samen begonnen ze te
‘bubbelen’.

101. De rest was gauw weg maar de jongens gingen nog even
door. Nathan mocht Alex en Alex mocht Nathan, het zouden
nog wel eens vrienden kunnen worden.
‘Oké, ik ben een beetje licht in mijn hoofd geloof ik.’ gierde
Nathan.
‘Haha, je zweeft, ik ook! Haha.’ merkte Alex droogjes op, hij
lachte.

102. Nadat Nathan had gekookt en Alex hem had
gecomplimenteerd, zochten ze beiden hun kamer op.
Die ze deelde. Ze dronken wat bier en Nathan ruimde
wel meteen de troep op, zo hield je het netjes.
‘Je bent wel een schoonmakertje he.’ grinnikte Alex.
‘Ja, nouja ik ben wel een net iemand.’ zei Nathan droog.
‘Ik hou wel van nette mensen.’ grinnikte Alex weer.
Nathan voelde een steek in zijn maag. Was dat nou een
flirt? Oh hell no, Alex flirtte met hem.
‘Ik ga slapen.’ zei Nathan.

103. ‘Trusten vriend van me!’ zei Alex
die Nathan omhelsde.
Nathan vond het een beetje intiem,
maar het voelde wel vertrouwd.
Ach, het was vast de alcohol.

104. ‘Weltrusten, Alexander.’
‘Trusten naaaaaaaaat.’ gierde Alex.
Oké, zeker weten.
Blame it on the alcohol.

105. De volgende morgen, stond Nathan op om
negen uur. Hij was erg vrolijk en
gerustgesteld over het feit dat het gewoon
het bier was gister, de drank, het was
helemaal geen flirt en ook geen intieme
knuffel.

106. Hij begon beneden aan zijn paper en
het ging aardig lekker tot dat Alex
opeens voor hem stond. Wéér die
afgrijselijke steek, alsof hij betrapt werd.
‘Je hoeft niet zo te schrikken hoor, ik
ben het maar.’ glimlachte Alex.
‘Ik schrok niet. Ik was alleen zo
geconcentreerd op mijn paper dat ik je
niet eens de trap af heb horen lopen.

107. ‘Mm, goed hoor. Ik ben nog niet
begonnen.’ glimlachte Alex en hij plofte
op de bank.
‘Oh ja, ik had toch weinig te doen, dus
ik dacht ik begin maar vast. Jij sliep
toch nog.’ zei Nathan die het ontbijt
aan het maken was.

108. ‘Oh lekker, is het vers fruit?’ vroeg Alex, die
genoot.
‘Uhh, ja, ik had een paar bakjes gekocht.’
‘Nou lekker, jij maakt echt heerlijke maaltijden,
Nathan Diaz.’ meende Alex.

109. Verder nodigde het stel vrienden, want dat
waren ze nu echt wel, als je zoveel met elkaar
optrekt gebeurd het van zelf, nog wat vrienden
uit om te komen waterpijpen.
En ze kwamen, er werden steeds meer van dit
soort ‘feestjes’ gehouden met veel drank en
een waterpijp die continu aanstond.

110. ‘Ik wist echt niet dat je homo was!’ zei Nathan
na een van hun feestjes.
‘Waarom heb je het nooit verteld?’
‘Soms schrikt het mensen af Nathan.’
Weer een steek in zijn buik.
Of waren het vlinders?

111. Alex zoende hem vol op zijn mond en Nathan
deed gewoon mee. Stond hij nu met een
jongen te zoenen? Wat raar! Maar het voelde
zo goed. Zo fijn. Alsof er een grote last van zijn
schouders viel.
‘Sorry, dat was dom, jij bent geen homo..ik.. Ik
had je nooit mogen zoenen.’ zei Alex blozend.
‘Nee het is goed, het is fijn. Ga door.’

112. Alex hart maakte een sprongetje. Het kon toch!
Hij had Nathan al van af dag één een leuke
jongen gevonden en naarmate hij hem beter
leerde kennen, vond hij hem steeds leuker
worden. En nu stond hij hem gewoon te
zoenen!

113. Nathan had nog nooit gezoend. Nathan had
nog nooit een vriendin gehad. En nu werd
duidelijk waarom. Nu was hij zichzelf. Nathan
was homo.

114. Ze stonden een hele tijd van elkaar te genieten
en soms nam zelfs Nathan even het voortouw.
Het voelde zo verdomd vertrouwd.

115. ‘Ik wil jou, Nathan Diaz.’ sprak Alex hijgend uit.
‘Niet voor even, maar voor altijd.’ voegde hij er
aan toe.

116. ‘Meen je dat?’ vroeg Nathan na hun zoen
partij.
‘En of ik het meen! Ik ben helemaal weg van
je. Ik heb me al die tijd moeten inhouden maar
je bent echt, great. Ga je mee naar boven?’
zei hij geheimzinnig.
Nathan vond het heel spannend, maar volgde
Alex de trap op.

117. De bedden schoven ze tegen elkaar en Nathan
duwde Alex op bed. Ja dit wou hij.
‘Ik wil jou ook, appelman.’ lachte Nathan.

118. Ze ontdeden elkaar van kleding en leken zo
gelukkig. ‘Wil je echt?’ vroeg Alex.
‘Ja. Ik wil echt.’ besloot Nathan en drukte een
kus op Alex voorhoofd.

119. De volgende morgen lag Alex dicht tegen
Nathan aan, zijn armen om hem heen.
Het was gebeurt vannacht, voor de eerste keer
én met een jongen. Maar het was fijn geweest.
‘Het was fijn hé vannacht..’ zei Nathan.
‘Ja, heel fijn.’ zuchtte Alex die nog een beetje
aan het wakker worden was.

120. Toen moesten ze toch echt wakker worden,
Alex nam een douche en Nathan maakte zoals
gewoonlijk een ontbijtje.
‘Dus we hebben nu wat?’ vroeg Alex.
‘Ik mag hopen van wel ja. Ik ben er gister
achter gekomen dat ik op jongens val en heb
het gelijk met je gedaan. Dan zijn de gevoelens
dus aardig serieus.’ zei Nathan.

121. ‘Ik geloof dat ik van je hou, Nathan.’ bracht Alex
opeens uit en hij pakte Nathan’s hand.
‘Ik weet zeker dat ik ook van jou hou,
Alexander.’ zei Nathan.
‘En nu naar ons laatste examen! Volgens mij
kom je te laat want je zit nog in je pyjama.’
‘SHIT!’ En toen ging het allemaal heel snel.

123. BENEDENVERDIEPING

124. BOVENVERDIEPING

125. Nadat ze waren afgestudeerd, besloten ze terug te gaan naar Arbodale. En daar het iedereen te vertellen. Ze kochten samen een
prachtig huis en de eerste bewoners van de buurt waren de twee stellen die ook nog niet zo lang in de buurt woonde.

126. Het was een onwijs warme dag, dus besloten de
volwassenen weer even lol te maken, Noëlle en
Alexander vulde binnen wat waterballonnen en er
ontstond een waterballonnen gevecht.
Alles was weer eventjes als vanouds!

127. Maar na een klein uurtje was iedereen er wel
weer klaar mee, dronken een bakkie en gingen
op huis aan. Nu kon het jonge stel even echt
genieten van hun plekje.
Ze ploften naast elkaar op het bankje op de
overloop. ‘We hebben het mooi voor elkaar.’
‘Zeker. En het meest gelukkig, ben ik toch wel
met jou.’

128. Moonstreet 2 – Tim, Kyle, Julie en Justin.

129. De drie kinderen hadden het absoluut niet
makkelijk, het verlies van hun moeder was erg
aanwezig. In alle dingetjes misten ze haar.
Kleine dingen, zoals het ontbijt, het weltrusten-
kusje. Ze misten haar wartmte en haar liefde.
Maar gelukkig konden ze het wel goed vinden
met elkaar en speelde daarom veel met elkaar
als afleiding.

130. Een jaar geleden was de tweeling opgegroeid. Dat was een
zwaar moment, want Ivy kon er niet bij zijn. Maar diep van
binnen wist Tim dat ze er bij was, in zijn hart.
Kyle en Tim zongen samen een liedje voor Julie, die als eerste
aan de beurt was.

131. Verlegen stond ze op haar beentjes te wankelen, Kyle was
reuzenenthousiast. Nu werden ze eindelijk even groot als hij.
En ja hoor, er stond een geen peuter, maar een kindversie van
Julie voor hun neus. Wat was het een leuk meisje!

133. Daarna was haar tweeling broertje aan de beurt.
De taart werd uitgeblazen en nu zongen Tim, Kyle en Julie
voor de kleine jongen. ‘Ikke groot!’ zei Justin vrolijk.
‘Ja net zo groot als je broer en je zusje.’ glimlachte hij.

134. Ook Justin stond wankelend op zijn beentjes en maakte, na
veel gejoel van zijn familie, de sprong.
‘Jeeeeetje, alles lijkt veel kleiner.’ grinnikte Justin.

135. JULIE JUSTIN

136. En op de dag van vandaag zien ze er heel
anders uit. Julie wou graag kort haar, Justin
hetzelfde als zijn papa. Tim had het erg zwaar,
hij moest alles alleen doen. Eten maken,
werken, de kinderen verzorge’n..Hij was een
mapa of een pama. Hij was het allebei.

137. Alle drie de kinderen maakte hun huiswerk elke dag netjes, dat
moest van papa, dus dat deden ze. Uit respect, maar ze wouden
ook gewoon een goede baan later.

138. En daarna was er echt nog
wel tijd over voor wat
plezier. Als Julie dan met
de poppen speelde,
hielden de jongens een
kussen gevecht. Het was
vaak erg gezellig.

139. Tim besloot op een dag om een
schoonmaakster in te huren. Hij kon het niet
dragen, al dat werk,
in zijn eentje! Maar dit was de ideale oplossing.

140. De tweeling was erg hecht, ook al waren ze een jongen en
een meisje. Ze waren altijd samen, op school en thuis.
Maar thuis was er ook Kyle. Ze waren hecht omdat ze alles
deelde, maar ook met zijn drieën door het verlies van hun
moeder.

142. En na zulke lange dagen, vielen ze uiteindelijk alle drie
heerlijk in slaap. Nouja heerlijk..

143. Er dwaalde nogal veel geesten rond in huis. Iedereen die hier ooit gewoond had en was gestorven kwam voorbij en jaagde sommige
de stuipen op het lijf. Vooral Kyle was een doelwit.

144. Tik besloot een fotoshoot te doen met de
kinderen. Ze gingen naar een studio en
stonden zo op een nette rij. Foto’s voor
bijvoorbeeld op het graf van hun moeder.

148. Ja Ivy had voor haar vertrek naar de hemel drie
prachtige kinderen op de wereld gezet.
Maar het leven zonder haar ging ook door, ze
moesten wel. De kinderen hadden veel aan
elkaar en Kyle probeerde zijn emoties te tonen
op het doek, net zoals zijn moeder, net zoals
zijn oma. Tim die voelde nog steeds een
leegte, als hij daar dan stond af te wassen,
miste hij toch wel haar grapjes. Haar armen om
zijn middel, haar lippen op zijn wang.

149. Ook hadden ze vaak gesprekken, met z’n
drieën. Het waren psychologische gesprekken.
Ze vertelde elkaar hoe ze erover dachten, wat
ze voelde, hoe ze zich voelde. En ze haalde
herrineringen op aan hun meoder.

150. Twee maanden later was het tijd voor een verjaardag!
De stamhouder, Kyle, was jarig en zou opgroeien tot
tiener. Tim had allemaal toeters gekocht en daar stonden
hij en de tweeling nu flink op te blazen.
Ze zongen een liedje en Kyle blies de kaarsjes uit.

151. Hij boog ineen en de
lichtstralen omsingelde hem.
Hij voelde de energie door
zijn hele lichaam stromen en
maakte de sprong.

152. En hij kwam neer als tiener. Wat een knappe jongen!
Alleen hij moest wel even wat anders aantrekken..

153. Nu vond Kyle dat hij zijn vader meer zou gaan helpen, nu hij
wat groter was. Hij zou wat zorgen op zich nemen, hij zou wat
klusjes doen en de tweeling bezig houden.
Zo zaten ze daar. Een klein gezinnetje, hun moeder
weggerukt, maar ze zouden het redden met z’n viertjes.

154. Moonstreet 1 – Nick, Sophie, Milou en Jesse.
Het gezin zat aan de spaghetti, zoals Sophie
hem maakte, een van de favoriete gerechten
van Milou. Het was een bijzondere dag, want
Milou was jarig. Het was erg gezellig aan tafel
en iedereen zat te smullen.

155. Na het eten gaf iedereen zijn of haar cadeautje
aan de jarige en toen was het wel echt tijd om
op te groeien.
‘Straks ben je veel groter dan mij. Speel je dan
nog wel met me?’ vroeg haar broertje.
‘Ja, tuurlijk! Je blijft toch mijn broertje, gekkie!’
lachte Milou.

156. Het sneeuwde buiten, maar dat maakte het alleen maar
leuker. Zenuwachtig ging ze voor de taart staan en na een
hoop aanmoediging blies ze de kaarsjes uit.

158. Ze kwam neer als prachtige tiener, wat was ze een
beeldschoon meisje! Haar familie was razend enthousiast,
Sophie en Nick hadden nu echt een tienerdochter en wat
was ze mooi. En stiekem was Jesse erg trots op zo’n
grote zus.

159. Ze pakte haar cadeautjes, H&M cadeaubonnen, en
belde een taxi. Ze koos een leuk jurkje uit en paste het.
Het paste wel bij haar en het zat lekker dus ze besloot
het te kopen.

160. Ze gaf de cadeaubon aan de caissière en vroeg om de bon
en een tasje. Ze draaide zich om en keek recht in de ogen
van een aardig knappe vent.
‘Wat een genoegen om jou tegen te komen, dame.’ sprak
de man. Milou bloosde.
‘Hoi, ik ben Milou.’ zei ze verlegen.
De man pakte haar hand. Een warm gevoel overspoelde
haar hele lichaam.
‘Milou, wat een prachtige naam. Menno, Menno Landgraaf.’

161. ‘Oh Menno is ook erg mooi hoor.’ zei Milou
glimlachend.
‘Mm, dankje!’ zei Menno.
‘Ik moet maar weer eens gaan.’ stamelde Milou.
‘Het was leuk je te ontmoeten, hier heb je mijn
nummer. Misschien kunnen we elkaar nog eens
zien.’ zei Menno glimlachend en haalde een
visitekaartje uit zijn borstzak.
‘Dankje, ja zeker, lijkt me leuk. Nou dag hé!’ zei
Milou, ze probeerde zo sexy mogelijk naar buiten
te lopen.

162. De taxi zette haar weer thuis af en daar zaten haar
vader en moeder dicht tegen elkaar.
‘Leuk jurkje lieverd.’ zei Sophie tegen haar dochter.
‘Ja vond ik ook wel.’ zei Milou dromerig.
‘Ik verveel me.’ zei Jesse.
‘Waarom gaan jullie niet even lekker in de sneeuw
spelen? Een sneeuwpop maken ofzo?’ stelde Nick voor.
‘Jaaaa gaaf! Ga je mee Milou?’ joelde Jesse.
‘Ja is goed..’ zei Milou, ze had toch niets anders te
doen.
Eenmaal buiten was het erg leuk met haar broertje en
was ze blij dat ze mee was gegaan.
‘Hij word echt groot zussie!’ riep Jesse enthousiast.
‘Jaja, ik zie het! Goed hé?’
‘Ja we moeten hem zo ook aankleden.’

163. Een paar dagen later, toen iedereen sliep, kroop
Milou achter de computer. Ze pakte het
visitekaartje van Menno en tikte zijn e-mailadres
in. Ze stuurde een mailtje en schreef erin dat ze
hem graag nog eens zou zien, ze zette haar
telefoon nummer erin zodat hij haar zou kunnen
bellen. En schreef dat ze veel aan hem had
gedacht. Ze twijfelde of ze dat moest doen, maar
ze deed het. Gespannen drukte ze op
verzenden en zocht daarna haar bedje op.

164. De volgende avond ging de telefoon.
Het was erg laat dus ze hoopte dat niemand
het had gehoord. Ze nam gauw op.
‘Met Milou.’ sprak ze.
‘…..’
‘Hé Menno.’ zei ze, bij het horen van zijn stem
voelde ze de vlinders in haar buik al fladderen.
‘…….’
‘Nu?’
‘……’
‘Oké, ja ik snap het. Tot zo.’ zei ze.
Oh wat was ze zenuwachtig, hij zou nu hier
heen komen! Snel trok ze iets warmers aan.

165. ‘Dag Milou.’ zei hij even later toen ze elkaar
buiten hadden gevonden, hij gaf haar drie
zoenen. ‘Hé.’ zei ze verlegen, ze bloosde.

166. ‘Ik ben zo blij dat ik je eindelijk weer zie.’ zei hij en gaf
haar een knuffel. ‘Je wilt niet weten hoe blij ik was met je
mailtje. Ik heb ook veel aan jou gedacht.’ zei hij.
Milou wist het zeker, ze was verliefd, en erg ook!
‘Uhh, oké, wat zie je er trouwens leuk uit, Menno.’
‘Dankjewel meisje, you are beautiful to.’
Milou keek naar de grond.

167. ‘Hoe oud ben je eigenlijk?’ vroeg Menno.
‘Ik ben net 15.’ zei ze, hopend dat hij niet af zou
knappen.
‘Zo, dat is erg jong. Geeft niet hoor.’ zei hij
glimlachend. ‘Hoe oud ben jij dan?’
‘Ik ben 26. Dat is wel een groot verschil hé.
Maar ik mag je erg graag.’ meende hij.
Hij hield haar dicht tegen zich aan.
Milou schrok er wel een beetje van, maarja, ze
liet zich niet tegenhouden door een leeftijd.

168. Toen was het zover, Menno zoende haar.
Ze voelde zijn tong in haar mond rondjes
draaien en het voelde eigenlijk wel fijn. Hij ging
er helemaal in op en legde zijn handen op
haar kont. Haar hart maakte een sprongetje.

169. Ze zoende hem in zijn nek en voelde een
bobbel in zijn broek. Zou dat zijn dingetje zijn?
Dacht ze. Ze vond het wel spannend.
Menno was hartstikke opgewonden, wat een
lekker jong ding en ook nog zo wildjes.

170. ‘Ik moet nu echt weer naar binnen.’ zei Milou.
‘Oké, ik ga dan maar weer eens op huis aan.’
Na een laatste kus, namen ze afscheid.

171. Snel liep ze naar binnen, ze zag haar ouders
al zoenend op de bank liggen. Gadver. Lag zij
daar maar met Menno. Zachtjes liep ze naar
haar kamer, blij dat haar ouders het niet
hoorden.

172. Verder ging alles zijn gangetje, Nick ging nog
steeds naar zijn werk. De kinderen naar school.

173. Toen haar ouders allebei weg waren en ze alleen
thuis was met haar broertje, besloot ze Menno te
bellen. Het was nu al weer een week geleden.
Haar moeder was een weekend weg met wat
vriendinnen en haar vader was op een cursus
weekend van zijn werk. Nu moest ze alleen haar
broertje nog lozen. ‘Jesse?’ vroeg ze.
‘Jaa.’ antwoordde het knulletje.
‘Wil je vanavond bij iemand logeren?’ zei ze met een
glimlach terwijl ze zich omdraaide.
‘Mag dat?’ vroeg hij met twinkelende oogjes.
‘Tuurlijk!’ zei ze.
‘Je bent echt een lieve zus!’ zei hij.
Zo dat was ook geregeld.

174. Die middag ontmoette ze hem weer voor haar
huis, ze had hem uitgenodigd.
‘Wat fijn om je weer te zien, schoonheid.’
‘Ik heb jou ook gemist.’ zei ze en bracht zijn
mond naar haar lippen.

175. Ze sloeg haar armen om hem heen en hield hem
even stevig vast.
‘Ik ben verliefd op je.’ piepte ze bijna.
‘Dat is mooi, want ik ben ook gek op jou.’ zei Menno.

176. Milou werd een beetje rood.
‘Ik ben alleen thuis.’ zei ze.
‘Dat is fijn, kunnen we eindelijk onszelf uiten hé
schatje.’ zei Menno glimlachend.
‘Ja! Wat zullen we doen?’
‘Nou ik zie daar een jacuzzi. Dat lijkt me wel
een leuk plan…’ grijnsde hij.
‘Oké. Wacht ik ga even mijn bikini aantrekken.’
zei ze.

177. Toen ze terug kwam zag ze dat hij al in de
jacuzzi zat. Ze stapte er bij in. Wat had hij een
mooi lichaam, zo groot, zo volwassen.
Ze zag hem naar haar kijken. Ze keek naar zijn
boxer. Wat een joekel! Ze grinnikte.
‘Wat ben jij een mooi meisje.’ zei Menno.
‘Vind je dat echt?’

178. ‘En of ik dat vind.’ zei Menno, hij legde zijn
hand onder water op haar kont en Milou sloeg
haar arm om hem heen.
‘Je lippen zijn echt fantastisch.’ zei hij.
‘Kus ze dan.’ zei Milou.

179. En dat deed hij, lang en passioneel.
Ze had een bikini aangedaan die eigenlijk te
klein was. Ze dacht dat hij dan misschien weer
een stijve zou krijgen. Het was inmiddels
donker, het licht in de jacuzzi ging aan.
Hij bracht haar hand naar zijn broekje en ze
wist niet zo goed wat ze moest doen, maar hij
hielp haar.

180. Menno boog over haar heen, ondersteunde
haar met een hand en gleed met de andere
haar broekje in. Milou wist niet wat er allemaal
gebeurde maar het zal wel goed zijn.
‘Vind je het lekker?’ vroeg ze.
‘Ja heerlijk, ga maar door.’ zei Menno
kreunend.

181. ‘Wil je seks?’ vroeg Menno.
‘Ik weet het niet..’ zei Milou.
‘Het is heel lekker hoor. En dan ben je echt volwassen hé.’ sprak hij.
‘Echt? Maar dan moet je wel een condoom om. Toch?’ vroeg ze.
‘Neejoh, ben je al ongesteld?’ vroeg hij.
‘Ja.’ antwoordde ze met blosjes op haar wangen.
‘Oh maar er gebeurt echt niets hoor. Het komt allemaal goed. Vertrouw
me.’ zei hij en trok zijn broek al uit.
Hij pakte haar borsten en ontdeed haar van haar bikini.
‘Oké dan.’ zei ze.

182. Hij had hem er gewoon in gestopt. Hij had hem
gewoon doorgedúwd. En het deed pijn. Hij had een
grote en het deed echt heel veel pijn. Ze dacht dat ze
bloedde. Maar ze had het wel gedaan. Nu was ze pas
echt volwassen. ‘Je deed het echt super.’ zei hij.
‘Wil je nog een keer?’ vroeg hij, het leek wel een
verslaving. ‘Het deed pijn.’ zei ze.
‘Maar deze keer doet het geen pijn geloof me.’
Milou liet het maar gebeuren. Hij ging op haar zitten en
beukte heen en weer. Ze voelde al de zware stoten en
het deed echt pijn.
‘Ik hou van je Miloutje.’ loog hij.
‘Ik ook van jou Menno.’ zei ze, maar ze huilde
vanbinnen de pijn.

183. Ze knuffelde elkaar.
‘Ik moet gaan. Ik moet morgen voor mijn werk
naar het buitenland. Ik ben een maand of 3
weg.’ zei hij.
‘DRIE MAANDEN? Maar dan zie ik je helemaal
niet.’ jammerde ze.

184. ‘Het komt wel goed. Daarna zien we elkaar wel
weer. Ik moet echt gaan nu.’ zei hij.
‘Oké. Dag schatje.’
‘Dag Milou.’ zei hij en kuste haar.

185. Een week later was iedereen gewoon weer
thuis, het was tijd voor de verjaardag van
Jesse. Iedereen blies op een toeter of zwaaide
met een ratel en zong een liedje.

186. Milou miste Menno maar dit was een
belangrijk moment voor haar broertje
dus deed ze vrolijk mee. Jesse blies
de kaarsjes uit en de rest joelde en
riep ‘Hoera!’.

187. Jesse groeide op tot een kopie van zijn vader.
Hij leek echt sprekend. ‘Nu ben ik even groot als jou zus.’
lachte hij. ‘Jup.’ zei Milou lachend.

188. ‘Ik ben naar de wc!’ zei ze en racete naar het
toilet. Ze hing haar hoofd erover heen en begon
over te geven. Gadverdamme. Ze waste haar
gezicht en poetste haar tanden. Daarna liep ze
weer naar haar broertje.

189. Ze viel hem in de armen en knuffelde hem.
‘Gefeliciteerd broertje van me.’ glimlachte ze en
drukte een kus op zijn wang.
‘Dankje zus, voor de kus.’ zei hij lachend.
‘Grappemaker.’ zei Milou en rolde met haar
ogen. Haar buik knorde, ze was misselijk.

190. Die avond gingen haar ouders vroeg
naar bed. Jesse schoof achter de
computer en speelde zijn nieuwe
computergame die hij voor zijn
verjaardag had gekregen en Milou
maakte voor zichzelf een salade.

191. Die er even later weer uitkwam, snel begon ze
te schrobben. Haar moeder zou zich alleen
maar ongerust maken voor niets.

192. Ze was haar bed weer ingekropen maar kon
de slaap niet vatten. Ze besloot op bed te
gaan liggen en een boekje te lezen.
Er werd op haar deur geklopt.
‘Binnen.’ riep ze.

193. ‘Goedemorgen lieverd. Moet jij niet
opstaan en naar school?’ vroeg ze.
‘Ik voel me echt niet lekker mam. Ik ben
onwijs misselijk enzo. Dus ik blijf thuis. Wil
je school bellen?’ vroeg Milou.
‘Ja is goed schatje, blijf maar lekker
liggen.’ zei Sophie en drukte een kus op
haar voorhoofd.

194. Jesse ging wel gewoon naar school. Voor het
eerst naar de gróte school. Erg spannend.
‘Goedemorgen knul.’
‘Morgen chauffeur.’ zei hij.

195. Milou kon niet meer slapen en niet meer lezen dus
besloot ze naar haar moeder te gaan in de
woonkamer. Ze liet zich op de bank vallen en keek
wat tv. ‘Ik verveel me echt.’ zei Milou en ze dacht
aan Menno. ‘Zullen we even gamen?’ zei haar
moeder glimlachend. ‘Haha ja, lijkt me wel leuk. Met
m’n moeder gamen. Haha.’ zei Milou lachend.

196. Milou was een poosje later op de bank in slaap gevallen
en Sophie besloot een kommetje yoghurt met vers fruit
klaar te maken voor haar.
‘Schatje, word eens wakker je moet even wat eten.’ zei
ze zacht. Milou stond op en ging aan tafel zitten.
‘Dankjewel mama.’ zei ze waarderend.

197. Inmiddels was Jesse al thuis gekomen en
maakte een gebakken eitje met spek voor
zichzelf. ‘Ik had laatste uitval.’ legde hij uit.
‘Oh daarom ben je zo vroeg.’ zei Sophie.
Nick knikte. ‘En hoe is het met mijn zusje?’
‘Mm, gaat wel. Beetje misselijk.’

198. Milou volgde het advies van haar moeder op om in
bad te gaan en genoot van het moment voor haar
zelf. Daarna dook ze haar warme bedje in en viel in
slaap. Die slaap die had ze hard nodig.

199. ‘Hoe was het op je werk lieverd?’
‘Oh zoals altijd.’ zei Nick. ‘Waar is Milou?’
‘Op bed, ziekjes.’ zei Sophie.
‘Oké, lekker laten liggen dus. Jesse is buiten
‘chillen’ met vrienden.’ glimlachte hij.
‘Moet je horen, het gezin wat we altijd wouden.’
‘Inderdaad.’ zei Nick. ‘Inderdaad.’

200. In de slaapkamer van Milou gebeurde er op dat moment iets heel
anders. Ze sprong uit bed om naar de wc te gaan want ze had heel
veel buikpijn, maar er schopte iets in haar buik. Ze keek naar
beneden en zag een dikke buik. ‘Ik ben zwanger..’ zei ze zachtjes en
sloeg haar hand voor haar mond.

201. Moonstreet 3 – Freek, Magda, Naud, Mees, Koen en Flora.
In het gezin van Magda en Freek zijn een aantal
mensen opgegroeid. Mees bijvoorbeeld.

202. Dikke vriendjes met Naud. 
En best een knap ventje.

203. Helemaal weg van de tweeling. Echt hów cute. <3

204. Hier zie je de verjaardag van de tweeling.
Met hun grote broers die flink aan het ratelen zijn en ouders die er van genieten.

205. Tijd voor de sprong…

206. En twee schattige peutertjes, klaar voor een make-over?

207. Tadaaa, most cutest twinns in the world. Oh
wacht, dat zijn al mijn tweelingen. ^^

208. En ook Naud is opgegroeid..

209. Wat een schatje! Die sproetjes maken het
helemaal af!

210. Het grote gezin! Magda’s droom.

211. Naud zocht een baantje in de Sport, die vond hij.
Hij is nu Teammascotte.

212. En hij speelt leuk met de tweeling, met zowel Koen..

213. Als met zijn lieve kleine zusje Flora. En ook
Magda is blij dat ze uiteindelijk toch nog een
meisje gekregen heeft.

214. Een paar jaar later, weet tijd voor een feestje.
De tweeling werd kind en dat moest gevierd
worden!

215. Ziet het er niet onwijs schattig uit?
Iedereen was onwijs enthousiast.

216. Dat kun je wel zien.
(Oké, sorry maar dit is voor de crash dus beetje inspiratieloosig.+)

217. En daar waren ze. Nu groot. Wat werden ze toch snel
groot, spookte door Magda’s hoofd.
‘Jeetje, mam kijk eens nu ben ik een grote meid!’
‘En ik een grote jonge’n!’ joelde Koen.

218. NA DE CRASH – Moonstreet 3
BENEDENVERDIEPING
BOVENVERDIEPING

219. Mees Bloomwood
Koen Bloomwood
Naud Bloomwood
Flora Bloomwood

220. Magda en Freek Bloomwood.

221. Magda vond het heerlijk om als de kinderen uit
school waren met ze te lunchen, als Naud dan al
weer naar zijn bijbaantje was, maakte ze tosti’s
voor de jongste drie.

222. Na een lange nacht vielen dan alle lieve kindjes in huize Bloomwood in slaap, Mees, Naud, Koen en ook Flora.

223. Maar Magda en
Freek niet, die
moesten hun
nieuwe bed even uit
proberen!

224. De meeste maakte of in de
avond, of in de ochtend hun
huiswerk, maar Koen maakte
zijn huiswerk niet. Hij las veel
liever boeken..

225. s’Ochtends was het altijd druk in huize Bloomwood, daarom nam Magda altijd eerst even de tijd voor een ontspannend bad. Dan
kwam het drukke, maar onwijs gezellige ontbijt met het hele gezin, dan kwam de schoolbus en dan de carpool.

226. Als iedereen weg was, begon Magda met het schoonmaken van het huis, alles werd gedaan geen hoekje werd over geslagen, want
als ze dat zou doen zou het nu al één bende zijn met vier kinderen in huis.

227. s’Middags na school werd Naud weer opgehaald en
Flora nam iemand mee om mee te spelen, het was
altijd gezellig thuis en als papa thuis kwam, deed hij
meteen zijn gewone kloffie aan en voegde zich in het
gezin.

228. Vaak was het zo dat Freek en Magda doordeweeks
even tijd voor elkaar namen. Dan zaten ze samen op
het bankje in de tuin, dicht bij Floor. De koude wind
door hun haren, de warmte van elkaar, het mooie
meertje en niets meer dan dat. Gewoon samen.

229. En dan moest Naud op zijn broertjes en zusje
passen. Maar dat was nooit vervelend, nee ze
maakte er altijd wat leuks van. Lekker gek doen,
spelen springen op de bank. Dingen die normaal
niet zouden mogen. Maar zo hadden de ouders
en de kinderen pret.
Vaak was de kleine Flora na een poosje wel erg
moe. ‘Ik ga slapen Naud. Je bent echt een leuke
broer.’ zei ze liefjes. ‘En jij bent een onwijs leuk
zusje, kom ga maar slapen.’ zei hij en gaf haar een
knuffel en een kus.

230. De volgende morgen vroeg liep Flora de trap op. De
houten vloer was koud aan haar voetjes. Ze liep de
kamer van Naud binnen. ‘Naud, wakker worden, je
moet naar school. Ik moest je roepen van mama.’ zei
ze. Stilletjes ontwaakte haar broer.
‘Goedemorgen zusje, wat lief dat je me komt
wekken.’
‘Ik wil lief zijn voor mijn grote broer.’ zei ze en gaf
Naud een zoen. ‘Totzo bij het ontbijt.’

231. Moonstreet 5 – Laura, Arie en Suze.
BEGANE GROND

232. EERSTE VERDIEPING

233. Het ging goed in huize Bloomwood.
Laura was nog steeds de hardwerkende, maar
lieve moeder die ze altijd was geweest. Ze
vond het heerlijk om in het weekend haar best
te doen voor iets lekkers voor het gezin.
Door het feit dat Arie het hele weekend in de
bakkerij te vinden was, was Laura in de
weekenden wat eerder thuis. Suze was enig
kind, ze deed modellenwerk, want ze was
doorgebroken, maar toch was ze s’avonds
vaak alleen.

234. Eten was hét gezinsmomentje van de dag.
Dan zagen ze elkaar en konden ze lekker
kletsen. Ze leden alle drie een druk leven,
Laura als Jurridisch Administratrice, Arie als
bakker en Suze werd steeds vaker gevraagd
voor shoots en campagnes.
Ja het ging goed met ze, maar ze hadden
weinig tijd voor elkaar.

235. Nouja weinig, na zo’n lange dag werken had
Arie zijn vrouw wel ‘verdiend’ en Laura haar
mannetje. Dus dat was elke avond raak!

236. Iedere ochtend moest Arie dan wel weer gauw
uit bed, geen tijd om even na te soezen met
zijn vrouw. Nee absoluut niet! Direct uit bed,
vroeg in de bakkerij staan en lekkernijen
maken. Het was zwaar, maar Arie haalde er
zijn voldoening uit.

237. Laura vond het niet fijn dat ze iedere ochtend
alleen in bed wakker werd. Die lege plek naast
haar, had ze liever gevuld gezien. Ze merkte
dat ze lichamelijk ook steeds ouder werd, dus
dat betekende dat ze nooit meer een kind zou
kunnen krijgen. Na de miskraam, waar ze het
nog stéeds moeilijk mee had, had ze besloten
nooit meer zwanger proberen te worden.
Samen met Arie. Maar ze had het nooit
helemaal uitgesloten.

238. Het was half acht en dat betekende open met
de deuren! De bakkerij van Arie was geopend
en de klanten druppelden langzaam binnen.

239. De klanten vroegen om advies en Arie hielp
ze graag, als de klanten hem niet nodig
hadden, was hij aan het bakken. Er was altijd
wel wat te doen.

240. Met Suze’s carrierre ging het supergoed. Ze werd
veel gevraagd voor shoots en reclamespotjes.
Posters en zelfs een keer voor H&M. Dat is toch
de droom van ieder meisje!

241. Als ze dan s’avonds laat thuis kwam, hielp ze
haar vader in de bakkerij met de laatste
klanten. Suze was een aardig meisje, ze wist
dat ze er mocht zijn, maar ze had haar hart
op de goede plek. Ze was altijd vriendelijk.

242. ‘Dat is dan tien simdollar.’ zei Suze opgewekt.
‘Prima, wat een goede prijs-
kwaliteitverhouding!’ zei de tiener.
Suze merkte dat het nogal een nerd was.
‘Uhh ja vind ik ook.’ zei Suze die niet eens wist
wat het betekende.
‘Dag!’ zei de jongen nadat hij had afgerekend.
‘Tot ziens!’

243. Als Arie dan thuis kwam, was er niets
lekkerders dan een warme douche.

244. Maar soms nam hij daar zo lang de tijd voor
dat de rest al klaar was. ‘Gezellig hoor, dat
jullie niet op mij wachten.’ zei Arie die in zijn
maaltijdsalade prikte.
‘We hebben ook nog andere dingen te doen
dan op jou zitten wachten.’ zei Suze gevat.
Arie voelde zich er niet echt fijn onder..

245. Laura had al de hele tijd niets gezegd.
‘Ik ga slapen mam.’ zei Suze.
‘Is goed lieverd, weltrusten.’
Suze negeerde haar vader en liep de trap op.

246. Arie had stilletjes zijn bord leeggegeten. Hij
liep naar het aanrecht om hem aftewassen.
‘Wat doe ik nou verkeerd..’ jammerde hij.
Laura kon een lachje niet bedwingen.
‘Dat je dat nog moet vragen.’

247. ‘Nou ik snap niet waar je het over hebt.’
‘Nou ik wel. Je brengt véél te weinig tijd door
met Suze sinds je de bakkerij hebt. Jullie waren
vroeger zo close en nu groeien jullie uit elkaar.
Alleen maar door de bakkerij. Ik zou er, als ik
jou was, de relatie met mijn dochter niet voor
op het spel zetten.’ zei Laura en schrobde het
aanrecht rustig verder.

248. ‘Je hebt gelijk, als je het zo zegt..Maar we
werken ook allemaal zo hard.’ zei Arie en
streelde Laura over haar gezicht.
‘Ja maar schat, ik heb het ook druk, ik zorg
ook dat ik er voor haar ben. Straks is ze
volwassen en ik hoop dat ze hier blijft wonen,
maar dat is natuurlijk niet zeker. Dus geniet
van de momenten die je nog met haar hebt.’
zei ze.

249. ‘Oke.’ zei Arie.
‘Ik zal mijn best doen om wat meer met ons
gezin bezig te zijn.’ zei hij glimlachend.
‘Goedzo. Ik ben trots op je!’ zei Laura en
drukte een kus op zijn lippen.

250. Suze lag inmiddels vredig te slapen, haar
slaap had ze hard nodig. Ze mocht absoluut
geen wallen hebben en haar lichaam moest
goed uitgerust zijn voor alle opdrachten die ze
kreeg. En dat waren er absoluut niet weinig!

251. Die avond, liep er een vrouw langs het huis,
zette er een olielamp neer en liep zachtjes
weg. Wat vreemd..

252. De volgende morgen was het voor Laura weer
wakker worden naast een lege plek. Ze maakte
vluchtig het bed op en liep naar beneden om
aan een simpel ontbijtje te beginnen.

253. Suze schoof aan tafel en ze hadden een
gezellig gesprek. ‘Ja er is wel iemand die ik
een beetje leuk vind ja.’ zei Suze met blosjes
op haar wangen. ‘Ohja, is mijn dochter
verliefd?’ grinnikte Laura. ‘Misschien.’ zei ze
geheimzinnig. ‘Suus, je moet het je vader niet
zo kwalijk nemen, hij wil gewoon een goede
zaak neerzetten..’ verdedigde Laura haar
man.
‘En daarom mag ie ons laten barsten? Telkens
alleen laten?’ vroeg Suze pissig. ‘Nee
natuurlijk niet! Ik heb het met hem besproken
en hij zal er aan werken, oké lieverd?’
‘Goed dan.’ zei Suze.

254. Suze besloot een lekker bad te nemen. Dan
kwam ze tenminste echt even tot rust en kon ze
even nadenken over haar vader, ze vond het
echt niet leuk dat de bakkerij voor alles ging.

255. Vandaag stonden er weer wat fotoshoots op het rooster
van Suze. Deze keer voor een avond jurkjen collectie. Suze
genoot met volle teugen van haar baantje.

256. Uren in de visagie en mensen die je haar deden,
daar hield ze van. En dan poseren, iets waar ze
zeker niet slecht in was. Ja het is wel duidelijk, Suze
heeft talent.

257. Als Suze dan thuis kwam, hielp ze in het
huishouden, ze begon te stofzuigen, af te
stoffen en te dweilen. Haar moeder was
werken en haar vader ook. Wie moest het
anders doen?

258. Na het harde werken plofte Suze op de bank,
alles zag er piekfijn uit. De verbouwing was
sowieso goed uitgepakt. Alles zag er veel
moderner uit en ze hadden uitgebreid.

259. Na een kort middagdutje, ging Suze een luchtje
scheppen. ‘Wat doe jij nou zo laat hier, de krant
bezorg je toch s’ochtends?’ vroeg Suze
verbaasd aan de krantenjongen. ‘Er was geen
vervanging en ik had anochtend een afspraak.’
mompelde de jongen. Hij begon een beetje te
blozen. Hij wist heus wel dat Suze model was
en ze praatte gewoon tegen hem. De jongen
glimlachte en Suze lachte liefjes terug. Met een
warm gevoel van binnen verdween de jongen.
Suze vond buiten een olielamp. Voor de gein
wreef ze er een keer over, maar tot haar
verbazing kwam er echt een geest uit de fles.

260. ‘Wie bent u?’
‘Ik ben geest Ooms. Ik zal drie wensen
vervullen.’ legde de geest uit.
‘Een echte geest?’ zei Suze, haar mond viel
open van verbazing.
‘Ja, wilt u wat wensen?’ vroeg de geest.
‘Nou..als u zo aandringt. Ik wil graag nog meer
schoonheid als dat zou kunnen!’ zei Suze.
‘U wens is mijn bevel.’

261. Glitters en sprankeltjes vielen om Suze heen,
ze vóelde zich gewoon aantrekkelijk.
‘U heeft nog twee wensen over.’
‘Bewaar die maar, als dat kan.’ zei Suze.

262. ‘Ik dien u.’ zei de geest en verdween in de fles.
Suze moest nog even bijkomen. Wat een vaag
gebeuren, zeg.

263. Ze besloot wat uit te rusten op haar bed. Ze
doezelde van zelf een beetje in slaap.

264. De volgende morgen was weer een gewone
dag. Suze ging naar school en Laura naar
haar baantje.

265. As
Snel liep ze naar haar carpool en stapte in.
Weer een nieuwe dag!

266. vl
Uit school besloot Suze wat te helpen in de
winkel. Haar vader had ze gister de hele dag
niet gezien, dus nu zou ze hem zelf wel
opzoeken. Ze kwam haar oom tegen en
maakte een praatje. Ze verkocht hem zelfs
een taart! Ja dat verkopen had ze ook wel in
zich.

267. Terwijl Arie de taarten bakten, stond Suze
achter de kassa.
‘Moet jij niet een keer een personeelslid
aannemen? Je trekt het echt niet hoor zo. En
misschien ben je dan ook wat eerder thuis?’
stelde Suze voor. ‘Prachtig idee van mijn
prachtige dochter.’ zei Arie trots en gaf haar
een schouderklopje.

268. Inmiddels was Laura thuis gekomen. Suze liep
meteen op haar af. Tim, haar broer was ook in
de winkel, maar Laura zag hem helemaal niet.
‘He mam!’ riep Suze vrolijk, haar moeder
maakte even een babbeltje met een klant.

269. Laura draaide zich om en keek recht in de
ogen van haar broer.
‘Tim?’ vroeg ze.
‘Ook hallo! Je had helemaal niet door dat ik er
was.’ zei hij lachend.
‘Klopt, sorry.’ zei ze en viel hem gelukkig in de
armen.

270. ‘Broertje wat heb ik jou gemist!’ zei ze.
‘Ik jou ook zus. Ik jou ook.’ zei Tim en
knuffelde zijn zus eens flink.
‘Moeilijke tijd achter de rug, we hebben
natuurlijk allebei een hectisch leven dus ik ben
blij dat ik je nu toch nog even zie. Hoe is het
met je? Trek je het nog?’ vroeg ze bezorgd.
‘Het gaat..Kyle helpt me veel met de
opvoeding van de kleintjes, maar het blijft
enorm zwaar om elke ochtend wakker te
worden naast een lege plek..’ zuchtte hij.
‘Ik vind het zo afschuwelijk voor je..’ zei ze vol
medeleven, ze besefte zich dat ze niet zo
moest zeuren dat ze s’ochtends alleen wakker
werd. Ze viel tenminste met haar man in
slaap. Tim had helemaal niemand.
Arie was er inmiddels bij komen staan en ook
de klant waar Laura net mee stond te praten
keek vertederd toe.

271. Ze stonden nog even met z’n allen te kletsen
tot dat Tim vertrok en de vrouw, Mariëtte
genaamd, verder ging met taarten uitzoeken.
Laura stapte op haar man af en gaf hem een
zoen. ‘Liefje, ik heb je weer gemist.’ zei ze en
drukte nóg een kusje op zijn lippen.
‘Ik jou ook, het was weer een drukke dag..’
zuchtte hij. ‘Suze kwam op het prachtige idee
om personeel aan te nemen.’ zei hij stralend.
‘Oh nou die vrouw van net zocht nog een
baantje, misschien vind zij het wat?’ vroeg
Laura. ‘Goed idee. Ik vraag het haar.’
‘Oké, ik ga alvast aan het eten beginnen.
Totzo!’ zei Laura en verliet de winkel.

272. ‘Uhh hallo, ik ben Arie van ‘t Plasje, de
eigenaar van deze bakkerij. Mijn vrouw wees
me erop dat u werk zocht, ik zoek personeel
dus ik dacht, misschien..?’ glimlachte Arie.
‘Hallo, Mariëtte van der Bend. Ja ik zoek
inderdaad een baantje, het lijkt me onwijs leuk
om hier te werken.’ zei ze glimlachend.

273. Even later zat het gezin aan tafel.
‘En hoe was jou dag lieverd?’ vroeg Laura aan
Suze. ‘Uhh, saai. We hebben een nieuwe
jongen op school. Sebastiaan, een skater. Ik
stond met Milou te praten en toen reed hij me
gewoon aan met dat stomme skateboard.’
‘Nou hij had het vast niet zo bedoeld. Hij kon
waarschijnlijk zijn ogen niet van je af houden.’
zei Laura en gaf haar dochter een knipoog.
‘En jij pap, de soep is trouwens heerlijk mam.’
zei Suze met een glimlach. ‘Dankje lieverd.’
‘Nou ik heb nieuw personeel! Mariëtte, ze
word kassamedewerkster in de bakkerij, een
aardige vrouw. Morgen komt ze proefdraaien.’
zei hij enthousiast. ‘Fijn lieverd. Het leek me al
een aardige vrouw.’ zei Laura.

274. Na het eten nam Suze een douche en zocht
haar bedje op. Laura nam een ontspannend
bad. ‘Mmm, goede recensies in de krant.’ zei
Arie met een glimlach. ‘Dat is mooi.’ zei Laura.
‘Zeker, betekend meer klanten.’ ‘Dus meer
inkomsten.’ vulde Laura hem aan. ‘Precies, jij
snapt het schatje.’ zei hij en ontdeed zichzelf
van zijn kleren om een heerlijke douche te
nemen. Laura bekeek zijn prachtige, brede
lichaam. Wat was hij mannelijk.

275. Ook het getrouwde stel zocht hun bedje op.
De nacht viel over Abordale.
(Hier zie je de bakkerij vóór de uitbreiding.)

276. En dit is ‘m na! Hij is veel groter geworden.

277. Een paar weken later werkte Mariëtte vast in
de winkel en het beviel haar prima. Arie bakte
taarten, zij stond achter de kassa, beiden
hadden leuke gesprekken met klanten.
‘Hé Jesse.’ zei Arie.
‘He Arie.’ zei Jesse vriendelijk.
‘Moet jij niet op school zijn?’
‘Nee ik heb een vrije dag, gister terug
gekomen van kamp, laat in de avond en mam
stuurde me op pad voor een taart. En bij wie
zou ik die nou anders halen, dan bij jou.’ zei hij
glimlachend. ‘Bij niemand. Hier zijn ze
heerlijk.’ zei Mariëtte met een glimlach van oor
tot oor.

278. Een uur of twee later kwam Suze uit school. Ze
glimlachte. Die Sebastiaan was nog helemaal
niet zo stom..ze had hem mee naar huis
genomen om samen wat te ‘chillen’.

279. ‘Ja dit is echt zo’n lauw ding echt kijk hoe snel
ik het kan.’ zei hij.
‘Indrukwekkend.’ zei Suze sarcastisch.
‘Oké sorry, dat ding is echt niet cool.’ zei
Sebastiaan lachend.
‘Stop hem dan weg.’ zei Suze.
Hij is best wel knap..spookte door Suze’s
hoofd.

280. ‘Ik ben toch veel ‘cooler’ dan die rare bal van
je.’ zei ze flirtend. ‘Ik geef je volkomen gelijk,
lekkerding.’ zei ook Sebastiaan flirtend.

281. Suze twijfelde niet langer en kuste hem vol op
de mond. Haar eerste kus. Ze deelde hem
met de jongen die haar een week geleden had
aangereden met zijn skateboard. Dat moest hij
nog maar eens uitleggen..

282. Ze sloeg haar armen om hem heen. ‘Waarom
reed je me eigenlijk aan laatst, met dat
skateboard van je?’ grinnikte Suze.
‘Oh, madame gaat over op een ander
onderwerp. Oké. Nou ik was een beetje aan
het skaten en toen zag ik een prachtig meisje,
jou, toen staarde ik naar je en viel ik. Op jou.’
bekende hij open. ‘En sinds die val, wil ik jou,
jou en jou en niets anders.’ voegde hij toe.
‘Dat is het liefste wat een jongen ooit tegen
me gezegd heeft.’ zei Suze.

283. Ze tuitte haar lippen en gaf hem nog een
innige kus. ‘Je bent leuk, Sebas.’ zei ze.
‘Jij bent nog veel leuker, Suze.’ zei hij, hij
meende het. ‘We passen totaal niet bij elkaar
weet je dat?’ zei Suze opeens, ze schoot in de
lach. ‘Hoezo niet?’ vroeg Sebastiaan
verbaasd. ‘Jij bent de skater, ik het topmodel.’
grinnikte ze. ‘Dat klopt, maar wat houd ons
tegen, als we verliefd zijn.’ zei hij. ‘Niets.’ zei
Suze voor ze hem nog een kus gaf. Ze voelde
zijn bruin getinte armen om haar heen. Zijn
sterke, veilige armen.

284. Suze en Sebastiaan hadden niet door dat ze zo
aangekeken werden en het interesseerde zo
ook vrij weinig. Iedereen zag dat Suze, een
model, een vriendje had. En stond perplex.
Maar Suze en Sebas hadden alleen maar oog
voor elkaar.

285. Even later, nadat Suze alle klanten, vriendelijk,
naar binnen had gewezen, stond ze voor haar
huis, hand in hand, met Sebastiaan.
‘Lieve mooie Suze. Wil je verkering met deze
simpele jongen?’ vroeg hij.
‘Heel graag. En je bent niet simpel. Je bent van
mij.’ zei ze en bracht haar lippen naar zijn
mond.

286. Laura was inmiddels uit haar werk gekomen,
een paar weken geleden was ze gepromoveerd
tot Juridisch administratrice maar vandaag had
ze nog beter nieuws gekregen. Ze was
gepromoveerd tot Juridisch Assistente.
Zag ze dat nou goed? Stond haar dochter daar
met een jongen te zoenen? Wat schattig.

287. ‘Hé Suze.’ zei haar moeder glimlachend.
‘He mam.’ zei Suze, die haar kus, die niet
gestopt was sinds het aanwas, onderbrak.
‘Heb je een vriendje?’ vroeg Laura.
Suze knikte.

288. ‘Mam, dit is Sebastiaan van Latum.’ zei ze met
een glimlach. ‘Aangenaam, ik ben Laura.
Suze’s moeder.’ zei Laura.
‘Prettig u te ontmoeten, ik ben Sebastiaan.’
‘Oh jij bent die jongen met dat skateboard?’
vroeg ze. ‘Heb je het haar verteld?’ zei Sebas
lachend. ‘Ja, ze had het goed gegokt, hij was
inderdaad naar me aan het staren mam.’ zei ze
lachend. ‘U heeft een mooie dochter,
mevrouw.’ zei Sebastiaan beleefd. ‘Daar ben ik
van op de hoogte.’ lachte Laura. ‘Nou ik ben
even naar je vader, Suus, misschien kan je
Sebastiaan ook even aan hem voorstellen.’ ‘Oh
die heeft hem al lang ontmoet.’ zei Suze. ‘In de
winkel.’ maakte Sebastiaan haar zin af. ‘Ik moet
nog afrekenen.’ zei hij.

289. En zo stonden ze daar. Arie en Laura aan het
schrobben, Sebastiaan aan het afrekenen,
Suze die er maar een beetje bij stond en
Mariëtte die Sebastiaan hielp.

290. Na een kus en een knuffel, vertrok
Sebastiaan. Mariëtte ging ook naar huis. Haar
ouders namen even tijd voor elkaar en
begonnen te zoenen. ‘Gedverdemme!
Normaal gesproken ben ik niet vies van een
kusje, maar mijn ouders zien tongworstelen
stond niet op mijn ‘dit moet ik ooit nog zien’
lijstje.’ zei Suze.
‘Ga jij nou maar je huiswerk maken, tutje.’ zei
haar moeder tussen een paar kussen door.
‘Ook bedankt.’ zei Suze giechelend.

291. Suze moest een hele paragraaf wiskunde
maken, maar haar gedachten dwaalde steeds
af naar Sebastiaan. De hele tijd brandde het
lampje van haar BB. Al die smsjes..

292. Suze ging voor de spiegel staan en keek
zichzelf aan. Ja, ze was gelukkig, papa had
meer tijd voor haar, luisterde naar haar, ze had
een vriendje én een lieve moeder. En niet te
vergeten dat het modellen werk aan haar
voeten lag.. Er ontbrak echt niets.

293. Even later zat ze met haar vader op de bank.
‘ Leuke jongen hoor, die Sebastiaan.’ zei Arie.
‘Dat vind ik nou ook.’ zei Suze. ‘Ik ben zo
gelukkig pap!’ ‘Ja?’ ‘Ja! Jij hebt meer tijd voor
me, je luistert naar me, ik heb een onwijs lieve
moeder, een superleuk vriendje en ik ben een
topmodel. Ik verdien enorm veel. Ik mis echt
niets.’ zei ze glimlachend. Ze keek haar vader
aan. ‘Ik ben blij voor je meisje.’ zei hij, maar hij
had er moeite mee. Op dit moment miste hij
zijn ongeboren kindje enorm, hij vroeg zich af
hoe het leven mét haar zou zijn. ‘Ik mis je
doodgeboren zusje.’ vertelde hij.

294. Moonstreet 6 – Sara, Ruben,
Dave en Yuri.
BEGANE GROND.

295. Er werd aangebeld. Het was Nick. ‘Broertje.’
zei Sara, ze liep op hem af.

296. ‘Hoe is het met je?’ vroeg ze.
‘Met mij gaat het redelijk ik heb net iets te
horen gekregen, ik weet niet wat ik er mee
aan moet.’ zei hij, tranen sprongen in zijn
ogen.
‘Wat is er lieverd?’ vroeg Sara en legde haar
hand op zijn schouder.

297. Nick barstte in huilen uit. ‘Milou is zwanger.
Van een volwassen vent, iemand rond de 26.
Ik denk dat ze is verkracht, maar ze zegt van
niet. Ze zegt dat ze verliefd is maar ik vertrouw
het hele zooitje niet. Mijn kleine meisje, ze is
in verwachting en ik kan het gewoon niet
bevatten zus..’ zei hij en tranen waren er in
overvloed.
‘Broertje toch…’ zei ze en klopte op zijn rug.

298. ‘Mamaa! Mama kou buite! Mama binne kome!’
riep het ventje.
‘Volgens mij is daar een van mijn neefjes.’ zei
Nick door zijn tranen heen.
‘Oomie!’ riep het ventje vrolijk.
‘Kom we gaan naar binnen. Daar praten we wel
verder.’ zei Sara.

299. Sara pakte Yuri op. ‘Dondersteen dat je er
bent, zomaar mama achter na lopen!’ zei ze en
drukte een kusje op zijn wang.

300. Nick liep gaf een aai over de bol van Dave
en liep daarna op Ruben af. Ook hem
vertelde hij wat er gaande was.
‘Zo, ga jij even lief spelen met je broertje,
Yur?’ vroeg Sara.
‘Jaaa! Poppe!’ riep het ventje. Poppengek.
Sara zette hem op de grond en liep naar de
zithoek.

301. De tweeling begon lief te spelen en Nick en
Ruben waren nog steeds in gesprek. Sara
hoorde de bezorgdheid in de stem van Nick.
‘Kom anders even zitten, mannen.’ zei ze.

302. ‘Ik weet écht niet wat ik moet doen! Ze kwam
de woonkamer in en ik zag het meteen, zo’n bol
buikje bij mijn kleine meisje.’ ‘Zo klein is ze niet
meer Nick. Ze is een tiener.’ zei Sara. ‘Wat dan
nog? Ze mag nog geen kind dragen. Ze is zélf
nog een kind. En ze blijft míjn kleine meid.’ zei
hij huilend. ‘En die kerel, die kerel kan ik wel
vermoorden! Die laat niets meer van zich horen
en is niet bereikbaar. Onvindbaar. Ik voel me zo
machteloos.’ zei hij en keek intens verdrietig
voor zich uit.

303. ‘Het is enorm naar wat er allemaal gebeurt,
maar ik denk dat Milou jullie steun hard nodig
heeft. Dit had ze vast ook niet gepland en ik
denk dat het erg veel pijn heeft gedaan met
een man die 10 jaar ouder is. Ik denk dat jullie
er vooral voor haar moeten zijn en die man,
hoe moeilijk het ook is, achterwege laten. Je
geeft toch liever je tijd en aandacht aan je
dochter dan aan de man die haar leven heeft
geruïneerd?’ zei Ruben.

304. ‘Dat zeg je onwijs goed.’ zei Sara. ‘Echt Nick,
ik denk dat dat het beste is. Die man vind je
nooit meer en Milou heeft het erg moeilijk op
dit moment. Twijfelt ze over abortus?’ ‘Dat is al
niet meer mogelijk, de zwangerschap is al in
een te ver stadium.’ zei hij. ‘En ik denk dat ze
het anders toch had gehouden, ze ziet het als
een moord. En zo zien Soph en ik het ook,
dus het kind komt er, maar ze zal haar jeugd
verliezen. En dat is waarom ik zo boos ben.
Maar je hebt gelijk, ik moet haar in deze tijd
júist steunen!’ zei hij. Sara keek ondertussen
even naar de kleintjes en zag dat ze lief aan
het knuffelen waren. Ze gaf ze een knipoog en
draaide zich weer om.

305. De volwassenen kletste nog een tijdje door. Je
zag aan de houding van Nick dat hij wat
rustiger werd, hij legde zijn benen over elkaar
en hij werd een stuk kalmer.
‘Dus als je hulp nodig hebt, of je ziet het even
niet meer zitten, kun je me altijd bellen
broertje, ik ben en blijf je grote, zorgzame zus.’
zei ze met een glimlach. ‘En je moet Milou niet
straffen, dat ze haar jeugd verliest, met deze
baby, is al erg genoeg, oké?’

306. ‘Je hebt gelijk zusje.’ zei hij.
‘Zoals gewoonlijk, als ik jou toch niet had.’
‘Dan had je ook geen Ruben, want die heeft
toch het beste advies gegeven vanavond.’
glimlachte ze.
‘Ja dat is waar, bedankt.’ zei Nick.
‘Geen dank, ik help mijn zwager graag.’ zei hij.

307. ‘Dag broertje. Take care of yourself.’
‘And of your family.’ vulde Ruben aan.
‘Dat ook ja.’ zei Sara en gaf haar broertje een
kus. ‘Dag lieve mensen, onwijs bedankt.’ zei
hij en zei ook Ruben gedag met een stevige
knuffel.

308. Sara greep haar broer nog een keer vast.
‘Ik hou van je broertje.’ fluisterde ze in zijn oor.
Nick glimlachte naar haar. ‘Ik ook van jou, lieve
zus dat je er bent!’ nu moest hij weer huilen.
Na een kus van de tweeling vertrok Nick naar
huis.

309. De peuters hadden zichzelf nu wel lang genoeg
vermaakt en smeekten om aandacht. Yuri werd
onder handen genomen door Ruben, die hem een
flesje gaf en hem op het potje zetten. Het was een
lief peutertje.

310. Evenals zijn broertje, die ook heel rustig op het potje
ging en gulzig zijn flesjes leegdronk.

311. Ruben vond het heerlijk, om voor dat de
kinderen naar bed gingen, nog even met ze te
spelen, Dave speelde graag met de poppen en
Yuri hield van ‘Kiekeboe’.
‘Ik zie je wel hooor!’ gilde het jongetje van de
pret en zijn kleine vingertje wees naar zijn
papa.

312. Tevreden stond Sara toe te kijken met een
glaasje vers tomatensap uit hun eigen kas.
‘Wat zijn ze lief he.’ zei ze.
‘Ja, maar ook erg moe.’ glimlachte Ruben en
stond op om Yuri alvast in bed te gaan leggen.

313. ‘Trusten knul.’ zei hij.
‘Dag papa! Tot morgeee!’ riep het ventje en
binnen no-time lag hij te slapen in zijn wiegje.

314. Sara deed Dave nog even in bad, dat was
heerlijk want Dave was een rustig ventje. Hij
kon uren met zijn badeendjes spelen.
‘Alle kleure he mama!’
‘Ja roze, groen, rood, blauw en..’
‘Geel eendd.’ riep hij vrolijk.
‘Goedzo lieverd.’

315. Nadat ze hem had afgedroogd en zijn
pyjama aan had gedaan, smeekte hij om
eten. En dat kon ze niet weigeren, dus gaf
ze hem 5 minuutjes later een warm flesje
pap. ‘Lekke mama!’

316. ‘Je broertje ligt al lang te slapen dus stil zijn,
dreumes.’ zei Sara en drukte een kus op
Dave’s hoofdje. Ze vond het fijn om samen
met Ruben de kinderen op bed te leggen.
‘Weltruste mama en papa.’
‘Trusten kerel.’ zei Ruben.

317. En nóg was er geen tijd voor elkaar.
De wc moest worden ontstopt en de
badkamer moest droog gedweild worden.

318. ‘Zo, dat hebben we maar mooi gedaan, vind je
niet?’ zei ze en gaf haar man een zoen.
‘Mee eens.’
‘Nu ga ik een lekker sapje voor mijn mannetje
maken.’ zei ze glimlachend.

319. Vrolijk perste ze een sapje en goot het in een
glas. ‘Alsjeblieft, harde werker, dit heb je
verdient.’ zei ze en drukte een kus op zijn
lippen.

320. Voor ze zelf naar bed gingen, wierp Sara nog
een blik op de tweeling, die lief lagen te
slapen. (In dezelfde houding, cuteness)

321. Daarna trok ze haar kleding uit en duwde
Ruben haar op bed. Ze moesten nog steeds
dat nieuwe bed uitproberen..

322. En dat deden ze dan ook..

323. De volgende morgen ging bijna zoals elke
morgen. De een was eerder wakker, begon te
schreeuwen en te tieren dat iemand hem er uit
zou moeten halen, daardoor werd de ander
dan wakker en dat was het.

324. Vandaag was de grote dag. De tweeling zou
opgroeien. In haar ondergoed kwam Sara de
kamer binnen lopen en pakte Yuri uit zijn
bedje om hem zijn kleertjes aan te doen.
‘Heb je d’r zin in knul?’ vroeg ze.
‘Jaa vandaag ikke groot!’
‘Ja, inderdaad, vandaag worden jullie groot.’

325. Ook Dave werd uit bed gehaald en
aangekleed. Sara begon hem te kietelen.
‘Heeft mijn kleine ventje er een beetje zin in?’
‘Jaaaaaa! Nuuuu!’ riep hij.
‘We moeten eerst even wat eten hoor lieverd.
Straks is het feest!’

326. Na een ontbijtje, nam het stel de tweeling mee
de tuin in, waar een hele hoop ballonnen
waren. Ze hadden erg hun best gedaan.

327. Na een liedje, werden de kaarsjes uit geblazen en
werden ze op de grond gezet.
‘Zo, nu is het aan jullie.’ zei Sara.
‘Succes, mannen.’ zei Ruben.

328. En zo stonden ze daar, naast elkaar, zij aan
zij, de tweeling..

329. Terwijl ze luid werden aangemoedig door
hun ouders, maakten ze de sprong.

330. En toen stonden er twee schattige knulletjes.
‘Wow wat ben ik groot!’ riep Dave.
‘Zooo en ik ook! Wat cool!’ riep Yuri.
Nadat hun ouders ze hadden gefeliciteerd
liepen ze alle vier met een stuk taart naar
binnen.

331. Nouja liepen, Dave had zijn taart al op vóór de
anderen waren begonnen.
‘Zo lekker stukje taart mam. Waar zijn de
cadeaus!’ zei Yuri enthousiast.
‘Ga maar in jullie kamer kijken.’ zei ze.

332. Dave sloeg zijn hand voor zijn mond.
‘Hebben we een eigen kamer?!’
‘Jaa! Helemaal verbouwd. En er staat ook een
nieuwe schommel in de tuin, twee.’ zei Sara.
‘Echt wat cool! Ik ga meteen kijken.’ zei Dave.

333. En wat hadden ze een pret in hun nieuwe
kamer. Meteen sprongen ze op hun bed, ze
hadden wel even gauw andere kleren aan
gedaan.

334. Even om te laten zien hoeveel ze op elkaar lijken.
Nog nooit een tweeling gehad die zo op elkaar leek.
Boven  Dave. Donker haar.
Beneden  Yuri. Lichter haar.

335. Van al dat spelen waren ze moe geworden,
dus trokken ze hun nieuwe pyjama aan en
doken ze onder de lakens.

336. Huis na de verbouwing – Nieuwe schommel,
eetaffel + stoelen, nieuw verf op de muren in
woonkamer, nieuwe kinderkamer.

337. ‘Heb jij de kinderen nog gehoord?’ vroeg
Sara aan Ruben die de borden aan het
afruimen was. ‘Nee, volgens mij willen ze ons
laten schrikken ofzo.’ lachte hij.
‘Ik ga toch even kijken.’

338. Ze liep de kamer binnen en zag dat de
jongens beiden in bed lagen te slapen. Wat
schattig.

339. Het was een mooie dag dus ze besloot
boodschappen te gaan doen. Nadat ze de
boodschappen had ingeruimd, besloot ze nog
even bij de kinderen te kijken, ze hoorde nog
steeds niets.

340. Die lagen nog steeds te slapen, zo’n
verjaardag was ook niet niets! Ze stopte ze
nog even lekker in.

341. Maar na hun middagdutje, hadden ze álle
energie om even lekker te spelen in de
speeltuin, Dave wou meteen de nieuwe
schommel uit proberen.

342. Die avond werd er hard gestudeerd, Sara had
laatst al een promotie te pakken, ze was
bevorderd naar Hoofd officier. Maar nu was ze
druk bezig met skills te behalen voor de
volgende promotie. Ruben stond lekker te
koken en de tweeling genoot van het nieuwe
dartboard. Nóg een cadeautje!

343. Het etentje was gezellig alleen Sara bleef
studeren. ‘Schat ga je ook nog eten, de
jongens zijn al klaar..’ zei Ruben. ‘Sorry, ik ben
zo verdiept.’ ze legde het boek weg en begon
aan de macaroni. ‘Gaan jullie trouwens maar
vast even douchen en naar bed lieffies, jullie
moeten morgen naar school!’ zei ze.
‘Oké.’ zeiden ze braaf en liepen de badkamer
in.

344. Nadat iedereen zijn of haar bedje had
gevonden, werd het stil in huize Sanders.

345. De volgende morgen was het tijd voor Ruben
om zich te bewijzen, hij zou vandaag te horen
krijgen of hij gepromoveerd werd. Hij was laatst
al gepromoveerd tot Campagne leider, maar de
nieuwe functie leverde veel meer geld op.

346. De jongens werden opgehaald door de
schoolbus, ze hadden er zin in!

347. ‘Dag Davey, dag Yuri! Tot vanmiddag!’ zei
hun moeder. De tweeling zwaaide hun
moeder uit en de bus reed weg.

348. Ook Sara stapte in haar carpool en zó vertrok
het hele gezin.

349. Die middag hadden de jongens meteen
een vriendinnetje meegenomen, Connie.
Ze konden zo heerlijk spelen in de
speeltuin!

350. Maar toen papa thuis was, rende Yuri naar
hem toe. ‘En?’ vroeg het jochie.
‘Ja ik heb de promotie! Ik ben nu
gemeenteraadslid. Maar hoe was het op
school knul?’ vroeg zijn vader.
‘Leuk papa! We hebben een leuke klas en een
aardige meester.’ ‘Dat is mooi.’

351. En ook Sara had de promotie te pakken. Ze
was nu Bevelhebber en dat was al aardig
hoog op haar carrière ladder.

352. s’Avonds maakte de tweeling samen huiswerk,
dan hielpen ze elkaar waar nodig, maar
eigenlijk snapten ze het allebei wel.

353. Later die week kwam Yuri thuis met een tien
op zijn rapport, zijn ouders waren razend
enthousiast. Dave had een 9, maar op hem
waren ze even trots!

354. Nu de jongens naar school waren en Ruben naar haar werk en
Sara toch vrij had, besloot ze weer eens wat te gaan verbouwen in
haar moestuintje. Aarbeiden, komkommers en paprika’s. Dat leek
haar wel leuk! Sara was weer helemaal op de rails.

355. Nou dit was de tijdsprong 2 update. Er
is ongeveer 7,5 jaar voorbij gegaan.
Bij alle simmetjes. Ik hoop dat jullie
hebben genoten, het was veel werk
en het heeft door een onverwachte
crash ook nog veel langer geduurd,
maar ik hoop echt dat jullie er nu dan
van hebben genoten, voortaan
worden het gewoon weer ups per
gezin. Bedankt voor het lezen en tot
de volgende update! <3